«Αν από την αρχή μια ιδέα δεν είναι παράλογη τότε δεν υπάρχει ελπίδα για αυτή» είχε πει κάποτε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Πράγματι κάποιες παράλογες και ευφάνταστες εφευρέσεις τώρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Αντίθετα εκατοντάδες άλλες δεν κατάφεραν να μεταπηδήσουν από το πρωτότυπο σχέδιο στην μαζική παραγωγή και χάθηκαν μέσα στον χρόνο. Στο βιβλίο του «Pigeon Guided Missiles And 49 Other Ideas That Never Took Off», ο Τζέιμς Μουρ καταγράφει πολλές από αυτές τις εφευρέσεις που κατέληξαν «στα σκουπίδια» της ιστορίας.

Ads

 
– Περιστέρια-κατευθυνόμενες βόμβες: Το 1941 ο Αμερικανός επιστήμονας BF Skinner πίστευε ότι τα περιστέρια ήταν η λύση για να ηττηθεί ο Αδόλφος Χίτλερ. Έδειξε ότι με το ράμφος τους θα μπορούσαν να κατευθύνουν πυραύλους σε στόχους. Βέβαια η μαζική παραγωγή ακυρώθηκε το 1944 επειδή οι αξιωματούχοι δεν ήθελαν να αφήσουν τα όπλα στα “χέρια” πουλιών.
 
– Αεροπλάνο με ατμό: Πολύ πριν τους κινητήρες των σημερινών αεροπλάνων, οι William Henson και John Stringfellow αποφάσισαν ότι η δύναμη του ατμού θα μπορούσε να πετάξει αεροπλάνο. Το 1841 η εφεύρεση αναμενόταν να μεταφέρει 12 επιβάτες 1000 χιλιόμετρα μακρυά, Μεγάλες αφίσες που απεικόνιζαν πτήση πάνω από την Κίνα και τις πυραμίδες της Αιγύπτου κέντρισαν το ενδιαφέρον των ανθρώπων αλλά τελικά κατάφερε να πετάξει μόνο 30 πόδια ή όπως κάποιοι άλλοι λένε να κάνει μια μικρή αναπήδηση.
 
– Η διαβολική ακτίνα θανάτου: Επηρεασμένος από τον συγγραφέα Χ.Τζ Γουελς και το βιβλίο του ο Πόλεμος των Κόσμων ο εφευρέτης Harry Grindell Matthews υποστήριξε ότι είχε δημιουργήσει την ακτίνα θανάτου που αναφερόταν στο βιβλίο. Μάλιστα υποστήριζε ότι η βρετανική και η γαλλική κυβέρνηση ανταγωνιζόταν κάνοντας του προσφορές. Παρά την μιντιακή φρενίτιδα η εφευρεσή του ενεργοποίησε μια λάμπα και σταμάτησε ένα μικρό κινητήρα.
 
4. Τα έπιπλα από μπετόν του Έντισον: Αν και εφευρέτης της λάμπας, των ακτίνων Χ και του τηλέγραφου, δεν ήταν όλες οι εφευρέσεις του Έντισον επιτυχημένες. Παρά την πίστη του ότι έπιπλα φτιαγμένα από μπετόν θα ήταν η λύση για μια πιο προσιτή διαβίωση ελάχιστοι καναπέδες και πιάνα από μπετόν πουλήθηκαν.
 
– Ο Πύργος του Άιφελ του Λονδίνου: Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του Πύργου του Αιφελ από τους Γάλλους το 1889, οι Λονδρέζοι ένιωσαν φθόνο για το μέγεθός του. Ο Briton Sir Edward Watkin ορκίστηκε ότι μπορούν κάνουν οι Γάλλοι μπορούμε να το κάνουμε μεγαλύτερο. Το πρώτο επίπεδο του πύργου ολοκληρώθηκε και άνοιξε στο κοινό αλλά είχε χαρακτηριστεί από την Building News «ημιτελή ασχήμια”. Η εταιρεία του Watkin πτώχευσε και ο πύργος έμεινε ημιτελής μέχρι το 1907 όπου και αντινάχτηκε.
 
