Τα βιβλία είναι αδιαμφισβήτητα από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου. Έχουν την δύναμη να σε ταξιδέψουν νοερά και να σε κάνουν να «χαθείς» μέσα στις σελίδες τους. Για να ξεκινήσει ευχάριστα η εβδομάδα, σας παρουσιάζουμε τα ευπώλητα λογοτεχνικά βιβλία του ΙΑΝΟΥ.

Sebastian Fitzek
Ο ΤΡΟΦΙΜΟΣ, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

Ο μικρός Μαξ εξαφανίστηκε πριν από έναν χρόνο.
Μόνο ο δράστης γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη στο αγόρι. Έχει ήδη ομολογήσει δύο αποτρόπαιες δολοφονίες παιδιών, αλλά τώρα είναι φυλακισμένος στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας ενός ψυχιατρείου και αρνείται να μιλήσει.
Στον πατέρα του Μαξ απομένει μονάχα ένας τρόπος να μάθει επιτέλους την αλήθεια: Πρέπει να βουτήξει στα έγκατα της Κόλασης, να γίνει ο ίδιος τρόφιμος.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ
ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Μπορεί μια γυναίκα που είχε όλο τον κόσμο απλωμένο στα πόδια της να γίνει έρμαιο του ανέμου που έφερε ένας και μόνο άντρας στην καρδιά της; Το καλοκαίρι του 1920 καταφτάνει στη Χίο η Κυβέλη Αδριανού, η μεγάλη δόξα του ελληνικού θεάτρου. Γενικός Διοικητής του νησιού είναι ένας γοητευτικός νεαρός, ονόματι Γεώργιος Παπανδρέου. Εκείνη είναι παντρεμένη. Το ίδιο κι αυτός. Η εμβληματική πρωταγωνίστρια και ο πολιτικός που θα αναδειχθεί τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας ζουν για χρόνια έναν θυελλώδη παράνομο έρωτα, ώσπου ενώνονται με τα δεσμά του γάμου και γίνονται ένα από τα μυθικά ζευγάρια του εικοστού αιώνα. Όμως οι παράφορες αγάπες είναι πάντα σπαρμένες με αγκάθια. Το φθινόπωρο του 1968, η Κυβέλη είναι μια ραγισμένη ύπαρξη, ο «Γέρος της Δημοκρατίας», κείτεται στο φέρετρό του και η Ελλάδα ασφυκτιά μέσα στο σκοτάδι της δικτατορίας. Την ίδια ώρα, η μοίρα τους συνδέεται με μια ομάδα ανθρώπων που αναζητούν τη δική τους λύτρωση, πρόσωπα ανώνυμα αλλά και πρόσωπα της Ιστορίας… Άραγε μπορείς να διεκδικήσεις ένα θαύμα όταν όλα τα σημάδια είναι εναντίον σου; Το ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ είναι η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Μέσα από ανέκδοτες επιστολές, αρχειακό υλικό και μαρτυρίες, ο Στέφανος Δάνδολος φέρνει στο φως τη ζωή της θρυλικής Κυβέλης και την ταραχώδη σχέση της με τον Γεώργιο Παπανδρέου, ζωντανεύει αθέατες πτυχές του θεάτρου και της πολιτικής, ενώ παράλληλα, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, χτίζει ένα επικό μυθιστόρημα για τον έρωτα, τον θάνατο και την ελευθερία.

ΖΟΥΡΓΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ
ΟΙ ΡΕΤΣΙΝΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ
 

