Σε ένα πρόσφατο συνέδριο, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Harvard, Martin Kramer έκανε λόγο για περιορισμό της αύξησης του πληθυσμού του μουσουλμανικού κόσμου με μια σειρά εξοργιστικών επιχειρημάτων. Ο καθηγητής δεν δίστασε να κατηγορήσει την αύξηση του πληθυσμού στον μουσουλμανικό κόσμο για την πολιτική βία και ζήτησε να υπάρξει έλεγχος, εκθειάζοντας τον παράνομο και ασυνείδητο αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ, λόγω της επίδρασής του στο ρυθμό γεννήσεων των κατοίκων της Γάζας.

Ο καθηγητής Kramer υποστήριξε ότι το πρόβλημα των προσφύγων από τη Γάζα θα λυθεί με τον έλεγχο πληθυσμού, δηλαδή «τη διακοπή των επιχορηγήσεων υπέρ τεκνοποίησης των Παλαιστινίων σε καθεστώς ασύλου». Με άλλα λόγια, να αφεθούν στην πείνα οι Παλαιστίνιοι προκειμένου να μην τεκνοποιήσουν και, μοιάζει να λέει, να αφεθούν στο λιμό όσα μωρά γεννιούνται, για να μην μεγαλώσουν. Αυτό θα μειώσει την τρομοκρατική απειλή αφού θα αποτρέπει τα μωρά των Παλαιστινίων από το να γίνουν «περιττοί νέοι άντρες». Είναι αυτοί οι «περιττοί νέοι άντρες», λέει ο Kramer, οι οποίοι γίνονται ριζοσπαστικοί.

Ο Kramer έχει ήδη μια δεκαετία καριέρας που επιτίθεται στην κοινωνικής επιστήμης κατανόηση της Μέσης Ανατολής και ο οποίος δαιμονοποιεί οποιονδήποτε εμφανίζεται να μην συμπλέει με τη δεξιόστροφη ισραηλινοεθνικιστικη γραμμή. Υπήρξε σύμβουλος της προεδρικής καμπάνιας του Giuliani, είναι μέλος του Ινστιτούτου για την πολιτική της Εγγύς ανατολής της Ουάσινγκτον (μια ισχυρή οργάνωση think-tank της αμερικανοϊσραηλινής Επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων). Έχει σχέσεις με το «Middle East Forum» του Daniel Pipe, μια οργάνωση νεομακαρθικής ιδεολογίας με στόχο την παρενόχληση των Αμερικανών ακαδημαϊκών που δεν συμπαραστέκονται στην γραμμή του ισραηλινού κυβερνώντος κόμματος Likud. Ο δεξιός σιωνισμός έχει στόχο την εξαφάνιση των Παλαιστίνιων από την Ιστορία. Και τώρα, ο Kramer, επιθυμεί να εξαφανίσει από το μέλλον τα παιδιά των Παλαιστίνιων.

Η εικόνα με τα μελανά χρώματα που δημιουργεί ο Kramer δεν είναι τίποτα άλλο από μια ανακυκλωμένη μορφή του του μαλθουσιανισμού, όπου ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού «ορισμένων ανθρώπων» θεωρείται επικίνδυνος για την κοινωνία. Η Barbara Brown έγραψε για το Apartheid στη Νότιο Αφρική:

«Οι λευκοί Νοτιοαφρικανοί που εξέφρασαν ανησυχία με την αύξηση του μαύρου πληθυσμού, αντιλαμβάνονται μια στενή σχέση μεταξύ των ρυθμών αύξησης του πληθυσμού και την πολιτική αστάθεια. Υπάρχουν δυο εκδοχές αυτής της προσέγγισης. Η πρώτη υποστηρίζει ότι ένας αυξανόμενος μαύρος και άνεργος πληθυσμός θα σημάνει αυξανόμενη φτώχεια, η οποία θα οδηγήσει με τη σειρά της σε μια μαύρη εξέγερση…»

Υπάρχει και η άποψη του θεωρητικού Madison Grant, ο οποίος στις αρχές του 20ου αι. προειδοποιούσε ότι οι λευκοί αμερικανοί βούλιαζαν εν μέσω μιας θάλασσας κατώτερων ανατολικοευρωπαίων και νοτιοευρωπαίων, πχ Ιταλών, Πολωνών και Εβραίων. Οποία ειρωνεία, που σήμερα ο Kramer καταφεύγει στα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο Grant κατά των προγόνων του Martin Kramer.

Ο Kramer υποστηρίζει ότι η ρύθμιση στο ρυθμό γεννήσεων πρέπει να εφαρμοστεί κυρίως στους Άραβες, το μέγεθος της οικογένειας των οποίων του προκαλεί ανησυχία, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλες εθνικές ομάδες. Στο Μπελίζ και το Καμερούν ο ρυθμός γέννησης είναι υψηλότερος απ’ ότι στη Λιβύη. Παρόλα αυτά, ο Kramer δεν φοβάται αυτές τις δυο χώρες, του προκαλούν τρόμο μοναχά τα μωρά των Παλαιστινίων.