Αποκαλόκαιρο και δροσούλα, είπα να απολαύσω μια σειρά που έχει κάνει πάταγο. Και έβαλα να δω Kaos στο netflix. Ίντριγκες, πάθη και αλλαξοκωλιές στο Mount Olympos. Τι ο Προμηθέας με τον Χάρο, τι η Ήρα με τον Ποσειδώνα, τι ο Θησέας να φτύνει την Αριάδνη γιατί τα έχει με τον Αστυάνακτα, μύλος! Απορώ πώς δεν έχει κάνει ακόμη ερώτηση ο Νατσιός στη Μενδώνη για αυτή την σειρά. Δηλαδή μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος τους νοιάζει να μην παρουσιάζεται ως ντιγκιντάγκας; Για τον Διόνυσο, τον Θησέα και τον Προμηθέα δεν ενδιαφέρεται κανείς; Miracolo.

Πάντως η σειρά με απογοήτευσε. Τι να ξέρουν κι αυτοί οι σεναριογράφοι από πραγματικό χάος! Στα Μουσεία έπρεπε να γυριστεί αυτό το έργο, να σας πω εγώ Kaos και ίντριγκες! Αντί την Αριάδνη του Μίνωα, να δείξει την Αριάδνη την σιτεμένη, που δεν μπορεί να ανέβει στο βουνό και κάνει ανασκαφή δι’ αντιπροσώπων. Αντί για την Περσεφόνη να δείξει το πετράδι του στέμματος, με το ίδιο ψυχρό και άδειο βλέμμα, να περιφέρεται και να απειλεί θεούς και δαίμονες με τον Αντώνη της που «λύνει και δένει στη ΝΔ».

Αντί για τον Προμηθέα, να δείξει την GD Μουσείου του βορρά που έχει αλυσοδεθεί στην καρέκλα και φωνάζει “δεν θα μου την πάρετε, δεν θα μου την πάρετε”, κι ας έχει τον Πρόεδρο σε κάθε συνεδρίαση να της τρώει το συκώτι! Αντί για τον Μινώταυρο, να δείξει την κυρία της ταβέρνας με το μουσείο που καταπίνει προέδρους και εργαζόμενους κάθε πρωί και κάθε βράδυ τους ξερνάει έξω από το γραφείο της Υπουργού. Γκεστ σταρ θα ήταν η νύμφη του Θερμαϊκού, ό,τι ειναι και στην πραγματική ζωή δηλαδή.

Στη θέση του ανασφαλούς Δία και της δολοπλόκας Ήρας (που πουλάει αγάπη στον Δία αλλά τον  υπονομεύει πίσω από την πλάτη του) ταιριάζουν οι ένοικοι του 5ου, η Λίνα και η Άννα αντιστοίχως. Όλο το Κaos ξεκινά από τον φόβο του Δία ότι θα εκπέσει του θρόνου του. Γιατί κάποτε ήταν θνητός και έγινε βασιλιάς των Θεών. Οπότε αρχίζει να εκδικείται τους θνητούς για να σιγουρευτεί ότι θα τον φοβούνται. Σας θυμίζει κάτι; Η πλοκή έχει αμύθητα πλούτη, ψέματα, πάθη, ίντριγκες. Ταιριάζει γάντι δηλαδή. Ευτυχώς έχει και τις Ερινύες. Αυτές θα κάνουν τη δουλειά. Μέχρι τότε όμως, θα επικρατεί το χάος.

Είδα αυτά, αλλά είπα και να κάνω και άλλα. Ανέβηκα που λέτε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί έχω φίλες πολλές. Αυτήν την επίσκεψη την αφιέρωσα στην Αφρούλα και στη ΔΕΘ. Και εντάξει το ΥΠΠΟ προχωράει με γοργούς ρυθμούς μπροστά. Πήγε η Αφρούλα στη ΔΕΘ να πιει ένα απεριτίφ. Και πέρασε από το περίπτερο του ΥΠΠΟ. Με πήρε τηλέφωνο και λέει “Αυτή που κατσαδιάζει τις υπηρέτριές της ότι δεν μπορούν να διοικήσουν περίπτερο, εγκανιάζει περίπτερα. Πόσο μπροστά είσαι, βρε Μαρεύα μου! Μην φανταστείς ότι έχει μέσα κανένα τεχνολογικό θαύμα. Έχει πάγκους χασάπη και δείχνουν πώς κάνουν αντίγραφα. Σιγά τα λάχανα και τα μαρούλια. Αυτά τα κάνουμε από το 1970” λέει η Αφρούλα και μου κλείνει εκνευρισμένη το τηλέφωνο. “Δεν ξαναπάω εγώ εκεί. Μην επιμένεις να σε συνοδεύσω” ήταν τα τελευταία της λόγια. Ανήσυχη μην σπαταλήσω την ώρα μου,  βλέπω από το ρεπορτάζ τα γνωστά, το τοπ ιλαρά, παπά δίπλα και παραδίπλα τη συμμαθήτρια, τη Γιαδικιάρογλου. Ναι, αυτήν που τα κάνει όλα αγόγγυστα και λέει ότι με εκβιάζει με το απουσιολόγιο του Γυμνασίου, γι’ αυτό δεν βγάζει μιλιά. Είναι βρε, παιδάκι μου κάποιες σιγανοπαπαδιές, έτοιμη την έχουν την δικαιολογία στο στόμα.

