Δύο σχεδόν μήνες μετά την απόφαση της εφημερίδα της Μυτιλήνης «Αιολικά Νέα» να βάλει λουκέτο χωρίς καν να ενημερώσει το προσωπικό της, οι εργαζόμενοι βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα και, ακόμη και οι αποζημιώσεις τους δεν έχουν καταβληθεί. Οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε ασφαλιστικά μέτρα κατά του ιδιοκτήτη της εφημερίδας ώστε να βεβαιωθούν ότι θα τους καταβληθούν οι αποζημιώσεις. Το δικαστήριο αποφάσισε την Πέμπτη να γίνει προσημείωση σε ένα ακίνητό του, το καθεστώς του οποίου δεν μπορεί να αλλάξει έως ότου οι εργαζόμενοι λάβουν τις αποζημιώσεις τους.

Η αφορμή για το κλείσιμο της εφημερίδας ήταν κάποιες εργατικές διαφορές του εργοδότη με 5 εργαζόμενες των «Αιολικών Νέων», που ξεκίνησαν στα τέλη Φεβρουαρίου. Ειδικότερα, ο εργοδότης είχε αποφασίσει να αλλάξει τις ειδικότητες υπό τις οποίες εργάζονταν και να τους δηλώσει ως υπαλλήλους γραφείου, εξέλιξη που θα επιδρούσε στη συνταξιοδότησή τους και στους μισθούς τους. Οι κοπέλες δεν δέχτηκαν τη μεταβολή με αποτέλεσμα να έρθουν σε σύγκρουση με τον εργοδότη.

«Οι κοπέλες δεν ζητούσαν τίποτα παραπάνω από τα νόμιμα» υπογραμμίζει η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα ΜΜΕ Λέσβου, Θάλεια Βουγδή. Όπως εξηγεί, «τα πνεύματα οξύνθηκαν, το σωματείο ενημερώθηκε και προσπαθήσαμε διαμεσολαβητικά να κάνουμε μια προσπάθεια να βρεθεί μια λύση ώστε να μην φτάσουν τα πράγματα στα άκρα. Ο εργοδότης ήταν ανένδοτος, με αποτέλεσμα χωρίς προειδοποίηση 4 ημέρες αργότερα να βάλει λουκέτο στην εφημερίδα. Οι εργαζόμενοι πήγαν στη δουλειά τους ένα πρωί και χωρίς καμία ειδοποίηση είδαν τις κλειδαριές αλλαγμένες και η εφημερίδα έκλεισε».

Η εφημερίδα έβγαλε μια ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία με το υπάρχον προσωπικό η επιχείρηση δεν μπορεί να συνεχίσει, γι’ αυτό και κλείνει. Η ίδια ανακοίνωση ανέφερε ότι η επιχείρηση είναι βιώσιμη και όποιος θέλει μπορεί να την αγοράσει και πως οι 20 εργαζόμενοι θα εξοφληθούν κανονικά και θα αποζημιωθούν.

«Από εκείνη την ημέρα και μετά ξεκίνησε ένας μαραθώνιος διαβουλεύσεων. Το Σωματείο προσπαθούσε να τον πείσει να ανοίξει την επιχείρηση, ώστε οι άνθρωποι να μην χάσουν τη δουλειά τους, γιατί όπως καταλαβαίνετε στη μικρή αγορά της Μυτιλήνης δεν είναι εύκολο να απορροφηθούν 20 άνθρωποι που έχουν και εξειδικευμένο αντικείμενο εργασίας» τονίζει η κ. Βουγδή.

Οι εργαζόμενοι έλαβαν μετά από κάποιο καιρό τους μισθούς Φεβρουαρίου. Όλο το Μάρτιο, όμως, ο εργοδότης προσπαθούσε να τους πείσει να μπουν σε άδεια, δηλαδή να φανεί ότι το μήνα Μάρτιο ήταν σε κανονική άδεια. Οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν και τελικά στις 29 Μαρτίου απολύθηκαν και επίσημα. «Επί 30 περίπου ημέρες τους κρατούσε ομήρους, δεν μπορούσαν ούτε να ψάξουν να βρουν δουλειά, αλλά ούτε και να μπουν στο ταμείο ανεργίας» καταγγέλλει η κ. Βουγδή.

Μεταξύ των 20 εργαζόμενων που απολύθηκαν βρισκόταν και μια γυναίκα που ήταν 8μηνών έγκυος, η οποία γέννησε πριν από 1 εβδομάδα. Για την εφημερίδα εργαζόταν ως τυπογράφος και ο σύζυγός της, ο οποίος επίσης έχασε την εργασία του. Επίσης, μητέρες με μικρά παιδιά, δάνεια, υποχρεώσεις, αλλά και μια 60χρονη γυναίκα που ήθελε μόλις 3 μήνες για να συμπληρώσει τα ένσημά της για να μπει στη σύνταξη.

Η πρόεδρος του Σωματείου εξηγεί ότι «Ο εργοδότης ήταν αποφασισμένος να κλείσει την εφημερίδα. Οικονομικά προβλήματα δεν αντιμετώπιζε ούτε και κήρυξε πτώχευση. Αυτό είναι πρωτότυπο για τη Μυτιλήνη, καθώς δεν έχει υπάρξει άλλη επιχείρηση με τόσους ανθρώπους να κλείσει και με αυτό τον τρόπο. Το πρόσχημα του ήταν ότι δεν μπορούσε να ανεχτεί ότι οι εργαζόμενοί του σήκωσαν κεφάλι και διεκδίκησαν τα νόμιμα. Όταν κάποια στιγμή, κάποιοι διεκδίκησαν τους έθεσε το δίλημμα: ή θα έρθετε μαζί μου οι υπόλοιποι 15 και θα αφήσετε τις 5 κυρίες που δεν υπογράφουν τη σύμβαση να φύγουν από την επιχείρηση ή αλλιώς θα βάλω λουκέτο. Ήταν καθαρός εκβιασμός. Παράλληλα, οι 4 εργαζόμενοι της εφημερίδας είναι μέλη του Σωματείου και, μάλιστα, σε συνεντεύξεις Τύπου που παραχώρησε στα τοπικά Μέσα δήλωσε πολύ ενοχλημένος από τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων του γιατί έτσι έβλαπταν την επιχείρησή του».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις που γίνονται στο νησί για τους πραγματικούς λόγους που έκλεισε η εφημερίδα, θεωρείται ότι ο εργοδότης ήθελε να συγχωνεύσει την εφημερίδα με μια εκδοτική εταιρεία, που εκδίδει ένα μηνιαίο περιοδικό, και στην οποία εργάζεται ως σύμβουλος έκδοσης και χρηματοδοτεί ο ίδιος. «Ίσως να ήθελε, στα πλαίσια και της οικονομικής κρίσης, να συγχωνεύσει τις 2 εταιρείες, να προσχωρήσει δηλαδή την εφημερίδα στην άλλη εταιρεία. Αυτός μπορεί να ήταν και ένας λόγος να κάνει περικοπή προσωπικού, αλλά υπάρχει το πλαφόν που δεν επιτρέπει μαζικές απολύσεις και αυτό πιθανόν του δημιουργούσε πρόβλημα» εκτιμά η κ. Βουγδή.