– Η πυραμίδα του Νέλσον: Η πλατεία Τραφάλγκαρ θα ήταν πολύ διαφορετική καθώς αν και αρχικά είχε αποφασιστεί να χτιστεί μια πυραμίδα που θα έκανε τον καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου να φαίνεται νάνος μπορστά της προς τιμήν της νίκης του Νέλσον στον Νείλο τελικά λόγω του τεράστιου κόστους κατασεκυάστηκε η σημερινή στήλη.
 
– Μια στέγη πάνω από τη Νέα Υόρκη: Σε μια προσπάθεια να σταματήσει ο αποκλεισμός του Μανχάταν από το χιόνι κάθε χειμώνα, ο εφευρέτης Richard Buckminster Fuller σχεδίασε έναν τεράστιο θόλο για να καλύψεθ 2 μίλια του Μανχάταν. Για να τοποθετηθεί θα χρειαζόνταν 16 ελικόπτερα. Τελικά οι Νεορκέζοι δεν είχαν πειστεί για την αναγκαιότητα του έργου που θα κόστιζε 200 εκατομμύρια.
 
– Φανάρια με φυσικό αέριο: Το 1868 ο John Peake Knight κατασκεύασε το πρώτο φανάρι για τους δρόμους που λειτουργούσαν με φυσικό αέριο. Το φανάρι ανατινάχτηκε 2 βδομάδες από την τοποθετησή του δοκιμαστικά έξω από κτίριο του Κοινοβουλίου του Λονδίνου προκαλώντας σοβαρά εγκαύματα σε ένα αστυνομικό και αναβάλλοντας την χρήση του φωτεινού σηματοδότη γέναν αιώνα μετά.
 
– Ιπτάμενο αυτοκίνητο: Το 1940  ο Χένρι Φόρντ ήταν πεπεισμένος ότι η εναέρια κυκλοφορία αυτοκινήτων ήταν το μέλλον. Πράγματι το 1949 ο Waldo Dean Waterman κατασκεύασε ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο με φτερά που αφαιρούνταν, το οποίο κατάφερε να πετάξει αλλά λόγω του υψηλού κόστους η εφεύρεση δεν «απογειώθηκε» ποτέ.
 
– Ατομικό αυτοκίνητο: Το πρώτο αυτοκίνητο που θα λειτουργούσε με την δύναμη της ατομικής ενέργειας θεωρήθηκε εξαιρετική ιδέα το 1958 καθώς θα έκανε 5.000 μίλια χωρίς να χρειαζόταν να ανεφοδιαστείς με καύσιμα. Η ιδέα εγκαταλείφθηκε όταν κάποιος συνηδητοποίησε ότι ένα απλό τροχαίο ατύχημα θα ισοπέδωνε ολόκληρη πόλη.
 
– Μηχανή με ακτίνες Χ για τα παπούτσια: Τη δεκαετία του 1920 όταν οι ακτίνες Χ θεωρούνταν ακόμα ακίνδυνες όλα τα παπουτσάδικα διέθεταν το «ποδοσκόπιο» όπου έλεγχε με τις ακτίνες Χ αν το παπούτσι χορούσε στο πόδι. Παρόλες τις αναφορές για προβλήματα στα οστά, το δέρμα και την ανάπτυξη κυρίως των παιδιών το μηχάνημα δεν αποσύρθηκε ως πριν την δεκαετία του 1970.
 
– Αεροπλάνο και τρένο μαζί;: Το 1920 ο George Bennie αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τρένο μεγάλης ταχύτητας που έμοιαζε όμως με αεροπλάνο καθώς είχε έλικες στο πλάι. Το οικονομικό Κραχ είχε ως αποτέλεσμα τη εφευρεσή του να μην γίνει ποτέ πραγματικότητα.
 
