Η χορογράφος Άρτεμις Λαμπίρη παρουσιάζει τη νέα της παράσταση με τίτλο «10: Θέλει καθημερινό πότισμα η ελευθερία μάτια μου» η οποία θα παρουσιαστεί τον Μάιο στο θέατρο «Θησείον, Ένα Θέατρο για τις Τέχνες» και διερευνά τι σημαίνει ελευθερία, ως βιωμένη εμπειρία που αφήνει το αποτύπωμά της στο σώμα.

Με αφορμή την παράσταση η Άρτεμις Λαμπίρη μίλησε για τον χορό, τον ρόλο των χορευτών, τις δυσκολίες στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και τα μελλοντικά της σχέδια.

• «10: Θέλει καθημερινό πότισμα η ελευθερία μάτια μου». Πείτε μας δυο λόγια σχετικά με την επιλογή του τίτλου καθώς και το θέμα που επιλέξατε.

Ο τίτλος έχει περάσει από διαφορετικά στάδια. Ξεκίνησε σαν «Άριστα 10» ειρωνευόμενη τους… αρίστους. Μεταπήδησε στο «10» σκέτο, καθώς όλα συμβαίνουν για 10 στη συγκεκριμένη παραγωγή: 10 ερμηνευτές, 10 πρόβες, 10 παραστάσεις. Μα έπεσα πάνω στην Κυρία Μάγδα Φύσσα και σε κάποια λόγια της και εγένετο το «…θέλει καθημερινό πότισμα η ελευθερία». Και πρόσθεσα το «μάτια μου».

• Σε μια περίοδο μετά από συνεχή lockdown λόγω του κορωνοϊού αλλά και εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, ποια είναι η βαρύτητα και οι πολλαπλές έννοιες της ελευθερίας για εσάς;

Μα και να ήταν μόνο αυτά; Ο οικονομικός εγκλεισμός που έχει συνέπεια τον κοινωνικό εγκλεισμό, ο πολιτικός εγκλεισμός που έχει ως συνέπεια τη βαθιά ματαιότητα του αγώνα, ο φυλετικός αποκλεισμός, το κυνήγι της τελειότητας. Είναι βαριά. Είναι βαριά και θέλω να προσπαθήσω να την κάνω να αντέχεται να κουβαληθεί και να αξίζει κανείς να αγωνιστεί για αυτήν. Δεν είμαι ούτε ο Τσε, ούτε η Ρόζα, ούτε ο superman, μα πιστεύω στην τέχνη. Η τέχνη μπορεί να ανοίξει παράθυρα στη σκέψη και να αφήσει τον αέρα να μπει για να αναπνέουμε ευκολότερα. Είναι καιροί δύσκολοι και χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο για να επιβιώσουμε.

Διαβάστε επίσης: TVXS Διαγωνισμός: Κερδίστε προσκλήσεις για την παράσταση «10: Θέλει καθημερινό πότισμα η ελευθερία μάτια μου»

• Ο χορός είναι μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης καθώς πρωταγωνιστεί το ανθρώπινο σώμα και όχι ένα συγκεκριμένο κείμενο. Με ποια χορογραφικά Μέσα θα κινηθείτε στην παράσταση ;  Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της χορογραφίας σας;

Θα χρησιμοποιήσω μια φράση που μου είπε μια μαθήτριά μου και με συγκίνησε βαθιά: «εσύ μας φέρεσαι σα να είμαστε άνθρωποι και όχι σαν χέρια και πόδια». Οπότε θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ως προς την τοποθέτηση της ερώτησης. Στο χορό δεν πρωταγωνιστεί το ανθρώπινο σώμα μα ολόκληρος ο άνθρωπος. Και αν ο «λόγος» συχνά λείπει, δε λείπει η λογική, δε λείπει το συναίσθημα, δε λείπει η έκφραση. Με σημαία λοιπόν αυτά, ο άνθρωπος και οι καταγεγραμμένες στο σώμα εμπειρίες θα είναι στην πρώτη γραμμή της παράστασης. Ο ήχος θα παράγεται απ’ τα ίδια τα σώματα και πιθανό να μη λείψει ούτε ο λόγος. Βασικό συστατικό θα είναι η ομάδα, η αλληλεπίδραση της μονάδας με την ομάδα και αντίστροφα και η απελευθέρωση απ’ τη φόρμα. Μέσα από αυτοσχεδιαστικές ασκήσεις που αφορούν τόσο στον περιορισμό όσο και στην απελευθέρωση, στην εύρεση του προσωπικού στίγματος του καθενός τη δεδομένη χρονική περίοδο, στην αλήθεια και το ψέμα θα επιτρέψουμε στους εαυτούς μας το λάθος, το κλάμα, το γέλιο, το γελοίο και τη γέννηση νέων πλασμάτων.

