Ζούμε την απόλυτη κατάρρευση. Δεν θα μείνει κανείς όρθιος! Πιστεύω, ότι οποιοδήποτε οικονομικό πρόγραμμα, δεν είναι κοινωνικά κατασκευασμένο. Δηλαδή, δεν το έχει παράξει ως ανάγκη η κοινωνία. “Μαγειρεύεται” στις παρυφές του ολοκληρωτισμού […] Ο τραγουδοποιός Νίκος Ζούδιαρης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη στα πλαίσια της Έρευνας για την κρίση που δημοσιεύεται από το 2010 στο tvxs.gr, και με αφορμή τα γεγονότα στην Ερτ, που έγιναν μάλλον και η αιτία για να γράψει το νέο του τραγούδι*.

Ads

[…] Όμως, όλοι εμείς που είχαμε το νου μας στα πράγματα, είχαμε δει την αποδόμηση ενός πολιτισμού να συμβαίνει τα τελευταία 20 χρόνια, μέσα από τα σχολεία, σε κάθε στάδιο της εκπαίδευσης. Ζήσαμε όλη αυτή την ευτυχία ενός λαού για 20 χρόνια. Ευτυχία χωρίς χαρά! Και φτάσαμε στο 2010, όπου άρχισε ο βομβαρδισμός ενός λαού.

Με την ίδια ακριβώς μέθοδο που χτύπησαν ολόκληρη τη χώρα κατηγορώντας μας όλους διεφθαρμένους, την ίδια ακριβώς τακτική επίθεσης δέχθηκε και η ΕΡΤ: Όλοι είναι διεφθαρμένοι εκεί μέσα!
 
Θεωρώ ότι αυτό είναι ένα κόλπο, σχεδιασμένο. Και επειδή τα κάστρα πέφτουν από μέσα, και τις δύο φορές από μέσα οι εντολοδόχοι λειτούργησαν εντελώς προδοτικά.

Χτυπάνε τη συλλογική συνείδηση ενός λαού ολόκληρου, που έχουμε τρομάξει να τη χτίσουμε!

Ads

Έγινε ένα μεγάλο λάθος, που φαίνεται τώρα. Μετά το Πολυτεχνείο, χωρίς να έχουμε δημοκρατικό παρελθόν ως κράτος και ως λαός, χαρήκαμε τόσο πολύ, που δεν κοιτάξαμε τι είδους δημοκρατία θα φτιάχναμε.

Και φτιάξαμε ένα χάρτινο τείχος, που έπεσε πολύ εύκολα, τελικά.

Τώρα, στη νέα επανάσταση που θα γίνει, γιατί μία από τις βασικές αρχές είναι, δράση ίσον αντίδραση, κάποια στιγμή θα γίνει εξ αφορμής αυτού που ξεκίνησε με την ΕΡΤ μία γενική επανάσταση, διεκδικώντας τη ζωή μας και όρους άλλου τύπου.

Συμφωνώ πάρα πολύ με τον καθηγητή Φιλοσοφίας Στέφανο Ροζάνη, σ’ αυτό που είπε, ότι δηλαδή «Κινδυνεύει η κοινωνία στο σύνολό της!».  Γι’ αυτό, στην καινούργια επανάσταση, ας έχουμε το νου μας να φτιάξουμε μια δημοκρατία! Άλλου τύπου, όμως.

Δηλαδή, αυτή τη στιγμή όλα δείχνουν ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχει ξεπεραστεί. Δεν φτάνει στις σύγχρονες κοινωνίες να αντιπροσωπεύσει σωστά και σε περιεχόμενο το λαό.  Δεν φτάνει μια φορά στα 4 χρόνια να ψηφίζουμε. Ψηφίζουμε διαρκώς, προσπαθώντας να διορθώσουμε το προηγούμενο λάθος!

Δεν έχει καμία προοπτική η ψήφος! Την υποκλέπτουν, και στη συνέχεια κάνουν άλλα από αυτά που μας είπανε. Αυτό έχει κουράσει, πια! Και η αδιαφορία των νέων για την πολιτική, προκύπτει κι από αυτό.
 
