Το Εθνικό Θέατρο συνεχίζει την ενέργεια που ξεκίνησε πιλοτικά το περασμένο καλοκαίρι,  με τα ειδικά πακέτα προσφορών  που αφορούν στις τρεις καλοκαιρινές του παραγωγές που θα παρουσιαστούν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Πρόκειται για τις παραστάσεις «Αντιγόνη» του Σοφοκλή (15 και 16 Ιουλίου), «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή (29 και 30 Ιουλίου) και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη (5 και 6 Αυγούστου).

Προσφέρονται 1000 εισιτήρια ανά ημέρα στην τιμή των 16 € για το άνω διάζωμα και 500 εισιτήρια ανά ημέρα των 26 € στο κάτω διάζωμα,  συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς προς και από το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Στα πούλμαν θα υπάρχουν θεατρολόγοι οι οποίοι θα κάνουν παρουσίαση και ανάλυση των έργων στο κοινό. 

Η διάθεση των εισιτηρίων θα πραγματοποιείται από 14 Ιουνίου έως 30 Ιουλίου,  στα ταμεία του Εθνικού Θεάτρου στο κτίριο Τσίλλερ, από Τρίτη έως Σάββατο  9:00 – 16:30.

Αντιγόνη  Σοφοκλή

Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή, για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, ο νέος βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, που πολέμησε ενάντια στην πατρίδα του. Όμως η αδελφή του νεκρού, Αντιγόνη, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος ακόμη και μετά την παρέμβαση του γιου του, Αίμονα, και διατάζει να θαφτεί η Αντιγόνη ζωντανή σε μια σπηλιά. Ωστόσο, τα δεινά που έχει προβλέψει ο μάντης Τειρεσίας δεν θα αργήσουν να γίνουν πραγματικότητα. Η καθυστερημένη υπαναχώρηση του βασιλιά δεν θα προλάβει την καταστροφή. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμονας έχει αυτοκτονήσει και η Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολουθεί τον γιο της στο θάνατο.

Η Αντιγόνη παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 441 π.Χ και εκφράζει τους πνευματικούς προβληματισμούς που κυριαρχούσαν στην Αθήνα την περίοδο κατά την οποία ολοκληρωνόταν ο Παρθενωνας και ταυτόχρονα άρχιζε η σοφιστική. Στο έργο αυτό, ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της, με τους δύο ήρωες να επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα.

Η παράσταση της Αντιγόνης, που κάνει πρεμιέρα στην Επίδαυρο, αποτελεί την πρώτη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Ο Στάθης Λιβαθινός επέλεξε το κορυφαίο έργο του Σοφοκλή, σε νέα μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη, ανεβάζοντας στη σκηνή τρεις γενιές ηθοποιών.

Πρώτη παράσταση: 15 Ιουλίου

Μετάφραση Δημήτρης Μαρωνίτης
Σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθινός
Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου
Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου
Μουσική Χαράλαμπος Γωγιός
Κίνηση Πολίν Ουγκέ
Βοηθός σκηνοθέτη Λίλλυ Μελεμέ

Διανομή:
Μπέτυ Αρβανίτη
Δήμητρα Βλαγκοπούλου
Κώστας Καστανάς
Αντώνης Κατσαρής (Θ.Ο.Κ)
Αναστασία – Ραφαέλα Κονίδη
Μαρία Κωνσταντά
Δημήτρης Λιγνάδης
Βασίλης Μαγουλιώτης
Νίκος Μπουσδούκος
Αστέρης Πελτέκης (Κ.Θ.Β.Ε)
Μαρία Σκούντζου
Ευτυχία Σπυριδάκη
Λυδία Τζανουδάκη
Στέλα Φυρογένη (Θ.Ο.Κ.)
Αντωνία Χαραλάμπους (Θ.Ο.Κ.)
Γιάννης Χαρίσης (Κ.Θ.Β.Ε)

Οιδίπους Τύραννος  Σοφοκλή

Τα ανάκτορα της Θήβας έχουν γεμίσει από ικέτες που ζητούν από τον βασιλιά Οιδίποδα να βοηθήσει το λαό. Ο λοιμός, που αποδεκατίζει την πόλη, έχει ανησυχήσει και τον ίδιο το βασιλιά, που έχει ζητήσει χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του Απόλλωνα προβλέπει πως η πόλη θα σωθεί μόλις βρεθεί ο υπαίτιος για το θάνατο του βασιλιά Λάιου και αποβληθεί από την πόλη. Ο Οιδίποδας ξεκινά την έρευνα, που όσο πιο βαθιά πηγαίνει τόσο πιο κοντά τον φέρνει στην αλήθεια. Ο ίδιος που έσωσε τη Θήβα από τη μάστιγα της Σφίγγας, ο ίδιος τώρα την μολύνει με τις πράξεις του. Ένας παλιός χρησμός επαληθεύτηκε. Όσο κι αν προσπάθησε να αποφύγει το πεπρωμένο του, κάθε πράξη του τον οδήγησε προς αυτό. Τώρα, ο μόνος δρόμος που μένει είναι αυτός της εξορίας.

