Σε φάση πάσης φύσεως ενδοκομματικών και διακομματικών διαβουλεύσεων έχει εισέλθει η πολιτική ζωή στη Γαλλία ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου.

Το βασικό διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι αν ο νικητής των προεδρικών εκλογών Εμανουέλ Μακρόν θα εξακολουθήσει να κυβερνά έχοντας για άλλα πέντε χρόνια τον έλεγχο της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης ή αν θα τον χάσει, όποτε θα πρέπει να συγκυβερνήσει με πρωθυπουργό συμβατό με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Στη Γαλλία ο πρόεδρος έχει σχεδόν απόλυτη ευθύνη στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας, σε ό,τι όμως αφορά τα εσωτερικά ζητήματα οι εξουσίες του είναι σχετικά περιορισμένες.

Οι πολιτικές διαβουλεύσεις μεταξύ κομμάτων και προσώπων γίνονται με φόντο το εκλογικό σύστημα των βουλευτικών εκλογών, που στη Γαλλία διαφέρει σημαντικά από αυτό των προεδρικών. Υπάρχουν 577 μονοεδρικές περιφέρεις, γίνονται δυο γύροι ανά περιφέρεια -αν κανείς δεν κερδίσει στον πρώτο την απόλυτη πλειοψηφία-, αλλά στον δεύτερο γύρο δεν περνάνε μόνο οι δύο πρώτοι.

Περνάνε και όσοι υπερβαίνουν το 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, δηλαδή του εκλογικού σώματος και όχι των ψηφισάντων.

Νικητής του δεύτερου γύρου αναδεικνύεται ο πρώτος σε ψήφους.

Με την αποχή να είναι παραδοσιακά μεγάλη στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές, το σύστημα αυτό είναι συντριπτικά υπέρ του πρώτου κόμματος. Στη σημερινή Εθνοσυνέλευση, για παράδειγμα, ο Μακρόν ελέγχει τους 350 εκ των 577 βουλευτών, ο Μελανσόν 17 και η Λεπέν 6.

Με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, ο Εμανουέλ Μακρόν ναι μεν ήλθε με 28% πρώτος σε ψήφους, πλην όμως περίπου το 30% των Γάλλων ψήφισε ακροδεξιούς υποψήφιους και άλλο τόσο αριστερούς.

Αριστερά, Σοσιαλιστές, Οικολόγοι

Δεν υπάρχει κανένα «ανυπέρβλητο κώλυμα» στη συνεργασία της Ανυπότακτης Αριστεράς και το Σοσιαλιστικό Κόμμα τόνισε χθες ο Μανουέλ Μπομπάρντ, ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων του σχηματισμού του Ζαν-Λικ Μελανσόν, μετά την πρώτη επίσημη συνάντηση με τη διαπραγματευτική ομάδα των Σοσιαλιστών για κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, εκτιμώντας μάλιστα ότι «δεν νιώθαμε ότι μιλούσαμε στο ίδιο Σοσιαλιστικό Κόμμα όπως πριν από δύο ή τρία χρόνια».

Η συνεργασία με την Ανυπότακτη Γαλλία όμως διχάζει τόσο ορισμένους από τους Σοσιαλιστές όσο και τους Πράσινους του EELV, όπως έδειξε η συνέντευξη του εθνικού τους γραμματέα Ζουλιέν Μπαγιού στη Liberation, γεγονός που ίσως μετακυλίσει τις διαπραγματεύσεις και πέρα από το σαββατοκύριακο.

«Αν νομίζετε ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι νεκρό, ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνετε, ότι δεν ανήκετε πια στην Αριστερά, τότε φύγετε! Γίνετε μέλος της La République en Marche (του Μακρόν). Διαφορετικά, μείνετε και πολεμήστε μαζί μας» προειδοποίησε τη μειοψηφία που αντιδρά στη συνεργασία με την Αριστερά ο πρώτος γραμματέας των Σοσιαλιστών και βουλευτής Ολιβιέ Φορ. Σε επιστολή που δημοσίευσε την Τρίτη η ηγέτις της μειοψηφίας Ελέν Ζοφρουά έκρινε ότι «δεν είναι μια διαπραγμάτευση ή μια συμφωνία που προτείνεται» από την Ανυπότακτη Γαλλία, αλλά «μια παράδοση» και ως εκ τούτου ζήτησε να υποβληθεί η στρατηγική του Φορ «στην ψηφοφορία των μελών». Ο Φορ άρχισε μάλιστα να μετρά κάποιες αποχωρήσεις από του κόμμα του μόνο και μόνο γιατί θα καθόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την «Άκρα Αριστερά».

