Ένας λυρικός τραγουδιστής με διεθνή καριέρα παίζει στο Burn this, του Λάνφορντ Γουίλσον, στο θέατρο του Νέου Κόσμου και λάμπει με τη σκηνική παρουσία του και τη φωνή του. Είναι ο Λάρι, ομοφυλόφιλος, πιστός φίλος, μοναχικός και εκρηκτικός. Και όπως και οι υπόλοιποι ήρωες του έργου παλεύει με τους προσωπικούς του δαίμονες, λυγίζει και σηκώνεται, ψάχνει τον τρόπο για να ζήσει όπως εκείνος θέλει.

Ο Μάριος Σαραντίδης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Μ.Μ.Ε. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πήρε το Δίπλωμα της Μονωδίας και το Master of Performing Arts από την Ανωτάτη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου με τη μεσόφωνο Δάφνη Ευαγγελάτου. Τελευταία μελετά με τον μπάσο Δημήτρη Καβράκο. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά.

Έχει συνεργαστεί με μαέστρους όπως οι Andreas Spering, Γιώργος Πέτρου, Μάρκελλος Χρυσικόπουλος, Andreas Kovalewitz, Will Humburg, Ullrich Nicolai, Karl-Heinz Steffens, Στάθης Σούλης, Andreas Kok, Λουκάς Καρυτινός, Ζωή Ζενιώδη, Ζωή Τσόκανου, Γιώργος Ζιάβρας κ.ά. καθώς και με σκηνοθέτες όπως οι Barrie Kosky, Rosamund Gillmore, Tillman Knabe, Δημήτρης Καρατζάς, Νίκος Καραθάνος, Renate Ackermann, Roland Schwab, Robert Tannenbaum, Martina Veh, Nico Hümpel, Σπύρος Ευαγγελάτος, Ακύλλας Καραζήσης, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Ζωή Ξανθοπούλου, Μαριάννα Κάλμπαρη, Κατερίνα Ευαγγελάτου κ.ά.

Έχει ερμηνεύσει πάνω από 30 ρόλους. Το ρεπερτόριο του εκτείνεται από Mozart, Monteverdi, Haendel έως Puccini, Wagner, Janáček, Glass καθώς και σε Lieder, Ορατόρια και Musicals.

Έχει εμφανιστεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Ηρώδειο, στο Prinzregententheater  και στο Gärntnerplatztheater του Μονάχου, στο Stadttheater Ingolstadt, στο

Φεστιβάλ του Neunschwanstein Scloss και του Bad Reihenhall, στο Φεστιβάλ  Αθηνών και στο RadialSystem V στο Βερολίνο κ.ά.

 

Είναι αλήθεια πως αγαπήσατε την όπερα σε ηλικία 5 ετών;

Από τα 5 µου έψαχνα τα ντουλάπια του σαλονιού όπου βρίσκονταν οι δίσκοι και οι κασέτες των γονιών µου. Μόλις έβαλα να ακούσω µια κασέτα µε τον Παβαρότι , απλά µαγεύτηκα. Η φωνή του µε συγκλόνισε, όπως η φωνή της Κάλλας και θυµάµαι ότι ένιωθα κάτι πολύ έντονο στο σώµα µου αλλά δεν µπορούσα να το εκλογικεύσω και να το εξηγήσω, όντας τόσο µικρός.  Μετά κατάλαβα! Στα 7 µε πήγε ο πατέρας µου στα Ολύµπια όπου στεγαζόταν η ΕΛΣ και είδα τον Κώστα Πασχάλη. Δε βγήκα έξω ούτε στο διάλειμµα.

Ζήσατε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια;

Πολύ και τα νοσταλγώ. Με δύο πολύ υποστηρικτικούς γονείς, µε µια µαµά που µ έχει κάνει να µην έχω καµιά αµφιβολία για µένα και έναν µπαµπά απόµακρο αλλά βαθιά πνευµατικό και συναισθηµατικό. Δε στερήθηκα τίποτα, το αντίθετο έζησα πολύ ήρεµα και νιώθω γεµάτος πολύ.

