Τα βιβλία είναι αδιαμφισβήτητα από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου. Έχουν την δύναμη να σε ταξιδέψουν νοερά και να σε κάνουν να «χαθείς» μέσα στις σελίδες τους. Για να ξεκινήσει ευχάριστα η εβδομάδα, σας παρουσιάζουμε τα ευπώλητα λογοτεχνικά βιβλία του ΙΑΝΟΥ.

ΖΟΥΡΓΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ
ΟΙ ΡΕΤΣΙΝΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

Κάποιο απόγευµα του φθινοπώρου, ένας ηλικιωµένος άντρας κάνει την εµφάνισή του στο χωριό. Μερικοί τον αναγνωρίζουν και ισχυρίζονται πως τον είχαν δει τον προηγούµενο χειµώνα να επιθεωρεί τις εργασίες στον πύργο, αυτόν που στέκεται στο τέρµα της µεγάλης ανηφόρας. Οι Ρετσίνες του βασιλιά είναι ένα µυθιστόρηµα νόµισµα. Στη µια του όψη ένας αναµαλλιασµένος γέροντας που κάποτε ήταν βασιλιάς. Στην άλλη ένας κοιλαράς που µοιάζει να είναι ο Γαργαντούας ή ένας γεωργός που χαµογελάει βαστώντας στο χέρι ένα κρασοπότηρο. Ο αφηγητής στρίβει το νόµισµα στον αέρα, κι αυτό, καθώς περιστρέφεται, φανερώνει µέσα από γράµµατα και µυστικά οικογενειακές ιστορίες και εικόνες µιας χώρας αµήχανης, βουτηγµένης στην ανεργία και στη νέα µετανάστευση. Στη διάρκεια ενός χρόνου όσο κρατάει το µυθιστόρηµα, πίσω απ’ τις κουρτίνες της κάθε µέρας ελλοχεύει ο σαιξπηρικός κόσµος ως αδιάγνωστη ασθένεια: πύργοι, βασιλιάδες, κόρες, γελωτοποιοί, εξουσία, προδοσία, αίµα… Όλα αυτά ώσπου το νόµισµα να πέσει στη γη, εκεί στη χθόνια σαγήνη της γονιµότητας και του τάφου. Εκεί στο χώµα χωριό ο γερο Έξαρχος, ο επισκέπτης του φθινοπώρου, καθώς τον αποδοµεί ο χρόνος, παίζει το τελευταίο του χαρτί. Στο καφενείο, µπρος στα µεθυσµένα γέλια, εκλιπαρεί για την τελευταία ευκαιρία που θα του χαρίσει την ανακαίνιση του κόσµου µέσα από τη θαλπωρή του κρασιού, της σάρκας και της αγάπης.
 
Δείτε το εδώ
 
ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
CASA ΜΠΙΑΦΡΑ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

 
Μέσα από την Casa Μπιάφρα, το πρώτο κοινόβιο της Θεσσαλονίκης, και από τα Καραγάτσια, τον φτωχοσυνοικισμό των καταραμένων, ξεπηδούν αυτοί οι αντιφατικοί τυχοδιώκτες που μπλέκονται σε άγριες περιπέτειες με τον άρχοντα της πόλης, τον πανίσχυρο εκδότη- ραματιστή Γιάννη (Γρύπα) Βεντήρη, και τελικά μετέχουν στο πιο κρίσιμο γεγονός της νεότερης Ελλάδας, την «αποστασία», ή τα «Ιουλιανά» του 1965, που οδήγησαν τη χώρα στην άκρη του γκρεμού και επηρεάζουν τη μοίρα της μέχρι σήμερα. Πρόκειται για αντιήρωες που κινούνται ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Ψυχρού Πολέμου, στη φτώχεια, στον πλούτο, στη βιομηχανοποίηση, στις ανταύγειες του Εμφυλίου, στις παλιές αντιλήψεις, στις νέες αναζητήσεις και στους σπασμούς της κρίσιμης μετάβασης, πασχίζοντας με το πείσμα και την απάτη, την περηφάνια και τον συμβιβασμό, την τόλμη και την απόκρυψη να υπάρξουν, να επινοήσουν το πρόσωπό τους, να βρουν έναν δρόμο, μια διέξοδο.