Κάποιο απόγευµα του φθινοπώρου, ένας ηλικιωµένος άντρας κάνει την εµφάνισή του στο χωριό. Μερικοί τον αναγνωρίζουν και ισχυρίζονται πως τον είχαν δει τον προηγούµενο χειµώνα να επιθεωρεί τις εργασίες στον πύργο, αυτόν που στέκεται στο τέρµα της µεγάλης ανηφόρας. Οι Ρετσίνες του βασιλιά είναι ένα µυθιστόρηµα νόµισµα. Στη µια του όψη ένας αναµαλλιασµένος γέροντας που κάποτε ήταν βασιλιάς. Στην άλλη ένας κοιλαράς που µοιάζει να είναι ο Γαργαντούας ή ένας γεωργός που χαµογελάει βαστώντας στο χέρι ένα κρασοπότηρο. Ο αφηγητής στρίβει το νόµισµα στον αέρα, κι αυτό, καθώς περιστρέφεται, φανερώνει µέσα από γράµµατα και µυστικά οικογενειακές ιστορίες και εικόνες µιας χώρας αµήχανης, βουτηγµένης στην ανεργία και στη νέα µετανάστευση. Στη διάρκεια ενός χρόνου όσο κρατάει το µυθιστόρηµα, πίσω απ’ τις κουρτίνες της κάθε µέρας ελλοχεύει ο σαιξπηρικός κόσµος ως αδιάγνωστη ασθένεια: πύργοι, βασιλιάδες, κόρες, γελωτοποιοί, εξουσία, προδοσία, αίµα… Όλα αυτά ώσπου το νόµισµα να πέσει στη γη, εκεί στη χθόνια σαγήνη της γονιµότητας και του τάφου. Εκεί στο χώµα χωριό ο γερο Έξαρχος, ο επισκέπτης του φθινοπώρου, καθώς τον αποδοµεί ο χρόνος, παίζει το τελευταίο του χαρτί. Στο καφενείο, µπρος στα µεθυσµένα γέλια, εκλιπαρεί για την τελευταία ευκαιρία που θα του χαρίσει την ανακαίνιση του κόσµου µέσα από τη θαλπωρή του κρασιού, της σάρκας και της αγάπης.
 
Δείτε το εδώ
 
ΡΟΘ ΤΖΟΣΕΦ
ΦΡΑΟΥΛΕΣ, Εκδόσεις ΑΓΡΑ

Ο πόλεμος και η πείνα την ξεκλήρισαν τη μικρή μας πόλη. Και σήμερα βόσκουν γελάδια εκεί που πριν έπαιζαν παιδιά. Είναι παράξενο να χάνεις την πόλη όπου γεννήθηκες. Νιώθεις σαν να ‘σαι εκατό φορές εκατό χρονών, σαν να ξαναγυρίζεις από τον τάφο. Όταν με ρωτούν πού γεννήθηκα δεν ξέρω τί ν’ απαντήσω. Κι επειδή ο τόπος μου δεν υπάρχει πια, δεν έχω πατρίδα πουθενά, πουθενά δεν είμαι σπίτι μου. Στην ίδια κατάσταση είναι κι ο φίλος μου Ναφτάλι Κρόυ, αλλά αυτός δεν δίνει σημασία. Ο Ναφτάλι Κρόυ είναι όπου γη και πατρίδα και σίγουρα σήμερα νιώθει εκεί που είναι σαν στο σπίτι του, σαν να ‘ταν γέννημα θρέμμα του Μπουένος Άιρες. Τα εφτά αδέρφια μου έφυγαν από το σπίτι, από τον τόπο. Ο πρώτος έγινε μποξέρ στην Αμερική, ο δεύτερος λιμενεργάτης στην Οδησσό, ο τρίτος πήγε στρατιώτης – και σκοτώθηκε –, ο τέταρτος έγινε παραγιός στον σιδερά κάποιου χωριού, ο πέμπτος πήγε στην Αγία Πετρού­πολη, κατασκεύαζε βόμβες, φαίνεται πως μία έσκασε στα χέρια του, ο έκτος τουφεκίστηκε για παραδειγματισμό το 1917, ο έβδομος είναι οδοντοτεχνίτης στο Μεξικό. Τον λένε Γκάμπριελ, είναι παντρεμένος και μου γράφει δύο φορές το χρόνο. Εγώ κράτησα ένα άλογο, ένα αμάξι, το έλκηθρο και το ωραίο καμουτσίκι.