Έχετε πει «το λυρικό τραγούδι ήταν πάντα και θα είναι η τρέλα μου. Δεν το αλλάζω με τίποτα». Ισχύει πάντα; Έχετε και άλλες τρέλες;

Η τρέλα µε το λυρικό τραγούδι και γενικά το τραγούδι θα µείνει για πάντα ασυζητητί. Η άλλη τρέλα που έχω από µικρός είναι τα κοσµήµατα και πάντα όταν πληρώνοµαι από δουλειές η µητέρα µου και οι φίλοι που µε ξέρουν καλά, µου λένε, πρόσεχε µην τα χαλάσεις όλα στα κοσµήµατα…

Ένας βαρύτονος (ή πρέπει να λέω μπασοβαρύτονος;?) στο θέατρο-σε ποια σκηνή νοιώθετε περισσότερο ο εαυτός σας;

Ως µπασοβαρύτονος -γιατί βαρύτονος είναι διαφορετικό είδος φωνής, πολύ κοντινό µεν αλλά όχι το ίδιο, νιώθω σαν στο σπίτι µου στην όπερα 100% αν και το θέατρο µου έχει φερθεί γενναιόδωρα, µε πολλή αγάπη και µε µεγάλο σεβασµό και το αγαπάω κι εγώ. Αγάπη για την τέχνη του θεάτρου και βαθύς σεβασµός υπάρχει και από µέρους µου γι αυτό και πάντα έχω ένα κράτηµα όταν µου λένε να παίξω στο θέατρο γιατί δεν το έχω σπουδάσει, όπως το λυρικό τραγούδι. Ένα µπορώ να πω, όµως, µε σιγουριά. Το µεγαλύτερό µου όνειρο είναι να παίξω στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Υπάρχουν περίοδοι που υπερτερεί η μία αγάπη της άλλης;

Θα είμαι ειλικρινής και θα πω ότι πάντα υπερτερεί η μουσική για μένα. Δε γίνεται να αφήσω πίσω την βάση μου.  Με το θέατρο είμαστε σε διαδικασία αναγνωριστική για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον… ο χρόνος θα δείξει! Αφήνω το σύμπαν και το ένστικτό μου να μου δείξουν τον δρόμο. Η Νάντια Κοντογεώργη μού λέει ότι πρέπει να στραφώ αμειγώς στο θέατρο και να κάνω ρεπερτόριο αλλά σκέφτομαι ότι θα το δοκίμαζα μόνο αν υπήρχε ένας σκηνοθέτης όπως η Νάντια Κοντογεώρη ή ο Ακύλλας Καραζήσης ή ο Μιχαήλ Μαρμαρινός που σε καθοδηγούν με τόση ακρίβεια και ουσία χωρίς να θέλουν να εντυπωσιάσουν απλά.

Αν έπρεπε να επιλέξετε μια ποια θα ήταν; Μουσική ή υποκριτική;

Να επιλέξω δεν θέλω γιατί αφού µπορώ να κάνω και τα δύο γιατί να µην τα χαρώ εξίσου?  Σίγουρα είµαι τυχερός που µπορώ να κάνω και τα δύο και µε αυτούς τους συνεργάτες. Νιώθω πάντα ως κάποιος που µέσω της µουσικής και του λόγου προσπαθώ να βρω χρώµατα και πνοή για τον ρόλο. Νοµίζω είναι αλληλένδετα ή θα έπρεπε τουλάχιστον γιατί πλέον και στην όπερα πρέπει πέρα από την φωνή να έχεις και λόγο ύπαρξης πάνω στη σκηνή αλλιώς καταντάει βαρετό. Στο θέατρο πολλοί ηθοποιοί τραγουδάνε καλά, όπως και στην όπερα πλέον εµείς οι πιο νέοι «παίζουµε» καλά αλλά και η φύση της όπερας δεν βοηθάει πολύ γιατί πρωτεύον ζήτηµα είναι η φωνή και να λες τις νότες και µετά να δηµιουργήσεις τον ρόλο και ως σώµα και όχι µόνο ως ηχόχρωµα.

Έχετε αισθανθεί στη μουσική σκηνή να λειτουργείτε σαν ηθοποιός (αυτό νομίζω συμβαίνει συχνά) και στη θεατρική σκηνή σαν τραγουδιστής;

Πάντα έτσι νιώθω ακριβώς! Αυτό μου δίνει την αίσθηση ελευθερίας που είναι ανεκτίμητη! Στην όπερα νιώθω ότι δεν είμαι ο τυπικός λυρικός τραγουδιστής και στο θέατρο δεν είμαι μόνο ηθοποιός.

Είναι αυτό ένα είδος διχασμού ή τύχης;

Τύχη είναι! Χαρά μεγάλη! Μπορώ να ξεδιπλώσω όλη την παλέτα μου και να το χαρώ. Δεν έχω νιώσει ποτέ περιορισμένος στη σκηνή , ούτε στο θέατρο ούτε στην όπερα γιατί μου δίνουν χώρο να δείξω την  προσωπικότητά μου και αυτό εννοείται κατακρίνεται πολλές φορές αλλά thats life!

