Το 2013 η Κίνα σημείωσε το χαμηλότερο ποσοστό ανάπτυξης από το 1999, 7,8%. Ανώτερο πάντως από τον στόχο 7,5%, που είχε θέσει η ηγεσία. Ενας στόχος που θεωρούνταν δύσκολος. Η υπέρβαση του κατέδειξε τη δυναμική ανάπτυξης, η οποία κατέστησε την Κίνα σε παγκόσμια οικονομική και πολιτική δύναμη.

Ads

Δύο, όμως, προβλήματα που αναδείχθηκαν από την ιλιγγιώδη ανάπτυξη όχι μόνο δεν λύθηκαν, αλλά διευρύνθηκαν επικίνδυνα και απειλούν τη συνοχή του ιδιόρρυθμου κομμουνιστικου-καπιταλιστικού καθεστώτος. Είναι η διαφθορά και οι κοινωνικές ανισότητες.

Η διαφθορά στην Κίνα ήταν «αναπόφευκτη» λόγω της εκτόξευσης της ανάπτυξης υποστήριξε ο 89χρονος Χένρυ Κίσινγκερ, πλέκοντας το εγκώμιο στην προηγούμενη υπό τον Χου Ζιντάο ηγεσία της Κίνας. Ο Κίσινγκερ γνωρίζει καλά τη νέα υπερδύναμη. Το 1971 μετέβη στο Πεκίνο για να προετοιμάσει την ιστορική συνάντηση, το 1972 του Προέδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον με τον ιστορικό ηγέτη Μάο Τσετούνγκ. Οι Αμερικανοί ήσαν οι πρώτοι που επωφελήθηκαν το άνοιγμα της Κίνας στους ξένους επενδυτές.

Η διαφθορά έχει επεκταθεί σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες και έχει διεισδύσει στον πυρήνα της διοίκησης και του κόμματος. Η «Λαϊκή Ημερησία», το επίσημο όργανο του ΚΚΚ, με αναγνωστικό κοινό που φθάνει τα 2,5 εκ. αποδίδει τη διαφθορά στον Αγιο Βαλεντίνο! Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους Κινέζους, κυρίως στους νέους.

Η  ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, γράφει, έδωσε ευκαιρία σε άσωτες κραιπάλες, σεξ και διαφθορά σε ορισμένα μέλη του Κόμματος που σπατάλησαν χρήματα για να ευχαριστήσουν τις ερωμένες τους. Τέτοια συμπεριφορά-συνεχίζει το δημοσίευμα-επέδειξαν ακόμη και υψηλόβαθμα στελέχη του Κόμματος, ανάμεσα τους ο πρώην υπουργός Σιδηροδρόμων Λιού Ζιζούν και ο πρώην γραμματέας του Κόμματος στη Σανγκάη Τσεν Λιανγκού, που έχουν ερωμένες και παράνομους δεσμούς με πολλές γυναίκες!

Είναι προφανές ότι το δημοσίευμα δεν προέκυψε από πρωτοβουλία της διεύθυνσης της εφημερίδας, αφού και αυτή μετέχει στο φαγοπότι της διαφθοράς, όπως και όλα τα δημόσια Μέσα Ενημέρωσης. Αποκαλυπτικό το δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times «ένα εγκωμιαστικό προφίλ ξένης επιχείρησης σε δημοφιλές κινεζικό περιοδικό χρεώνεται παράνομα μέχρι και 20,000 δολάρια η σελίδα». Η συμμετοχή εκπροσώπου εταιρίας σε υψηλής τηλεθέασης εκπομπή της κεντρικής κρατικής Τηλεόρασης κοστίζει 4.000 λεπτό. Για τη συμμετοχή μεσολαβεί ιδιώτης «ειδικός σύμβουλος επικοινωνίας», ο οποίος μοιράζει ένα μέρος των εισπράξεων στα στελέχη του καναλιού!

Επενδυτές αποκαλύπτουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι δημοσιογράφοι εμφανίζονται σε συνεντεύξεις επιχειρήσεων, αφού έχει δοθεί και το σχετικό «φακελάκι». Από αυτή τη διαδικασία χρηματισμού δεν εξαιρείται και το κομματικό όργανο «Λαϊκή Ημερησία». Ενα θετικό άρθρο για μια ξένη επιχείρηση κοστίζει ένα δολάριο η λέξη για τις τοπικές εκδόσεις και πολλαπλασιάζεται στην κεντρική έκδοση!

Σε δήλωση του στους New York Times ο Σουν Σουπέτ, καθηγητής δημοσιογραφίας στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών του Πεκίνου, τονίζει: «Η διαφθορά έχει γίνει lifestyle στην Κίνα. Οταν όμως αυτή συμβαίνει στη δημοσιογραφία είναι χειρότερο από ό.τι σε άλλους τομείς της κοινωνίας, γιατί οι πολίτες νιώθουν ότι δεν μπορούν πια να εμπιστευτούν κανέναν».

Η διαφθορά των αξιωματούχων

Η διαφθορά έχει διεισδύσει σε μεγάλη έκταση στα κέντρα εξουσίας και στον πυρήνα του Κόμματος. Δεκάδες είναι τα στελέχη της διοίκησης και του κόμματος,που έχουν «καρατομηθεί» και έχουν φυλακισθεί για διαφθορά ή σεξουαλικά σκάνδαλα. Το καταστατικό του Κόμματος απαγορεύει στα μέλη να έχουν ερωμένες!

