Λίγο ακόμη εκλογές ΣΥΡΙΖΑ και όλες θα έρθετε στα λόγια μου. Μόνο σοβαρό κόμμα το ΠΑΣΟΚ, καρακαηδόνες μου.

Change Makers III, σου λέει αυτή την εβδομάδα. Της Vogue. Μεγάλη διοργάνωση. Άγνωστοι μεταξύ μας. Και ποια θα φέρουν να μιλήσει; Τη μοδίστρα με το κίονας-print. Δε σφάξανε! Πήγα στο Change Makers II και όντως μου άλλαξε γνώμη. Πείστηκα να μην ξαναπάω ποτέ. Μαζεύονται εκεί όλοι οι wanna-be influencers, επίδοξα μοντέλα, ξεπεσμένοι πρώην (από παντού ξεφυτρώνουν αυτοί), φέρνουν και τους σπουδαστές της PANSIC να γεμίζει το αμφιθέατρο να μην φαίνεται άδειο, και καμώνονται ότι μιλάνε περί μόδας.

Στην προηγούμενη διοργάνωση μας έκαναν κλύσμα την Zeus+Dione. Έχει καταντήσει αηδία πια, ο μύθος ότι τα ρούχα της εταιρείας που έφτιαξε η συνονόματη είναι της προκοπής. Το νέο εθνικό μάντρα. Που αν πεις ότι δεν βλέπονται, θα σου πουν ότι δυσφημείς το έθνος! Το πλισέ ως νέα ελληνικότητα. Και τρέχουν όλες να ντυθούν με Zeus+Dione για να αποδείξουν πόσο κυβερνητικές είναι. Σε λίγο θα βγάλει pass ο Μητσοτάκης για να αγοράζουμε φουστανέλες της Zeus+Dione να μην μας πέσει το φρόνημα. Κι αυτωνών οι πωλήσεις.

Το μόνο που με στενοχωρεί είναι που δεν θα πάω να ακούσω τη Νταϊάν. Έχουμε περάσει τόσες ωραίες μέρες στο Studio 54. Και νύχτες, μπορώ να πω. Έχουμε να θυμόμαστε. Δεν την έχω δει μετά το κανόνι που βάρεσε επί κορωνοϊού. Τώρα αναγκαστικά εμφανίζεται και σε τριτοδεύτερα γκαλά, ολόκληρη φον Φίρστενμπεργκ. Όταν έρθει στα πράγματα ο σοσιαλισμός, να θυμηθώ να το διορθώσω αυτό.

Εκείνες τις μέρες λέω να κατέβω στη Μεγαλόνησο. Εκεί διαφημίζουν και μια έκθεση τουλάχιστον. Σε συνεργασία την κάνουν, σιγά μην μπορούσε το μουσείο μόνο του να οργανώσει κάτι. Στο μεταξύ, αυτοί κάνουν επιθετικό μάρκετιγκ. Ανακοινώνουν αρχές του χειμώνα ότι θα ανοίξουν όλες τις αίθουσες. Που το καλοκαίρι ήταν κλειστές. Μεγάλη επιτυχία. Γιατί θα ανοίξουν τώρα; Γιατί το μουσείο θα κλείνει στις 3 μμ. Και ανοιχτές αίθουσες και ωράριο της προκοπής δεν το κατάφερε κανένα από τα καμάρια της Υπουργού. Ανακοινώνουν έκθεση που δεν υπάρχει. Θα γίνει. Θυμήθηκε η Αριάδνη τις εποχές του κραταιού σοσιαλισμού που τα “θα” είχαν την τιμητική τους.

Μου ήρθαν στο μυαλό τα προφητικά λόγια που είχα πει στις φιλενάδες μου όταν ψηφιζόταν ο νόμος για την μετατροπή των μουσείων σε Νομικά Πρόσωπα. Καθώς πίναμε το τσάι μας, η Φωφώ άνοιξε την συζήτηση. Ότι άκουσε λέει την Υπουργό να λέει ότι θα εκσυγχρονιστούν τα μουσεία. Ναι ναι, κι εγώ το άκουσα, αμέσως να υπερθεματίσει η Φρόσω. Την κατάλαβα εγώ ότι ο νους της ήταν αν θα διοριστεί σε κάποιο ΔΣ, αλλά τις άφησα να τιτιβίζουν και να σχολιάζουν για να δω πού το πάνε. Μετά μίλησα.

