Με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαϊου, στην ενότητα “Ξέρω τι να ψηφίσω;”, πρόσωπα των γραμμάτων, της διανόησης και της τέχνης, μιλούν στην Κρυσταλία Πατούλη εκφράζοντας τις απόψεις, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς όχι μόνο για την δική τους ψήφο αλλά και την ψήφο του Ελληνικού λαού. Σήμερα απαντά ο σκηνοθέτης – ηθοποιός Νικήτας Τσακίρογλου, συμμετέχοντας στην Έρευνα για την Κρίση που δημοσιεύεται στο tvxs.

Ads

 
Βρισκόμαστε σε υποτέλεια και εκτός των άλλων, υπάρχει πλέον, θέμα αξιοπρέπειας και ηθικής.
Μας μπλέξανε. Ήδη όλα έχουν υπογραφεί. Και το πολιτικό σύστημα, όχι ο λαός… γιατί εκεί είναι το θέμα: Πόσο μπορεί να αντιδράσει ο λαός και τι μπορεί να καταφέρει, όταν αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μία ηγεσία που θα τον οδηγήσει προς ένα δρόμο ελευθερίας αλλά και αξιοπρέπειας;
Και όλες αυτές οι κοκορομαχίες που παρακολουθώ στο πολιτικό χώρο, είναι για το τίποτα. Δεν υπάρχουνε αυτή τη στιγμή φωνές, ηγέτες, προσωπικότητες.
Και ο κύριος Παπαδήμος, που επένδυσε πάνω του ο λαός, φάνηκε να είναι ένα τίποτα.
Ξέρω ότι η πολιτική είναι ή του ύψους ή του βάθους. Ή σε βγάζει από τα προβλήματα, ή σε βάζει σε μία από τα ίδια, ή σε ανεβάζει και σε πάει στη θέση του ηγέτη που θα έπρεπε να είσαι, κι έτσι δεν γίνεσαι ένα ανθρωπάκι, που θα λες συνέχεια «να τα βολέψω». Με το βόλεμα, δεν γίνεται τίποτα…

Αναγκάζεται ο κόσμος να λέει «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»… 

Τώρα, ο κόσμος είναι ζαλισμένος και η ζάλη αυτή γίνεται οργή. Πώς είναι, για παράδειγμα, κάποιος που πονάει και θέλει να ξεπεράσει τον πόνο, και θυμώνει με τη γυναίκα, το παιδί σου, το Θεό; Έτσι. Αυτά συμβαίνουν. Βάλανε τον ελληνικό λαό σε ένα παιχνίδι που ήτανε έξω από αυτόν.
Αυτά που πάνε να κάνουν με τις εκλογές έπρεπε να είχανε γίνει όταν ετέθει το θέμα της κρίσης της οικονομίας.
 
Πριν το ΔΝΤ και τα μνημόνια;  
 
Ναι, και πριν πάμε στην προσφυγή… Φαίνεται ότι υπήρχανε, λοιπόν, συνεννοήσεις από παλιά, διότι «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Άλλοι κανόνιζαν πίσω από την πλάτη του λαού…
Αν του έλεγαν πολύ πιο πριν, ότι θα στερηθείς κάποια πράγματα, αλλά δεν φτάσουμε τη χώρα όπως είναι σήμερα, δεν θα είχε αντίρρηση, προκειμένου να τραβάει αυτά που τραβάει τώρα. Αντίθετα, δεν υπήρξανε αξιόλογες κυβερνήσεις, και όπως γίνεται και σε μία οικογένεια που δεν υπάρχουν σωστοί γονείς… τα παιδιά θα βγούν στρεβλά.
Τώρα από εδώ και πέρα, υπάρχει ένας συνεχής φόβος αδιεξόδου…
Επίσης, ο κόσμος έχει φτάσει να μην έχει αξιοπρέπεια και υπόληψη, διότι τώρα τα έχουν υπογράψει όλα!
Πώς θα τα πάρουνε αυτά πίσω; Γιατί… τι υπογράψανε; Υπογράψανε την καταδίκη του ελληνικού λαού!
Και συνεχίζουν να λένε ψέματα, και συνεχίζει ο πολιτικός τους λόγος να μην έχει καμία βάση και συνεχίζουνε την κοινή παλαιοντολογική πολιτική που υπήρχε μέχρι τώρα!
 
