Τα βιβλία είναι αδιαμφισβήτητα από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου. Έχουν την δύναμη να σε ταξιδέψουν νοερά και να σε κάνουν να «χαθείς» μέσα στις σελίδες τους. Για να ξεκινήσει ευχάριστα η εβδομάδα, σας παρουσιάζουμε τα ευπώλητα λογοτεχνικά βιβλία του ΙΑΝΟΥ.

ΑΡΑΜΠΟΥΡΟΥ ΦΕΡΝΑΝΤΟ
ΠΑΤΡΙΔΑ,  Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

 
Η Πατρίδα, το µεγάλο µυθιστόρηµα της Χώρας των Βάσκων, είναι το µεγάλο µυθιστόρηµα της εποχής µας. Η ιστορία δύο πάλαι ποτέ στενά συνδεδεµένων οικογενειών, που κατασπαράχθηκαν µέχρι θανάτου, είναι η καρδιά της Πατρίδας του Αραµπούρου, που ανατέµνει τα γεγονότα τριάντα χρόνων στη Χώρα των Βάσκων, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 έως το 2011, όταν η εθνικιστική και αυτονοµιστική οργάνωση ΕΤΑ (Euskadi Ta Askatasuna) ανακοίνωσε την οριστική παύση της ένοπλης δράσης. Την ηµέρα που η ΕΤΑ καταθέτει τα όπλα, η Μπιττόρι πηγαίνει στο νεκροταφείο για να ανακοινώσει στον άντρα της πως αποφάσισε να γυρίσει στο χωριό και στο σπίτι τους, που εκείνη εγκατέλειψε µετά τον θάνατό του. Θα καταφέρει να συµβιώσει µε όσους την παρενοχλούσαν πριν και µετά τη δολοφονική επίθεση που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή τη δική της και της οικογένειάς της; Θα καταφέρει να µάθει ποιος ήταν ο κουκουλοφόρος που µια βροχερή µέρα σκότωσε τον άντρα της, στον δρόµο για τη δουλειά του;

Η παρουσία της Μπιττόρι θα διαταράξει την επιφανειακή ηρεµία του χωριού, κυρίως της γειτόνισσάς της, της Μίρεν, άλλοτε στενής φίλης της και µητέρας του Χόσε Μάρι, ενός φυλακισµένου τροµοκράτη και ύποπτου για τους χειρότερους φόβους της Μπιττόρι. Τι συνέβη ανάµεσα σ’ εκείνες τις δύο γυναίκες; Τι δηλητηρίασε τη ζωή των παιδιών και των συζύγων τους, τόσο δεµένων στο παρελθόν; Με τις συγκαλυµµένες ρήξεις και τις ακλόνητες πεποιθήσεις της, µε τις πληγές και τις παλικαριές της, η παράφορη ιστορία της ζωής τους πριν και µετά το χάσµα που άνοιξε ο θάνατος του Τσάτο µάς µιλάει για το ανέφικτο της λήθης και για την ανάγκη της συγχώρεσης σε µια κοινωνία διαιρεµένη από τον πολιτικό φανατισµό.

Δείτε το εδώ

ΚΑΡΑΣΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΙΠΕΙΣ ΟΣΟ ΘΑ ΛΕΙΠΕΙΣ, Εκδόσεις ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ

