Tvxs συνέντευξη / Ο Αντώνης Διαμαντής για το ντοκιμαντέρ του πάνω στον άγνωστο Γιάννη Θεοδωράκη

Περνώντας από το θέατρο στο ντοκιμαντέρ, ο σκηνοθέτης Αντώνης Διαμαντής παρουσιάζει την Παρασκευή 27/10 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων την ταινία του «Γιάννης Θεοδωράκης “Ναι..μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε”». Μαζί με το αδελφό του Στέλιο, ο δεξιοτέχνης σκηνοθέτης παρουσιάζουν τον άγνωστο ποιητή, λογοτέχνη και αυθεντικό αγωνιστή της Δημοκρατίας Γιάννη Θεοδωράκη, αδελφό του Μίκη.

Ads

Το ντοκιμαντέρ περιέχει ανέκδοτα ιστορικά γεγονότα και άγνωστα γεγονότα της ζωής του. Τη σχέση του με την οικογένειά του, τους φίλους και συναγωνιστές του ,την δημοσιογραφία, την ποίηση και κυρίως τη σχέση του με τον αδελφό του, τον συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε στην Αθήνα ενώ το μεγαλύτερο μέρος της τεχνικής του επεξεργασίας έγινε στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 27/10/2023, στο 11ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Χανίων στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων , (ζώνη: 8 – 10 μμ ) ενώ θα προβληθεί στην Αθήνα στις 19 Δεκεμβρίου, στην Αίθουσα “Γιάννης Μαρίνος” στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Αντώνη Διαμαντή στο Tvxs

Ads

Κε Διαμαντή είναι το πρώτο σας ντοκιμαντέρ.Πώς έγινε και ασχοληθήκατε με την προσωπικότητα ,τη ζωή και το έργο του Γιάννη Θεοδωράκη ;

Είναι αλήθεια ότι η κύρια καλλιτεχνική μου δραστηριότητα μέχρι τώρα ήταν και είναι Θεατρική.Όμως το μεράκι και η αγάπη του αδελφού μου Στέλιου Διαμαντή –που αν και δεν προέρχεται από το χώρο της Τέχνης ,είναι ακτιβιστής που πιστεύει στην συλλογικότητα και την συμμετοχικότητα,-για τον Γιάννη Θεοδωράκη με έπεισε να ασχοληθώ με αυτό το θέμα.

Ο Στέλιος είχε συγκεντρώσει μετά από πολύμηνη έρευνα ,περίπου ένα χρόνο, ένα αρκετά μεγάλο όγκο πληροφοριών ,είχε ψάξει και βρήκε ανθρώπους να μιλήσουν για τον Γιάννη και ήθελε να κάνει μία παρουσίαση σ το διαδικτυακό του κανάλι το AXIΟΝ Ε ΣΤΙ TV,ένα κανάλι με θέματα,κοινωνικά,πολιτικά αλλά και πολιτισμού.Διαπίστωσε όμως ότι θα ήθελε όλο αυτόν τον όγκο πληροφοριών να το κάνει ντοκιμαντέρ και έτσι μου το πρότεινε και εγώ δέχτηκα.

Πόσο δύσκολη ήταν η συγκέντρωση αυτού του υλικού;

Πολύ δύσκολη.Κατ’αρχήν να πούμε ότι είναι το πρώτο ντοκιματέρ που έχει «γυριστεί» για τον Γιάννη Θεοδωράκη..Είναι απορίας άξιο πώς δεν ασχολήθηκε κανείς μέχρι τώρα με αυτήν την πολύ σημαντική προσωπικότητα ,στον κινηματογράφο,τον δημοσιογράφο, τον λογοτέχνη,τον αγωνιστή τον άνθρωπο Γιάννη Θεοδωράκη. Υπάρχουν ίσως διάφοροι λόγοι που μπορώ να σκεφτώ. Πρώτα απ’όλα ότι όλοι τον ήξεραν ως «τον αδελφό του Μίκη» μιας παγκόσμιας προσωπικότητας που δεν άφηνε και πολλά περιθώρια για να γίνει και ο ίδιος γνωστός .

Στο ντοκιμαντέρ ακούγεται η φράση: “ήταν πάντα “πίσω”….. που συνήθως οι “από πίσω” είναι και πολύ σημαντικοί “,εννοώντας ,«πίσω» από τον Μίκη..Η προσωπικότητά του ήταν χαμηλών τόνων ενώ η δράση του ,ως δημοσιογράφος ήταν πολύ δυναμική ,ως ρεπόρτερ στο περιοδικό στους «Δρόμους της Ειρήνης» αλλά και στις εφημερίδες στην «Αυγή» και στον «Ριζοσπάστη».