Δείτε το εδώ

ΤΣΙΡΚΙΝΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ, Εκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
 

 
Σήμερα, εδώ πάνω στα νεκρά ερείπια, αισθάνθηκα τη μεγαλύτερη δύναμη ζωής. Ένιωσα σαν να βγαίνει μέσα απ’ το χώμα και τις πέτρες μία μυστηριώδης δύναμη και να μπαίνει στις φλέβες μου σαν μια ζεστασιά, να διαχέεται σ’ όλο το κορμί μου, να εξαφανίζει τος φοβίες και τους δισταγμούς μου, να με λυτρώνει απ’ τα επίγεια.

Δείτε το εδώ

 
ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

ΜΜ Δάσκαλε, μου ζήτησε ο δημιουργός μας να γράψουμε κάτι για το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Έτσι γίνεται, λέει, με όλα τα βιβλία, το απαιτούν οι εκδότες. ΜΔ Ωραία, εσύ, που έχεις το ψώνιο του συγγραφέα, σκάρωσε κάτι, και το συζητάμε. ΜΜ Εγώ, δάσκαλε, θα έλεγα τα εξής: Κυρίες και κύριοι, ο Μαθητής και ο Δάσκαλος κου– ΜΔ Ο δάσκαλος και ο μαθητής. ΜΜ Οκέι… Ο Δάσκαλος και ο Μαθητής κουβεντιάζουν. Κι όσο κουβεντιάζουν, λύνονται ένας ένας οι γρίφοι, και αποκαλύπτονται τα μυστήρια του άπειρου σύμπαντος, της αιώνιας δημιουργικής ψυχής και της ανθρώπινης βλακείας. Πρόκειται για ένα φωτεινό ανάγνωσμα. Για ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται να ανάβετε λαμπατέρ τα βράδια, όταν το διαβάζετε. Είναι εύχρηστο, οικονομικό, εύληπτο, και έχει και ζωγραφιές για να ξεκουράζεται το μυαλό. Σας αξίζει! Αυτά. ΜΔ Καλή κοτσάνα μού ακούγεται, πρότεινέ την κι ό,τι γίνει. Α! Δεν μου ’πες πώς θα λέγεται το βιβλίο. ΜΜ Εεε… Ο Μεγάλος Δάσκαλος και ο Μικρός Μαθητής. ΜΔ Σίγουρα; ΜΜ Αλίμονο, δάσκαλε, σου ’χω πει ποτέ ψέματα;
 
Δείτε το εδώ

ΤΖΙΡΙΤΑ ΜΑΡΙΑ
ΝΟΥΡΙΝ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Είδε τον εαυτό της στους ξερότοπους της Αιθιοπίας, να τρέχει και να ψάχνει απελπισμένη τα μωρά της. Γύρω της υπήρχαν δεκάδες μελαμψά παιδάκια, μα εκείνη τα προσπερνούσε γυρεύοντας τα δικά της. Ξαφνικά τα είδε. Ήταν βέβαιη πως ήταν τα δικά της παιδιά, το ένιωσε τη στιγμή που τα αντίκρυσε και μια άγρια χαρά πλημμύρισε την καρδιά της. Έτρεξε κοντά τους να τ’ αγκαλιάσει, μα εκείνα απομακρύνονταν. Την έπιασε πανικός. Κάθισε απογοητευμένη στον κορμό του δέντρου κι άρχισε να κλαίει. Τότε το μεγαλύτερο κοριτσάκι τής μίλησε. «Μην κλαις, μαμά, και μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει εδώ ένα κοριτσάκι που σε περιμένει. Αυτό θα είναι το παιδί σου κι εσύ η μαμά του. Και θα είστε πολύ ευτυχισμένες και οι δυο. Η ζωή σου θα γεμίσει φως. Φως από τα μάτια της και την καρδιά της». Ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, για την αδικία μα και για τη δύναμη της αγάπης. Ένα ταξίδι από τη Σύρο στην Αιθιοπία, γεμάτο δυνατό έρωτα, περιπέτεια, αγωνία και συγκίνηση. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων να αποδείξουν πως η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Άραγε θα τα καταφέρουν;