Για την Αριστερά τι έχετε να πείτε;
 
Η Αριστερά έχει διαπιστώσεις. Εκεί νομίζω είναι το πρόβλημα. Συνεχώς διαπιστώνουν πράγματα. Δεν ακούω τις λύσεις.
Γιατί και τις λύσεις δεν μπορεί να τις δώσει ένα κομμάτι ενός… χρώματος. Πρέπει να τις δώσει ολόκληρος ο ελληνικός λαός, ο οποίος θα έχει κάποιον ηγέτη που θα πει κάτσε να δούμε τα πράγματα, εμείς δεν θέλουμε να είμαστε αφερέγγυοι απέναντί σας, αλλά πώς μπορούμε να φτιάξουμε τη ζωή χωρίς να ξεπουλήσουμε… –γιατί εδώ η Ελλάδα πάει να εξαφανιστεί με αυτές τις υπογραφές τις οποίες έχουν βάλει με ελαφρά τη καρδία…
Διότι δεν δέχομαι ότι στριμώχτηκαν για να υπογράψουν, αφού κάποια στιγμή όταν στριμώχνεσαι, αντιδράς, λες ως εδώ και μη παρέκει!
Αντίθετα, συνεχίζεται το παιχνίδι, και βγαίνουν οι ίδιοι άνθρωποι – μου κάνει εντύπωση!- οι οποίοι έχουν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, να ζητάνε και άφεση αμαρτιών! Θέλεις συγγνώμη; Εγώ δεν την ξέρω αυτή τη λέξη. Ή σηκώνομαι και φεύγω από την πολιτική ή παίρνω ένα περίστροφο και τινάζω τα μυαλά μου στον αέρα. Έτσι ξέρω. Όπως έγινε στην Ιαπωνία από πολιτικούς οι οποίοι έφεραν την ευθύνη για την καταστροφή των λαών τους.
Είμαι απόλυτος σε αυτά τα πράγματα, γι’ αυτό και μιλάω απόλυτα. Μεσοβέζικα πράγματα δεν μπορώ, γιατί, μπορεί κάποιοι να επικαλούνται ότι π.χ. «αυτός παίζει θέατρο» αλλά το θέατρο γεννιέται μέσα από την αλήθεια! Αλλιώς, είναι μια κακή στάση ζωής. Και πρέπει να έχεις στάση ζωής για να αντιμετωπίζεις όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν σε αυτόν τον τόπο, τα οποία συμβαίνουν εδώ και χρόνια… Και ο ένας πολλαπλασιάζει το ψέμα του άλλου. Και τα φτιάχνουν μεταξύ τους, τα κάνουνε πλακάκια, έτσι, για να υπάρχουνε στο σύστημα, να υπάρχουν στις ζεστές καρέκλες και να υπάρχουνε σε αυτούς τους μισθούς.
Εγώ περίμενα από τον πολιτικό κόσμο απέναντι σε μία τέτοια κατάσταση, ακόμη και να σταματήσει να πληρώνεται!
 
Να δώσει και το μισθό του στον λαό, δηλαδή; Αυτό λέτε;
 
Να δώσει και το μισθό του! Όταν φτάνει ο ελληνικός λαός να τρέχει στα συσσίτια! Αυτό είναι ντροπή. Δεν το δέχομαι αυτό, όπως και αυτά που κάνουν στους τηλεοπτικούς σταθμούς, που λένε να βοηθήσει ο κόσμος! Ποιος να βοηθήσει; Ο φτωχός τον φτωχό; Ο συνταξιούχος να δώσει αλληλεγγύη στον συνταξιούχο;
 
Άρα, τι πρέπει να κάνει στις εκλογές ο ελληνικός λαός;
 
Βλέπω μία οργή, αυτήν την οποία εκφράζω και εγώ, και είναι τόσο ζαλισμένος ο κόσμος που θα πάει σίγουρα, είμαι βέβαιος, να δώσει την ψήφο του στα μικρά κόμματα.
Γιατί θα είναι μία απεγνωσμένη προσπάθεια, όχι για να διασωθεί, αλλά για να διαμαρτυρηθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται να σωθεί.
Η μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη εάν δεν αλλάξει… Και να φανταστείτε ότι αυτή τη στιγμή ο λαός, περιμένει το φως μέσα από τις εκλογές της Γαλλίας, για να ανατραπεί η σκέψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα πάψει να περιορίζει τους λαούς σε μία συνεχή λιτότητα, η οποία δεν βγάζει πουθενά.
Άν δεν έχω χρήμα για να ξοδέψω και όλα πάνε κατά διαόλου, τότε, τι εννοούμε όταν λέμε ανάπτυξη;
Όταν δεν λειτουργεί το χρήμα; Ανάπτυξη, με τί; Με τον αέρα;
 
Και απ’ όσο λέγεται από Γάλλους, ο Ολάντ, ένας Γάλλος… Παπανδρέου είναι.  
 
