Ήταν κοινό μυστικό εδώ και λίγο καιρό – από τον προηγούμενο μήνα – ότι οι δικηγόροι του Φλιν έχουν σταματήσει να επικοινωνούν πλέον με τη νομική ομάδα του Τραμπ. Ο Φλιν είχε ήδη πάρει την απόφαση να συνεργαστεί με τις αρχές στην ειδική έρευνα για την ανάμειξη της Ρωσίας στις αμερικανικές εκλογές. Και τώρα το κάνει. 

Ο Φλιν το επιβεβαίωσε και υποστηρίζει ότι ο ίδιος είναι θύμα μιας εκστρατείας «ψευδών κατηγοριών» για «προδοσία και άλλες εξωφρενικές πράξεις». Η δήλωση αυτή  ήρθε σαν επιβεβαίωση ότι έχει συνάψει μια «συμφωνία συνεργασίας με το Γραφείο του Ειδικού Ανακριτή». 

Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο δυσοίωνο για τον Ντόναλντ Τραμπ. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Φλιν είναι σε θέση να παρέχει στοιχεία που θα μπορούσαν να ρίξουν τον Αμερικανό Πρόεδρο. Υπενθυμίζεται ότι όταν ο Φλιν ξεκίνησε την προσπάθεια για την εξασφάλιση ασυλίας τον περασμένο Μάρτιο, ο δικηγόρος του είχε δηλώσει ότι ο πελάτης του «έχει σίγουρα μια ιστορία να πει». Τώρα αναμένεται να πει αυτή την ιστορία στον Ειδικό Ανακριτή. 

Κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να πει ο Φλιν αλλά πολλοί εκτιμούν ότι είναι εύκολο να το μαντέψει κι ότι «η ιστορία του θα είναι ιδιαίτερα ζουμερή» και μάλλον πολύ επιζήμια για τον Αμερικανό Πρόεδρο. 

Γιατί ο Φλιν να πει ψέματα στο FBI αν οι συνομιλίες του με τον Ρώσο Πρέσβη ήταν απολύτως αθώες; Γιατί να πει ψέματα αν το μόνο που έκανε ήταν να δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας με τη Ρωσία και άλλες χώρες; Με δεδομένο το εύρος των κατηγοριών κατά του Φλιν, γιατί ο ειδικός ανακριτής τον χρέωσε με μια τόσο ελαφριά κατηγορία, αν εκείνος δεν είχε να προσφέρει κάτι μεγάλο σε αντάλλαγμα; 

Και τι θα μπορούσε να είναι αυτό το «κάτι μεγάλο», εκτός από το να δώσει στον Μιούλερ τα κεφάλια των Ντόναλντ Τραμπ, Μάικ Πενς και Τζάρεντ Κούσνερ στο πιάτο; Όπως τονίζει, η Huffington Post, οι εισαγγελείς δεν αφήνουν αυτούς που έχουν διαπράξει εγκληματικές ενέργειες να φύγουν με ελαφριές ποινές παρά μόνο αν η συμφωνία ανταλλαγής αφορά άτομα πολύ ψηλά στην αλυσίδα της διοίκησης. 

Ο Φλιν ήταν Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ και στον στενό του κύκλο. Δεν υπήρχε κανένας ανώτερος στην διοικητική αλυσίδα, εκτός από τον Τραμπ, τον Κούσνερ και τον Πενς. Αν αυτά που έχει να πει δεν αγγίζουν κάποιον από αυτούς, ο Φλιν δεν έχει πολλά να προσφέρει στον ειδικό ανακριτή. 

Επίσης ο Τραμπ υποστήριξε επανειλημμένα δημοσίως τον Φλιν, γι’ αυτό και κάποιοι εκτιμούν ότι πίσω από αυτό μπορεί να κρύβεται ένα εγωιστικό, προσωπικό κίνητρο. Και κατ’ αυτούς, η μόνη εύλογη εξήγηση είναι ότι ο Τραμπ γνωρίζει πολύ καλά πως ο Φλιν έχει ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του. Φυσικά θεωρείται δεδομένο ότι αν ο Φλιν αρχίσει να παραδίδει τα στοιχεία αυτά στον ειδικό ανακριτή, ο Τραμπ θα στραφεί εναντίον του. 