Δεν είχα εγώ την ξαδέρφη μου την Φωφώ, η οποία τα έμπλεκε όλο με παντρεμένους και έλεγε κάθε φορά, μα είναι γραφτό και το θέλει ο θεός; Έτσι και η Γιαδικιάρογλου, λέει ότι αγαπά την αφεντιλίνα της λόγω σχολείου και δεν μπορεί να της πει όχι. Τα κάνεις όλα αυτά γιαγιά ούσα για μία σχολική αγάπη;

Άκουσα πάντως ότι το υπουργείο θα επενδύσει στην έρευνα και την τεχνολογία. Επειδή οι GD τους βγαίνουν ακριβές και ανίκανες ετοιμάζουν νέες ΓΔ, ρομποτικές με εργοστασιακές ρυθμίσεις. Εμπνεύστηκαν από το ρομπότ Σοφία. Θα τις προγραμματίσουν να λέμε κάθε πρωί ένα εγκώμιο στην νυν και αεί Υπουργό. Τι να πω; Αυτό το Νetflix πρέπει να πάρει ιδέες από το υπουργείο πολιτισμού για τα δράματα, θρίλερ και κωμωδίες.

Ναι, είπα κωμωδίες και θυμήθηκα ότι γέλασα με το τι θα δείτε στα μουσεία, την νέα στήλη. Βλέπεις γράφουν όλες οι έμπιστες της υπουργού τι να δούμε στα μουσεία, λες και είμαστε στραβές και δεν βλέπουμε τα χάλια. Και γράφουν και γράφουν. Και λένε και λένε. Έγραψε και η ταβερνιάρισσα. Για να είμαστε ακριβείς, δεν έγραψε αυτή, υπέγραψε. Έγραψαν οι λακέδες. Έγραψε (έγραψαν) μέχρι και τον ύμνο στη δημοκρατία. Ότι είναι τόσο δημοκρατικιά που δεν μπορεί να διαλέξει αγαπημένο αντικείμενο στο μουσείο. Ποια; Αυτή που σε εποχές δικαίου θα είχε ήδη φτάσει μέχρι στη Χάγη! Τόσο δημοκρατικιά που δεν έχει στείλει κόσμο στο σκοπευτήριο (ακόμη).

Έγραψε (έγραψαν) και ότι τα αντικείμενα έχουν προσωπικότητα. Άκουσον άκουσον. Καλέ, τι προσωπικότητα; Ήξερα ότι προσωπικότητα έχουν οι άνθρωποι, οι γάτες, οι σκύλοι. Τώρα θα έχουν και τα αρχαία; Τα αρχαία στην ταβέρνα της θα ήθελαν να έχουν ποδάρια για να σηκωθούν να φύγουν από εκεί αμέσως, γιατί τους έβγαλε την ψυχή τόσα χρόνια. Πάντως, οι προδικτατορικές φωτογραφίες που έδωσε της έκοψαν μισόν αιώνα.

Προκομμένες όλες. Αλλά η πιο προκομμένη το πετράδι του στέμματος. Το λυπάμαι αυτό το κορίτσι. Κλαίγεται στον ώμο της Ρόμι τώρα που σας γράφω. Πηγαίνει να παρουσιάσει την πρόταση για την επέκταση και δεν ήξερε από πού θα της έρθει η επόμενη σφαλιάρα. Αυτό δεν ήταν συνεδρίαση, αυτό ήταν ο γάμος του Καραγκιόζη. Δεν κατάλαβαινε αυτή, δεν καταλάβαιναν και οι άλλοι, δεν κατάλαβαν οι Γερμανοί. Μόνον εμείς καταλάβαμε ότι δεν σώζεται η κατάσταση ότι οδεύουν τα μουσεία με φόρα στην κατηφόρα χωρίς φρένα. Πάντως, αφού όλα πρέπει να έχουν διαφάνεια (χαχα εδώ γελάμε) προτείνω όλες αυτές οι συνεδριάσεις των μουσείων να γίνονται δημόσια. Καλύτερα να γίνουν εκπομπή, «your museum rocks», να μην γράφω, να μην ρωτώ για να μαθαίνω και να τα βλέπετε εσείς και άντε εγώ να είμαι στην κριτική επιτροπή με τον Λάκη, που εδώ που τα λέμε πιο ικανός και γνώστης είναι από τις διορισμένες.

Περίεργα τα πράγματα εδώ στη συμπρωτεύουσα πάντως. Περιμένοντας το μετρό. Πολλή ησυχία για την ώρα για τον σταθμό Βενιζέλου. Από τη μια το ελλενίτ στην Αγία Σοφία (στέγαστρο το λένε), από την άλλη αυτά που ακούω για τα τεχνικά του έργου, δεν είναι και για πανηγυρισμούς. Πόσο μάλλον που τελειώνει το 2024 κι ακόμη μετρό δεν… Αλλά μαθαίνω κι άλλα για ακριβά και κακάσχημη έργα στη βόρεια Ελλάδα, κολλητών, που δεν ολοκληρώνονται ποτέ και δυσκολεύεται η Υπουργός να δικαιολογήσει. Τελικά αυτό εννοούσε όταν έλεγε “σχολή της Θεσσαλονίκης” η υπουργός. Αυτά όμως, για κάτι τζάμια από τη Γαλλία και κάτι μυξοκλάματα μπροστά στον περιφερειάρχη, θα τα πούμε την άλλη βδομαδα.