Κάθε ένα από τα πέντε μουσεία, κορίτσια, έχει άλλο προορισμό. Το κεντρικό μουσείο προορίζεται να γίνει γιαπί για τις μπίζνες της φαμίλιας. Δεν είναι δα και κρυφό, μας το πέταξαν στα μούτρα, ότι η επέκτασή του είναι οικογενειακή υπόθεση. Με την πρώτη κυρία σε ρόλο εμπνευστή και σημαιοφόρου. Την ευχαρίστησε και ο σύζυγος και η οικονόμος, μη και μας ξεφύγει ο ρόλος της. Το Μουσείο-ταβέρνα απασχολεί μόνο για τους κήπους του. Βλέπεις, το Προεδρικό δεν έχει μεγάλους κήπους για να δεξιωθούν την Λαγκάρντ. Το μεγάλο μουσείο του Βορρά απασχολεί για το εστιατόριο και την ταράτσα του Πύργου, που έχουν ξελυσσάξει μερικές να κάνουν εκεί τον γάμο τους και μέχρι τώρα τους το αρνούνται. Και το διπλανό μουσείο για το καφέ. Βέβαια θα γίνει και μια κλωτσοπατινάδα για να εκθέτουν έργα τους οι φίλιες δυνάμεις. Εδώ και πριν γίνουν νομικά πρόσωπα, έδινε εντολές η άμισθη για το ποιος καλλιτέχνης θα εκθέσει δίπλα στους Κούρους. Τα μουσεία του Βορρά είναι ευάερα, ευήλια, μια χαρά για φορετές εκθέσεις.

Το μόνο που γλιτώνει από όλα αυτά είναι το Μουσείο στην Μεγαλόνησο. Εκεί οι τουριστικοί πράκτορες δεν αστειεύονται, θα πέσουν μπαλωθιές αν δεν έχουν μουσείο να πηγαίνουν τα πούλμαν. Και δεν θέλω να σας πικράνω, αλλά τα ΔΣ θα διοριστούν με βάση τον προορισμό και το ΟΚ της συνονόματης μου. Μην κάνετε όρεξη.

Κι όπως τους τα είπα, έτσι κι έγιναν. Το κεντρικό μουσείο ασχολείται με το πώς θα κλείσει. Όλα στην τύχη τους μέχρι τότε. Στον αυτόματο. Το πετράδι του στέμματος προσπαθεί να πει το ποίημα της μουσειολογικής. Καλημέρα λένε, καληνύχτα απαντάει. Το μουσείο-ταβέρνα δεν χρειάζεται συστάσεις. Έκλεισε ένα χρόνο χωρίς καθαριότητα και χωρίς ωράριο της προκοπής, αλλά ο νους της θυγατέρος Εισαγγελέως ήταν ο γάμος της παστρικοθοδώρας. Όπου να ναι θα αρχίσουν γάμοι-βαφτίσεις-δεξιώσεις και ασφαλώς μνημόσυνα. Μουσείο ΙΧ, βασιλικό. Το εστιατόριο του Μουσείου στο Βορρά είναι ακόμη κλειστό, βέβαια, και χαλάει το σχεδιασμό της Υπουργού.

Τι να κάνουμε, όταν βασίζεις τον σχεδιασμό στις κολλητούλες, θα έχεις και παρενέργειες. Αλλά το μουσείο μια χαρά χρησιμοποιείται για ιδιωτικές εκθέσεις. Τώρα κάνει έκθεση για το κολλέγιο. Το καφέ στο απέναντι Μουσείο όμως πηγαίνει πολύ καλά, πάρτυ μέχρι πρωίας. Τους έχει ξεφύγει το χρονοδιάγραμμα με τους γάμους στον Λευκό Πύργο, αλλά οσονούπω θα το σερβίρουν και αυτό. Το μουσείο στη Μεγαλόνησο έτσι που το πάνε το βλέπω να υποδέχεται την Αργυρώ για να μαγειρεύει χοχλιούς μπουρμπουριστούς με τον πρόεδρο με τα κρίνα σε ρόλο Αρναούτογλου. Αυτά θα σερβίρουν. Τίποτε όρθιο δεν θα μείνει.

Τώρα θα μου πεις, αφού τις βλέπουμε τις πομπές τους, δεν φοβούνται; Το γύρο του κόσμου έκανε η ανικανότητά τους, με τα μισόκλειστα μουσεία. Φώναζαν οι ξεναγοί, φώναζαν οι τουρίστες. Είδατε όμως να τα γράφει αυτά η Καθημερινή; Τα ΝΕΑ; Το Βήμα; Η Athens Voice; Όχι δα. Μη στενοχωρήσουν την Υπουργό και τους κόψει την επιχορήγηση επί χάρτου. Νιρβάνα. Όταν έρθει η ώρα θα ανταμειφθούν με καμιά αργομισθία, καμιά έκθεση, έστω ένα κυλικείο.

Αλλά μέσα σε όλα υπάρχει μία ελπίδα για το καθεστώς. Πρέπει κάποιος να παραλαμβάνει βραβεία. Τέτοια δουλειά να μην αναγνωριστεί; Πήγε λοιπόν και παρέλαβε βραβείο η άλλη και μας το μόστραρε. Λέω δε μπορεί, θα έστειλε το ομοίωμά της το κέρινο. Μαντάμ Τισό. Μαζεύει για το βιογραφικό της. Ακόμη φιλοξενείται γιατί βλέπεις περιμένει να αναλάβει το μουσείο-γιαπί. Καημένο πετράδι του στέμματος! Βάλλεσαι πανταχόθεν.