Ο κύριος Σαμαράς, ξέχασε να ζητήσει και από μας ένα συγγνώμη! Όταν ζήτησε συγγνώμη από την κυρία Μέρκελ, έπρεπε να ζητήσει και από μας!  Γιατί μόλις είχε πάρει την ψήφο από εμάς με άλλο πρόγραμμα! Να μετανιώσει, λοιπόν, και σε μας.

Πιστεύω ότι τον εκφασισμό μιας χώρας που έχει υποφέρει από τον φασισμό, τον μηχανεύονται, τον δουλεύουν, με μεγάλο πάθος, άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν κανέναν πολιτισμό! Που τους ενδιαφέρει μόνον η εξουσία της εξουσίας.

Οι λαοί, είμαστε πρώτη ύλη. Δεν συμμετέχουμε. Είμαστε απλώς, πρώτη ύλη για όλο αυτό το σχέδιο. Κι έχουμε κουραστεί. Και νομίζω ότι θα κουραστούν όσο περνάει ο καιρός, όλο και ακόμα περισσότερες ομάδες να ανέχονται αυτήν την διαρκή υποτίμηση του κόστους αναπαραγωγής μας.  

Αυτό το… πανηγύρι που συμβαίνει αυτή την ώρα, κυρίως στον Δυτικό κόσμο, μας αιφνιδίασε, γιατί στον υπόλοιπο κόσμο συμβαίνει έτσι κι αλλιώς. Δεν περιμέναμε ότι θα συμβεί σε μας. Μας πάει τη ζωή μας πίσω!

Αυτό το πανηγύρι, είναι μία επίθεση με οικονομικούς όρους, μέσα από το ίδιο εργαλείο το οποίο εμείς κάποια στιγμή και μέχρι ενός σημείο πιστέψαμε. Δηλαδή, εμείς οι λαοί με αγώνες, διεκδικήσαμε μέσω του κοινοβουλίου κοινωνικά προϊόντα και δικαιοσύνη και ελευθερία, με πολλούς αγώνες! Τίποτα δε μας χαρίστηκε!
 
Τώρα τι γίνεται; Μέσα από το ίδιο εργαλείο, το κοινοβούλιο, που εμείς είχαμε πιστέψει ότι είναι εκείνος ο πυρήνας της δημοκρατίας, έρχονται με νομοθεσίες, και χρησιμοποιώντας αυτό ακριβώς που εμείς θεωρούμε ως δημοκρατία, να μας επιβάλουν ότι εξυπηρετεί “ύποπτα” συμφέροντα, ακατανόητα στις κοινωνίες!

Δεν πάνε πια με εμφανείς δικτατορίες, αλλά κάνουν μία επίθεση μέσω του κοινοβουλίου, από πάνω προς τα κάτω.

Λένε δηλαδή: «Αυτό το εργαλείο νοείται ως βασικό εργαλείο της δημοκρατίας; Ωραία! Μέσα από αυτό εμείς θα σας πούμε τα δικά μας, και θα κάνετε ότι πούμε!».

Έχουν υποσταλεί όλα τα κοινοβούλια στην Ευρώπη! Και το μόνο που κάνουν, είναι να περνάνε νόμους, κατά των λαών!

Θέλουμε τη ζωή μας πίσω, για να την πάμε μπροστά! Κι αυτό που ζούμε να είναι μια παρένθεση!
 
Αυτό το μαύρο, δε, της Ερτ, που είδαμε, για μένα δεν ήταν μόνο ένα μαύρο του φασισμού. Εγώ το είδα και λίγο αλλιώς: Είναι το μαύρο, το σκοτάδι, η νύχτα. Ήρθε επιτέλους η νύχτα, και πρόκειται να ξημερώσει!

