Μεγάλα, όμορφα, καθαρά κοχύλια… μοσχοβολούν αρμύρα και φέρνουν το βουητό της θάλασσας… Πώς να μην εμπνεύσουν καλλιτέχνες; Ζωγράφους, γλύπτες και ποιητές… Απολαύστε μια μικρή συλλογή από τα πιο χαρακτηριστικά κοχύλια της Τέχνης.

Το λαμπερό κοχύλι κάτω από τον τίτλο είναι του Mark Brown κι έχει τίτλο: The Pink Horse Conch.

Καλύτερα όμως να πάρουμε τα πράγματα ή μάλλον  τα κοχύλια από την αρχή… Το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό είναι σίγουρα, η Γέννηση της Αφροδίτης του Sandro Botticelli [1485]. Ένα έργο τέχνης εμβληματικό που αξίζει ένα ολόκληρο αφιέρωμα… Εκτός από όσα μπορούμε να πούμε για την πηγή έμπνευσής του [άλλοι λένε τον Όμηρο κι άλλοι ένα ποίημα φίλου του Agnolo Poliziano] ή για τις προφανείς αναφορές του στην Ελληνική Μυθολογία ή για την τολμηρή του πρόταση να απεικονίσει ένα γυμνό γυναικείο σώμα έστω και σε αυτή την αθώα, μαρμάρινη λευκή απόχρωση… αυτό το έργο τέχνης είναι επίσης το πρώτο που χρησιμοποιεί το κοχύλι ως σύμβολο της γυναικείας φύσης… Στην ιστορία της Τέχνης, υπήρξαν κι άλλοι ζωγράφοι που απεικόνισαν τη γέννηση της Αφροδίτης μέσα από το κοχύλι όμως κανείς δεν πλησίασε καν την Αφροδίτη του  Botticelli.

Sandro Botticelli: The birth of Venus [1484-1486]
 

Henri Courtney Selous: The Birth of Venus [1852]
 

Henri Pierre Picou: Venus [1850]
 
–

Τώρα θά ’χω σιμά μου ἕνα λαγήνι ἀθάνατο νερό
Θά ’χω ἕνα σχῆμα λευτεριᾶς ἀνέμου ποὺ κλονίζει
Κι ἐκεῖνα τὰ χέρια σου ὅπου θὰ τυραννιέται ὁ ἔρωτας
Κι ἐκεῖνο τὸ κοχύλι σου ὅπου θ᾿ ἀντηχεῖ τὸ Αἰγαῖο.

Οδυσσέας Ελύτης –  «Προσανατολισμοί»

–

William Adolphe Bouguereau: Woman with seashell – [1885]

Karl Gussow: The sound of the sea
 

Charles Victor Thirion: Listening to the Seashell

Αν βάζαμε τώρα το κοχύλι της Τέχνης δίπλα στο αυτί κι αφουγκραζόμασταν όσα ψιθύριζε, ίσως ακούγαμε ότι τα κοχύλια έχουν ιστορία στην Τέχνη που έρχεται πολύ πριν από το Μεσαίωνα και τον Botticelli…

Η Αφροδίτη στο κοχύλι  από την Casa di Venus – Πομπηία πριν από το 79 μ.Χ.

Νύμφη με ένα κοχύλι [αντίγραφο ελληνικού πρωτοτύπου 1ος μ.Χ. αι – Μουσείο Λούβρου

Νύμφη κρατώντας κοχύλι 1ος αι μ.Χ. – Μουσείο Ερμιτάζ

–

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας,
έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας.

Γιώργος Σεφέρης [απόσπασμα]

–

Τι λέτε να πάμε τώρα σε μια άλλη ομάδα έργων τέχνης; Ούτε συμβολισμοί ούτε αρχαίοι μύθοι…Απλώς κοχύλια. Νεκρή φύση με όστρακα και κοράλλια ή  χρυσαφένια κοχύλια  που αγκαλιάζονται με αστερίες  δημιουργώντας  ένα  υπνωτιστικό pattern.

Joseph Biays Ord: Still Life with Shells [c.1840]

Γεώργιος Ιακωβίδης: Νεκρή φύση με όστρακα

Jacques Linard: Νεκρή φύση με όστρακα και κοράλλια

Δημήτρης Μυταράς: Κοχύλια
 

M.C. Escher: Shells and Starfish

Leigh Murphy: Seashells
 
–

Ό,τι αγαπούσα αρνήθηκα για το πικρό σου αχείλι
τον τρόμου που δοκίμαζα πηδώντας το κατάρτι
το μπούσουλα, τη βάρδια μου και την πορεία στο χάρτη,
για ένα δυσεύρετο μικρό θαλασσινό κοχύλι.

Νίκος Καββαδίας – «Πικρία»
–

Πώς είναι να είσαι ένα μόνο κοχύλι σε μια ολόκληρη παραλία; Έστω κι αν η παραλία αυτή είναι πάνω στον καμβά; Μερικά μοναχικά κοχύλια, το καθένα όχι απλώς μόνο αλλά και μοναδικό…
 

Tamara de Lempicka: the Shell [1941]
 

Georgia O Keeffe: Red hill and white shell [1938]

Mary’s shell at Cleveleys beach – γλυπτό από μέταλλο στην παραλία Cleveleys, Lancashire, Μεγάλη Βρετανία – [2013]

–

Μου έφεραν ένα κοχύλι.
Μέσα του τραγουδάει
μια θάλασσα χάρτης.
Την καρδιά μου
γεμίζει νερό
με ψαράκια
σκουρόχρωμα και ασημένια.
Μου έφεραν ένα κοχύλι.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα – «Κοχύλι» [στη Νατάλια Χιμένεθ]

–

Κλασικισμός, Αρχαία Ψηφιδωτά, Public art … Ρεαλισμός, Μοντερνισμός, Σουρεαλισμός. Το αφιέρωμα αυτό άρχισε με μια γυναίκα που βγήκε από ένα κοχύλι και κλείνει με μια γυναίκα που μπαίνει σε ένα κοχύλι και χάνεται στη θάλασσα… Έτσι φαίνεται να ολοκληρώνει έναν κύκλο … ή μήπως όχι; Μήπως αντί για κύκλο, ακολουθεί το σπειροειδές σχήμα των κοχυλιών που δεν κλείνει ποτέ…

Vladimir Kush: Shell bronze

Salvador Dali: Naked woman climbing a staircase – [1974]

Catrin Welz – Stein: Hear me calling