Εκλογές, εκλογές εκλογές… Ξαφνικά όλοι μιλάνε για (πρόωρες) εκλογές. Η Αντιπολίτευση λίγο-πολύ τις απαιτεί ενώ ακόμα και κυβερνητικοί κύκλοι παρουσιάζονται θετικοί στο ενδεχόμενο αυτό. Μόνο η πλειοψηφία του ελληνικού λαού –όπως τουλάχιστον δείχνουν τα γκάλοπ- παρουσιάζεται ελαφρώς απρόθυμη να τρέχει στις κάλπες και τα εκλογικά τμήματα.

Ads

Θεωρητικά θα ήταν μια πολύ καλή λύση στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Μια εκλεγμένη αυτοδύναμη κυβέρνηση θα μπορούσε να χειριστεί με μεγαλύτερη άνεση, σαφώς μικρότερη πίεση και άρα με αφοπλιστική σιγουριά την παρούσα κατάσταση. Θα έβγαζε επίσης προς τα έξω μια εικόνα εθνικής σταθερότητας, ηρεμώντας κατά κάποιο τρόπο τους Ευρωπαίους που (και αυτοί) έχουν πελαγώσει. Σε περίπτωση κυβέρνησης συνεργασίας δε, θα γινόταν πραγματικότητα η επιθυμητή συναίνεση (που με τις τωρινές συνθήκες φαντάζει αδύνατη και αδιανόητη) και η Πολιτεία –έχοντας πλέον ως πολεμοφόδιο την ψήφο μια μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων- θα προχωρούσε με σίγουρα και αποφασιστικά βήματα.

Έλα όμως που δεν είναι έτσι…

Kατ’ αρχήν, για να γίνουν εκλογές πρέπει πρώτα να προκηρυχθούν. Αυτό σημαίνει πως για έναν μήνα (δηλαδή από την προκηρύξει τους μέχρι την ημερομηνία διεξαγωγής τους) η χώρα θα κολυμπά στην πλήρη ακυβερνησία. Τα προβλήματα όμως μάλλον δεν θα σταματήσουν εκεί. Το πιο πιθανό είναι να μην υπάρξει κυβέρνηση αυτοδυναμίας. Και τι γίνεται τότε; Για θυμηθείτε το «βρόμικο» 89.

Ο Κάρολος Παπούλιας θα αρχίσει να μοιράζει εντολές στους πολιτικούς αρχηγούς… Και να ο Παπανδρέου να συναντάει τον Σαμαρά και να ο Σαμαράς να συναντάει τον Καρατζαφέρη και να η Παπαρήγα να συναντάει τον Τσίπρα και τον Κουβέλη…Όλα αυτά μας δίνουν «χοντρικά» ένα δίμηνο απόλυτου χάους μέσα στο οποίο η Ελλάδα προλαβαίνει να χρεοκοπήσει δέκα φορές. Χώρια τα επεισόδια που θα ξεσπάσουν κατά πάσα βεβαιότητα ανάμεσα στους οπαδούς των κομμάτων εξουσίας και τους διάφορους «αγανακτισμένους ανένταχτους»…

Την συγκεκριμένη στιγμή λοιπόν, η διεξαγωγή εκλογών είναι σχεδόν αδύνατη. Αν τα πράγματα πάνε πολύ καλύτερα ή πολύ χειρότερα ίσως, τώρα όχι. Η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να πορευτεί μόνη της ως έχει. Με ότι αυτό συνεπάγεται…
Θανάσης Χειμωνάς*

—————————-
Ο Θανάσης Χειμωνάς γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα και είναι συγγραφέας. Σπούδασε Φιλολογία και Κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και Δημοσιογραφία στο Λονδίνο. Έχει εκδώσει έξι μυθιστορήματα: «Ραμόν», «Σπασμένα Ελληνικά», «Ανεξιχνίαστη Ψυχή», «Μπλέ Ωρα», «Ραγδαία επιδείνωση» και “Δεν την αγαπάω πια“. Έχει εργαστεί ως αθλητικός συντάκτης στα «Νέα» ενώ άρθρα του έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε περιοδικά, εφημερίδες και στο ίντερνετ. Σήμερα αρθρογραφεί στα «Νέα».