Ποιος ονειρεύεται σήμερα; Κι αν ονειρεύεται πως ονειρεύεται; Τι σημαίνει «ονειρεύομαι» στη σημερινή κοινωνία της κατανάλωσης προκατασκευασμένων ονείρων; 

Το εντυπωσιακά επίκαιρο Καλιφόρνια Ντρίμιν του Βασίλη Κατσικονούρη «ψηλαφίζει» τα ερωτήματα με αγωνία και χιούμορ μέσα από την ιστορία δύο κοριτσιών και δύο αγοριών που εμφανίζονται σαν ναυαγοί δίχως σανίδα χωρίς να ξέρουν κολύμπι αφού κάνεις δεν τους έμαθε. 

Ο συγγραφέας απαντά στις ερωτήσεις μας με αφορμή την παράσταση στο Tempus Verum – Εν Αθήναις. 

Το έργο σας στηρίζεται στον αναστοχασμό πάνω στην έννοια «ονειρεύομαι» λέτε. Δεν ονειρευόμαστε πια ή ονειρευόμαστε αλλιώς;

Τείνουμε να μην ονειρευόμαστε πια έναν αλλιώτικο κόσμο (υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι ο κόσμος έχει ήδη αλλάξει) και μάλλον κυνηγάμε μία καλύτερη θέση σε αυτόν εδώ όπως κι αν είναι. Δε βαριέσαι, η ζωή ήταν πάντα αυτό που μας συνέβαινε την ώρα που εμείς την ονειρευόμασταν. 

Από που αντλήσατε την έμπνευση για το έργο;

Πριν από χρόνια, σε πιο νεανική ηλικία, με μια παρέα πίναμε μπύρες και κάναμε σχέδια πώς θα φτιάχναμε ένα σπουδαίο συγκρότημα που θα τα ‘σπαγε. Εκεί κατά το ξημέρωμα, διαπιστώσαμε ότι εκτός από μένα, που ήξερα κάτι βασικά στην κιθάρα, κανείς άλλος δεν ήξερε να παίζει κανένα όργανο. Δεν πειράζει, ήταν μια ωραία βραδιά… απ’ αυτές που μπαίνει το καλοκαίρι.

Γιατί τους λέτε ναυαγούς της ελπίδας;

Όλο το «Καλιφόρνια ντρίμιν» είναι η ιστορία ενός ναυαγίου, και οι σανίδες που τα παιδιά του έργου βρίσκουν ή εφευρίσκουν για να  κρατηθούν. Στο τέλος ξεμένουν. Είναι όμως ακόμα στην επιφάνεια. Το κέρδος τους θα είναι αν μάθουν κολύμβηση. Και μάλιστα συγχρονισμένη.

Πως προσεγγίζεται δραματουργικά το έργο;

Ήθελα να παίξω με την ιδέα του φαρσικού ντουέτου τύπου Χοντρός – Λιγνός, Άμποτ και Κοστέλο, Τσίτσο – Φράνκο, Αστερίξ και Οβελίξ, αλλά κατά λάθος μου προέκυψε και μία κάποια σοβαρότητα… 

Η παράσταση της ομάδας Ναυτίλος και η σκηνοθεσία του Θανάση Χαλκιά αναδεικνύει και αυτή την πτυχή, χωρίς ούτε στιγμή να πάψει να είναι ξεκαρδιστική. Επίτευγμα μέγα κατά τη γνώμη τη δική μου αλλά και των θεατών, που από ό,τι έχω επισημάνει, συμμετέχουν ολόψυχα σε αυτό που συμβαίνει κάθε Κυριακή βράδυ στο θέατρο.

Σκηνοθεσία: Θανάσης Χαλκιάς
Επιμέλεια σκηνικών-κοστουμιών: Γεωργία Μπούρδα
Πρωτότυπη μουσική, επιμέλεια μουσικής: Κώστας Βόμβολος
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ραφαέλα Ακαμωτάκη, Ειρήνη Οικονομίδου

ΠΟΤΕ και ΠΟΥ

^{Κυριακή στις 21:00
Θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις
Ιάκχου 19, Γκάζι (Στάση μετρό Κεραμεικός), τηλ. 2103425170
Διάρκεια: 90 λεπτά}

• Τιμές εισιτηρίων: 12 Ευρώ / 8 Ευρώ (μειωμένο) / 5 Ευρώ (άνεργοι)