Στην Μέρκελ όμως, και στους γερμανούς τους χαλάει τα σχέδια. Δεν τα περιμένανε αυτά.
Αλλά όταν φιμώνεις τους λαούς αντιδρούνε, και αντιδρούνε με το θυμικό…
Ακόμα και μία χούντα, και ένα απολυταρχικό κράτος, πάντοτε έχει το φόβο μήπως ανατραπεί. Γι’ αυτό και δημιουργούνε το στρατό, την αστυνομία, το παρακράτος.
 
Μα, δεν έχετε δει γύρω από τα Εξάρχεια σε κάθε δεύτερο τετράγωνο κάθε βράδυ που είναι οι κλούβες, και τα ματ με τις ασπίδες και τα όπλα, μέσα στη μέση του δρόμου;
 
Φυσικά τα βλέπω. Μα, το κράτος μας δεν είναι αυτό που ήταν. Έχει αλλάξει και όλοι αυτοί οι οποίοι κατευθύνουν τα πράγματα έχουν γίνει μικροί φασίστες! Εκτός του ότι, κατ’ αρχήν, έχουν αποκοπεί από το λαό…
 
Οπότε σε αυτή την κατάσταση, τι θα προτείνατε για τις εκλογές;
 
Προτείνω τον θυμό μου! Προτείνω και ελπίδα για κάποιους ανθρώπους –γιατί από έναν δεν μπορεί να γίνει αυτό- οι οποίοι θα δουν το πρόβλημα με ανοιχτό μυαλό, με ανοιχτά μάτια και με θέσεις, που θα μπορέσουν να πείσουν την Ευρώπη και αυτούς στους οποίους έχουμε δεσμευτεί, ότι κύριοι δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο και ή θα μας αναγκάσετε να φύγουμε –γιατί δεν μπορούν να μας διώξουν- για να μπορέσουμε να βρούμε τη λύτρωσή μας και να ξαναρχίσουμε από την αρχή.
Δόξα το Θεό, η Ελλάδα έχει τέτοιες εμπειρίες, να αναγεννιέται από τη στάχτη της, πάρα πολλές. Και ο ελληνικός μας ύμνος το λέει: «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά».
Μέσα από στάχτες. Δυστυχώς. Και η ιστορία φαίνεται, δεν μας διδάσκει. Γιατί μέχρι τώρα, αυτό συνέβαινε. Την Ελλάδα, πάντοτε την έφερναν σε ένα αδιέξοδο –και βεβαίως πάνω απ’ όλα με βλέψεις εκμετάλλευσης. Μέχρι τώρα π.χ. κρύβαμε την κατάρα των πετρελαίων. Γιατί είναι σαν τον άνθρωπο που έχει χρήμα και βγαίνει στην αγορά και μαθαίνεται και όλοι ζητάνε να του πάρουν το χρήμα. Γιατί όταν έχεις ζητάνε… Αν δεν έχεις τίποτα, σε αφήνουν ήσυχο.
Τι να πούμε… Ευτυχώς έχει μείνει ένα χαμόγελο στο τέλος… Και με αυτό μπορούμε να υπάρχουμε.

Ads

Και βεβαίως ελπίζω, ότι θα τους το δώσει το μάθημα ο Ελληνικός λαός σε αυτή τη φάση.
Διότι θα έχουμε φάσεις πολλές. Τα πράγματα δεν τελειώνουν. Τα πράγματα θα χειροτερεύουνε, και θα γίνονται τρισχειρότερα.
Λοιπόν, νομίζω, ότι ο ελληνικός λαός, σε όλο αυτό το σύστημα το παλαιό πρέπει να δώσει ένα γερό μάθημα, ώστε να καταλάβουν, για να ξαναγεννηθούν όλα από την αρχή, μέχρι να παλιώσουν και πάλι αυτά που θα γίνουν τώρα και πάει λέγοντας… Αυτή είναι η νομοτέλεια.
Αυτό το σύστημα, όμως, έχει τελειώσει. Δεν μπορεί να σε σώσει κάποιος που… Ότι ήταν να σου δείξει και να σου δώσει το έκανε. Πέρασες καλά ένα διάστημα, αυτό ήταν ένα ψεύδος, αλλά δεν φταις εσύ. Ποιος δεν θέλει την ευημερία του; Αν τα προέβλεπαν όλα αυτά πριν από 30 χρόνια που ξεκίνησε αυτή η υπόθεση και υπήρχε ένα νοικοκύρεμα, μία σωστή δομή των πραγμάτων, θα αντιδρούσε ο λαός;
Η Ελλάδα έχει όλα τα προσόντα και τις προϋποθέσεις να είναι ένα πολύ σωστό κράτος.
Αλλά δεν έχουμε σωστούς πολιτικούς. Και αυτό φαίνεται και στην ιστορία μας.
Κι αν  βρεθεί κάποιος σωστός κοιτάνε να τον γκρεμίσουν, γιατί υπάρχουν διάφορα συμφέροντα. Είναι θέμα κουλτούρας λαού. Δεν αποκτήσαμε κουλτούρα. Αποκτήσαμε καλοπέραση, ευζωία, αλλά…
 