Η αγάπη είναι πάντα αγάπη για ένα όνομα συνδεδεμένο με ένα σώμα. Massimo Recalcati Τι είναι αυτό που θα μπορούσε να λείπει από τον Αγαπημένο; αναρωτιούνται οι κάτοικοι του μπάνιου, οι Καθαροί. Τι είναι αυτό που τον κάνει να σκοτεινιάζει και να μην απολαμβάνει την περιποίηση μας; σκέφτονται τρομαγμένοι το Μπουρνούζι, οι Πετσέτες, το Νερό, το Αφρόλουτρο. Το Νερό και ο Άνεμος συνωμοτούν και αναλαμβάνουν να λύσουν το μυστήριο. Του Αγαπημένου δεν του λείπει τελικά κάτι, του λείπει κάποιος: ο Αγαπημένος του. Κι οι Καθαροί θα γίνουν η γέφυρα πάνω από το ποτάμι της απουσίας, ώστε να ενωθούν, έστω και μια στιγμή, οι όχθες των εραστών και πάλι. Αυτή τη στιγμή της ένωσης, περιγράφει στο Όλα ο άνεμος τα μπορεί ο Παρασκευάς Καρασούλος. Σε ένα μικρής έκτασης παραμύθι, με λυρισμό, χιούμορ, ανατροπές, δικαιώνει αυτό που λέει ο Μ. Recalcati: «η επιθυμία είναι πάντα ενσαρκωμένη δηλαδή συγκεκριμένη, έχει όνομα άρα και σώμα, μοναδική και πάντα ερωτική». Οι ιστορίες για να μη λείπεις όσο θα λείπεις, είναι ερωτικά παραμύθια για μεγάλους. Είναι λόγοι παρηγορητικοί αλλά και παρότρυνσης στην επανάκτηση της δύναμης της επιθυμίας και του έρωτα. Ιστορούν τον τρόπο που ζει ο Αγαπημένος την απουσία του Αγαπημένου του, αλλά κυρίως αφηγούνται την παρουσία του έρωτά τους. Στο Όλα ο άνεμος τα μπορεί (πρώτο τόμο από τους επτά που πρόκειται να κυκλοφορήσουν) ο ζωγράφος Δημήτρης Γιαννέλος, ντύνει με επτά πρωτότυπα έργα του την ιστορία, ζωντανεύοντας εικαστικά το μύθο της. Κάθε ιστορία πρόκειται να εικονογραφηθεί και από διαφορετικό εικαστικό. Το σχεδιασμό της έκδοσης επιμελήθηκαν οι Ανδρέας Γεωργιάδης και Χάρης Βαλσάμης. Καλή ανάγνωση

Δείτε το εδώ

ΝΑΤ ΟΧ ΝΤΑΓΚ ΝΙΚΛΑΣ
1793. ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΕ Η ΒΙΑ, Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 
Σουηδία, 1793. Έχει περάσει παραπάνω από ένας χρόνος από τον θάνατο του βασιλιά Γουσταύου Γ΄. Στον απόηχο του θανάτου του, με τους επιγόνους να αλληλοσπαράσσονται για τη διαδοχή, και έντονο τον φόβο πως η Γαλλική Επανάσταση θα εξαπλωθεί στη Σουηδία, η εμπιστοσύνη πλέον σπανίζει, ενώ η παράνοια και οι συνωμοσίες ευδοκιμούν σε κάθε σκοτεινή γωνιά. Ένα ακρωτηριασμένο πτώμα που ανακαλύπτεται στα βρομερά νερά μιας λίμνης στο νησί Σέντερμαλμ είναι τόσο φρικτά παραμορφωμένο που είναι αδύνατο να αναγνωριστεί. Τη ζοφερή αυτή υπόθεση αναλαμβάνει ο φθισικός αστυνόμος Σέσιλ Βίνγκε που δεν θα αργήσει να βυθιστεί σ’ έναν λαβύρινθο σκοτεινών μυστικών και ανείπωτου φόβου στον οποίο όσο προχωρά τόσο κυκλώνει την υψηλή κοινωνία της Στοκχόλμης.
Δείτε το εδώ