Το συγχαρητήριο μήνυμα του επικεφαλής του Γαλλικού Κ.Κ. Φαμπιέν Ρουσέλ στον Μελανσόν διευκόλυνε για να λιώσουν κάποιοι από τους πάγους ανάμεσα στις δύο πολιτικές εκφράσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με τον Ρουσέλ να δηλώνει ότι «θα κάνουμε τα πάντα για να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ενωμένοι» για να κερδίσουμε την πλειοψηφία των βουλευτών ήδη το βράδυ που τελείωσε ο πρώτος γύρος των εκλογών.

Το Γαλλικό Κ.Κ. υποστηρίζει ότι είναι έτοιμο να συζητήσει για να «ανοίξει μια νέα ελπίδα για την Αριστερά». Την επομένη του πρώτου γύρου τα τηλεφωνήματα ανάμεσα στα στελέχη της Ανυπότακτης Γαλλίας και του Γαλλικού Κ.Κ. πολλαπλασιάστηκαν, μαζί με τις συναντήσεις επώνυμων και λιγότερο επώνυμων στελεχών, που επανάφεραν στη μνήμη τους το παλιό «κοινό πρόγραμμα» της Αριστεράς. «Οι συζητήσεις συνεχίζονται ακόμα και, αν δεν υπάρχει συμφωνία αυτή τη στιγμή έχουν κάνει προτάσεις και τις κάνουμε κι εμείς. Αλλά δεν έχει τελειώσει, θα ξαναδούμε ο ένας τον άλλον και, ίσως, και τους άλλους αριστερούς σχηματισμούς» τόνισε ο υπεύθυνος εκλογών του PCF Πιέρ Λακάζ.

Ο εθνικός γραμματέας των Πράσινων Ζουλιέν Μπαγιού θα πρέπει να συνεχίσει τις δύσκολες διαπραγματεύσεις με την Ανυπότακτη Γαλλία μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα του μετριοπαθούς υποψηφίου των Πρασίνων Γιανίκ Ζαντό, που βρέθηκε στο στόχαστρο μεγάλου τμήματος των στελεχών του κόμματος, συμπεριλαμβανομένου και του Μπαγιού.

Οι Πράσινοι, που υποστήριζαν από την αρχή της ανάγκη ενότητας των αριστερών και οικολογικών δυνάμεων, θεωρούν σχεδόν αυτονόητη τη συνεργασία με τον Μελανσόν στις βουλευτικές εκλογές, με ορισμένους να επιθυμούν μια «τεχνική» ένωση και την πλειοψηφία τους όμως να κλείνει σε μια προγραμματική συμφωνία. «Ζητώ από τους Γάλλους να με εκλέξουν πρωθυπουργό», συνεχίζει να επαναλαμβάνει ο Μελανσόν τυπώνοντας την ανάλογη αφίσα και φυλλάδιο, στοχεύοντας να κατακτήσει την απόλυτη πλειοψηφία.

Η Ακροδεξιά

Από την άλλη, στον χώρο της Ακροδεξιάς τα πράγματα είναι δύσκολα. Η Μαρίν Λεπέν δεν δείχνει διατεθειμένη να συνεργαστεί με τον Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος έχει επιστρατεύσει ακόμη και την ανηψιά της και εγγονή του ιδρυτή του κόμματος, την Μάριον Μαρεσάλ, για να την μεταπείσει. Ωστόσο η Μαριν Λεπέν αφήνει να εννοηθεί πως το μόνο που δίνει είναι κάποιες βουλευτικές έδρες σε περιορισμένο αριθμό πολιτικών φίλων του Ζεμούρ, πολλοί από τους οποίους ήδη αφήνουν να εννοηθεί πως ενδιαφέρονται.

Τέλος ο Εμανουέλ Μακρόν, έχοντας ασφαλώς το ένα μάτι στις διαβουλεύσεις των αντιπάλων του, ετοιμάζεται να παρουσιάσει τον νέο πρωθυπουργό και την νέα κυβέρνηση που, σύμφωνα με κύκλους του προεδρικού Μεγάρου, θα έχει πρόσωπα που θεωρούνται ικανά να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα που ταλανίζουν τη χώρα. Πληροφορίες των γαλλικών μέσων ενημέρωσης κάνουν λόγο για στελέχη αριστερής και οικολογικής προέλευσης. Σήμερα πάντως ο Μακρόν θα προεδρεύσει, μάλλον για τελευταία φορά, στο υπουργικό συμβούλιο με πρωθυπουργό τον Ζαν Καστέξ.