Χορευτής και χορογράφος με πολλές σημαντικές συνεργασίες στο βιογραφικό του. Ο Νίκος Κολύβας ως περφόρµερ από το 2015 ως σήμερα έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες στην Ελλάδα και το εξωτερικό μεταξύ άλλων με τους: Annie Vigier και Frank Apertet (Documenta14), Χάρη Κούσιο, Γιάννη Αντωνίου, Χοροθέατρο Λυδία Λίθος, Πατρίσια Απέργη, Μπέτυ Δραµισιώτη, Χάρη Μανταφούνη, Σοφία Μαυραγάνη, Χρυσάνθη Μπαδέκα, Αντιγονη Γύρα, Leyya Mona Taiwil, Περσα Σταµατόπουλου, Κωνσταντίνο Ρήγο, Μπάµπη Αλεξιάδη, Hikaru Fuji κ.α
Το 2018 επιλέχτηκε από την Αγγελική Στελάτου ως νέος δηµιουργός και συµµετείχε στην πλατφόρµα Μπιενάλε Μονάχου σε συνεργασία µε τη Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών ως ανερχόµενος χορογράφος. Το 2019 χορογράφησε το έργο Dépaysement στο φεστιβάλ νέων χορογράφων της Στέγης Γραµµάτων και Τεχνών.
Στη συνέχεια ως υπότροφος της οµάδας Artworks, σε συνεργασία µε το Ίδρυµα Σταύρος Νιάρχος, παρακολουθεί το πρόγραµµα artworks και πραγµατοποιεί προσωπική έρευνα στον χορό και την χορογραφία καθώς ταξιδεύει στο εξωτερικό παρακολουθώντας πλήθος σεµιναρίων µε χορευτές και χορογράφους στην Ευρώπη. Ακολουθούν σημαντικές παραστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Αυτή την περίοδο, ο Νίκος Καλύβας βρίσκεται σε εντατικές πρόβες με δύο σπουδαίες χορεύτριες την Ιωάννα Αποστόλου και την Μαρία Φουντούλη που θα ερμηνεύσουν για 4 μοναδικές βραδιές στη σκηνή του ΠΛΥΦΑ το «la petite mort» , μια δική του χορογραφία με την πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Αγγελάκη. Το TVXS μίλησε μαζί του και προσπάθησε να πάρει μια πρώτη γεύση για όλα όσα θα δούμε επί σκηνής.
Από τις 21 Ιανουαρίου και για 4 παραστάσεις θα παρουσιάσετε την παράσταση «la petite mort» στο ΠΛΥΦΑ. Πείτε μας λίγα λόγια για τη σύλληψη αυτής της χορογραφίας;
Η ιδέα για την παράσταση γεννήθηκε περίπου ένα χρόνο πριν, όταν βρισκόμουν στη μέση μιας δύσκολης περιόδου, καθώς αντιμετώπιζα σοβαρό τραυματισμό και βρισκόμουν σε ένα σημείο όπου ακόμα και το απλό περπάτημα ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Είχε περάσει ο τέταρτος μήνας και πέρα από τη σωματική μου κατάσταση, με κυρίευε ο φόβος ότι ίσως αυτό να σήμαινε το τέλος της καριέρας μου. Ήταν μια περίοδος ψυχολογικά και σωματικά εξαντλητική, αλλά ένιωσα πως έπρεπε να αντιδράσω με κάποιον τρόπο. Έτσι, η ιδέα της παράστασης άρχισε να διαμορφώνεται μέσα μου.
Η ζωή και η δουλειά ενός χορευτή είναι γεμάτη τόσο με μεγάλες ικανοποιήσεις όσο και με αμέτρητες προκλήσεις, σωματικές και ψυχολογικές. Οι συνθήκες εργασίας μπορεί να είναι ιδιαίτερα απαιτητικές, ωστόσο η επιτυχία και η αίσθηση της απόλαυσης μέσα από τον χορό είναι εκείνα τα ισχυρά κίνητρα που κρατούν τους χορευτές αφοσιωμένους στην τέχνη τους. Η φράση “petite mort” στα γαλλικά, που σημαίνει “μικρός θάνατος”, χρησιμοποιείται μεταφορικά για να αναφερθεί στον οργασμό. Αυτή η έννοια ήταν κάτι που ήθελα να εξερευνήσω σε βάθος, να το προσεγγίσω τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Και έτσι, μαζί με δύο χορεύτριες που είναι ενεργές στην τέχνη του χορού για περίπου 20 χρόνια, αποφασίσαμε να μοιραστούμε έναν απολογισμό αυτής της εμπειρίας και της διαδικασίας δημιουργίας μέσα από την παράσταση.
Δουλεύετε μαζί με δύο σπουδαίες χορεύτριες την Ιωάννα Αποστόλου και την Μαρία Φουντούλη. Πώς είναι η συνεργασία σας;
Με την Ιωάννα και τη Μαρία έχουμε συνεργαστεί ξεχωριστά στο παρελθόν ως χορευτές. Οι δύο τους σπούδασαν μαζί και έχουν συνεργαστεί πολλές φορές πάνω στη σκηνή. Υπάρχει, λοιπόν, μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ μας, η οποία ευνόησε τη δημιουργία του έργου. Η μεγαλύτερη πρόκληση για όλους μας ήταν η ερευνητική διαδικασία, καθώς το θέμα της παράστασης από μόνο του είναι απαιτητικό. Ένας από τους πιο βαθύτερους φόβους του ανθρώπου είναι ο θάνατος. Η διαδικασία του να διερευνάς τους «μικρούς θανάτους» και να αγγίζεις το ενδεχόμενο τέλος μιας καριέρας είναι δύσκολη.
