Η δήλωση του Άδωνι περί των κομμουνιστών που πρέπει να φυλακίζονται, αλλά και η δήλωση της βαφτισιμιάς του κοκού (βλέπε Άννα Μισέλ), που προσπάθησε να παραλληλίσει το νόμο για τα κανάλια με την εξόντωση των Εβραίων από τον Χίτλερ (άλλ’ ντ’ άλλα της Παρασκευής το γάλα) δείχνουν το μεγάλο αδιέξοδο της ΝΔ του Κούλη.

Ενώ ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως φιλελεύθερος, κεντρώος και διάφορα τέτοια χαριτωμένα, στην πραγματικότητα βρίσκεται δέσμιος και υπό την επιτήρηση των ακροδεξιών του Σαμαρά, οι οποίοι τον στήριξαν ανοιχτά ώστε να επικρατήσει του καραμανλικού Μεϊμαράκη. Βέβαια, αυτή η “συγκόλληση” δεν είναι τυχαία. Και οι δυο, Κούλης και ακροδεξιοί, ομνύουν στο σκληρό νεοφιλελευθερισμό. Φτάνει όμως αυτό για να μακροημερεύσει η συνεργασία τους; Μάλλον όχι.

Πέρα από την οικονομική πολιτική, που τη συγκεκριμένη περίοδο είναι το μείζον, η ΝΔ πρέπει να τοποθετείται σχεδόν σε καθημερινή βάση για όλα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Κι αν υποθέσουμε ότι στα οικονομικά δεν θα διαφωνήσουν ποτέ, τι θα γίνει με τα υπόλοιπα; Σε κάποια θέματα, πχ, ο χωρισμός εκκλησίας-κράτους, ο Κούλης μπορεί να υπεκφεύγει με μισόλογα τύπου “να υπάρξει διάλογος με την εκκλησία”.

Κάποιες άλλες φορές, στην προσπάθειά του να ευχαριστήσει τους ακροδεξιούς συνεταίρους του, μπορεί να υιοθετεί προτάσεις τύπου “θα απελευθερώσουμε τα Εξάρχεια”.

Αυτό όμως δεν μπορεί παρά να ισχύει αποσπασματικά. Στη μεγάλη εικόνα που οφείλει να παρουσιάσει η ΝΔ δεν μπορεί να έχει ακροδεξιά εμφάνιση. Δεν μπορεί να πορευτεί με σημαία τον αντικομουνισμό, την άγρια καταστολή, τον χυδαίο μισανθρωπισμό των ακροδεξιών.

Θα πρέπει, ακόμη κι αν δεν το πιστεύει, να εμφανίσει μια εικόνα πιο μετριοπαθή, που να συνάδει με ένα σύγχρονο φιλελεύθερο κόμμα και όχι με την ΕΡΕ. Μπορεί όμως; Έχω τις αμφιβολίες μου.

Αν το προσπαθήσει, είναι σχεδόν βέβαιο πως οι ακροδεξιοί του κόμματος θα ανέβουν στα κάγκελα. Θα αρχίσουν να τον κατηγορούν για ηττοπάθεια. Το ίδιο θα συμβεί όμως, από το ακραίο κέντρο και άλλους σκληροπυρηνικούς νεοφιλελεύθερους, που έχουν μαζευτεί γύρω του, αν δεν το επιχειρήσει.

Όπερ σημαίνει, δύσκολα τα πράγματα για τον Κούλη. Αλλά από την άλλη, όφειλε να το γνωρίζει. Όταν συμμαχείς με τον -ακροδεξιό- διάβολο για να πάρεις την καρέκλα, οφείλεις να γνωρίζεις ότι αργά ή γρήγορα θα σου ζητήσει ανταλλάγματα.

Διότι ο διάβολος δεν φημίζεται ούτε για την καλοσύνη του ούτε για την ανιδιοτέλειά του. Όσο του κάνεις τις χάρες που θέλει, όλα καλά. Αν δεν, έχεις πρόβλημα. Και μάλιστα μεγάλο…

ΠΗΓΗ: facebook.com