Προς το παρόν ο Αμερικανός Πρόεδρος φαίνεται να ξεμένει από επιλογές για να σταματήσει τη ζημιά που μπορεί να του κάνει ο Φλιν. Μάλιστα έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα μόνος του, twittάροντας ότι αναγκάστηκε να απολύσει τον Φλιν γιατί είπε ψέματα στο FBI και τον αντιπρόεδρο Πενς. Για τον Πενς γνωρίζαμε από τότε, αλλά με το tweet αυτό, ο Τραμπ ουσιαστικά παραδέχεται ότι γνώριζε πως ο Φλιν είπε ψέματα στο FBI. 

Κι αυτό την εποχή που κατηγορείται ότι απαίτησε από τον επικεφαλής του FBI, Τζέιμς Κόμεϊ  να σταματήσει την έρευνα για τον Φλιν. Η συνέχεια γνωστή. Απέλυσε τον Κόμεϊ. Αυτό συμβάλει στην εξαγωγή του συμπεράσματος ότι ο Τραμπ επιχείρησε να παρεμποδίσει την δικαιοσύνη κι ότι η απόλυση του Κόμεϊ, δεν είχε σχέση, όπως υποστήριζε ο ίδιος, με την έρευνα για την Χίλαρι Κλίντον. Τα πράγματα έγιναν μάλλον χειρότερα όταν ο προσωπικός δικηγόρος του Τραμπ «ανέλαβε την ευθύνη» για το tweet που «έκαψε» τον πρόεδρο και μάλιστα με τη δικαιολογία ότι δεν ξέρει από twitter. Πως ένας επαγγελματίας δικηγόρος τέτοιου βεληνεκούς κάνει ένα τέτοιο λάθος ενοχοποιώντας τον πελάτη του – που παρεμπιπτόντως είναι ο πλανητάρχης – και μάλιστα στο γνωστό ύφος twittαρίσματος του Αμερικανού Προέδρου; 

Αναφορικά με τις επιλογές του Τραμπ τώρα. Θα μπορούσε να δώσει χάρη στον Φλιν αλλά αυτό θα συνεπαγόταν σοβαρούς πολιτικούς κινδύνους και μάλλον δεν θα έλυνε το πρόβλημα έτσι κι αλλιώς. Αν αποκρύψει τις αρχικές κατηγορίες κατά του Φλιν από το Γραφείο του Ειδικού Ανακριτή θα αφήσει περιθώριο στις πολιτείες να καταθέσουν τις δικές τους κατηγορίες για τις διάφορες υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. Η προεδρική χάρη αφορά μόνο τα ομοσπονδιακά εγκλήματα κι όχι τα εγκλήματα σε μια πολιτεία. Κι είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι Γενικοί Εισαγγελείς και των 50 Πολιτειών δεν θα έδιναν την ευκαιρία να ξεκινήσει μια έρευνα, αν οι γερουσιαστές παρεμποδίζονταν από την προεδρική χάρη. 

Ο Τραμπ θα μπορούσε επίσης να χειραγωγήσει τον τερματισμό της έρευνας του ειδικού ανακριτή αλλά κι αυτό θα συνεπαγόταν τεράστιο πολιτικό κίνδυνο. Θα μπορούσε ακόμη και να προκαλέσει μια δίωξη ανάλογη του σκανδάλου Watergate για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης. Επίσης ακόμη κι αυτό δεν θα εξάλειφε την πιθανότητα κάποια πολιτεία να ασκήσει κατηγορίες εναντίον του Φλιν, οπότε δεν θα εξάλειφε και την πιθανότητα ο Φλιν να δώσει ενοχοποιητικά στοιχεία για τον Τραμπ. 

Αν ο Τραμπ κάνει κάποια από τις δυο παραπάνω επιλογές ουσιαστικά θα επιβεβαιώσει ότι κάνει πόλεμο στην αλήθεια. Μέχρι στιγμής αυτό που κάνει είναι να υποστηρίζει ότι τα στοιχεία είναι άνευ σημασίας και να υπονομεύει την αξιοπιστία των όσων τα παρουσιάζουν. Αυτό είναι το παιχνίδι που παίζει από την αρχή. Το ζήτημα είναι αν μπορεί να κερδίσει αυτό το παιχνίδι. 