ΚΑΜΙΛΛΕΡΙ ΑΝΤΡΕΑ
Η ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΝΗΜΑΤΟΣ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Η θάλασσα έχει μετατραπεί σ’ έναν τεράστιο κοινό τάφο, υδάτινο θέατρο μιας ατελείωτης τραγωδίας ναυαγίων, κόλαση βίας, παραμορφωτικός καθρέφτης μέσα από τον οποίο πέρασαν τα φαντάσματα όσων είχαν ελπίσει στη σωτηρία της φυγής. Μια φυγή που την πλήρωναν με το ξεπούλημα των περιουσιών τους και κακοποίηση, με την παγερή κραυγή των μανάδων και το βουβό κλάμα των μικρών παιδιών που δεν μπορούν ν’ αποκωδικοποιήσουν τη φρίκη που αντικρίζουν. Πόσο γρήγορα, άραγε, είναι αποδεκτό να διαβάσει κανείς τον αργό ρυθμό της ιερής αναπαράστασης της εξόδου βασανισμένων ανθρώπων, προδομένων από την ιστορία, ξεπουλημένων από τις ύποπτες και εγωιστικές πολιτικές; Στη Βιγκάτα ο Μονταλμπάνο έχει αναλάβει την ασφαλή αποβίβαση, την παροχή πρώτων βοηθειών στους πρόσφυγες και το ξεσκέπασμα των διακινητών. Τον βοηθά όλο το τμήμα, διάφοροι εθελοντές και δύο μεταφραστές της αραβικής γλώσσας. Ο αναγνώστης προχωρά με βήμα αργό. Δεν αντιλαμβάνεται ότι μέσα από τις σελίδες ξετυλίγεται μια μυστηριώδης υπόθεση. Ακόμη και ο Μονταλμπάνο αιφνιδιάζεται. Βρίσκεται ξαφνικά μ’ ένα μπερδεμένο «κουβάρι» στο χέρι, που αλληλοεπιδρά με τα όνειρα που βλέπει εκείνες τις δύσκολες μέρες και στα οποία πρωταγωνιστούν αναμαλλιασμένοι γάτοι έτοιμοι να ορμήσουν κι άλλοι που παίζουν ανέμελα ξετυλίγοντας το νήμα ενός κουβαριού…
Δείτε το εδώ

ΤΖΙΡΙΤΑ ΜΑΡΙΑ
ΕΥΤΥΧΙΑ ΘΑ ΠΕΙ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Η βίλα «Ευτυχία» φιλοξενεί επτά ηλικιωμένους ανθρώπους∙ Τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, πλούσιους και κάποτε διάσημους, οι οποίοι έχουν ένα κοινό στοιχείο: είναι όλοι τους άκληροι. Όταν η νεαρή γιατρός Μελίνα Γκρέι περνούσε την πύλη της πολυτελούς βίλας, έχοντας αναλάβει τη θέση της παθολόγου, δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως αυτή η απόφαση θα άλλαζε ολόκληρη τη ζωή της. Κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα και τα μυστικά του δικού της παρελθόντος, θεώρησε εξαιρετική την ευκαιρία που της δόθηκε με αυτή τη θέση εργασίας, ώστε να κρυφτεί από όσα και όσους την καταδίωκαν. Μα μέσα σε όλα τα συγκλονιστικά που ανακαλύπτει στο σπίτι αυτό για τον εαυτό της, τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή, για πρώτη φορά συνειδητοποιεί πως ευτυχία θα πει… Η Μαρία Τζιρίτα, αγαπημένη συγγραφέας 330.000 χιλιάδων αναγνωστών, επιστρέφει με ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα που, μέσα από τις ιστορίες επτά διαφορετικών ανθρώπων στη δύση της ζωής τους, αποκαλύπτει τι πραγματικά σημαίνει ευτυχία…
Δείτε το εδώ 

 ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ Χ. Α.
Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Εµπνευσµένος από τον έρωτα της Εύας Πάλµερ και του Άγγελου Σικελιανού —µα όχι προσηλωµένος στα αληθινά γεγονότα— ο Φοίνικας είναι το πιο φιλόδοξο έργο του Χωµενίδη. Καλύπτει εβδοµήντα σχεδόν χρόνια, από το 1860 έως το 1927. Κινείται από τα βοσκοτόπια της Πάρνηθας µέχρι τη Νέα Υόρκη των αρχών του 20ού αιώνα κι από το «µαύρο 1897» ίσαµε τους Βαλκανικούς Πολέµους, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη µεσοπολεµική Αθήνα, το Πήλιο, τους Δελφούς…

Κυρίως όµως ο Φοίνικας δεν αφήνει ανέγγιχτο κανένα από τα µεγάλα, τα διαχρονικά ζητήµατα. Την καταγωγή και την ταυτότητα του καθενός, τον έρωτα, τη γονεϊκότητα, τις ολισθηρές στροφές του βίου, την πίστη και την προδοσία, την αγωνία για ένα νόηµα που θα υπερβαίνει τον θάνατο. Ο φοίνικας, το εµβληµατικό πουλί που αιώνια καίγεται από την ίδια τη φωτιά του και αιώνια ξαναγεννιέται από τις στάχτες του, κυριαρχεί —έστω και αθέατος— από την αρχή του µυθιστορήµατος. Και αποθεώνεται στο τέλος του.

ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Ο ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΤΩΝ ΓΡΙΦΩΝ, Εκδόσεις ΑΣΤΑΡΤΗ

Μήπως το μεταφυσικό είναι η καθημερινότητα που αγνοούμε; Θέλω να μάθω για τους ήχους που θα ακούσω μετά… Θέλω να μάθω γιατί βρίσκω στο τώρα ηρεμία στη μελωδία της σιωπής… Με προετοιμάζεις.. το ξέρω… Από την αρχή… Γέννηση και πάλι.

Δείτε το εδώ

ΑΣΩΝΙΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΕΚΤΕΛΕΣΗ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

17 Ιουλίου 2011, χαράματα: Στα κατεχόμενα της Κύπρου βρίσκονται δολοφονημένα και τα 94 παιδιά που είχαν πέσει θύματα απαγωγής δυο μέρες πριν. 17 Ιουλίου 2011, απόγευμα: Φορώντας ένα κατακόκκινο ματωμένο κουστούμι παραδίδεται ως αυτουργός των φόνων ο Βραζιλιάνος ιδιοκτήτης ξενοδοχείων Κάρλος Λόπεζ Εντίνιο Αλβάρο. Ποια σχέση μπορεί να έχει με αυτούς τους φόνους ένας θυρωρός του Δρομοκαΐτειου Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, ο αποκαλούμενος Βήτα; Η Εκτέλεση αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου, του Διονύση Ταλλανδιανού, που, τριάντα επτά χρόνια μετά την εξολόθρευση της οικογένειάς του κατά την τούρκικη εισβολή στην Κύπρο το 1974, επιστρέφει με άλλη ταυτότητα, αγοράζει ένα εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο έξω απ’ την Κερύνεια και ετοιμάζει ένα εφιαλτικό σχέδιο.Η Εκτέλεση αποτελεί το πρώτο μέρος της μυθιστορηματικής τριλογίας Πένθος και Έξαρση, την οποία ο Αλέξανδρος Ασωνίτης έγραφε τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια….καταπίνοντας την πίκρα και τον σπαραγμό της που δεν θέλησε, ο Νιονίζιό της, να ξεχάσει, αλλά πάνω-πάνω μόνο, μόνο στα ψέματα να ξέχναγες, Νιονίζιο, και να συνέχιζες κανονικά την ζωή σου, γιατί και το να ξεχνάς έπος άγραφτο αραψώδητο είναι, αν πρόκειται να επιζήσεις για να θυμάσαι ό, τι ξέχασες επίτηδες, αλλά και γιατί όποιο δράμα δεν αποδραματοποιείται χάνει την ικμάδα του πένθους του.

Δείτε το εδώ

ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΧΙΛΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων; Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του. Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη. Λαχταρούσε να βρει κατάφατσα εκεί το πρόσωπο του άντρα της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες. Θα ακουμπούσε τα δάχτυλά της στο κεφάλι του, θα μετρούσε σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των μαλλιών του. Περίμενε, περίμενε, στο τζάμι υπήρχε μόνο το σπασμένο μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της. Αυτή, η Πηγή Βογιατζή, αυτή που διάβαζε τα μάτια των άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά της. Ένιωσε το στήθος και το κεφάλι της να καίνε την ίδια στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω. Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά. Δεν ξέρω πού να είμαι.

Δείτε το εδώ

ΠΑΛΟΜΑΣ ΑΛΕΧΑΝΤΡΟ
ΕΝΑΣ ΓΙΟΣ, Εκδόσεις OPERA

Ο μπαμπάς μ έπιασε από τους ώμους κι έγινε κατακόκκινος. “Μη φορέσεις ποτέ ξανά γυναικεία ρούχα, ακούς τι σου λέω; Ακούς τι σου λέω, Γκίγε;” Και είπε: “Την επόμενη φορά που θα σ’ ακούσω να λες μπροστά στους θείους ότι όταν μεγαλώσεις θέλεις να γίνεις Μαίρη Πόππινς, σου τ ορκίζομαι ότι… σου τ ορκίζομαι ότι…”.

Δείτε το εδώ