Στις 3 Μαρτίου του 1996 έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 82 ετών, η συγγραφέας και σκηνοθέτιδα Marguerite Duras, μία από τις κύριες εκπροσώπους του nouveau roman. Η Duras είναι ευρύτερα γνωστή για το σενάριο της για την ταινία «Hiroshima mon amour» αλλά και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά της «L’amant» (Ο εραστής), το οποίο έλαβε το σημαντικό λογοτεχνικό βραβείο Goncourt το 1984.

Η Marguerite Donnadieu γεννήθηκε κοντά στη Σαϊγκόν της Γαλλικής Ινδονησίας (σημερινό Βιετνάμ) στις 4 Απριλίου του 1914. Στη Γαλλία επέστρεψε σε ηλικία 17 ετών όπου και σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομική. Με την ολοκλήρωση των σπουδών της έγινε ενεργό μέλος του Γαλλικού Κομουνιστικού Κόμματος (PCF) και τη δεκαετία του 1930 εργάστηκε για λογαριασμό της κυβέρνησης, εκπροσωπώντας την αποικία της Ινδοκίνας.

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Duras εργάστηκε στις υπηρεσίες λογοκρισίας της κυβέρνησης Vichy, ενώ κρυφά ήταν μέλος της γαλλικής αντίστασης κατά των ναζιστών. Ο σύζυγός της Robert Antelme, μάλιστα, μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Bergen-Belsen στη βοριοδυτική Γερμανία λόγω της συμμετοχής του στην Αντίσταση. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Duras, όταν απελευθερώθηκε το βάρος του Antelme μετά βίας έφτανε τα 40 κιλά.

Ήταν το 1943 που άλλαξε το επώνυμό της από Donnadieu σε Duras, από ένα χωριό κοντά στη Lot-et-Garonne, όπου βρισκόταν το πατρογονικό της σπίτι. Δημιούργησε πολλά σημαντικά λογοτεχνικά έργα, μεταξύ των οποίων και το best-seller L’ amant το οποίο βασίζεται στην προσωπική της ερωτική ιστορία με έναν Κινέζο νέο όταν ζούσε στην Ινδοκίνα. Το έργο αυτό της χάρισε το βραβείο Goncourt του 1984 ενώ το 1992 έγινε και ταινία σε παραγωγή του Claude Berri. Άλλα σημαντικά έργα της είναι τα: Moderato Cantabile (επίσης έγινε ταινία), Le Ravissement de Lol V. Stein, Le Marin de Gibraltar, κ.α.

Η Duras έγραψε το σενάριο της ταινίας του 1959 Hiroshima mon amour, την οποία σκηνοθέτησε ο Alain Resnais. Για το σενάριο αυτό προτάθηκε για το βραβείο Όσκαρ Σεναρίου. Εκτός αυτών, ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία, διενεργώντας σειρά σημαντικών συνεντεύξεων, μία από τις πλέον διάσημες είναι αυτή με την Ελληνίδα Μελίνα Μερκούρη.

Παρόλο που τα πρώτα έργα της Marguerite Duras εισέπραξαν και αρνητικές λόγω του ρομαντισμού που τα χαρακτήριζε, με το Moderato cantabile το 1958 η γραφή της γίνεται πιο πειραματική, ρίχνοντας όλο και περισσότερο βάρος σε αυτό που δεν λεγόταν. Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του γαλλικού λογοτεχνικού ρεύματος Nouveau roman, αλλά στην πραγματικότητα δεν ανήκει απόλυτα σε κανένα είδος λογοτεχνίας. Τις τελευταίες δυο δεκαετίες της ζωής της το αλκοόλ επιβάρυνε την υγεία της. Στο Practicalities (1987) γράφει ότι με το που άρχισε να πίνει, έπεσε στον αλκοολισμό αλλά και ότι έπαιρνε ασπιρίνη καθημερινά για 15 χρόνια. Η Duras πέθανε από καρκίνο του οισοφάγου στο σπίτι της στο Παρίσι, όπου συζούσε με τον σύντροφό της Yann Andréa.