Αξιωματούχοι της Επιτροπής Οικογενειακού Προγραμματισμού κατηγορήθηκαν γιατί εξανάγκασαν γυναίκες να προχωρήσουν σε άμβλωση για να μη ξεπεραστεί ο στόχος του αριθμού των γεννήσεων. Η Επιτροπή συγχωνεύθηκε στο υπουργείο Υγείας.Οπως καταργήθηκε και το υπουργείο Σιδηροδρόμων, όταν απαγγέλθηκαν κατηγορίες για διαφθορά κατά του υπουργού Λιού Ζιτζούν. Ηταν από τις πρώτες αποφάσεις κατά της διαφοράς του νέου Προέδρου Σι Τζινπίνγκ.

Το στοίχημα του νέου Προέδρου

Θυμάμαι, στο 17ο Συνέδριο το 2007, τον Χου Τζιντάο να υπόσχεται στους Συνέδρους ότι θα καταπολεμήσει με όλα τα μέσα τη διαφθορά. Οταν μετά πέντε χρόνια παρέδιδε την εξουσία στον Σι Τζινπίνγκ δήλωνε και πάλι ενώπιον των 2.000 μελών του 18ου Συνεδρίου ότι η διαφθορά μπορεί να προκαλέσει «την κατάρρευση του κόμματος και του κράτους». Λίγους μήνες πριν από το Συνέδριο είχαν τιμωρηθεί περισσότεροι από 17.500 κυβερνητικοί αξιωματούχοι για διαφθορά. Μεταξύ αυτών επτά υπουργοί ή τοπικοί κυβερνήτες.

Η δήλωση, όμως, του απελθόντος Προέδρου ερμηνεύεται ως αποτυχία της προσπάθειας ανακοπής της διαφθοράς, η οποία κατά τον ΟΟΣΑ υπολογίζεται σε 3% με 5% του ΑΕΠ, δηλαδή από 50 έως 84 δις δολάρια.

Με την ανάληψη της ηγεσίας και ο Σι Τζινπίνγκ ανέλαβε την υποχρέωση να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τη διαφθορά. Δεν θα είναι εύκολο το στοίχημα. Οταν 70 μέλη του Λαϊκού Κογκρέσου είχαν το 2011 περιουσία που υπερέβαινε τα 90 δις δολάρια! Και όταν κυκλοφορεί ως ανέκδοτο «Λούνζ  σανγκ  ντε φουμπάϊ», δηλαδή διαφθορά σε ρόδες! Αναφέρεται στα 5.000.000 των πολυτελών κυβερνητικών αυτοκινήτων, που κυκλοφορούν σε όλη την Κίνα! Αριθμός που αυξάνεται κατά 15-20% το χρόνο!

Αποκαλυπτική είναι η αφήγηση στους  Financial Times της διευθύντριας πωλήσεων μεγάλης αυτοκινητοβιομηχανίας: «Στο παρελθόν, δίναμε στον υπεύθυνο αγορών ένα κοκινο φάκελο. Τώρα, ακόμη και οι εργάτες στη γραμμή παραγωγής μου τηλεφωνούν και με απειλούν ότι αν δεν τους δώσω προμήθεια,θα βρουν κάποιο πρόβλημα στο προϊόν. Η σαπίλα έχει φθάσει στη ρίζα».

Δεύτερο στοίχημα οι ανισότητες

Το δεύτερο μεγάλο και κρίσιμο στοίχημα του νέου ηγέτη της Κίνας είναι το κλείσιμο των κοινωνικών ανισοτήτων, που προκάλεσε η τριακονταετής φρενήρης ανάπτυξη. Πρόσφατα, για πρώτη φορά, το κινεζικό Γραφείο Στατιστικών έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για το μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της ανισοκατανομής του πλούτου.

Το 2012 ο Συντελεστής Gini μειώθηκε στο 0,474 από 0,477 το 1971. Ισως η δημοσίευση να οφείλεται στη μικρή βελτίωση. Αλλά και μετά από αυτή τη μικρή μείωση το χάσμα παραμένει μεγάλο. Ο Συντελεστής Gini κυμαίνεται μεταξύ του 1, την απόλυτη ανισότητα στη διανομή του πλούτου, και του 0, που αποτυπώνει την ίση κατανομή. Το 0,4 θεωρείται διεθνώς το όριο μεταξύ ανεκτού και επικίνδυνου επιπέδου ανισοτήτων. Γι’αυτό και η κρατική εφημερίδα Global Times σχολίαζε την ανακοίνωση του Γραφείου Στατιστικών: «Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στην Κίνα έχει  φτάσει σε ανησυχητικό επίπεδο».

Δύο άλλα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά του χάσματος. Οι πλουσιότεροι Κινέζοι, που καλύπτουν το 1,5% του πληθυσμού του 1.3 δισεκατομμυρίων, κατέχουν το 31% του πλούτου και οι φτωχότεροι, το 44% του πληθυσμού, μετέχουν μόνο στο 3% του πλούτου! Το χάσμα είναι ιδιαίτερα αισθητό στην ύπαιθρο, όπου παραμένει το 50% και πλέον του πληθυσμού. Το 2010 το ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα στην ύπαιθρο ήταν μόλις 898 δολάρια και στα αστικά κέντρα 2.900 δολάρια.

Η πρόκληση στους φτωχούς προέρχεται κυρίως από τους συνεχώς αυξανόμενους εκατομμυριούχους και τη προκλητική ζωής τους και από την προκλητική ζωή διαφθαρμένων κυβερνητικών στελεχών και κομματικών αξιωματούχων.

Είναι εκρηκτικό μίγμα στα χέρια του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος πρόβαλε ως «κινεζικό όνειρο» να καταστεί το 2025 η Κίνα η πρώτη οικονομική δύναμη στον κόσμο… Πάνω από αυτό το «όνειρο» πλανάται η «προφητεία» του προκατόχου του Χου Ζιαμπάο: «Η διαφθορά  μπορεί να προκαλέσει την κατάρρευση του Κράτους και του Κόμματος».