Δείτε το εδώ

ΟΟΥΕΝΣ ΝΤΕΛΙΑ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΟΙ ΚΑΡΑΒΙΔΕΣ, Εκδόσεις ΔΩΜΑ
 

Για περισσότερες εβδομάδες από κάθε άλλο βιβλίο τα τελευταία 10 χρόνια Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου; Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο. Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει. «Η Κάια άφησε το περιοδικό στα πόδια της με το μυαλό της να ταξιδεύει σαν τα σύννεφα. Κάποια θηλυκά έντομα τρώνε το ταίρι τους, μητέρες από την οικογένεια των θηλαστικών εγκαταλείπουν τα μικρά τους λόγω του μεγάλου στρες, πολλά αρσενικά βρίσκουν ριψοκίνδυνους ή πανούργους τρόπους ώστε το σπέρμα τους να επικρατήσει των ανταγωνιστών τους. Τίποτα δεν είναι υπερβολικά απρεπές εφόσον βοηθάει να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής. Η Κάια ήξερε πως αυτό δεν αποτελούσε κάποια σκοτεινή πλευρά της Φύσης· ήταν απλώς επινοητικοί τρόποι να τα βγάζεις πέρα όταν όλα είναι εναντίον σου. Και με τους ανθρώπους, το πράγμα σίγουρα πήγαινε ακόμα πιο μακριά.»
 
Δείτε το εδώ

ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

ΜΜ Δάσκαλε, μου ζήτησε ο δημιουργός μας να γράψουμε κάτι για το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Έτσι γίνεται, λέει, με όλα τα βιβλία, το απαιτούν οι εκδότες. ΜΔ Ωραία, εσύ, που έχεις το ψώνιο του συγγραφέα, σκάρωσε κάτι, και το συζητάμε. ΜΜ Εγώ, δάσκαλε, θα έλεγα τα εξής: Κυρίες και κύριοι, ο Μαθητής και ο Δάσκαλος κου– ΜΔ Ο δάσκαλος και ο μαθητής. ΜΜ Οκέι… Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής κουβεντιάζουν. Κι όσο κουβεντιάζουν, λύνονται ένας ένας οι γρίφοι, και αποκαλύπτονται τα μυστήρια του άπειρου σύμπαντος, της αιώνιας δημιουργικής ψυχής και της ανθρώπινης βλακείας. Πρόκειται για ένα φωτεινό ανάγνωσμα. Για ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται να ανάβετε λαμπατέρ τα βράδια, όταν το διαβάζετε. Είναι εύχρηστο, οικονομικό, εύληπτο, και έχει και ζωγραφιές για να ξεκουράζεται το μυαλό. Σας αξίζει! Αυτά. ΜΔ Καλή κοτσάνα μού ακούγεται, πρότεινέ την κι ό,τι γίνει. Α! Δεν μου ’πες πώς θα λέγεται το βιβλίο. ΜΜ Εεε… Ο Μεγάλος Δάσκαλος και ο Μικρός Μαθητής. ΜΔ Σίγουρα; ΜΜ Αλίμονο, δάσκαλε, σου ’χω πει ποτέ ψέματα;
 
Δείτε το εδώ

ΤΣΙΡΚΙΝΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ, Εκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
 

 
Σήμερα, εδώ πάνω στα νεκρά ερείπια, αισθάνθηκα τη μεγαλύτερη δύναμη ζωής. Ένιωσα σαν να βγαίνει μέσα απ’ το χώμα και τις πέτρες μία μυστηριώδης δύναμη και να μπαίνει στις φλέβες μου σαν μια ζεστασιά, να διαχέεται σ’ όλο το κορμί μου, να εξαφανίζει τος φοβίες και τους δισταγμούς μου, να με λυτρώνει απ’ τα επίγεια.