Ο Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, το εμβληματικότερο, ίσως, δράμα της αρχαίας γραμματείας, ανήκει στο Θηβαϊκό κύκλο. Σύμφωνα με τις πηγές διδάχθηκε  για πρώτη φορά το 425 π.Χ. , εν μέσω του Πελοποννησιακού πολέμου και του λοιμού που είχε αποδεκατίσει το λαό της Αθήνας. Στο επίκεντρο της προβληματικής του έργου τίθεται το άτομο σε σχέση με την προσωπική του ελευθερία, την εξουσία, την κοινωνία και τη θεϊκή βούληση. 

Μια μεγάλη συμπαραγωγή με το φημισμένο θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου Λιθουανού Ρίμας Τούμινας και τη συμμετοχή Ρώσων και Ελλήνων ηθοποιών. «Το θέατρο είναι μία διέξοδος προς τη γιορτή. Στη Ρωσία σήμερα υπάρχει μία κοινωνία σε διάσπαση που νιώθει εξαπατημένη», δήλωσε ο Ρ. Τούμινας τονίζοντας πως αυτό το διεθνές θεατρικό πρότζεκτ μεταξύ Ελλάδας- Ρωσίας επαναφέρει την αξία της ενότητας. Η παράσταση θα κάνει μικρή περιοδεία σε περιφερειακά αρχαία θέατρα, ενώ θα παρουσιαστεί στη Μόσχα τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Πρώτη παράσταση: 29 Ιουλίου 

Λυσιστράτη  Αριστοφάνη 

Ενώ ο Πελοποννησιακός Πόλεμος μαίνεται κρατώντας τους άντρες μακριά από τα σπίτια τους, η Λυσιστράτη πείθει τις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης να κάνουν αποχή από τα “συζυγικά τους καθήκοντα”, με στόχο την κατάπαυση των εχθροπραξιών μεταξύ των δύο πόλεων. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες προχωρούν σε κατάληψη του ταμείου δημοσίων πόρων, από τους οποίους χρηματοδοτούνται οι πολεμικές επιχειρήσεις. Η δράση των γυναικών έχει άμεσα αποτελέσματα και το στρατόπεδο των αντρών αντιδρά με όλους τους δυνατούς τρόπους. Μετά από υπαναχωρήσεις, διαπληκτισμούς και διαπραγματεύσεις, η ειρήνη επιτυγχάνεται και το γεγονός γιορτάζεται με ένα βακχικό γλέντι.

Η Λυσιστράτη διδάχθηκε το 411 π.Χ., ενάμιση περίπου χρόνο μετά την καταστροφική ήττα που υπέστη η Αθήνα και η σύμμαχοί της κατά την εκστρατεία της Σικελίας. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα ο Αριστοφάνης απευθύνει μια ύστατη -εν μέρει φαρσική, εν μέρει τραγική- έκκληση για ειρήνη, γράφοντας το πιο αντιπολεμικό του έργο και ταυτόχρονα παραδίδει στην παγκόσμια λογοτεχνία ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα γυναικείας επαναστατικότητας

Πρώτη παράσταση: 5 Αυγούστου 

Μετάφραση Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινός
Σκηνικά Γιώργος Σαπουντζής
Κοστούμια Μαγιού Τρικεριώτη
Μουσική Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί Thomas Walgrave
Κίνηση Χρήστος Παπαδόπουλος
Καλλιτεχνική Συνεργάτις Έφη Θεοδώρου
Βοηθός σκηνοθέτη Θεοδώρα Καπράλου

Διανομή:
Αιμίλιος Χειλάκης
Γιώργος Μπινιάρης
Γιάννης Βογιατζής
Χάρης Τσιτσάκης
Θέμης Πάνου
Μαρία Σκουλά
Έλενα Τοπαλίδου
Λένα Παπαληγούρα
Ηλέκτρα Νικολούζου
Λένα Δροσάκη
Αγλαΐα Παππά
Αθηνά Μαξίμου
Ευαγγελία Καρακατσάνη
Σοφία Κόκκαλη
Gemma Carbone
Άννα Κλάδη
Αθηνά Δημητρακοπούλου
Ελένη Μπούκλη
Ειρήνη Μακρή
Λενιώ Λιάτσου
Λένα Κιτσοπούλου