• Ποιος ο ρόλος των 10 χορευτών – διαφορετικών γενεών –  στην παράσταση;

Η ομορφιά της κάθε ηλικίας. Η παντοδυναμία τη νεότητας με γνώμονα το άγνωστο και το μπορώ. Η αποδοχή της έλλειψης ελέγχου και η αντοχή στο σώμα αλλά και στην υπομονή και το πνεύμα μεγαλώνοντας. Η σοφία και η αποδοχή του εγώ, η αυτοεκτίμηση μακριά απ’ τη γνώμη των άλλων και η δύναμη του να παρασυρθώ απ’ τη στιγμή γιατί εγώ το επιλέγω μεγαλώνοντας κι άλλο.  Η αντίφαση του να θέλω να είμαι αυτό που δεν είμαι και να εγκλωβίζομαι σε αυτό και η αποδοχή αυτού που είμαι και να απελευθερώνομαι από αυτό.

• Αυτή την περίοδο είναι ενεργό και ένα crowdfunding για την παράσταση. Πώς καταλήξατε σε αυτή την απόφαση; Πόσο δύσκολο είναι σήμερα για έναν χορογράφο, μια ομάδα, να προχωρήσει στο ανέβασμα μιας παράστασης;

Είναι πραγματικά συγκινητικό να επενδύουν οι άνθρωποι σε μια δική σου ιδέα. Με ό, τι μπορεί ο καθένας. Να πιστεύουν στο όραμά σου. Με αυτό το project, ήθελα πραγματικά να εμπεριέχω όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ. Όταν έκανα την αίτησή μου για τις κρατικές επιχορηγήσεις, ενέταξα στο budget τη μέθοδο crowdfunding. Ήθελα να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που να νιώσουν ότι έχουν συνεισφέρει στη δουλειά αυτή με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας. Κάποιοι μέσω των συνεντεύξεων που πραγματοποίησα στην έρευνά μου, κάποιοι δίνοντας απλά τον ορισμό του τι είναι ελευθερία γι’ αυτούς, κάποιοι οικονομικά και φυσικά όλοι οι συντελεστές. Ήθελα να υπάρξει με πολλούς τρόπους ενσωμάτωση και ανάμειξη του κοινού. Να προσπαθήσω με όλους τους τρόπους η παράσταση αυτή να ενδιαφέρει όσο μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου είναι εφικτό.  Και κάπως νιώθω ότι τα έχω καταφέρει!

Τα πράγματα είναι δύσκολα σήμερα έτσι κι αλλιώς. Το ίδιο ισχύει και στο ανέβασμα μιας παράστασης. Διότι δυστυχώς για τους περισσότερους δημιουργούς, η επιβίωση δεν έρχεται από την ίδια την παράσταση, μα από όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες. Και η δημιουργία λειτουργεί με χρόνους και πόρους χόμπυ μα αντιμετωπίζεται σαν αυτό που είναι: σκληρή δουλειά.

• Μετά την παράσταση «10: Θέλει καθημερινό πότισμα η ελευθερία μάτια μου» ποια είναι τα μελλοντικά σας καλλιτεχνικά σχέδια;

Σίγουρα η παράσταση να ξανασυμβεί. Και ίσως ένα ντουέτο… Θα ήθελα να κάνω ένα ντουέτο. Και ένα residency που εκκρεμεί στο Ισραήλ στο τέλος του καλοκαιριού με τον Κινητήρα με τη θεματολογία femininity in transition. Και κάτι που δεν έχω σκεφτεί!