Οι περιπέτειες του υποψήφιου των Γάλλων Ρεπουμπλικανών Φρ. Φιγιόν είναι πολύ ενδεικτικές του ηθικού μειονεκτήματος που χαρακτηρίζει τον πολιτικό του χώρο αλλά και το πολιτικό κατεστημένο στην Ευρώπη και σε όλο το κόσμο. 

Εξηγεί γιατί εκλέχθηκε ο Τραμπ στις ΗΠΑ, δημαγωγώντας για την – υπαρκτή – ηθική διαφορά της Χ. Κλίντον, αλλά και ένα αδιανόητο πριν λίγα χρόνια γεγονός: η Μαρί Λε Πεν να διεκδικεί με αξιώσεις την προεδρία της Γαλλίας.

Και να φανταστεί κανείς ότι ο Φρ. Φιγιόν επελέγη από την παράταξή του ως εντιμότερος του Ν. Σαρκοζί και του Α. Ζιπέ, που και οι δύο έχουν στο βιογραφικό τους σκάνδαλα διαφθοράς. 

Θεωρήθηκε πλεονέκτημά του, για τον περιορισμό των δυνάμεων της Λεπέν, το νεοφιλελεύθερο και υπερσυντηρητικό προφίλ του, η υποτιθέμενη πίστη του στο τρίπτυχο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια». Μόνο που εδώ η οικογένεια το παράκανε… 

Όσα συμβαίνουν στην Γαλλία ενδιαφέρουν και αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη, τους δημοκρατικούς πολίτες που τρομάζουν μπροστά στην άνοδο της ακροδεξιάς και δικαιολογημένα ανησυχούν. 

Η Μαρίν Λεπέν προσπαθεί να πετύχει το αδιανόητο, να μετατρέψει την πατρίδα του Διαφωτισμού σε κοιτίδα του νέου σκοταδισμού. Οι εικόνες από τον ξυλοδαρμό ενός δημοσιογράφου που τόλμησε να της απευθύνει μια ερώτηση, είναι χαρακτηριστικές για το καθεστώς που ονειρεύεται να εγκαθιδρύσει. 

Είτε τα καταφέρει είτε όχι αυτή τη φορά, το βέβαιο είναι ότι άλλοι Λε Πεν σε άλλες χώρες θα το πετύχουν, όσο υπάρχουν οι Φιγιόν. 

Χρειάζεται ένας γενναίος εκδημοκρατισμός του παγκόσμιου πολιτικού συστήματος, πριν είναι πολύ αργά.