«Έτσι όπως άλλοι πασχίζουνε να δραπετεύσουν από μια περίφραχτη περιοχή, από φυλακή, στρατόπεδο εργασίας, τρελοκομείο ή στρατώνα, ακριβώς αντίθετα το κορίτσι τρύπωσε σε μια τέτοια περίφραχτη περιοχή, σ’ ένα ίδρυμα για παιδιά δηλαδή, και δεν υπάρχει ούτε καν μία πιθανότητα να έρθει σε κάποιον η ιδέα να τ’ οδηγήσει και πάλι από την πύλη έξω, να το πετάξει στον κόσμο πίσω.»

Η Ιστορία του γερασμένου παιδιού, είναι μία συγκλονιστική νουβέλα, βαθύτατα πολιτική και συνάμα ένα σύγχρονο έργο που τάραξε τα νερά της Ευρωπαϊκής λογοτεχνικής παραγωγής. Το βιβλίο έχει ήδη μεταφραστεί σε 9 γλώσσες, έχει διασκευαστεί για το θέατρο και η υποδοχή του από τους κριτικούς και το αναγνωστικό κοινό υπήρξε θερμή.

Ο σκληρός, προκλητικός λόγος της Τζέννυ Έρπενμπεκ με την κατευναστική, υπόγεια ευαισθησία του την εξυψώνει σε ένα συγκλονιστικό ρέκβιεμ της παιδικής αθωότητας, τόσο σε πραγματικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο, και ερμηνεύτηκε από πολλούς κριτικούς σαν μια αλληγορική ελεγεία για την πτώση του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού», μια παραβολή για το κλειστό «ίδρυμα» της Ανατολικής Γερμανίας.

Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης
Σελίδες: 152
Τιμή: 14,00€

Η Συγγραφέας

Η Τζέννυ Έρπενμπεκ (JennyErpenbeck) γεννήθηκε το 1967 στο Βερολίνο της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας.

Σπούδασε βιβλιοδεσία, αλλά εργάστηκε ως αμπιγέζ στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου, ενώ αργότερα ανέλαβε καθήκοντα φροντιστή. Παράλληλα σπούδασε Θεατρικές Επιστήμες στο πανεπιστήμιο Humboldt και σκηνοθεσία μουσικού θεάτρου στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία «HansEisner» στο Βερολίνο με καθηγητές μεταξύ άλλων τη RuthBerghaus, τον PeterKonwitschny, τον Βέρνερ Χέρτσογκ και τον Χάινερ Μύλλερ.

Έχει σκηνοθετήσει έργα των Μπέρτολτ Μπρεχτ (ποιήματα από το Συναξάρι – BerlinerEnsemble1997), Ένγκελμπερτ Χούμπερντινκ (Χαίνσελ και Γκρέτελ – OpernhausGraz, 1998), Άρνολντ Σαίνμπεργκ και Μπέλα Μπάρτοκ (Αναμονή/Το κάστρο του Κυναοπώγωνα – OpernhausGraz,2001), Κλάουντιο Μοντεβέρντι (Ορφέας –TheaterAachen, 2002) και Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ (Άκις και Γαλάτεια – StaatsoperBerlin, 2003).

Το 1999 έκανε το λογοτεχνικό της ντεμπούτο με τη νουβέλα Ιστορία του γερασμένου παιδιού (GeschichtevomaltenKind, EichbornBerlin), η οποία έγινε δεκτή με θερμότατες κριτικές, της χάρισε την υποψηφιότητα για το λογοτεχνικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα «Aspekt» της ZDF, αλλά και υποτροφίες. Το 2003 η Anne-SylvieKönig διασκεύασε την Ιστορία του γερασμένου παιδιού για το θέατρο για μια παράσταση που σκηνοθέτησε η GundulaWeimann στο Κρατικό Θέατρο του Κάσσελ. Η Ιστορία του γερασμένου παιδιού έχει ήδη μεταφραστεί στα Αγγλικά (ΗΠΑ), Γαλλικά, Δανικά, Εβραϊκά, Κορεατικά, Ολλανδικά, Ουγγρικά, Σουηδικά και Ιαπωνικά.

Το 2000 η 33χρονη Τζέννυ Έρπενμπεκ έκανε αίσθηση και πάλι με το πρώτο θεατρικό έργο της Οι γάτες έχουν επτά ζωές (KatzenhabensiebenLeben, EichbornBerlin/VerlagderAutoren). «Ένα πανδαιμόνιο αγάπης και βίας, αποξένωσης και εξάρτησης, γλωσσικής μαγείας και κτηνωδίας», το οποίο σκηνοθέτησε η ίδια στο Schauspielhaus στο Γκρατς. Από τότε το έργο ανέβηκε σε διάφορες σκηνές, ενώ άρχισε να γίνεται λόγος για την πολυτάλαντη φύση της Τζέννυ Έρπενμπεκ και για την ξεχωριστή θέση της μεταξύ των νέων Γερμανών δημιουργών.

Το 2001 τιμήθηκε στο Κλάγκενφουρτ με το «Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής» του διαγωνισμού «Βραβείο Ίνγκεμποργκ Μπάχμανν» για το διήγημά της «Σιβηρία» («Sibirien»), ενώ τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων της με τον γενικό τίτλο Σκύβαλα (Tand, EichbornBerlin), η οποία έγινε και πάλι δεκτή με διθυραμβικές κριτικές και καθιέρωσε τη συγγραφέα ως «εξαιρετικό φαινόμενο».

Το 2003 ανέβηκε στο Βερολίνο το δεύτερο θεατρικό έργο της με τον τίτλο Σωματικές ασκήσεις για μια αμαρτωλή (LeibesübungenfüreineSünderin) σε σκηνοθεσία του PeterWittenberg, στο οποίο η συγγραφέας δανειζόμενη υφολογικά στοιχεία της παραβολής και του παραμυθιού σκιαγραφεί μία συναισθηματική καταγραφή των θυμάτων και των δραστών της πτώσης της ΓΛΔ και με ποιητικές εικόνες επιχειρεί να προσεγγίσει την ψυχολογική κατάσταση μίας χώρας που βιάστηκε να ισχυριστεί ότι είναι ενωμένη.

Η νουβέλα Ιστορία του γερασμένου παιδιού κυκλοφόρησε στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Ίνδικτος το 2004, ενώ τον Μάρτιο του 2005 ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη από την εταιρεία θεάτρου χορού και άλλων τεχνών DameBlanche το έργο της Οι γάτες έχουν επτά ζωές (σε μετάφραση Τατιάνας Λιάνη).