Δείτε το εδώ

ΛΕΝΤΖΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΑΠΟΛΛΥΜΑΙ, Εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

ΠΑΛΑΙΟΣ ΧΟΡΟΣ Σηκώθηκε στο πανηγύρι μόνος χτένισε με τα δάχτυλα τα άγρια μαλλιά του και χωρίς όργανα χόρεψε κείνον τον παλαιό χορό που μόνον οι απολωλότες και οι άσωτοι ξέρουν τα βήματα και τις σιωπές του.

Δείτε το εδώ

ΣΤΑΣΙ ΦΑΜΠΙΟ
ΚΑΘΕ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΕΧΕΙ ΨΥΧΗ, Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ

Ανεργος καθηγητής και αναγνώστης όσο λίγοι, ο Βίντσε Κόρσο σκαρφίζεται ένα καινούριο για εκείνον επάγγελμα, αυτό του βιβλιοθεραπευτή. Νοικιάζει μια σοφίτα στο κέντρο της Ρώμης, όπου δέχεται τους ασθενείς του, και βρίσκει γι’ αυτούς το κατάλληλο βιβλίο που θα απαλύνει τον ψυχικό αλλά, γιατί όχι;, και τον σωματικό τους πόνο. Μια μέρα τον επισκέπτεται η εξηντάχρονη Τζοβάνα. Ο αδερφός της, σινολόγος με πάθος για τις ξένες γλώσσες, αδηφάγος αναγνώστης και συλλέκτης βιβλίων, πάσχει από Αλτσχάιμερ και επαναλαμβάνει εμμονικά μερικές σκόρπιες, ασυνάρτητες φράσεις. Η γυναίκα είναι σίγουρη πως οι φράσεις αυτές ανήκουν σε κάποιο βιβλίο που, αν βρεθεί, μπορεί να βοηθήσει τον αδερφό της. Ο Βίντσε ξεκινά την αναζήτησή του ανάμεσα σε καινούριους χώρους, ανθρώπους και διαδρομές της πόλης και της λογοτεχνίας, μ’ ένα ερώτημα να ταλανίζει το μυαλό του: αν έχανε τα πάντα και μπορούσε να διασώσει μόνο μία ανάμνηση, ποια θα ήταν αυτή; Ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα για τη μνήμη, τη σημασία των αναμνήσεων, την αναζήτηση της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στη Βαβέλ της πραγματικότητας και της λογοτεχνίας.

Δείτε το εδώ

ΛΕΡΟΥ ΓΚΑΣΤΟΝ
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ, Εκδόσεις ΚΑΡΑΚΩΤΣΟΓΛΟΥ