Ο αγαπημένος σας συνθέτης;

Από τους αγαπηµένους µου συνθέτες είναι βέβαια ο Μότσαρτ. Διάνοια. Μετά είναι ο Πουτσίνι µε τον Βέρντι και συνεχίζω µε Μπετόβεν, Μοντεβέρντι και Τσαικόφσκι. Αγαπηµένο έργο που θέλω να κάνω και στη σκηνή είναι ο Ντον Τζοβάνι του Μότσαρτ, όχι τον ίδιο αλλά τον υπηρέτη του, τον Λεπορέλο.

Στο θέατρο, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τι ξεχωρίζετε;

Στο θέατρο η λατρεία µου είναι η αρχαία τραγωδία. Οπότε οτιδήποτε από τους τρεις µεγάλους τραγικούς το αγαπώ. Με µια µικρή προτίµηση στον Οιδίποδα Τύραννο και την Ιφιγένεια εν Αυλίδι. Ναι ξέρω!! και σ αυτό κλασικός… Η όπερα ξεκίνησε στην Φλωρεντία τον 16ο αιώνα ως η αναγέννηση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, οπότε µάλλον έχει παίξει έναν ρόλο κι αυτό το στοιχείο.

Με συγκινεί ο Τσέχωφ και στο σινεμά θα προτιμήσω Ασιάτες σκηνοθέτες.

Εκτός από κλασσική τι άλλο είδος μουσικής αγαπάτε;

Μουσική ακούω πάντα και παντού. Μετά την όπερα, έχω τρέλα µε την χιπ χοπ και ραπ, µε ποπ και µπαλάντες και στο κέφι πάνω θα ακούσω και ελληνικά. Ίσως αυτό που δεν µου κινεί το ενδιαφέρον είναι η heavy metal, η gothic και άλλα παρόµοια. Η θεά µου είναι η Σελίν Ντιόν. Η Φωνή!

Πως βρεθήκατε στο Burn this;

Με έφερε η επιµονή (καλώς εννοούµενη) και η φροντίδα της Νάντιας Κοντογεώργη (και την ευχαριστώ γι αυτό) να νιώσω άνετα και προστατευµένος σ αυτή τη νέα συνθήκη για µένα και µετά η προσωπική µου ανησυχία να µην κάτσω φρόνιµος. Είχα κάνει ήδη τρεις παραγωγές όπερας από τον Αύγουστο µέχρι τέλη Δεκέµβρη και µετά αυτό. Είναι η πρώτη φορά που κάνω θέατρο πρόζας και είναι όµορφα αλλά αν σε κάτι διαφωνώ µε την λειτουργία του θεάτρου είναι ο αριθµός των παραστάσεων. Πάντα το λέω, στην όπερα κάνεις 6 µε 12 παραστάσεις µάξιµουµ. Εδώ σε δύο εβδοµάδες µόλις και κάνουµε 10. Γι αυτό σέβοµαι τους ηθοποιούς πολύ. Μαγικό αλλά δύσκολο επάγγελµα.

Ο ήρωας που υποδύεστε τι έχει δικό σας;

Έχουµε κοινά στοιχεία όπως η σεξουαλικότητα, η εξωστρέφεια, η ανιδιοτέλεια, το πόσο ανάλαφρος είναι και η τρέλα που έχει. Είµαι σίγουρος ότι σε παρόµοια κατάσταση θα συµπεριφερόµουν σαν τον Λάρι. Το χιούµορ και η υπερβολική έκφρασή του µας σώζει στις δύσκολες και αµήχανες στιγµές.

Τι πήγε λάθος στις ζωές των ηρώων;

Ο,τι πάει σε όλους µας. Οι επιλογές ζωής και η δυσκολία διόρθωσης των λαθών και απόφασης για αλλαγή.

Έχετε βιώσει μπούλινγκ;

Εννοείται ότι έχω βιώσει µπούλινγκ και στο σχολείο λόγω όπερας και από τον αδερφό µου και από πολλούς. Ευτυχώς όµως είχα δυνατό χαρακτήρα και πάντα έλεγα µέσα µου, αυτοί που µε κράζουν θα έρχονται µια µέρα να µε δουν στην όπερα. Και έχει γίνει. Οπότε περασµένα ξεχασµένα. Νίκησα.

Πιστεύετε πως η εποχή είναι προοδευτική ή όχι;

Η εποχή µας είναι βαθιά αναχρονιστική και συντηρητική. Γίνονται βήµατα τεράστια στην επιστήµη και σε πολλούς τοµείς αλλά τα περισσότερα µυαλά παραµένουν στενά. Να διαδηλώνουν για τον γάµο οµόφυλων ζευγαριών και να µην διαδηλώνουν οι ίδιοι άνθρωποι για την Παλαιστίνη ή τα Τέµπη. Μιλάµε για διαταραχή.

