Στάσεις λεωφορείου ή έργα public art; Διάσημοι αρχιτέκτονες, γλύπτες και αρχιτέκτονες τοπίου υπογράφουν τις πιο εντυπωσιακές στάσεις σε όλο τον κόσμο. Από την Ευρώπη ως την Ασία και την Αμερική… Τι λέτε; Πάμε να κάνουμε μερικές… στάσεις στην Τέχνη;

Ιταλία: Στάση λεωφορείου στην παραλία, στην πόλη Gaeta. Ένα εικαστικό ζωγραφισμένο σε γυαλί απεικονίζει ανθρώπους να ατενίζουν τη θάλασσα. [Θα χάσουν το λεωφορείο…] Το έργο υπογράφει ο street artist Borondo. Ήταν η συμμετοχή του στο project: INATTESA – art at the bus stop που έγινε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ:  Memorie Urbane Street Art Festival 2013.

Βαλτιμόρη – Ραντεβού στη στάση. Δεν την χάνεις με τίποτα. Η δημιουργική ομάδα mmmm  που αποτελείται από τους  Ισπανούς καλλιτέχνες: Emilio Alarcón, Alberto Alarcón, Ciro Márquez και Eva Salmerón σε συνεργασία με τους γλύπτες από την Βαλτιμόρη:Kyle Miller and Tim Scofield δημιούργησαν μια στάση που αποτελείται από τρία γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη: “BUS” [λεωφορείο]. Ήθελαν να είναι ένα meeting point όπου θα μπορούσε κανείς να διασκεδάσει, να χαλαρώσει, να επικοινωνήσει όσο θα περίμενε το λεωφορείο. Και το πέτυχαν.

 
Ventura , California – Μοιάζει με ατραξιόν από την Disneyland… Κι όμως, είναι μια στάση λεωφορείου. Για τον δημιουργό της, απεικονίζει τη μετάβαση από τη στάση, στο σπίτι. Γι αυτό άλλωστε, ο Dennis Oppenheim που σχεδίασε το 2002 αυτή τη στριφογυριστή κατασκευή για την πόλη της Καλιφόρνια,  την ονόμασε: Bus Home. Ένα από τα πιο διάσημα και πιο αντιπροσωπευτικά έργα που άφησε ο καλλιτέχνης, αυτό το αλλόκοτο ψυχεδελικό σχέδιο κάνει τη στάση δίπλα στο Pacific View Mall, μοναδική.

Μινεάπολη – Μια pop-kitsch εκδοχή στάσης όπως την φαντάστηκε η αρχιτέκτων τοπίου: Marjorie Pitz. Το στέγαστρο στο κάτω μέρος είναι το βάζο που φιλοξενεί ένα μπουκέτο από διαφορετικά  πολύχρωμα λουλούδια. Το έργο ονομάζεται Blossoms of Hope και βρίσκεται στο βόρειο μέρος της Μινεάπολης.

 
Ισπανία – Μια στάση βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας… Αυτό το minimal δημιούργημα μοιάζει σαν ένα σεντόνι από άσπρο μπετόν που διπλώνει για να κάνει σκιά… Είναι σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Justo García Rubío και βρίσκεται στο Casar de Caceres.

Curitiba , Βραζιλία – Την ονόμασαν tube [σωλήνα] κι όχι άδικα. Αυτή η στάση λεωφορείου με το φουτουριστικό design θυμίζει  λίγο  τους διαδρόμους του Μουσείου Georges Pompidou στο Παρίσι… Είναι μέρος του πρωτοποριακού συστήματος Bus Rapid Transport (BRT) System που εξυπηρετεί καθημερινά, 2 εκατομμύρια επιβάτες.
 

Seattle. Σαν να πήρε σχέδια από τον Mondrian και τον Picasso, χρώματα από τον Kazimir Malevich και τον Roy Lichtenstein και design για τον καναπέ από τον Ron Arad… Η στάση αυτή συμπυκνώνει τα περισσότερα ρεύματα της μοντέρνας τέχνης από τον κυβισμό και τον κονστρουκτιβισμό [ή μάλλον τον σουπρεματισμό] μέχρι το trompe-l’œil και την pop art. Και λίγο art deco…
 

Αμπχαζία – Μοιάζουν  εμπνευσμένες από τα έργα του Καταλανού Gaudi… Σίγουρα  πάντως μπορεί να τις  εντάξει κανείς στο ρεύμα modernista… Οι υπέροχες αυτές στάσεις λεωφορείου με την αισθητική του ψηφιδωτού και τα σχήματα ψαριών και οστρακοειδών, είναι σχεδιασμένες από τον Ρωσο-Γεωργιανό γλύπτη: Zurab Tsereteli και βρίσκονται στην Αμπχαζία.

Αυστρία – Επτά εκπληκτικές στάσεις λεωφορείου δημιουργήθηκαν σε ένα μικρό χωριό της Αυστρίας από διακεκριμένους αρχιτέκτονες [Sou Fujimoto, Smiljan Radić, Wang Shu κ.α.]. Το project είχε στόχο να προσθέσει κάποιο τουριστικό ενδιαφέρον στο γραφικό χωριουδάκι Krumbach, στην άλλοτε δασώδη περιοχή Bregenzerwald, αλλά και να προωθήσει  την ανταλλαγή ιδεών με τους τοπικούς τεχνίτες. Οι επτά στάσεις είναι η μία πιο εντυπωσιακή από την άλλη…

Ακόμη κι αν δεν υπάρχει budget για τόσο εντυπωσιακές κατασκευές, αρκεί να υπάρχουν ιδέες… Στο Λονδίνο πριν από λίγα χρόνια , ο Bruno Taylor αντικατέστησε το παγκάκι στη στάση με μια κούνια… Μια παρόμοια ιδέα υιοθέτησε κι ο Δήμος του Μόντρεαλ στον Καναδά: εγκατέστησε μουσικές κούνιες σε κάποιες στάσεις… Οι δημιουργοί τους: Mouna Andraos και Melissa Mongiat μιλούν για μια διαδραστική εγκατάσταση τέχνης ή αλλιώς μια interactive installation. Μια μικρή παρέμβαση στην καθημερινότητα μπορεί να μας φτιάξει τη διάθεση. Έστω και για όση ώρα περιμένουμε το Λεωφορείο. 😉

Τι ωραία που θα ήταν να βλέπαμε κάποιον Δήμαρχο να προκηρύσσει διαγωνισμό για τη στάση που θα αναδεικνύει το ύφος της πόλης του και να το κάνει θεσμό τα επόμενα χρόνια.