Κορυφαίοι Δημοκρατικοί που συμμετέχουν στην έρευνα για την ρωσική παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές του 2016, πιστεύουν, σύμφωνα με το Politico, ακριβώς ότι ο ειδικός ανακριτής Ρόμπερτ Μιούλερ χτίζει μια υπόθεση παρεμπόδισης της δικαιοσύνης που θα μπορούσε να εμπλέξει τον ίδιο τον Τραμπ.

Ο Άνταμ Σιφ από την Καλιφόρνια, ο κορυφαίος των Δημοκρατικών της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής των Αντιπροσώπων δήλωσε ότι ο Φλιν θα μπορούσε να πει στον ανακριτή πως άλλα πρόσωπα από τον στενό κύκλο του Τραμπ ή ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος διέταξε τις συνομιλίες με τους Ρώσους που είχαν στόχο να υπονομεύσουν τις κυρώσεις που επέβαλε η κυβέρνηση Ομπάμα. «Όσο περισσότερο εμπλέκεται στην υπόθεση ως ενορχηστρωτής και γνώστης, τόσο ισχυροποιείται η περίπτωση παρεμπόδισης της δικαιοσύνης», τόνισε ο Σιφ. 

Ο δε γερουσιαστής των Ρεπουμπλικάνων Λίντσεϊ Γκράχαμ, που είναι και μέλος της Δικαστικής Επιτροπής του σώματος, αρνήθηκε να μιλήσει για το αν τίθεται ή όχι ζήτημα παρεμπόδισης της Δικαιοσύνης, ενώ παραδέχτηκε ότι «αν υπήρξε συντονισμός, μεταξύ της εκστρατείας Τραμπ και των Ρώσων, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο πρόσωπο που θα ξέρει περισσότερα γι’ αυτό από τον Φλιν». 

Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι πράγματι ο Μιούλερ χτίζει μια σοβαρή υπόθεση του Τραμπ, πράγμα που δείχνει ότι δεν υπάρχει μόνο καπνός αλλά πραγματική φωτιά. Ωστόσο, υποστηρίζουν ότι αυτή δεν θα οδηγήσει σε δεύτερο Watergate δηλαδή Russiagate. Κι αυτό γιατί μια απόφαση εναντίον του Τραμπ είναι πολιτική. Και προς το παρόν τίποτα δεν δείχνει ότι υπάρχει η βούληση στο Κογκρέσο να κινήσει τις διαδικασίες για μια πρόταση μομφής κατά του Τραμπ.  

Σύμφωνα με το The Week, οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν θα ενεργήσουν εναντίον του Τραμπ όσο αυτός είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να περάσουν την ατζέντα τους. Και μόλις το περασμένο Σάββατο, η Γερουσία ψήφισε το φορολογικό νομοσχέδιο, κάτι το οποίο οι Ρεπουμπλικανοί επιδιώκουν από την αρχή της θητείας του Τραμπ. 

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που μειώνει τους φόρους για τους πλούσιους, τους αυξάνει για τη μεσαία τάξη και παράλληλα αφαιρεί το δικαίωμα της υγειονομικής περίθαλψης και των κοινωνικών υπηρεσιών από εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Τραμπ θα υπογράψει το νομοσχέδιο όταν περάσει και φτάσει στην τελική του μορφή και αυτό είναι το μόνο που νοιάζει τον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Πολ Ράιν και τον επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία Μιτς ΜακΚόνελ. 

Σύμφωνα με αυτή την άποψη ο Τραμπ θα συνεχίσει να ενεργεί ατιμώρητα διότι θα έχει κάλυψη. Και θα έχει κάλυψη διότι είναι διατεθειμένος να στηρίξει μια απίστευτα αντιδημοφιλή ατζέντα. Μένει να φανεί αν ο Φλιν θα το αλλάξει αυτό.