Η Ελλάδα για µένα είναι µεν στο µέσο Ανατολής και Δύσης αλλά είναι πιο πολύ Ανατολή στην νοοτροπία.

Πώς, κατά τη γνώμη σας, αξίζει να ζει κανείς;

Να ζεις χωρίς φόβο! Αυτό είναι το µότο µου. Αν εσύ ξέρεις την αλήθεια σου και έχεις δει τα τρωτά σου σηµεία, όσο και να σε πληγώνει αυτό, δεν µπορεί κανείς να σε επηρεάσει ή να έχει επίδραση πάνω σου. Αυτό το έχω ευτυχώς και γι αυτό δεν µπορεί να µε επηρεάσει µια γνώµη ή µια κακή κριτική, που ούτως ή άλλως θεωρώ την κριτική ως δουλειά, ανούσια.

Έχετε βιώσει κάτι αντίστοιχο;

Σχετικά µε τα τραύµατα των ηρώων και τη δική µου πραγµατικότητα, όχι! Κάτι πολύ τραυµατικό δεν το έχω ζήσει ή µπορεί να το έχω απωθήσει κιόλας, άνθρωπος χωρίς τραύµα δεν υφίσταται. Ίσως ο φόβος του να µε πουν αδελφή όταν ήµουν µικρός και να το µάθουν οι γονείς µου να΄ ναι ένα ισχυρό τραύµα που όµως έχει γίνει η επουλωτική κίνηση καθώς πλέον όλοι γύρω µου γνωρίζουν ότι είµαι γκέι και µ έχουν αγκαλιάσει.

Ο τίτλος του έργου για εσάς τι σημαίνει;

Το Burn this είναι η κατάθεση των ηρώων του για το πόσο αφόρητο είναι να ζεις κάποιες στιγµές, για το πως ο φόβος έχει φθείρει τα πάντα και πόσο σηµαντικό είναι να σπάσεις τις αλυσίδες σου και να διαολοστείλεις τους δαίµονές σου.

Σε ποια περίπτωση, θα το λέγατε στη ζωή;

Κάψε τον φόβο, τον εκφοβισµό, την κακία, την µικροπρέπεια και την υποκρισία.

Τα επόμενα σχέδια σας;

Μετά το Burn this έχω µια συναυλία µε την ΕΛΣ για τις νύχτες λατρευτικής µουσικής µε τον Μάρκελλο Χρυσικόπουλο.

Τι ξεχωρίζετε μέχρι σήμερα στην πορεία σας;

Οτι κατάφερα να αγοράσω σπίτι σε πολύ καλύτερη τιµή από θαυµαστή µου. Αυτό σηµαίνει ότι η πορεία πάει καλά.

Η πολιτική σας ενδιαφέρει;

Η πολιτική µ ενδιαφέρει µέχρι το σηµείο που να µπορώ να βλέπω καθαρά και µετριοπαθώς τα πράγµατα γιατί δυστυχώς υπάρχει µεγάλος φανατισµός πια στα κόµµατα και ο καθένας κάνει το παιχνίδι του. Είµαι από αυτούς που ακούνε πρώτα και σχηµατίζουν µετά την άποψή τους, δεν τα ξέρω όλα. Είχα µια επιθυµία να ασχοληθώ µε το Σωµατείο των λυρικών τραγουδιστών αλλά δεν µου πάει τελικά.

Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας;

Την υποκρισία και την κουτοπονηριά.

Burn this

του Λάνφορντ Γουίλσον

Σκηνοθεσία Νάντια Κοντογεώργη

Θέατρο του Νέου Κόσμου – Κεντρική Σκηνή

(Αντισθένους 7 και Θαρύπου)

Τετάρτη έως Κυριακή

Η Νάντια Κοντογεώργη παρουσιάζει την πρώτη σκηνοθεσία της στο θέατρο με ένα έργο για τη σαρωτική δύναμη του έρωτα, τη φιλία, την ομοφοβία, το πένθος και την προσωπική εξέλιξη, με πρωταγωνιστές τέσσερις ανθρώπους που προσπαθούν να κατακτήσουν όσα ονειρεύονται. Πόσο μπορεί να μας μετακινήσει η δύναμη του έρωτα και πόσο ορμητικά μας διαμορφώνει η καλλιτεχνική δημιουργία; Και τελικά, πώς αξίζει να ζει κανείς;

