Τέσσερα μικρά τριγωνάκια, ενωμένα με λεπτό κορδονάκι – πιο αποκαλυπτικό δεν γίνεται. 

Στις 5 Ιουλίου 1946 εμφανίζεται στις κάμερες η χορεύτρια Μισελέν Μπερναρντινί σε μία παριζιάνικη πισίνα, παρουσιάζοντας το πρώτο μπικίνι, το οποίο σχεδίασε ο Γάλλος μηχανικός, Λουί Ρεάρ. 

Ο ίδιος δεν υποψιαζόταν καν πως με αυτό το κομμάτι θα άλλαζε για πάντα την ιστορία της μόδας.

«Αν-ατομική βόμβα»

Βρισκόμαστε προς το το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λίγο πριν ξεσπάσει ο Ψυχρός Πόλεμος. Με αφορμή τις αμερικανικές δοκιμές ατομικών βομβών στην Ατόλλη Μπικίνι στο νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, ο Ρεάρ χαρακτηρίζει τα νέα μαγιώ ως «αν-ατομικές βόμβες» και τα βαπτίζει «μπικίνι».

Αυτοί οι Ρωμαίοι…

Ο Γάλλος μηχανικός δεν ήταν ο πρώτος που πρωτοτύπησε με το μπικίνι. Η ιδέα του αναγκαίου ντυσίματος που καλύπτει τα επίμαχα σημεία είχε επινοηθεί από τους Ρωμαίους αθλητές ήδη από τον 4ο αιώνα, όπως μαρτυρούν σικελικά μωσαϊκά.

Pin-up Girls: Το μπικίνι ως σύμβολο

Πριν ξεκινήσει την καριέρα της στο Χόλλυγουντ, η Μέριλυν Μονρό δούλευε ως Pin-Up Girl. Για αυτήν, όπως και για πολλές ακόμη κοπέλες, η ελευθερία που προσέφερε το μπικίνι ήταν ένα δώρο, που επέτρεπε στην κάμερα να απαθανατίσει το απαράμιλλο στιλ τους.

«Aqua Maids»

Την περίοδο των 50’s οι πολύχρωμες ταινίες του Χόλλυγουντ με τις κολυμβήτριες είχαν τεράστια επιτυχία. Οι «Aqua Maids» παρουσίαζαν τότε μπαλέτο και σύγχρονο χορό πάνω σε πέδιλα θαλάσσιου σκι, διαφημίζοντας ένα είδος αδιάβροχου και ανθεκτικού αθλητικού μπικίνι.

Οι γοργόνες του Τζέημς Μποντ

Η εικόνα της αναδυόμενης από τη θάλασσα, Ούρσουλα Άντρες, μέσα σε ένα καυτό μπικίνι καταφέρνει να αφήσει τους θεατές, ακόμη και τους πιο συντηρητικούς της εποχής με το στόμα ανοιχτό. Το ίδιο και τον Σων Κόννερι (Τζέημς Μποντ). 40 χρόνια αργότερα, η Χάλυ Μπέρι καταφέρνει με τον ίδιο τρόπο να κάνει τους θεατές να παραληρούν.

Καλοκαίρι 1963

Μετά τα «Μποντ – μπικίνι» ακολουθούν κι άλλα, πιο ανατρεπτικά σχέδια για μαγιώ. Στο λιμάνι του Αμβούργου παρουσιάζονται τα νέα κομμάτια για την καλοκαιρινή σεζόν του 1963: Το μοντέλο Κάπρι (αριστερά) θυμίζει την Άντρες, ενώ δεξιά το μοντέλο Σίσσυ παρουσιάζει ένα σεμνότερο μαγιώ με σπορτίφ πινελιές και ψηλόμεσο κάτω μέρος.

Τα οικονομικά μαγιώ των 70’s

Ακόμη και οι μοντέρνες κυρίες της ανατολικής Γερμανίας είχαν το δικαίωμα να φορέσουν αποκαλυπτικά μαγιώ. Το 1971 η μπουτίκ «Όλα για τη γυναίκα» παρουσίασε τα πλεκτά μαγιώ- που από τότε ταυτίζονται με το κίνημα των χίπις. Ένα οικονομικό προϊόν, αφού για τη δημιουργία του δεν ξοδευόταν ούτε χρόνος, ούτε βαμβάκι. Σήμερα χρησιμοποιούνται συνθετικά υλικά, ανθεκτικά στο χρόνο.

Αθλητικό μπικίνι

Το 1996 το beach volley γίνεται ολυμπιακό άθλημα και αναδύεται με γοργούς ρυθμούς σε ένα από τα πιο αγαπητά σπορ. Μέχρι το 2012 ο κανονισμός προέβλεπε το μπικίνι ως κατάλληλη ενδυμασία. Στη συνέχεια, όμως, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Βόλεϊ επέτρεψε αλλαγές σε αυτόν τον νόμο, που αν μη τι άλλο ήταν σεξιστικός. Πλέον κάθε παίκτρια μπορεί να επιλέξει την αθλητική ενδυμασία της χωρίς περιορισμούς.

Κλασική αξία

Η λέξη μπικίνι σημαίνει «Χώρα της καρύδας». Παρ’ όλο που η Ατόλλη είναι πλέον εγκαταλελειμμένη, το σχέδιο που άντεξε τόσα χρόνια και έγινε «must» στη γυναικεία γκαρνταρόμπα, θα συνεχίσει να επηρεάζει και τις επόμενες γενιές. Στηv εβδομάδα μόδας της Βαρκελώνης το μπραντ TLC έκανε μια παρουσίαση αφιερωμένη στο κλασικό σχέδιο του Ρεάρ.

Deutsche Welle