Τον Σεπτεμβρίου 1972, κι ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μονάχου βρίσκονταν ήδη σε εξέλιξη, μια ομάδα Παλαιστινίων, μέλη της οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», εισέβαλε στο Ολυμπιακό Χωρίο και κράτησε ομήρους 11 Ισραηλινούς αθλητές. Αίτημά τους: η απελευθέρωση εκατοντάδων Παλαιστινίων από τις ισραηλινές φυλακές. Η επίθεση αυτή της οργάνωσης έμεινε γνωστή ως «Η Σφαγή του Μονάχου» και αποτέλεσε το αποκορύφωμα της αιματηρής δράσης της σε ολόκληρη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70.

Τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου 1972, λίγο μετά τις 04:30 το πρωί και ενώ οι Ισραηλινοί αθλητές κοιμόντουσαν, 8 μέλη της οργάνωσης μπήκαν στα δωμάτιά τους στο Ολυμπιακό Χωρίο του Μονάχου και τους έπιασαν ομήρους. Οι αθλητές προσπάθησαν να αντισταθούν, με αποτέλεσμα 2 από αυτούς να σκοτωθούν. Ορισμένοι κατάφεραν να διαφύγουν από τα παράθυρα. Τελικά, 9 αθλητές κρατήθηκαν ως όμηροι. Λίγοι ώρα αργότερα, οι Παλαιστίνιοι πέταξαν από το παράθυρο τη λίστα με τα αιτήματά τους: ζητούσαν την απελευθέρωση 234 Παλαιστινίων από τις ισραηλινές φυλακές και 2 γερμανικές φυλακές. Έπειτα από πολύωρες διαπραγματεύσεις, οι τρομοκράτες αρνούνταν να υποχωρήσουν στα αιτήματά τους και το Ισραήλ δεν αποδεχόταν την απελευθέρωση των κρατουμένων.

Τελικά συμφωνήθηκε, το βράδυ, οι Παλαιστίνιοι και οι όμηροί τους να ταξίδευαν σε ένα κοντινό στρατιωτικό αεροδρόμιο, όπου θα αποβιβάζονταν σε ελικόπτερα και θα εγκατέλειπαν τη Γερμανία. Η επιχείρηση απελευθέρωσης που οργάνωσε η γερμανική αστυνομία, ωστόσο, είχε τραγική κατάληξη: 9 Ισραηλινοί αθλητές σκοτώθηκαν, 6 από τους 8 τρομοκράτες και 2 αστυνομικοί. Οι ζωντανές εικόνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου έκαναν το γύρω του κόσμου, προκαλώντας ανάμεικτα συναισθήματα σε Δύση και Ανατολή.

Λίγες μόλις ημέρες μετά τη σφαγή, η τότε Ισραηλινή πρωθυπουργός Γκόλντα Μέιρ έδωσε μυστική εντολή στη Μοσάντ να κυνηγήσει και να δολοφονήσει τους υπεύθυνους για την οργάνωση και εκτέλεση της «Σφαγής του Μονάχου». Η ίδια η Μέιρ ηγείτο της Επιτροπής Χ, η οποία ήταν υπεύθυνη για την έγκριση δεκάδων επιχειρήσεων με στόχο υπόπτους ανά την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» δημιουργήθηκε μετά την έξωση των Παλαιστινίων προσφύγων τον Σεπτέμβριο του 1970 από την Ιορδανία. Λίγο καιρό πριν, ο βασιλιάς Χουσεΐν είχε επιβάλει στρατιωτικό νόμο για να προλάβει την ανατροπή του από Παλαιστίνιους μαχητές. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι πρόσφυγες σκοτώθηκαν ή οδηγήθηκαν σε νέα εξορία. Αρχικός στόχος της οργάνωσης ήταν η εκδίκηση από τον Χουσεΐν και τον στρατό του.

Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά:

• «Ισραήλ – Παλαιστίνη: Πώς να δώσουμε τέλος στο πόλεμο του 1948» της Τάνυα Ράινχαρτ
• «Ισραήλ – Παλαιστίνη: Μια γη, δύο έθνη 1948-2002»