Αλλά τι είδαμε μέσα στη νύχτα; Είδαμε έναν άλλον κόσμο να εμφανίζεται μες στο σκοτάδι. Ο κόσμος που κινητοποιήθηκε γύρω από την Ερτ, συγκροτούσε και συγκροτεί, ένα άλλο περιεχόμενο πια. Πολιτικό!

Σ’ αυτήν τη νύχτα, είδαμε αυτόν τον κόσμο… Κι εγώ τον είδα σαν το φεγγάρι και τα άστρα, που τη μέρα δεν φαίνονται. Έρχεται το ξημέρωμα!

Κρ.Π.: Στο νέο τραγούδι που ετοιμάζεις όμως, λες: «Προσοχή! Προσεχώς παίζει: «Το Τέλος του Παντός!». Μετά το τέλος αυτό, τη μαύρη νύχτα… πώς θα έρθει το ξημέρωμα;
 
Ν.Ζ.: Με πολύ κόπο! Η σύγκρουση, γιατί φαντάζομαι ότι επέρχεται μια σύγκρουση με την καθεστηκυία τάξη, δεν θα είναι μία σύγκρουση με λόγια. Δυστυχώς, θα πάμε και σε φυσική σύγκρουση.
 
Βλέπουμε ότι είναι σε αναβρασμό, δίπλα μας, και όλος ο πλανήτης. Γιατί είναι σε αναβρασμό; Διαρκώς αποσύρουν κοινωνικά στοιχεία από το περιεχόμενο κάθε δημοκρατίας, ή δεν τα εντάσσουν. Πράγματα που μέσα στην κοινωνία έχουν ωριμάσει και έχουν αποκτήσει το δικό τους κεκτημένο, δεν τα συνυπολογίζουν στο Σύνταγμά τους.

Παράγεται, λοιπόν, μία σύγκρουση των λαών με αυτό που λέγεται σήμερα εξουσία. Οι κοινωνίες θέλουν να πάνε μπροστά, δεν θέλουν να πάνε πίσω!

Κρ.Π.: Γι’ αυτό προσπαθούν να «καταργήσουν την κοινωνία»; Φοβούνται την σύγκρουση;
 
Ν.Ζ.: Βεβαίως. Δεν μας θέλουν πολίτες. Θέλουνε να έχουμε μόνο το μανδύα του πολίτη, μέσα από ένα, δύο, τρία, μνημειακού τύπου πεθαμένα στοιχεία του πολίτη. Δηλαδή, εκλογές. Σιγά τον πολίτη! Όταν γίνονται κάθε 4 χρόνια, και όταν οι δημοσιογράφοι διαμορφώνουν επί χρήμασι την κοινή γνώμη!

Δεν θέλουνε δημοκρατία. Θέλουνε πολίτες πελάτες. Ανύπαρκτους. Χωρίς καμιά πολιτική σκέψη. Κι όλο αυτό το απολιτίκ που δημιουργήθηκε, συνεχίζει να δημιουργείται. Είδαμε για παράδειγμα το απολιτικ τραγούδι το οποίο προτάθηκε ως… σημαία, ένα πολύ συντηρητικό πράγμα.

Αν σήμερα, θέλουμε να βάλουμε μουσική στην επανάστασή μας, πρέπει να ανατρέξουμε πίσω για να τη βρούμε. Ελάχιστα πράγματα σύγχρονα υπάρχουν.

Και παράλληλα, βλέπουμε να δημιουργείται συντηρητικό τραγούδι, γιατί πάντα οι κοινωνίες σε περιόδους κρίσης, κατ’ αρχάς δεν γίνονται επαναστατικές. Γίνονται συντηρητικές. Όλο αυτό το αναμάσημα της συντήρησης τους βολεύει απίστευτα.
 
Κρ.Π.: Για τα κόμματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, τι έχεις να πεις;
 
Ν.Ζ.: Τα κόμματα, υπηρετώντας την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, την οποία εγώ δεν πιστεύω πια όπως είπα, έχουν γίνει ένα μέρος του προβλήματος.
 