Από την άλλη αυτή η φυσική του συστολή ως άνθρωπος τον οδηγούσε από τα νεανικά του χρόνια στην συστηματική του ενασχόληση,με την ποίηση. Μια ενασχόληση που σχεδόν την κρατούσε για τον εαυτό του,ήταν η δική του απόδραση από την πραγματικότητα.Εγώ πιστεύω ότι δεν έχει βρεί ακόμα την θέση που του αξίζει στα Ελληνικά Γράμματα ως ποιητής,μιάς και όσο ζούσε ήταν πιο γνωστός ως στιχουργός..

Δέν είναι τυχαίο που μετά από πάρα πολλά χρόνια επανακυκλοφορούν οι ποιητικές του συλλογές «Λιποτάκτες» και «Πλημμύρα» .Αναρωτήθηκα πολλές φορές αν σε μία οικογένεια χωράνε δύο μεγάλες προσωπικότητες. Ιστορικά μεν ισχύει αλλά η περίπτωση των αδελφών Θεοδωράκη είναι η εξαίρεση. Ο Γιάννης παρέμεινε σε όλη του τη ζωή ένας πραγματικός αγωνιστής της αριστεράς, που ως ποιητής αλλά και δημοσιογράφος δεν βρήκε την θέση που του άξιζε.

Αυτό το ιστορικό και κοινωνικό κενό ήρθε να καλύψει το ντοκιμαντέρ μας. Η έρευνα και η συλλογή του υλικού από τον Στέλιο,ήταν δύσκολη ,αφ’ενός γιατί πολλοί άνθρωποι άνθρωποι που τον γνώριζαν έχουν «φύγει» αφ’ ετέρου γιατί και ο ίδιος ο Γιάννης ως άνθρωπος όντας χαμηλών τόνων ούτε έδινε συνεντεύξεις, ούτε μίλαγε δημόσια για τον εαυτό του με αποτέλεσμα να υπάρχει πολύ λίγο καταγεγραμμένο υλικό γι’αυτόν.

Το ντοκιμαντέρ σας υποστηρίχτηκε χρηματοδοτικά από κάποιες πηγές;

Το ντοκιμαντέρ μας είναι –αυτό που λέμε με τον Στέλιο-«εντελώς» ανεξάρτητη παραγωγή. Μας βοήθησε πολύς κόσμος να το ολοκληρώσουμε, φίλοι -όπως ο αγαπημένος φίλος και συνάδελφος ηθοποιός, Αντρέας Κωνσταντίνου, που κάνει μια καταπληκτική αφήγηση στο ντοκιμαντέρ -συνεργάτες ,οι δικές μας οικογένειές, ακόμα και άγνωστοι άνθρωποι που πίστεψαν σε αυτό που κάναμε.

Όλους αυτούς τους κατονομάζουμε στους τίτλους τέλους του ντοκιμαντέρ και τους ευχαριστούμε από καρδιάς γι’ αυτό. Εχω πει ότι είναι ένα δύσκολο πεδίο το ντοκιμαντέρ μιας και προσπαθεί να αποκαλύψει μια ιστορικο-κοινωνική αλήθεια η την αλήθεια του δημιουργού. Ασε που στις μέρες μας η αλήθεια σπανίζει και δύσκολα αποκαλύπτεται .Η έλλειψη μέσων για την αποκάλυψή της , καθιστά το εγχείρημα των δημιουργών ντοκιμαντέρ ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Πιστεύω ότι οι ντοκιμαντερίστες είναι θεματοφύλακες της μνήμης.

Μετά την πρεμιέρα του στο 11^ο Κινηματογραφικό Θεστιβάλ των Χανίων που θα παρουσιαστεί;

Κατ’άρχήν να πω ότι ήταν πολύ συνειδητή η απόφασή μας να κάνουμε την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ μας σ τα Χανιά και στο 11^ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Χανίων ένα σημαντικό Φεστιβάλ για την Κρήτη, την Ελλάδα αλλά και Διεθνώς .Ο Γαλατάς Χανίων, είναι ο τόπος καταγωγής του Γιάννη που τον λάτρευε. Μετά το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στην Αθήνα στις 19 Δεκέμβρη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στην αίθουσα «Γιάννης Μαρίνος»..

Έχουμε σκοπό να το παρουσιάσουμε στο Ηράκλειο, εδώ στη Κρήτη, σε διάφορα Κινηματογραφικά Φεστιβάλ της Ελλάδας και του Εξωτερικού αλλά και σε διάφορες συλλογικότητες –αν μπορούμε σε σχολεία και φοιτητικές λέσχες-να μπορέσει έτσι να μαθευτεί από τον κόσμο το σημαντικό έργο του Γιάννη Θεοδωράκη. Νομίζω ότι πραγματικά αξίζει να το δεί πολύς κόσμος.