Τώρα που χει αρχινίσει να καταλαγιάζει η μπαρούτη στη Λιβύη, γκελμπουρντάν να κάνουμε σούμα και να δούμε τι παίζει στη Αραμπία γενικότερως.

Ads

_{Του αναγνώστη του Tvxs, Pidestroika}

Οι ντεμί ειρηνικές ρεβολουσιόνες στα Φαραώ και στη Τουνησία αλλά και το ντέρτι στη Συριανή και στην αρχή στη Γιεμένη έδειξαν ότι χωρίς τις πλάτες του στρατού δε πας πουθενά. Στη Λιβύη χρειάστηκε να τζάσει ούνο κομμάτι του στρατού για να πάρει μπρος η εξέγερση. Ούτε ο Μουμπαράκιας στα Φαραώ, ούτε ο Μπεναλής στη Τουνησία κοντρολάρανε το στρατό όσο ο Σαλέχης στη Γιεμένη και ο Ασαντέ στη Συριανή, γι αυτό και το χάσανε το παιχνίδι. Αν λεπόν θέλουμε να δούμε ούνο: που θα γένει το επόμενο μπραφ, ντούο: τι θα γένει στη Συριανή και τρουά: τι μορφές θα πάρουνε οι εξουσίες στα εξεγερμένα κράτη, πρέπει πρώτα απ όλων να μικροσκοπιάσουμε τι γένετε με τα στρατά της κάθε χώρας.

Και στα Φαραώ και στη Τουνησία τρύβουν ακόμα (όπως στο Βιλαπάχο κάποτενες). Κι αυτό γιατί οι παναστάσεις εκείθε είχανε κεντρικό στόχο την πτώση των γερομπαμπαλίδων που κυβερνούσανε τόσα χρόνια. Ενώ η νεολαία και τα πιο προοδευτικά κομμάτια της κενονίας αναζυτούν πιο δεμοκρατικές και λέφτερες λύσεις, ο στρατός σε κάθε χώρα και η μόνιμη απειλή, υπαρκτή ή παραφουσκομένη, των ισλαμιστέων τραβάει τα γκέμια και δεν επιτρέπει τον πλήρη εκδεμοκρατισμό. Αλλαγές στη κρατική εξουσία και στα σεστήματα διακυβέρνησης δε γένονται μέσα σε μια μέρα. Θέλει συνεχή τυρανίδα και πανάστα. Σε χώρες παραδοσιακά συντυριτικούρες σαν τις Αραμπικές που πολλές κοινονικές δομές δεν έχουν αλλάξει τους τελευταίους χίλιους χρόνους, θέλει μόνιμο αγώνα για να τους βάνεις να σκέφτουντε αλλιώτικα και να μη προσκυνάνε το βασιλιά/σείχη, το μπάτσο και τον δεμόσιο υπάληλο.