Η Άννα και ο Λάρι θρηνούν τον απροσδόκητο χαμό του φίλου και συγκατοίκου τους Ρόμπι, που σκοτώθηκε σε ναυτικό δυστύχημα με τον σύντροφό του. Η Άννα ανακαλύπτει στην κηδεία του πως η οικογένειά του δεν έχει ιδέα πως ο Ρόμπι ήταν ομοφυλόφιλος, ούτε βέβαια πως εργαζόταν σαν χορευτής. Στις δύσκολες στιγμές που ακολουθούν, αποδεικνύεται πως ο επί σειρά ετών σύντροφός της, Μπάρτον, επιτυχημένος σεναριογράφος του Χόλιγουντ, αποτυγχάνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Μετά από λίγο, ο αδερφός του Ρόμπι, o Πέιλ, εισβάλει στο σπίτι, ανατρέποντας τα δεδομένα και δημιουργώντας νέες δυναμικές και συναισθήματα. Μια θυελλώδης σχέση ανάμεσα σ’ αυτόν και την Άννα γεννιέται, πέρα από τη ζώνη ασφαλείας και των δύο. Ένας έρωτας, στον οποίο και οι δύο αντιστέκονται σθεναρά, επαναλαμβάνοντας διαρκώς πως δεν τον θέλουν.

Καθώς η απώλεια κλονίζει τους τέσσερις ήρωες, αποδεικνύεται πως αποτελεί ταυτόχρονα και σημαντικό παράγοντα για την αλλαγή τους. Η παράσταση μιλάει για το πώς ένα τραυματικό γεγονός μπορεί να μετακινήσει έναν άνθρωπο. Ταυτόχρονα, απογειώνει την έννοια της δημιουργίας, τονίζοντας την καταλυτική της δύναμη στην εξέλιξη των ηρώων. Η Άννα προετοιμάζει και ξεκινά την καριέρα της ως χορογράφος, ενώ ο Μπάρτον μετουσιώνει τον πόνο του γράφοντας για πρώτη φορά το σενάριο για μια ιστορία αγάπης. Το Burn this μιλάει τελικά για μια παρέα ανθρώπων που μέσα από την θλίψη και τον διαρκή αγώνα για τις ανθρώπινες σχέσεις εξερευνούν τον τρόπο για να ζήσουν. Άλλωστε, στα ελληνικά, το «κάψ’το» μπορεί να σημαίνει ταυτόχρονα καταστροφή και διασκέδαση!

Το Burn this είναι το 38^ο έργο του βραβευμένου με Πούλιτζερ, Λάνφορντ Γουίλσον (1937-2011), ο οποίος θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μορφές της off – off Broadway σκηνής. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1987 με τεράστια επιτυχία, με τον Τζον Μάλκοβιτς στο ρόλο του Πέιλ. Το 2002 τον ρόλο ερμήνευσε ο Έντουαρντ Νόρτον, ενώ στην πιο πρόσφατη διασκευή που παίχτηκε στο Μπρόντγουεϊ το 2019, ο Άνταμ Ντράιβερ.

Ταυτότητα της παράστασης

Μετάφραση: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Σκηνοθεσία: Νάντια Κοντογεώργη

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Γεωργίνα Γερμανού

Μουσική: Δήμητρα Τρυπάνη

Σχεδιασμός φωτισμών: Στέφανος Δρουσιώτης

Επιμέλεια κίνησης: Ιβάν Σβιτάιλο

Βοηθός σκηνογράφου: Αλίκη Σπανουδάκη

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Βοηθός σκηνοθέτη: Θάνος Μήλιος

Παίζουν (αλφαβητικά):

Κίμωνας Κουρής – Πέιλ

Μάριος Σαραντίδης – Λάρι

Ιβάν Σβιτάιλο – Μπάρτον

Ιωάννα Τριανταφυλλίδου – Άννα

Διάρκεια: 100 λεπτά

κάθε Τετάρτη 20:00, Πέμπτη και Παρασκευή 21:00, Σάββατο 21:15 και Κυριακή στις  18:30.

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή γενική είσοδος 18€ και Μειωμένο (Άνεργοι, Φοιτητές, ΑΜΕΑ, άνω των 65) 15€

Σάββατο και Κυριακή γενική είσοδος 20€ και Μειωμένο (Άνεργοι, Φοιτητές, ΑΜΕΑ, άνω των 65) 17€

Από 28 Φεβρουαρίου οι παραστάσεις διαμορφώνονται ως εξής:

Τετάρτη 20:00, Πέμπτη 21:00, Σάββατο 18:30 και Κυριακή 21:15

Προπώληση: https://www.more.com/theater/burnthis/