Τις τελευταίες μέρες δημιουργήθηκε εικόνα εμπλοκής στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές, ενώ η υπόθεση Πανούση, διαδεχόμενη την υπόθεση Φίλη, αξιοποιήθηκε από αντιΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις ως τεκμήριο κυοφορούμενης κυβερνητικής κρίσης. 

Στην αθέατη πλευρά άρχισαν να κινούνται και πάλι σενάρια σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης λόγω αδιεξόδου στη συνεννόηση με τους εταίρους και έντονης κοινωνικής δυσανεξίας. 

Ο σχεδιασμός αυτός, όμως, δεν φαίνεται να ευδοκιμεί. Έτσι κι αλλιώς, στο Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι εξελίσσεται προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης από εξωθεσμικά κέντρα και διαμηνύουν, άλλοτε έμμεσα άλλοτε άμεσα, ότι δεν πρόκειται να συνεργαστούν στο πλαίσιο ελεγχόμενων οικουμενικών κυβερνητικών σχημάτων. 

Τα δύσκολα τώρα 

Κοινή είναι η εκτίμηση στο εσωτερικό της κυβέρνησης ότι αν ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η αξιολόγηση της εφαρμογής του προγράμματος, μετά θα ανοίξει ο δρόμος για ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και για απομείωση του χρέους, ενώ δημιουργούνται προϋποθέσεις δημοσιονομικής χαλάρωσης λόγω της προσφυγικής κρίσης. 

Την επόμενη εβδομάδα προγραμματίζεται η κατάθεση πολυνομοσχεδίου με προαπαιτούμενα στη Βουλή (κόκκινα δάνεια, 100 δόσεις κοκ) για να ψηφιστεί την Παρασκευή και να ακολουθήσει η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού που θα πρέπει να κλείσει μέχρι το τέλος του μήνα. Οι επικεφαλής του κουαρτέτου θα μείνουν εδώ και μετά την αναμενόμενη απόφαση για εκταμίευση της δόσης των 2 δισ ευρώ και των 10 δισ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (πιθανότατα την Κυριακή), προκειμένου να συζητηθεί ο προϋπολογισμός 2016 και το νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. 

Αν όλα πάνε καλά, στο τέλος του χρόνου θα έχει ολοκληρωθεί η πιο δύσκολη φάση υλοποίησης του μνημονίου που είναι εμπροσθοβαρές και το πιο βαρύ του κομμάτι συμπίπτει στην εφαρμογή του με μια περίοδο αλλεπάλληλων φόρων. Με άλλα λόγια, η χειρότερη φάση είναι αυτή που διανύουμε. 

Επενδύουν στο χάος 

Με αφορμή την υπόθεση Πανούση, η ατζέντα της αντιπολίτευσης εστιάστηκε σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας, ενόψει της πανεργατικής απεργίας (που πέρασε), της επετείου της 17 Νοέμβρη και εκείνης από τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου που έρχονται. 

Η εντύπωση που επιχειρείται να κατασκευαστεί είναι ότι βρισκόμαστε σε περίοδο αστάθειας και αταξίας, όπου τα χειρότερα μπορεί να συμβούν, με αστάθμητο παράγοντα τον εξτρεμισμό των «δύο άκρων» (κατά τη γνωστή δεξιά θεωρία). 

Το γεγονός ότι οι εταίροι δείχνουν να εμπιστεύονται την κυβέρνηση και πάντως να την αντιμετωπίζουν ως τον μοναδικό αξιόπιστο συνομιλητή στη χώρα δυσκολεύει αυτή την προσπάθεια, αφού οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ αναπτύσσουν μια επιχειρηματολογία που δεν βρίσκει ανταπόκριση έξω. 

Σε κάθε περίπτωση, η επένδυση στο χάος συνδέεται με τα σενάρια οικουμενικής, γιατί η πολιτική και οικονομική σταθερότητα δεν μπορούν να στηρίξουν το αφήγημα της αναγκαίας αλλαγής κυβέρνησης, για την οποία δημόσια έχει μιλήσει κατ’ επανάληψιν το τελευταίο διάστημα ο κ. Ευ. Βενιζέλος.