Με τα ζητήματα της καταπίεσης, του συμβιβασμού και την επιρροή των ανδρών στις γυναίκες καταπιάνεται το έργο του σπουδαίου Federico Garcia Lorca, «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα».

Και με αφορμή την παράσταση από τη θεατρική ομάδα Mariposa στον Τεχνοχώρο «Εργοτάξιον», η σκηνοθέτις Έφη Μεράβογλου μίλησε στο tvxs.gr για το έργο, την καταπίεση των γυναικών, την ανδροκρατούμενη κοινωνία στην οποία ζούμε αλλά και όσα θα ήθελε να αλλάξουν στο ελληνικό θέατρο.

• «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» αποτελεί ένα από τα τρία λυρικά έργα του Λόρκα, γνωστά και ως «Αγροτική τριλογία» (τα άλλα δύο είναι «Ο Ματωμένος Γάμος» και η «Γέρμα»), στα οποία ο συγγραφέας καταπιάνεται με το θέμα της υποταγής των γυναικών, στα πρότυπα και τις παραδόσεις των πατριαρχικών κοινωνιών, αποζητώντας την ελευθερία και την ισότητα. Τι σας γοήτευσε στο έργο;

Το συγκεκριμένο έργο του Λόρκα το πρωτοδιάβασα όταν ήμουνα φοιτήτρια στην δραματική σχολή και είχα ξετρελαθεί. Περνώντας τα χρόνια είχα πει ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να ανεβάσω το έργο αυτό αλλά να δουλέψω τους χαρακτήρες πιο βαθιά .  Σκηνοθετικά ήθελα  να περάσω στον θεατή την αίσθηση της απόστασης αλλά και το ότι μπορεί να είναι μέρος ενός συνόλου.

• Ήταν πρόκληση για σας να ασχοληθείτε με ένα τόσο μεγάλο έργο; Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε;

Ναι ήταν πρόκληση γιατί είναι ένα πολύ παιγμένο έργο και έπρεπε να αναμετρηθώ με τα θέλω μου και με την τάση της εποχής! Είναι ένα κλασσικό έργο , διαχρονικό , επίκαιρο και ήθελα να περάσω μια δική μου πρόταση χωρίς να αφαιρέσω τίποτα. Δυσκολίες δεν αντιμετωπίσαμε αλλά είχαμε να παλέψουμε  με τους χαρακτήρες μας. Οι ήρωες μας βιώνουν μια καταπίεση που στο σήμερα εμείς οι ηθοποιοί χρειάζεται να τους κατανοήσουμε  και όχι να τους κριτικάρουμε!

• Πρόκειται για το τελευταίο έργο του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή που έγραψε, το 1936, και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1945. Πόσο επίκαιρο παραμένει σήμερα;

Για μένα είναι ένα έργο άχρονο. Ενώ έχουμε χρονολογική αναφορά, καταφέρνει να αγγίζει όλες τις εποχές και είμαι σίγουρη και σε είκοσι χρόνια από τώρα πάλι θα αγγίζει και θα μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό φυσικά το καθιστά διαχρονικό , αλλά ταυτόχρονα είναι λυπηρό γιατί έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε την εξέλιξη μας.

• Το έργο επικεντρώνεται στα ζητήματα της καταπίεσης, του συμβιβασμού και του πάθους και την επιρροή των ανδρών στις γυναίκες. Πιστεύετε ότι εν έτει 2019 οι γυναίκες συνεχίζουν να αισθάνονται καταπιεσμένες;

Ναι υπάρχουν γυναίκες που είναι καταπιεσμένες και συνεχίζουν να ζουν σε μικρές κοινωνίες αγγίζοντας τα όρια του παραλογισμού.

• Η τυραννία της Μπερνάρντα απέναντι στις κόρες της προμηνύει τη φύση του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία, λίγο αφού τελειώσει το έργο του ο Λόρκα. Ένα δράμα με έντονο το πολιτικό στοιχείο και σχόλιο. Ποια η γνώμη σας για την πολιτική κατάσταση στην χώρα μας;

Η αλήθεια είναι ότι κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση , θα διαπιστώσουμε ότι το φασιστικό καθεστώς του Φράνκο εξακολουθεί να υπάρχει με άλλη μορφή και με άλλο όνομα. Ζούμε σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, ακόμα και σήμερα η γυναίκα διεκδικεί σε πάρα πολλούς τομείς τα δικαιώματα της.  Λυπάμαι που θεωρούμε πρόοδο και εξέλιξη οτιδήποτε μας γυρνά στο παρελθόν. Επίσης λυπάμαι που είμαστε ένας λαός βουτηγμένος στο φόβο και στο κίνδυνο!

• Πως θα μπορούσε να επιτευχθεί μια επανάσταση σαν αυτή που επιδιώκει να κάνει η μικρότερη κόρη της Μπερνάρντα;

Χρειάζεται πίστη και πάθος ! Η Αδέλα επαναστατεί εσωτερικά και το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να ξεσηκώσει τις αδελφές της. Όμως αν το σκεφτούμε σοβαρά θα δούμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ξεσήκωσαν πλήθη , ήρθαν ενάντια στο κατεστημένο της εποχής τους, ήταν πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι και λειτουργούσαν με την καρδιά. Δεν άντεξαν και απομονώθηκαν, αυτοκτόνησαν, γίνανε αυτοκαταστροφικοί.

• Τι είναι αυτό που θα θέλατε να αλλάξει στο ελληνικό θέατρο;

Η νοοτροπία που υπάρχει, ότι κάνω τα πάντα με ταχύτητα , χωρίς να δουλέψω πολύ και να κουραστώ. Θα ήθελα περισσότερη δημιουργικότητα!

• Τα μέλη της θεατρικής ομάδας «Πρόζα», ενώθηκαν με τους απόφοιτους της σχολής 92 Artschool και δημιούργησαν την θεατρική ομάδα »Mariposa». Μιλήστε μας γι΄ αυτή την ομάδα. Μελλοντικά σχέδια;

Η Ομάδα «Πρόζα» ξεκίνησε με ερασιτέχνες ηθοποιούς , λειτουργούσε 13 χρόνια και κάποια μέλη της σπούδασαν θέατρο και συνεχίζουν να εκπαιδεύονται. Το 92 artschool δημιούργησε την ομάδα «Mariposa» και οι απόφοιτοι της σχολής μας έχουν την δυνατότητα να ασκούνται και να δουλεύουν σε επίπεδο επαγγελματικό . Είναι μια ομάδα που ξεκίνησε δυναμικά με το θεατρικό έργο <> και φέτος ετοιμάζουμε το επόμενο έργο! Για εμένα είναι πολύ σημαντικό , όταν τελειώνεις μια σχολή να μπορείς μετά να ασκείσαι και να βλέπεις εάν είναι ένα επάγγελμα που θα ήθελες να κάνεις!