Ποιος ο ρόλος της μουσικής του Γιάννη Αγγελάκη στην παράσταση;
Ο ρόλος του Γιάννη είναι καθοριστικός, όχι μόνο λόγω της μουσικής του σύνθεσης, αλλά και για τη συνολική διαμόρφωση του έργου. Συμμετέχει ενεργά στις πρόβες και καθ’ όλη τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, προσφέροντας την προοπτική του ως τρίτο μάτι. Η μουσική του λειτουργεί ως εργαλείο που ενισχύει τη συναισθηματική ένταση, καθοδηγεί τη ροή του χορού και ενισχύει την αφήγηση της παράστασης. Με κάποιον τρόπο, προσπαθούμε να ακολουθούμε ο ένας τον άλλον, όπως και εκείνος ακολουθεί τις χορεύτριες.
Η φράση “la petite mort” στα γαλλικά σημαίνει κυριολεκτικά «ο μικρός θάνατος» και χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει τον οργασμό, υπονοώντας τη στιγμή της απόλυτης έντασης και παράδοσης. Το έχετε βιώσει και εσείς αυτό επί σκηνής;
Το έχω ζήσει αρκετές φορές, τόσο στη σκηνή όσο και σε αίθουσες χορού, τόσο ως μαθητής όσο και ως χορευτής. Νομίζω πως αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που μας κρατάει να συνεχίζουμε να χορεύουμε, παρόλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή, τόσο στην επαγγελματική μας δραστηριότητα όσο και εκτός αυτής.
Εκτός από αυτή τη στιγμή αυτή, ποια άλλη στιγμή πιστεύετε ότι είναι «ένας μικρός θάνατος» για έναν χορευτή;
Η συνειδητοποίηση της φθοράς του χρόνου, η αναγνώριση των ψυχολογικών ορίων, η εμπειρία της μητρότητας, καθώς και η περίοδος μεταξύ της ολοκλήρωσης ενός έργου και της αρχής ενός νέου.
Προσωπικά, σκεφτήκατε κάποια στιγμή να παρατήσετε, αν ναι τι σας έκανε να αλλάξετε γνώμη;
Όχι, ποτέ δεν το σκέφτηκα. Απλώς, μετά από κάποιες έντονες περιόδους, χρειάστηκα λίγο παραπάνω χρόνο για ξεκούραση και απόσταση.
Παρά τις κακουχίες, ο χορευτής σηκώνεται και συνεχίζει… αντιστέκεται! Αυτή την αντίσταση τη βλέπετε στη σημερινή κοινωνία ή σ’ αντίθεση με τους χορευτές οι πολίτες έχουμε αποδεχτεί την πτώση μας;
Πιστεύω ότι αυτή η αντίσταση έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Εξαρτάται από τον χαρακτήρα, τα όρια, τις προσδοκίες, τους στόχους και άλλους εξωτερικούς παράγοντες. Γνωρίζω χορευτές που κουράστηκαν και αποχώρησαν ή διάλεξαν έναν άλλο δρόμο – δεν είναι εύκολο να ζει κανείς στη χώρα μας ως χορευτής. Κι εγώ αναρωτιέμαι για πόσο καιρό θα μπορώ να συνεχίσω. Σε μια κοινωνία που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα πιεστική και δύσκολη, προσπαθώ να προσαρμοστώ. Παρ’ όλα αυτά, κρατάω την ελπίδα για το μέλλον, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Και, όπως λένε, κάποιες φορές οι πτώσεις είναι αναγκαίες.
Πώς αντιμετωπίζει η πολιτεία τον χορό;
Δεν είμαι σίγουρος πόσο η πολιτεία κατανοεί την αξία του χορού ως μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και τέχνης, αλλά η υποστήριξη προς τους χορευτές είναι συχνά ανεπαρκής και αποσπασματική. Χρειάζονται καλύτερες οικονομικές ενισχύσεις, πιο οργανωμένες εκπαιδευτικές υποδομές και μεγαλύτερη θεσμική στήριξη για να διασφαλιστεί η ανάπτυξη και η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χορού στην Ελλάδα. Έχουμε πολλούς εξαιρετικούς χορευτές – δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλές διεθνείς ομάδες χορού υπάρχει πάντα τουλάχιστον ένας Έλληνας. Δυστυχώς, αυτό δεν αντικατοπτρίζεται στην ελληνική σκηνή.
Επόμενα επαγγελματικά σχέδια υπάρχουν;
Για λίγο, θέλω να επιστρέψω σε μια πιο χαλαρή ρουτίνα και να φροντίσω τα πόδια μου, καθώς οι τελευταίοι μήνες ήταν αρκετά έντονοι. Αυτή τη στιγμή, η προσοχή μου είναι στραμμένη στην συγκεκριμένη παράσταση.
La Petite Mort
του Νίκου Καλύβα
Για 4 παραστάσεις 22 και 29/1 και 3 και 4/2
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χρημαδοτούνται από το ... κράτος. Tο tvxs.gr στηρίζεται στους αναγνώστες του και αποτελεί μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές στη χώρα. Mε μια συνδρομή, από 2.9 €/μήνα,ενισχύετε την αυτονομία του tvxs.gr και των δημοσιογραφικών του ερευνών. Συγχρόνως αποκτάτε πρόσβαση στα ντοκιμαντέρ και το περιεχόμενο του 24ores.gr.
Δες τα πακέτα συνδρομών >
