Μη βιώσιμο φαίνεται πως είναι το ασφαλιστικό σύστημα της Ιταλίας λόγω και της υψηλής ανεργίας στους νέως και εξετάζονται διάφορα σενάρια για την αναδιάρθρωση του και την κάλυψη συντάξεων. Βάσει των εκτιμήσεων όσοι έχουν γεννηθεί μετά το 1980 στην Ιταλία δεν θα μπορέσουν να πάρουν σύνταξη παρά μόνο αφού έχουν συμπληρώσει το 70ο έτος της ηλικίας τους.

Οι εκτιμήσεις της Υπηρεσίας Κοινωνικής Ασφάλισης (INPS) έχουν δρομολογήσει μια νέα συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού. Όπως γράφει η Deutsche Welle, για να καλυφθούν τα κενά στον προϋπολογισμό η χώρα έχει εισάγει ένα σύστημα σταδιακής αύξησης του ανώτατου ορίου συνταξιοδότησης στα 67 μέχρι το 2026, με δυνατότητα παράτασης μέχρι και τα 70 έτη. Ωστόσο και αυτό δεν είναι βέβαιο πως επαρκεί για να σωθούν οι συντάξεις των σημερινών τριαντάρηδων.

Το INPS εκτιμά πως ορισμένοι ασφαλισμένοι που έχουν γεννηθεί το 1980 και δεν έχουν καλύψει όλες τις ασφαλιστικές εισφορές δεν αποκλείεται να πάρουν σύνταξη το 2055, δηλαδή αφού συμπληρώσουν τα 75 έτη. Πρόκειται για το εφιαλτικό σενάριο που περιέγραψε ο επικεφαλής του INPS, Τίτο Μποέρι, ενώπιον φοιτητών του Καθολικού Πανεπιστημίου της Ρώμης. Μια εκτίμηση που έγινε πρώτο θέμα σε όλη τη χώρα.

Τα επίσημα στοιχεία ανεβάζουν τη νεανική ανεργία τα τελευταία τρία χρόνια στο 40%. Με τόσο υψηλή ανεργία οι σημερινοί εργαζόμενοι θα πρέπει αν δουλέψουν για περισσότερα χρόνια ώστε να δοθούν συντάξεις. «Έχουμε πίσω μας 20 χρόνια δειλίας και στασιμότητας του κράτους σε αυτόν τον τομέα», σημειώνει ο Μποέρι, ο οποίος επικρίνει την ατολμία των πολιτικών να ανακοινώσουν στους πολίτες τη δυσάρεστη πραγματικότητα.

Αντίθετα, ο Τσεζάρε Νταμιάνο από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα πιστεύει ότι θα πρέπει να σταματήσει η κατατρομοκράτηση των ανθρώπων για τις συντάξεις τους. Και ο Ρενάτο Μπουντέα από το αντιπολιτευόμενο Forza Italia συστήνει στον Μποέρι περισσότερη σύνεση και λιγότερα λόγια.

Πρόωρη συνταξιοδότηση η λύση;

«Οι νέοι χρειάζονται σταθερές θέσεις εργασίες για να αποφύγουν τη θλίψη της συνταξιοδότησης» πιστεύει ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που καθιερώθηκαν πέρυσι. Ένα άλλο είναι να δοθούν ερεθίσματα σε ηλικιωμένους εργαζόμενους να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη για να αφήσουν χώρο στη νέα γενιά. Βέβαια δεν συμφωνούν όλοι οι οικονομολόγοι για την αποτελεσματικότητα αυτού του μέτρου, αλλά ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι θέλει να κάνει μια προσπάθεια.

Ο οικονομικός του σύμβουλος, Τομμάσο Νανιτσίνι, δήλωσε στην ιταλική τηλεόραση ότι η χώρα χρειάζεται «δημιουργικές προσπάθειες», για να καλύψει το αναμενόμενο κόστος, ύψους από 5 έως 7 δις ευρώ. Αντιρρήσεις εξέφρασε ο Τζιουλιάνο Κατζόλα από το συντηρητικό PdL. «Δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος επένδυσης αυτού του ποσού, σκεπτόμαστε πάρα πολύ τους ηλικιωμένους και όχι αρκετά του νέους».Υπάρχουν όμως και νέοι που αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα χαλαρά. Όπως ο 26χρονος Εμανουέλε Νταβένια, που η νεοφυής επιχείρησή του οργανώνει παιδικά πάρτι. «Ξέρω από καιρό, ότι όταν έρθει η ώρα, θα πάρω ελάχιστη σύνταξη από το κράτος. Νομίζω ότι θα πρέπει να φροντίσουμε μόνοι μας».