 
Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στο Παρίσι στα τέλη του 19ου αιώνα. Επίκεντρο είναι η Όπερα της πόλης, που γνωρίζει εκείνη την περίοδο μεγάλη δόξα. Στα υπόγεια, όμως, του μεγαλόπρεπου κτιρίου, μακριά από τα εκτυφλωτικά φώτα, κρύβεται ένα μυστικό. Αίθουσες βασανιστηρίων, κρυφά περάσματα, δαιδαλώδεις διάδρομοι, υπόγειες λίμνες και κατακόμβες συνθέτουν έναν παράλληλο κόσμο, στον οποίο βασιλεύει η σκοτεινή μορφή του Έρικ, του Φαντάσματος της Όπερας. Ο Έρικ, ένας παραμορφωμένος μουσικός που κινείται ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και την παράνοια, ερωτεύεται τη νεαρή σοπράνο Κριστίν. Γίνεται δάσκαλος και προστάτης της, τη μυεί στα μυστικά της μουσικής και τη βοηθά να εξελιχθεί σε μεγάλο αστέρι της όπερας. Ο έρωτάς της, ωστόσο, για τον υποκόμη Ραούλ και η απέχθειά της όταν αντικρίζει το πρόσωπό του πυροδοτούν τη ζήλια και την οργή του και τον οδηγούν στην απαγωγή της. Με τη βοήθεια του Πέρση, ενός παλιού γνωστού του Έρικ, ο Ραούλ θα προσπαθήσει να σώσει την αγαπημένη του και να λύσει το μυστήριο της δολοφονίας του αδερφού του, που βρέθηκε νεκρός το ίδιο βράδυ.

Δείτε το εδώ

ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΕΙΜΑΙ ΟΣΑ ΕΧΩ ΞΕΧΑΣΕΙ,  Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Όταν µιλάµε για τη ζωή του πατέρα µας, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη δική µας τη ζωή; Πάνω απ’ όλα, σε ποιο βαθµό µιλάµε για τη ζωή όλων των πατέρων του κόσµου, τη ζωή όλων των δυνητικών αναγνωστών µας; Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτηµα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα είχε νόηµα η γραφή αυτού του βιβλίου αν ένιωθα πως αφορά µονάχα τον άνθρωπο που γνώρισα. Έχει νόηµα και λόγο ύπαρξης µονάχα αν έχω κατά νου σε κάθε σελίδα ότι αυτή θα είναι µια αφήγηση που θα αφορά τον κάθε άγνωστο, τον κάθε πατέρα και την κάθε µητέρα, τον κάθε γιο και την κάθε κόρη που δεν γνώρισα ποτέ. Και αν τελικώς η µνήµη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά µέσα σε µιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, µήπως είµαστε όσα έχουµε ξεχάσει; Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόµος που παρατηρεί το παρελθόν του σύµπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του. Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαµµένα µυστικά, φόνους, τραύµατα που ταξιδεύουν µέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν µια ανώµαλη διαδροµή µέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαµένες συνδέσεις: µε τον εαυτό του, πρωτίστως όµως µε τους άλλους γύρω του.

Δείτε το εδώ

ΟΟΥΕΝΣ ΝΤΕΛΙΑ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΟΙ ΚΑΡΑΒΙΔΕΣ, Εκδόσεις ΔΩΜΑ
 

Για περισσότερες εβδομάδες από κάθε άλλο βιβλίο τα τελευταία 10 χρόνια Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου; Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο. Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει. «Η Κάια άφησε το περιοδικό στα πόδια της με το μυαλό της να ταξιδεύει σαν τα σύννεφα. Κάποια θηλυκά έντομα τρώνε το ταίρι τους, μητέρες από την οικογένεια των θηλαστικών εγκαταλείπουν τα μικρά τους λόγω του μεγάλου στρες, πολλά αρσενικά βρίσκουν ριψοκίνδυνους ή πανούργους τρόπους ώστε το σπέρμα τους να επικρατήσει των ανταγωνιστών τους. Τίποτα δεν είναι υπερβολικά απρεπές εφόσον βοηθάει να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής. Η Κάια ήξερε πως αυτό δεν αποτελούσε κάποια σκοτεινή πλευρά της Φύσης· ήταν απλώς επινοητικοί τρόποι να τα βγάζεις πέρα όταν όλα είναι εναντίον σου. Και με τους ανθρώπους, το πράγμα σίγουρα πήγαινε ακόμα πιο μακριά.»

Δείτε το εδώ