Θα συμφωνήσουμε ότι όντως οι πρόωρες εκλογές προκαλούν δικαιολογημένους φόβους, όχι όμως για το ποιοι είναι αυτοί που φοβούνται ή πρέπει να φοβούνται. Σίγουρα, πάντως δεν είναι οι έλληνες πολίτες αυτοί που πρέπει να φοβούνται, παρά το γεγονός ότι κυβέρνηση, φιλικά media κι ορισμένοι ξένοι παράγοντες, επιχειρούν να τους πείσουν ότι η Δημοκρατία και οι εκλογές, πρέπει να τους τρομάζουν γιατί θα φέρουν δεινά. Ποιοι το λένε αυτό; Εκείνοι που εδώ και πέντε χρόνια έχουν «προσφέρει» στην χώρα δείκτες κοινωνικής και οικονομικής «ευημερίας» που θυμίζουν μεταπολεμική περίοδο.

Ποιοι είναι αυτοί που μας λένε να φοβηθούμε;

• Είναι ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που εξασφάλισαν την διαιώνιση της εξουσίας τους με το να φτωχοποιήσουν τη χώρα. Ξέχασε ο πρωθυπουργός ότι το 2011, στην αντιπολίτευση τότε, χαρακτήριζε «προπαγάνδα τα περί χρεοκοπίας».Πάνω από δέκα φορές αναφέρει σήμερα στη Realnews o Αντώνης Σαμαράς τη λέξη «φόβος». Ο πρωθυπουργός της ελπίδας έγραφε το άρθρο μπροστά στον καθρέφτη του και μέσα στο γραπτό του αντανακλούσε η ψυχολογία του. Αλλά, όχι μόνο η δική του ψυχολογία, η ψυχολογία ενός ολόκληρου συστήματος που καταρρέει και κάνει σπασμούς

• Είναι ο Γιούνκερ που μετέτρεψε την μικρή του χώρα σε φορολογικό παράδεισο για την ελίτ, ώστε να μην πληρώνει φόρους στις χώρες όπου δραστηριοποιείται. Μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Έτσι, την δημόσια χασούρα, την πληρώνουν οι έλληνες πολίτες. Η παρέμβαση Γιούνκερ για τα «οικεία πρόσωπα», δείχνει ότι οι ελληνικές αντιπροσωπείες από το 2010 δεν διαπραγματεύονται αλλά κάνουν παρέες. Πώς συνδυάζεται το επιχείρημα «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει πιο σκληρό μνημόνιο» που ακούγαμε από σειρά κυβερνητικών στελεχών με την παρέμβαση Γιούνκερ για τα «οικεία πρόσωπα»; Μεγάλες αντιφάσεις…

• Είναι ορισμένα media που επιβιώνουν με διαφημίσεις τραπεζών που «σωθήκαν» με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων και που ανήκουν σε εκδότες, που αναλαμβάνουν δημόσια έργα ή έχουν άλλες εταιρείες,οι οποίες ευνοούνται από τις πολιτικές εργασίας που επιβάλλονται και έτσι παρουσιάζουν κερδοφορία. Και φυσικά στηρίζουν αυτούς που εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές…

Καθώς διακρίνονται πλέον στον ορίζοντα οι εκλογές και η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, εφαρμόζουν και πάλι την συνταγή που εισήγαγαν στην ιστορία τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Την έντεχνη και πονηρή επεξεργασία και παροχή της πληροφορίας, με έναν και μόνο στόχο,να προκαλέσουν τη φυσική αντίδραση του φόβου και να «σκοτώσουν» την κριτική σκέψη.

Οι έλληνες γελούν πια κάθε φορά που ακούν λέξειςόπως GRexit. Βέβαια, στις Βρυξέλλες και στις παγκόσμιες χρηματαγορές, τους λούζει κρύος ιδρώτας όταν πέφτει στο τραπέζι το σενάριο ItalianEXIT (αυτό όμως θα το συζητήσουμε σε επόμενο κείμενο). Όσο μεγάλη μπαρούφα ήταν το GRecovery τόσο μεγάλη είναι το GRexit.

Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγική ανασυγκρότηση και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Μια ισχυρή κυβέρνηση, με ρεαλιστικό πρόγραμμα, είναι προϋπόθεση όχι για να τιμωρήσουν την Ελλάδα, αλλά για να διαπραγματευτούν μαζί της. Η Ελλάδα δεν είναι «χώρα ενοικιαστής» στο κοινό μας σπίτι, την E.E. Στην Ευρώπη είμαστε κι εμείς ιδιοκτήτες. Η Ευρώπη των «οικείων προσώπων» είναι η Ευρώπη της κρίσης, η Ευρώπη της λιτότητας και η Ευρώπη της ανεργίας. Άραγε, αυτή την Ευρώπη θέλουμε; Η Ευρώπη έχει ανάγκη από νέες ιδέες, άλλες πολιτικές και διαφορετικά πρόσωπα. Προς απομόνωση λοιπόν είναι η λιτότητα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από αυτή τη Βουλή σημαίνει συνέχιση αυτής της κυβέρνησης, συνέχιση αυτής της καταστροφικής πολιτικής.

Γελούν λοιπόν οι πολίτες, δεν φοβούνται.

Γιατί γνωρίζουν ότι ακούν, για μια ακόμα φορά, αυτά που ακούν μόνο όταν πλησιάζουν εκλογές. ‘Η όταν πρέπει να πειστούν για να στηρίξουν την ψήφιση κι άλλων νέων μέτρων που θα περικόβουν μισθούς, συντάξεις, όνειρα και δημοκρατία. Κατά τα άλλα ζούσαμε σε SuccessStory. Γνωρίζουν πια οι πολίτες ότι επί πέντε ολόκληρα χρόνια, εφαρμόζεται μια πολιτική που απέτυχε να αλλάξει την χώρα, να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς της και να βελτιώσει την ζωή των πολιτών. Γνωρίζουν ότι αυτό δεν θα αλλάξει αν συνεχίσουν να κρατούν το τιμόνι της κρίσης εκείνοι που την δημιούργησαν.Οι έλληνες ξέρουν πλέον ότι έχουν να επιλέξουν μεταξύ αυτής της βεβαιότητας και της ελπίδας να αποκτήσουν την αξιοπρέπεια και την προοπτική που τους αξίζει.
 
Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για μια χώρα που αξιοπρεπώς ζητά να διαπραγματευτεί. Και δεν το λέει ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο. Το γράφει κι ο διεθνής τύπος, που εντέχνως και πονηρά δεν φτάνει στους πολλούς έλληνες, για παράδειγμα το δημοσίευμα της Deutche Welleπου χαρακτήριζε «μη ρεαλιστικό τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ» καθώς η πλευρά των πιστωτών «θα επιδείξει μεγαλύτερη συμβιβαστική διάθεση».Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στόχο να γκρεμίσει, άλλα να χτίσει. Δεν έχει στόχο μια Ελλάδα έξω από την Ευρώπη, άλλα μια Ευρώπη με μια Ελλάδα ισότιμη, στην οποία δεν θα κατοικούν πάμφθηνοι και φοβισμένοι «απασχολούμενοι». Αυτό -αλήθεια- σε ποιους προκαλεί φόβο;

* Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