Στην ηλικία των 39 ετών ο Εμανουέλ Μακρόν γίνεται ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας νικώντας την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν. Υποσχόμενος να εκσυγχρονίσει την Γαλλία, ο νεαρός πρώην υπουργός Οικονομικών παρομοιάζεται με τον Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Όπως και στην περίπτωση του Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν το 1974, ο γαλλικός λαός σήμερα απέρριψε τα άκρα και το εθνικιστικό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, δίνοντας την ευκαιρία στον Μακρόν να αναμορφώσει το πολιτικό και οικονομικό τοπίο στη χώρα. Εάν όμως, αποτύχει, οι αναλυτές φοβούνται ότι η ηττημένη αυτής της εκλογικής αναμέτρησης θα είναι η επόμενη Πρόεδρος.

Ο 48χρονος το 1974 Ντ’ Εστέν, είχε διακρίνει την ανάγκη για απελευθέρωση της κοινωνίας. Νομιμοποίησε τις αμβλώσεις και την αντισύλληψη, μείωσε το όριο ηλικίας για την ψήφο στα 18 από τα 21 χρόνια, εισήγαγε τη δυνατότητα για συναινετικό διαζύγιο, επέκτεινε την δημόσια υγειονομική περίθαλψη και στους μη έχοντες εργασία και πολλά ακόμη. Όμως η αδυναμία του να αναμορφώσει το πολωμένο πολιτικό σύστημα της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, τον οδήγησε στην ήττα το 1981.

Όμως ο Ζισκάρ Ντ Εστέν είχε αναλάβει τα ηνία σε μια πολύ ευνοϊκή εποχή. Τριάντα χρόνια μετά τον πόλεμο, πάνω στην μεγάλη άνθιση, με σχεδόν μηδαμινή ανεργία. Τα πράγματα για τον Μανουέλ Μακρόν δεν είναι τόσο εύκολα. Κορυφαίοι Γαλλοι πολιτικοί αναλυτές χαρακτήρισαν την καμπάνια του ως «την πρώτη μετά από τον Ζισκάρ Ντ’ Εστέν που φέρει ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Από τότε μέχρι σήμερα είχαμε αποχρώσεις ημι-μιζέριας», δήλωσε ο Αλέν Ντουχαμέλ μιλώντας στο Politico.

Η εποχή του Μακρόν διακρίνεται για τους σχεδόν έναν άνεργο στους τέσσερις ενήλικες. Η εργατική τάξη έχει συρρικνωθεί και διαχωριστεί μεταξύ των άκρων αναζητώντας αποδιοπομπαίους τράγους. Η πολιτική διαίρεση της Γαλλίας είναι σύμφωνα με τους αναλυτές η μεγαλύτερη των τελευταίων 25 ετών. Και εάν ο Μακρόν αποτύχει να αναμορφώσει την Γαλλία τότε η λαϊκιστική εθνικιστική ρητορική της άκρας δεξιάς θα είναι η επόμενη.

«Ο Ζισκάρ ήταν πολιτικά αφελής. Θεώρησε ότι εξολόθρευσε τον Μιτεράν στις εκλογές του 1978 και τον Σιράκ στις ευρωεκλογές του 1979. Όμως αυτοί που τον διαδέχθηκαν ήταν ο Μιτεράν και ο Σιράκ», δήλωσε στο Politico ο πρώην ευρωβουλευτής Ζαν-Λουι Μπουρλάνγκ, σημειώνοντας ότι την περίοδο 1978-79 η δεύτερη πετρελαϊκή κρίση ταρακούνησε σοβαρά την γαλλική οικονομία αλλάζοντας το μέχρι τότε καλό κλίμα.

Ο Μακρόν έχει υποσχεθεί να αναθεωρήσει το εκλογικό σύστημα, να φέρει πίσω την ηθική στο δημόσιο απαγορεύοντας την πολυθεσία, εμποδίζοντας οποιονδήποτε έχει ποινικό μητρώο να κατέβει υποψήφιος στις εκλογές, να εισαγάγει περιορισμό στις θητείες που κανείς δικαιούται να κατέχει δημόσιο αξίωμα, θα μειώσει τον αριθμό των βουλευτών κατά το ένα τρίτο και θα κάνει υποχρεωτικές τις ποσοστώσεις.

Παρότι, σύμφωνα με όσους ακολουθούν την πορεία του, εάν τα πετύχει αυτά θα δώσει μια οικονομική ανάσα στη Γαλλία, καθιερώνοντας εκ νέου το κέντρο σαν ισχυρή πολιτική δύναμη, για τον Μπουρλάνγκ τα πράγματα είναι πιο απλά: «Ο Μακρόν για να μην έχει την τύχη του Ζισκάρ Ντ’Εστέν πρέπει να αποδείξει ότι η Γαλλία έχει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Ο κόσμος θέλει να νιώσει ότι έχει κυβέρνηση ξανά».