Στο Μαγκρέμπ φυσάει εδώ και καιρό ανέμι εννοτικό ούλων των κρατών της Βου Άφρικα, που σημαίνει λιγότερους τσαμπουκάδες μεταξύ των κρατών και άρα μικρότερη ανάγκη για ισχυρό στρατό. Αυτό δεν το γουστάρουνε με τίποτις βέβαια τόσο οι Δυτικαίοι αλλά και οι Ρούσοι ιδιαίτερις πούχανε πάρει εργολαβία τον εξοπλισμό της Λιβύης αλλά και της Συριανής. Όπλα θέλουνε να πουλήσουνε οι άνθρωποι και για ντάλαγμα να ρουφάνε τσάμπα μπενζίνα. Ό,τι κάνουν και στο αραμπικό χερσονήσι. Όπλα σημαίνει μόνιμη αμυντικοεπιθετική εξάρτηση της χώρας με απίθμενα μπαχτσίσια και πολιτικέων και στρατιωτικέων. Βάλε κάτι τ ανταλαχτικά, κάτι τα καινούρια συστήματα πυραύλων και ρανταριών κι έχεις ένα μόνιμο μαρκέτι. Όταν ψυνίζεις αεροπλάνα, τάνξια και υποβρεχούμενα από μια χώρα, ε, αυτή η χώρα έχει κι ένα λόγο παραπάνω στα εσωτερικά σου. Όπως έχουνε κι οι Αμερικλάνοι στην Λαδίτσα. Γι αυτό λεπόν έχουνε λυσάξει οι Ρούσοι και δε γουστάρουνε με τίποτις τις γκαγκανιές του ΝΑΤΟ (φάτο) στη Λιβύη που παίζει να χάσουνε μπίζνα τεσσάρων δις ντολαρίων από όπλα. Γι αυτό και κάνουνε τουμπεκί που ο Ασαντέ σφάζει κόσμο στη Συριανή. Γιατί οι Ρούσοι για πρώτη φορά από τότε που τέλεψε ο ψυχρός πόλεμος έχουν εξασφαλήσει ναυτική βάση στο Συριανό λιμάνι της Ταρτούς όπου θα μπορούν ν αράζουνε τα πυρινικά τους υποβρεχούμενα και ό,τι άλλο πλεούμενο γουστάρουν. Που σημαίνει επιρόα στη Μεσόγειο. Αν λεπόν πάρει πόδι ο Ασαντέ, κανείς δεν εξασφαλίζει στους Ρούσους ότι η νέα κυβέρνηση θα κρατήσει τη συμφωνία αυτή και άρα για τους Ρούσους καλά κάθετε εκεί που κάθετε.

Δώστου κυρα-μπουμπουλίναααααα!!!!! (Photo: REUTERS / Goran Tomasevic)

Και στα Φαραώ και τη Τουνησία τον στρατό δεν μπορούνε να τονε τζάσουνε. Θα παίζει πάντα σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράματα (τα μπαχτσίσια που σείπα πριν). Το μοναδικό λεπόν δοκιμασμένο πολιτικό μοντέλο στην Αραμπία που μπορεί να συνδιάζει ισχυρό στρατό με σχετική πολιτική λιμπερασιόν, είναι αυτό της Τουρκιέ. Και αυτό ακριβώς παλεύει να πετύχει το καθεστημένο εκείθε. Όχι ότι στη Τουρκιέ είναι ωραία τα πράματα βέβαια, αλλά άμα τα βάνεις αντάμα είναι καλύτερα απ τότε με τον Μουμπαράκια και τον Μπεναλλή πούχανε ούνο μοναχά κόμμα και πρόεδρο μέχρι να ψοφήσει. Τουλάχιστον αυτό πάνε να πασάρουνε στη νεολαία και στους άλλους εξεγερμένους. Στη Λιβύη με στρατό χωρίς καλαμπαλίκια έχουν πραγματικά μια μοναδική εφκαιρία να κάνουν καθαρά δυτικοβροπαικού τύπου κυβέρνα, πολυκομματική, με λέφτερες εκλογέ και περιορισμένο στρατό. Δε θαναι και λίγο πράμα, έτσι; Μακάρι να τα καταφέρουν.

Οι Δυτικέοι έχουν αλλάξει μυαλά από τότενες που πλακωνόντουσαν με τη Σοβιετία και ο καθείς έβανε τον δικό του χουντάρα για να κάνει κουμάντο τη χώρα της καρδιάς του. Χουντάρες σημαίνει κλειστή αγορά. Σημαίνει υπερβολικά πολής στρατός και μπάτσοι για να κάνουν κουμάντο το πόπολο. Σημαίνει καταπίεση και τελικά ανεργία και μετανάστες στας Εβρόπας. Κυβέρνες τουλάχιστον σαν της Τουρκιέ αν όχι πιο λεύτερες σημαίνει ανοιχτή αγορά για να κάνουν βουρ οι Δυτικοκαπιτάλες. Σημαίνει δουλειές για το πόπολο και άρα επιστροφή των μεταναστών. Για παράδειγμα, τον Λίβυο που ζητάει άσυλο γιατί τον κυνήγαγε ο Καντάφης, η Λαδίτσα μπορεί τώρα να τον επιστρέψει πάραυτα. Ντάξει, δεν λύνετε το μεταναστευτικό, αλλά μόνο στους Φουαγκράδες ζούνε τρουά κατομύρια μουσουλμανέοι. Άμα την κάνουνε πίσω στη πατρίδα γιατί έχουνε δουλείες και δεν τους κυνηγάνε, ελατόνονται κάπως-τι τα κενονικά σφυξύματα. Κι αυτός ήτανε ούνος απ τους βασικούς λόγους που ο Σαρκοζίδης έτρεξε να κάνει πλάτες στους εξεγερμένους Λίβυους.

