Ο Αντώνης Σαμαράς δεν αγαπά τη συναίνεση και δεν το κρύβει. Δεν τον ενθουσιάζει επίσης η ιδέα των προσωπικών εκπτώσεων που θα προϋπέθετε μια οικουμενική, «εθνικού σκοπού» κυβέρνηση.

Ads

Ενθουσιάζει όμως τα, διεθνή και εγχώρια, lobbies – τα ισχυρά τραπεζικά κέντρα, τα συστημικά μιντιακά οχήματα προπαγάνδας σε Ευρώπη και Ελλάδα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τους ευρωσοσιαλιστές επίσης. Και στη βούληση και τα σχέδια αυτών των κέντρων δεν θα έλεγε ποτέ «όχι» ο κ. Σαμαράς, όσο κι εάν ονειρεύεται το… μεγάλο, α λα Σαρκοζί come back.

Σ’ αυτά ακριβώς τα lobbies και τα κέντρα απάντησε χθες το βράδυ από τη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, «καίγοντας» για μια ακόμη φορά τα – αναζωπυρούμενα – σενάρια περί οικουμενικής και διαμηνύοντας ότι «στην Ελλάδα τα πραξικοπήματα τελείωσαν μαζί με το Παλάτι».

«Σας ζήτησε κανείς να μπείτε σε οικουμενική κυβέρνηση κύριε Σαμαρά; Ή μήπως νοσταλγήσατε την περίοδο των Καννών;», είπε ο πρωθυπουργός αναφερόμενος στην πρόσφατη δήλωση του προέδρου της ΝΔ στο Bloomberg ότι θα ήταν πρόθυμος να μετάσχει σε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

Ads

Το μήνυμα Τσίπρα κρίθηκε αναγκαίο μετά το νέο μπαράζ διαρροών, δημοσιευμάτων και υπόγειων κινήσεων που, κατά κυβερνητικές πηγές, έχει στόχο την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και τη μετάβαση σε πιο «διαχειρίσιμα» σχήματα εξουσίας.

«Η αριστερή παρένθεση δεν τους βγήκε, οπότε επαναφέρουν στο τραπέζι το plan B της οικουμενικής. Θέλουν μια νέα κυβέρνηση Παπαδήμου, ει δυνατόν και με έναν νέο… Παπαδήμο ως επικεφαλής», λέει κυβερνητικό στέλεχος που συνομιλεί συχνά με τον πρωθυπουργό.

Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν ενδεικτικό των προθέσεων, των σχεδιασμών αλλά και της πίεσης που θα ασκηθεί το επόμενο διάστημα και το χθεσινό δημοσίευμα των Financial Times – ένα δημοσίευμα, που ουσιαστικά ζητά να φύγουν από την κυβέρνηση οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και προτείνει ως «εναλλακτικούς κυβερνητικούς εταίρους» το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης έσπευσε να πάρει αποστάσεις από τα εν λόγω σχέδια χθες το βράδυ στη Βουλή μιλώντας μεν για την ανάγκη «μεγάλων συναινέσεων», αλλά διευκρινίζοντας ότι δεν αναφέρεται «σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας». Ωστόσο, είναι γνωστό και απολύτως δημόσιο το πυρετώδες lobbying των ευρωσοσιαλιστών του Σουλτς σε Βρυξέλλες και Βερολίνου υπέρ της συμμετοχής του Ποταμιού στην κυβέρνηση.

Η τακτική του «σχεδίου οικουμενική», σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, εστιάζει αυτή τη φορά στην εσωτερική ρήξη. Εξ ου και η υπερμεγέθης προβολή από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης των μεγαλύτερων, μικρότερων, έως και… ανύπαρκτων διαφωνιών εντός της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ – μια προβολή, πάντως, που κύκλοι του Μαξίμου σημειώνουν ότι θα πρέπει να ανασχεθεί και μέσω της αυτοσυγκράτησης των πολυφωνικών απόψεων.

Καθόλου τυχαία δεν ήταν και η χθεσινοβραδυνή αναφορά του πρωθυπουργού στις Κάνες και την «ανατροπή Παπανδρέου». Είναι μια αναφορά που παραπέμπει στα δραματικά διλήμματα εκείνης της περιόδου και στον ρόλο που έπαιξαν τόσο οι Σαμαράς και Βενιζέλος όσο και διεθνείς παράγοντες όπως ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.

Στο Μαξίμου θεωρούν ότι και τώρα οι προσπάθειες πολιτικής αποδυνάμωσης της κυβέρνησης θα χτιστούν πάνω σε σκληρά διλήμματα: «Το νέο μότο είναι πως η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάει από τον έντιμο συμβιβασμό στον επώδυνο συμβιβασμό. Τον οποίον δεν θα μπορέσει να αντέξει. Κάτι τέτοιο δεν θα υπάρξει όμως, όπως δεν υπάρχουν και ρήγματα στην κυβέρνηση», λένε οι ίδιες πηγές.

Οι επόμενες μέρες όμως, ή το πολύ εβδομάδες, θα είναι εκείνες που θα μετρήσουν τελικά την απόσταση ανάμεσα στον «έντιμο» και τον «επώδυνο» συμβιβασμό. Και μαζί και τις πολιτικές και κοινωνικές αντοχές στις πάσης φύσεως, και προέλευσης, πιέσεις.

Διαβάστε επίσης:
Τσίπρας σε Σαμαρά: Τα πραξικοπήματα τελείωσαν με το Παλάτι