Επειδή είπατε για μικρά κόμματα, και αυτά είναι πολλά… θέλετε να πείτε κάτι παραπάνω;
 
Δεν θέλω να πάρω θέση καμία, γιατί αυτά όλα, προέρχονται μέσα από τον πολιτικό χώρο. Είναι γεννήματα των ίδιων. Δηλαδή, οι ίδιοι ήταν και μέσα στη βουλή και έξω από τη βουλή και χρόνια έπαιρναν χρήματα του ελληνικού λαού και ήταν σε αυτές τις θέσεις, και όλοι αυτοί δεν εμφανίστηκαν από παρθενογένεση. Δεν είδα κανένα κόμμα να βγει από παρθενογένεση. Όλοι αυτοί, λίγο πολύ, το πόδι τους μέσα στη βουλή το είχανε βάλει.
 
Παρθενογένεση… ίσως ήταν η αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα;
 
Δεν ξέρω. Και εγώ βλέπω οικονομολόγους, ανθρώπους της επιστήμης να λένε το δικό τους, αλλά αυτοί δεν έχουν καμία σχέση μέσα στο πολιτικό σύστημα το οποίο ενδέχεται να διαμορφωθεί. Δεν το βλέπω.
Εγώ προσπαθώ να καταλάβω. Και είμαι πληροφορημένος νομίζω. Ξέρω το ελληνικό πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας αρκετά. Αλλά αυτοί, όλοι, ήταν μέσα στο πολιτικό σύστημα. Πληρώνονταν από τον ελληνικό λαό. Έπαιρναν μισθούς από τον ελληνικό λαό.

Πρέπει να βρεθούνε κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι γνωρίζουνε τα πράγματα, και γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστούν τις καταστάσεις, για να αρθρώσουν το “ως εδώ και μη παρέκει, μη μας βάζετε τη θηλιά στο λαιμό γιατί μας έχετε πεθάνει. Θέλετε ένα πτώμα; Με ένα πτώμα θα συνεργαστείτε; Εμείς δεν το δεχόμαστε αυτό”.
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Με αυτά που ακούω σχετικά με το αγγλικό δίκαιο κλπ. όχι μόνο έχουμε πτωχεύσει αλλά έχει χαθεί και η ελληνική εθνική κυριαρχία. Τα πάντα.
Τελειώσαμε!
 
Εδώ, ο Παπαδήμος… το πρώτο που έπρεπε να κάνει ήταν να βγάλει το χαράτσι. Να σου στερεί το φως σου, να μην μπορεί να διαβάσει το παιδί σου;
 
Μα η «πολιτική» τους είναι σαν τρομοκρατία…
 
Μα βέβαια.. Και κάθονται σε μια καρέκλα ακόμα, και λένε ότι θα φτιάξουν αυτοί οι ίδιοι το κράτος; Ακόμα και τους τραπεζίτες που ήθελε να τους βοηθήσει, η κυβέρνηση Παπαδήμου, ούτε αυτό το κατάφερε. Το άφησε και αυτό σε εκκρεμότητα…
Γιατί δεν το λες ότι έχουμε πτωχεύσει; Πές το. Γιατί δεν το λες; Και προσπαθείς με μεσοβέζικα πράγματα, με ημίμετρα, μόνο γιατί θέλεις να υπάρχεις για να πηγαίνεις… στις παρελάσεις;
Αυτά είναι τραγικά πράγματα.
Δεν είναι σοβαρά πράγματα, για κάποιους ανθρώπους που θέλουν να παιξουν τους σοβαρούς.
Εύχομαι, την αφύπνιση του ελληνικού λαού, που πιστεύω υπάρχει, γιατί όπου βρεθώ και όπου σταθώ το βλέπω, τουλάχιστον σε αυτή τη σκέψη συντονιζόμαστε, στη σκέψη ότι ο υπάρχων πολιτικός κόσμος τον ξεγέλασε. Και όχι μόνο τον ξεγέλασε αλλά και τον αδίκησε.