Ο Πάνος Γιαλίτσης γεννήθηκε στη Νεάπολη των Εξαρχείων όπου έζησε τα εφηβικά του χρόνια. Έχει κυπριακή καταγωγή. Σπούδασε Ραδιολογία-Ακτινολογία και εργάζεται στον χώρο της υγείας. Παρακολούθησε επί σειρά ετών σεμινάρια υποκριτικής τέχνης στο Μικρό Πολυτεχνείο και συμμετείχε στις θεατρικές παραστάσεις του. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα στο Θέατρο των Αλλαγών, σεμινάρια master class θεάτρου και έχει διακριθεί σε φεστιβάλ μονολόγων. Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας στο εργαστήρι της Αθηναϊκής Σκηνής Κάλβου-Καλαμπόκη υπό τη διδασκαλία και καθοδήγηση του σκηνοθέτη Κοραή Δαμάτη. Υπήρξε δρομέας μεγάλων αποστάσεων και μαραθωνοδρόμος. Το μεγάλο του πάθος, από παιδί ακόμα, είναι η μουσική του κινηματογράφου, γι’ αυτό και η κάθε μέρα της ζωής του έχει το δικό της soundtrack. Ασχολείται επίσης με τη μουσική επιμέλεια παραστάσεων. Ο Βάτραχοςείναι το πρώτο του μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Βακχικόν.
 

• Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Αν σκεφτείτε ότι ξεκίνησα να γράφω ακατάπαυστα μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής μου, μάλλον η ίδια η ζωή με τις αλλαγές και τις εκπλήξεις της!
 
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς είναι να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;
Όσο εύκολο ή δύσκολο είναι να δακρύσεις στη χαρά και να γελάσεις στο δράμα! Όλα έχουν να κάνουν με την στιγμή! Πάντα λοιπόν περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να γράψω. Δεν μπορούσα να το κάνω συγκεκριμένες μέρες και ώρες σαν ένας επαγγελματίας που τηρεί ωράριο. Για τον λόγο αυτό όταν καθόμουν να γράψω ήταν κάτι που γινόταν αβίαστα. Λειτουργούσα σχεδόν με μυστικισμό. Ήταν η στιγμή που έμπαινα σε άλλα μονοπάτια και που με οδηγούσαν από μόνα τους στην ιστορία του βιβλίου.

• Ποιες οι επιρροές σας;

Η παρατήρηση της πόλης, της φύσης, των ζώων, ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Ντίκενς, ο Εξυπερύ, ο Ντίσνει, ο Αίσωπος. Και όλοι όσοι πέρασαν από τη ζωή μου και άφησαν το αποτύπωμα τους επάνω μου.
 

• Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας; Συναίσθημα ή λογική και γιατί;

Στον «Βάτραχο» που είναι και το πρώτο μου μυθιστόρημα, θα σας απαντούσα αμέσως το συναίσθημα. Ίσως επειδή έτσι θα ήθελα να είναι, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Είναι  δύσκολο να διαχωριστούν αυτά τα δύο και στην τέχνη αλλά και στη ζωή. Δυσδιάκριτα τα όρια τους. Εύκολα μπερδεύεται ο άνθρωπος. Πολλές φορές νομίζουμε πως μας καθοδηγεί το συναίσθημα αλλά συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Η λογική υπάρχει στις περισσότερες των περιπτώσεων, αυτό εμπεριέχει μεγαλύτερη σιγουριά, αλλά μικρότερο ενδιαφέρον!
 

• Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.

Είναι ένα μυθιστόρημα με ρεαλιστικά, φανταστικά, μυθοπλαστικά και αυτοβιογραφικά στοιχεία. Απλά αποφάσισα να πω μια ιστορία και την είπα. Ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας.  Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Αν πρέπει κάποιος να μιλήσει για το βιβλίο μου, ας είναι αυτοί που θα το διαβάσουν. Εύχομαι αν δεν αγαπήσουν τον βάτραχό μου τουλάχιστον να τον κατανοήσουν και να τον συμπαθήσουν!
 

• Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Πιστεύω πως γεννιέσαι. Την κουβαλάει μέσα του κανείς την ανάγκη να εκφράζεται μέσα από τον γραπτό λόγο. Είναι ο μοναδικός τρόπος να επικοινωνήσει, να εκφράσει το συναίσθημά του. Αυτή η ατίθαση ανάγκη είναι που ορίζει τον συγγραφέα και όχι η λογοτεχνική αξία του έργου του. Κατ’ επέκταση με ένα βιβλίο δεν γίνεται κανείς συγγραφέας! Όμως φυσικά και γίνεται να γράψει κάποιος ένα και μόνο, πραγματικά πολύ καλό βιβλίο!

• Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας τι θα ήταν αυτό;

Δεν νομίζω πως χρειάζεται η λογοτεχνία τον άνθρωπο για να την αλλάξει. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν, θα υπάρχουν και άνθρωποι που θα διαβάζουν. Και πάντα θα διαβάζουν βιβλία αυτοί που θέλουν να διαβάσουν. Αλλά αν πραγματικά μπορούσα να άλλαζα κάτι, θα έβαζα από μια βιβλιοθήκη με βιβλία σε κάθε παιδικό δωμάτιο!

• Όλο και περισσότεροι νέοι συγγραφείς εμφανίζονται στον ορίζοντα. Αν έπρεπε να συνομιλήσετε μαζί τους, τι ήταν αυτό που θα τόνιζατε περισσότερο;

Μιας και μιλάτε για νέους συγγραφείς, σίγουρα τίποτα που να έχει να κάνει με ματαιόδοξα συγγραφικά όνειρα, καριέρες και δημοσιότητα. Τίποτα που να έχει να κάνει με την προσωπική προβολή και την προώθηση των βιβλίων τους από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άλλωστε πιστεύω πως ένα καλό βιβλίο δεν τα έχει ανάγκη αυτά. Ποτέ δεν τα είχε, αργά ή γρήγορα θα βρει τον δρόμο του… και το αναγνωστικό κοινό πάντα είναι εκεί και περιμένει να το ανακαλύψει.

Με ενδιαφέρει περισσότερο το παρασκήνιο ενός βιβλίου παρά το ίδιο το βιβλίο. Για μένα μεγάλη σημασία έχει η αλήθεια που κρύβεται πίσω από την συγγραφή. Γιατί γράφουν και πώς γράφουν; Όταν λέει ο Γιουτζήν Ο’Νηλ για το αυτοβιογραφικό του έργο «το ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα» πως είναι «ένα κείμενο για την παλαιά του θλίψη που γράφτηκε με δάκρυα και αίμα» αυτό μου αρκεί για να προσεγγίσω ένα βιβλίο με τον σεβασμό που του αξίζει.

• Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω ένα θεατρικό έργο.