– Ο ιπτάμενος δίσκος της British Rail: Το 1969 ο Charles Osmond Frederick ο οποίος εργαζόταν στο τμήμα έρευνας της British Rail σχεδίασε κινητήρες που κινούνται με ελεγχόμενη θερμοπυρηνική αντίδραση σύντηξης που αναφλεγόνταν από ακτίνες λέιζερ.
 
– Μηχανές αέανης κίνησης: Το 17ο αιώνα οι επιστήμονες προσπαθούσαν να σχεδιάσουν μηχανές να λειτουργούν ασταμάτητα αλλά η φυσικοί νόμοι ακόμα δεν το έχουν επιτρέψει.
 
– Το πλοίο ενάντια στην ναυτία: Ο εφευρέτης Sir Henry Bessemer υπέφερε τόσο σοβαρά από ναυτία που αποφάσισε να κατασκευάσει υπόγειο του πλοίο να περιστρέφεται αντίθετα με την κίνηση του πλοίου και να εμποδίζει την ναυτία. Το πλοίο συνετρίβη σε προβλήτα καθώς ήταν αδύνατο να το κατευθύνουν.
 
– Φέρετρα με έξοδο διαφυγής: Το 1868, ο Franz Vester σχεδιάσε ένα φέρετρο με σκάλα διαφυγής και κουδούνι που θα χτυπούσε σε όλο το νεκροταφείο ώστε αυτός που ήταν μέσα στο φέρετρο και είχε θαφτεί ζωντανός να μπορούσε να βγει. Δεν κατασκευάστηκε ποτέ.
 
– Το πανοπτικό του Bentham: 150 χρόνια πριν τον Τζορτζ Όργουελ, ο Jeremy Bentham είχε σχεδιάσει το Πανοπτικό, ένα κτίριο κυκλικό ή ημικυκλικό όπου οι άνθρωποι θα αισθάνονταν ότι παρακαλοθούνταν συνέχεια καθώς ο φύλακας στο κέντρο του κτιρίου θα είχε ορατότητα σε κάιε δωμάτιο όλη την μέρα, καθιστώντας το ιδανικό για φυλακές ή σχολεία. Τέτοιο κτίριο δεν έχει κατασκευαστεί ποτέ.
 
– Αυτοκαθαριζόμενο σπίτι: Η Αμερικανίδα νοικοκυρά Frances Gabe μισούσε τόσο πολύ τις δουλειές που το 1960 δημιούργησε ένα σπίτι-ένα μεγάλο καθαριστήριο όπου τα πάντα πλένονταν και στεγνώνονται μόνα τους. Μόνο που έπρεπε έπιπλα, υφάσματα και φωτιστικά να είανι αδιάβροχα και έτσι ένα τέτοιο σπίτι δεν φτιάχτηκε ποτέ.
 
– Η δίαιτα του καλού μασήματος: Την δεκαετία του 1890 ο γκουρού της δίετας Horace Fletcher είχε υπολογίσει για κάθε τροφή τον ιδανικό αριθμό που έπρεπε να μασάς κάθε τροφή μέχρι η μορφή της να ήταν εντελώς υγρή. Πίστευε ότι έτσι ο οργανισμός θα απορροφούσε ευκολότερα την τροφή.
 
– Ταινία με μυρωδιά: Ο παραγωγός Michael Todd Jr το 1960 στην ταινία Scent of Mystery υποσχέθηκε ότι θα είναι μια ταινία όπου το κοινό θα μπορεί να μυρίζει 30 διαφορετικές μυρωδιές από καπνό ως σκόρδο περνώντας τον κινηματογράφο σε άλλη διάσταση. Οι θεατές είχαν άλλη άποψη διαμαρτυρήθηκαν για την μυρωδιά και τον θόρυβο.