Δείτε το εδώ

ΚΟΡΤΩ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Κι αν η Παναγία ήταν Ελληνίδα μάνα; Η Δέσποινα έχασε τον γιο της –τριάντα τριών χρονώ παλικάρι, από μιαν αποκοτιά, μια φτυσιά στα μούτρα της Χούντας– κι έχει γυρίσει την πλάτη στον θρύλο που ξεπήδησε απ’ τον χαμό του: τι να την κάνει τη λατρεία του κόσμου, τους οπαδούς και τους πιστούς, όταν το παιδί της είναι μες στο χώμα; Κι έτσι επιστρέφει με τον νου στο μόνο καταφύγιο –στο παρελθόν– και ξαναζεί τα πάθη και τα λάθη της: το ακριτικό χωριό και τους γέρους γονείς της, το μωρό στα σπλάχνα της, με τον ανομολόγητο πατέρα, τον ξενιτεμό στην Αθήνα, στο αρχοντικό της Δεξαμενής. Από ψυχοκόρη αφέντρα και κυρά, γυναίκα του καλόκαρδου Σήφη, σύντροφος και στήριγμα στα μαύρα χρόνια της κατεχόμενης Κρήτης – μα πάνω απ’ όλα, μάνα του Χρήστου. Αλλά όση αγάπη κι αν του έδινε, ο μοναχογιός της ήταν μια ζωή ατίθασος, άπιαστος σαν αγρίμι, άφοβος στον κίνδυνο κι αψήφιστα δοσμένος στη φιλία και στον έρωτα, λες και μπορούσε να πατήσει χάμω ως και τον θάνατο. Κι έτσι παρασύρθηκε, απ’ τον φανατισμό της κουστωδίας του και τα μάτια της Μάγδας, κι έφαγε το κεφάλι του. Μα όλα αυτά τα χρόνια, τα μερόνυχτα της αγωνίας και της πίκρας, η Δέσποινα είχε μια κρυφή παρέα, ορατή μόνο στα μάτια της ψυχής της: την κόρη που δεν απόχτησε, την κόρη που θα μεγάλωνε στο πλευρό της και θα γινόταν απάγκιο κι αποκούμπι της. Μήπως κι η ίδια η Παναγιά δεν θα ’θελε ένα κοριτσάκι, για να γλυκαίνει η αντάρα που την πότιζε ο κανακάρης της, για να αλαφραίνει ο πόνος του φευγιού του; Ώσπου μια μέρα, ένας χαμένος φίλος του Χρήστου –ο Γιαννάκης, αφοσιωμένος σαν μαθητής και γλυκός σαν παραγιός– έρχεται να ταράξει τη μοναξιά της Δέσποινας με τις αποκαλύψεις του, με την αλήθεια που λουφάζει στην πιο απίθανη κρυψώνα. Μια ιστορία γι’ αυτό που ζήλεψε ακόμα κι ο Θεός, την αγάπη της μάνας.

Δείτε το εδώ

ΠΑΡΚ ΝΤΕΙΒΙΝΤ
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΞΕΝΗ ΓΗ, Εκδόσεις GUTENBERG

Μπαίνω στην παγωμένη γη,… όλα είναι κρυμμένα, ακόμα και τα μυστικά που τ ’αγκαλιάζω σφιχτά…”: σκέψεις ενός πατέρα που οδηγεί επί ώρες μέσα στο χιόνι για να φέρει στο σπίτι τον άρρωστο γιο του, αποκλεισμένο στη μακρινή πόλη όπου σπουδάζει. Στη διάρκεια του μοναχικού του ταξιδιού θα αναμετρηθεί με ένα παρελθόν που τον στοιχειώνει. Ένα μυθιστόρημα που ξεχειλίζει από μεγάλα συναισθήματα” (Daily Mail), που μιλά για την αγάπη, την απώλεια, τη μνήμη, την ενοχή και την εξιλέωση, για τη σχέση πατέρα και γιου, για μυστικά που χωρίζουν και για δεσμούς που παραμένουν άρρηκτοι.

Δείτε το εδώ

ΚΑΜΥ ΑΛΜΠΕΡ
Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Ο πόλεμος-αυτή η “μαύρη πανούκλα”-ξεσπά στην Ευρώπη. Η Γαλλία σπαράζει στις όχθες του Σομ και του Λουάρ, εκατομμύρια οι αιχμάλωτοι στα κρεματόρια. Ο πόλεμος κάνει πιο έντονο το χωρισμό, την απουσία, την αρρώστια, την ανασφάλεια. Μήπως όμως δεν είμαστε πάντα υπό απειλήν, αποκομμένοι, εξόριστοι, σαρακοφαγωμένοι όπως το φρούτο από το σκουλήκι; Η Πανούκλα, καταγράφει τη συμπεριφορά των ανθρώπων σ’ έναν κόσμο που μοιάζει χωρίς σκοπό και μέλλον.

Δείτε το εδώ