Στο Μαγκρέμπ μένουνε άλλες ντούο χώρες. Το Μαρόκο και η Αλγερία. Στο Μαρόκο έχουνε σοβαρά προβλήματα διαφθοράς και ανεργίας. Τον Φλεβάρη βγήκε ο κόσμος στους δρόμους και ο βασιλιάς που δεν είναι και κανένα ραμολί (σε δυο χειμώνες θα γένει φίφτι) δεν τους πλάκωσε στη καταστόλα και έβανε μπρος για αλλαγές. Τον Νοβέμπρη έχουνε εκλογές εκείθε και πέρνουν μέρος είκοσι κόμματοι. Άμα δεν γένουν πραγματικές αλλαγές δεν το βλέπω να τη γλιτώνει αλλά ο στρατός εκεί έχει γίνει χάχας από τα μπαχτσίσια και τη κονόμα και οι ισλαμιστέοι είναι μια φούχτα. Γενικά το παίζει έξυπνα και έχει και 20 χιλιάδες ΕΣΑτζίδες για καβάτζα. Έχει κάργα τακιμιάσει τόσο με τον Σαρκοζίδη όσο και με τους αμερικλάνους. Αυτόνε δε τονε βλέπω να φεύγει.

Στην Αλγερία ο Μπουτεφίκος είναι για τα μπάζα. Άμα κερδάς “εκλογάς” με 90 στα κατό κάτι βρομάει και δεν είναι τα ποδάρια σου. Ο κοσμάκης ζητούσε να κάνει ντεμοστρασιόν λέφτερα και μετά από πολύ ξύλο και καταπίεση κάτι τους έδωκε και σήκωσε το στρατιωτικό νόμο. Μούσια όμως τελικά. Ο Μπουτεφίκος έχει πάνω από 30 χιλιάδες μπάτσους και ξίντα χιλιάδε (λένε) ΕΣΑτζίδες να τον φιλάνε. Στο στρατό όμως τα πράματα είναι μπέρδε. Υπάρχει ένα κύμα νεαρώτερων αξιωματικών που θέλει αλλαγή και τον έχουνε βαρεθεί. Οι πιο γέροι στρατηγοί και τέτοιοι τονε γουστάρουνε γιατί τρώνε με χρυσές κουτάλες. Όπλα προυμυθεύουν οι Ρούσοι (ωχ! πάλι;) και οι Τσαινέζοι, αν και ο Πουτίνγκας πήγε να τους πασάρει κάτι πέτσινα αεροπετούμενα και τους τσάντισε τους Αλγερίνους. Θαρρώ ότι ο Μπουντεφίκος είναι ο επόμενος που θα πάρει ποδάρι. Το βλέπω να γένετε κάτι μεταξύ Φαραώ και Λιβύης. Θ αρχινήσουνε πάλι ντεμονστρασιόν με ξύλο πολύ και παίζει να κάνει ντου κομμάτι του στρατού και να τονε ρίξει τον πρόεδρο αφού πέσουν πρώτα κάμποσες ντουφεκιές. Μακάρι για δε τον γουστάρω. Αρκί (ρακί) να μη βγάνουνε χούντα “εθνικής σωτηρίας” και καλά. Που σαι. Να κάνουνε ούνο διάλειμα εδώ, να πιάσουμε τις άλλες χώρες σε προσεχόμενο πεισόδιο;

Pidestroika

Διαβάστε επίσης:

• Άνοιξη στην Αραμπία: Ο Λαός Γουστάρει να Ρήξει το Καθεστός – ΚΕΦΑΥΑ ρεεεε! (2)