Αν δεν φτιάξουν εκείνη τη νομοθεσία, εκείνο το σύστημα εργαλείων, ώστε να έχουν επαφή με την πραγματική πραγματικότητα, τη δική μας, θα είναι κι αυτά ξεπερασμένα σε λίγο καιρό. Παρόλ’ αυτά, θα είναι όλα ξεπερασμένα.

Τώρα λένε πολλοί ότι έχουμε χούντα. Εγώ δεν λέω ότι έχουμε χούντα. Λέω ότι έχουμε νέα δημοκρατία στην πιο ανήθικη συμπεριφορά της. Δεν φτάνει αυτό;

Η Δεξιά, η εξουσία, το κεφάλαιο, και η Χρυσή Αυγή που είναι παιδί της Δεξιάς, θα υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι, πώς θα αναδιοργανωθεί όλος ο υπόλοιπος άλλος χώρος, που έχει κοινωνιοκεντρική κατεύθυνση.

Αυτό που θέλω να πω, είναι, ότι αν δεν αποκτήσουμε, δεν ενισχύσουμε, δεν υπερασπιστούμε, μια ανθρωποκεντρική, κοινωνικοκεντρική σκέψη -και αποφεύγω εσκεμμένα να αναφερθώ σε ιδεολογίες- και αν δεν το αποκτήσουμε αυτό και δεν το υποστηρίξουμε, το σκοτάδι που θα έρθει, δεν θα ‘χει ξημέρωμα. Θα είναι σαν το θάνατο!

Τουλάχιστον μια γενιά δεν θα ζήσει τι πάει να πει μια μέρα ελεύθερη! Δηλαδή, πλέον εμείς, δεν πρέπει να διαχειριζόμαστε την ελευθερία μας, σαν ανόητοι. Πρέπει να αποκτήσουμε ελευθερωσύνη! Γιατί είναι σαν ένας νους που δεν έχει νοημοσύνη… Αυτό είναι η ελευθερία χωρίς λευτερωσύνη!
 
Και περιγράφω, όλο αυτό το ζοφερό πράγμα μέσα σ’ αυτόν τον στίχο*, μόνο και μόνο για να φοβήσω αυτόν που νομίζει ότι δεν τον αφορά.
 
Όπως βλέπουμε, συντελείται αυτό που λέγεται ότι δήλωσε ο Κίσινγκερ κάποτε, περί ελληνικού πολιτισμού και Ελλήνων. Ότι πρέπει να χτυπηθεί η γλώσσα, ο πολιτισμός, η ιστορική μνήμη μας, γιατί είμαστε ένας αναρχικός λαός που έχει μάθει να αυτονομείται, κλπ.

Αυτό που συντελείται με την Ερτ, έχει να κάνει μ’ αυτό. Η διακοπή μιας ιστορικής συνείδησης, μιας μνήμης σε σχέση με την ιστορία μας…

Και μην απορρήσουμε, όταν με την καινούργια Ερτ, θα δούμε το ανεκτίμητο αρχείο της, για παράδειγμα, μία καταπληκτική δουλειά που έκανε η Ετ3 για την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, να πουλιέται μέσα σε κωλοπεριοδικό των ιδιωτικών καναλιών, μαζί με ένα cd του Κιάμου. Θα τα δούμε να κρέμονται…

Να κρέμεται όλη η ιστορία μας εκεί… Με μια δραχμή, πήγαινε πάρτα! Τσάμπα, στα χαρίζουμε! Δεν έχουν καμιά αξία, δηλαδή…-

*«Προσεχώς»

Εκείνη την ταινία
που φοβόσουνα να δεις
που σου ‘φερνε αηδία
κι έτρεχες για να κρυφτείς

την παίζουν στα σχολεία
ασκούνται τα παιδιά
γιατί απ’ τα θρανία
αρχίζει η σκλαβιά

Προσοχή! Προσεχώς
παίζει: «Το Τέλος του Παντός!»

Νίκος Ζούδιαρης
(Ιούνης 2013)

 —
Υπογραφές διαμαρτυρίας για το κλείσιμο της ΕΡΤ – ΕΔΩ