Στις ελληνικές αίθουσες αναμένεται να προβληθεί η ταινία “Sound of Freedom”, πολυσυζητημένη στις ΗΠΑ, η οποία παρά την ανεξάρτητη παραγωγή της και την προώθησή της, χωρίς τη συνδρομή των μεγάλων studios, με συνολικό budget μόλις 14.5 εκατομμύρια, κατάφερε να συγκεντρώσει στο box office περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια, «κοιτάζοντας» τα blockbuster στα μάτια.

Ads

Τι είναι αυτό που κάνει όμως το “Sound of Freedom” να ξεχωρίσει τόσο ανάμεσα σε άλλες ανεξάρτητες παραγωγές και να σημειώσει τέτοια επιτυχία στις εισπράξεις;

Αρχικά, η ταινία έχει θεματική το κύκλωμα trafficking παιδιών στις ΗΠΑ και είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα αλλά με δημιουργικές ελευθερίες, όπως λέει, η εταιρία παραγωγής Angel.

Ο Tim Ballard ένας αστυνομικός αποφασίζει να πάρει τον ρόλο του εκδικητή και να εξαρθρώσει ένα κύκλωμα σωματεμπορίας παιδιών σώζοντας εκατοντάδες παιδιά.

Ads

Η ταινία έχει τη δομή ενός αστυνομικού θρίλερ δράσης «ένας εναντίον όλων», μία ταινία δηλαδή για έναν «ήρωα» που τα βάζει με το σύστημα μόνος του για να σώσει τους αθώους και τους ανυπεράσπιστους.

Ωστόσο, δεν είναι αυτό το εύπεπτο είδος που έκανε την ταινία να ξεπεράσει κάθε προσδοκία στα εισιτήρια. Το “Sound of Freedom” προωθήθηκε από μεγάλο μέρος των συνωμοσιολόγων ως μία ταινία που την πολεμάει το σύστημα και τα κυκλώματα trafficking για να αποκρύψουν την αλήθεια, υποστηρίζοντας μάλιστα σε βίντεο στο Tik Tok ότι πολλοί κινηματογράφοι σταμάτησαν να προβάλουν την ταινία μετά την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας της στις αίθουσες των ΗΠΑ ή έκαναν επίτηδες κακή την προβολή της ταινίας, ώστε να αποχωρήσουν οι θεατές.

 

@didyoucatchthis The Conspiracy Thickens, have you experienced anything strange while trying to watch “Sound Of Freedom”? #movietok #soundoffreedom #foryoupage #movie ♬ original sound – Did You Catch This?

O πρωταγωνιστής της είναι ο Jim Caviezel -γνωστός από την ταινία του Mel Gibson «Τα Πάθη του Χρηστού» όπου έπαιξε τον Ιησού- ο οποίος σε συνεντεύξεις του ακόμη και για την προώθηση της ταινίας πρόβαλε αυθαίρετους ισχυρισμούς σχετικά με την σεξουαλική εμπορία παιδιών, λέγοντας ότι εμπλέκονται εστιατόρια πίτσας στην Ουάσιγκτον, offshore εταιρίες για τη συγκομιδή των παιδιών, αλλά και η Χίλαρι Κλίντον, όλα αυτά σε συνδυασμό με αναφορές στο ανδρενοχρώμιο όπως σημειώνει το Commentary.

 

 

Επιπλέον,  ο ίδιος έχει δώσει «εμψυχωτικές» ομιλίες που έχουν πλήρη συνομωσιολογική ρητορική και βαθιά ακροδεξιά ιδεώδη σε συναντήσεις της QAnon.

«Βασίζεται στο τι θα ήταν η εμπορία παιδιών αντί να αντικατοπτρίζει τη ζοφερή πραγματικότητα»

Εκτός όμως από το ιδεολογικό υπόβαθρο του πρωταγωνιστή και των ατόμων που την προώθησαν, όσον αφορά τη θεματική της ταινίας, οι «πολέμιοι» την κατηγορούν ότι έχει έλλειψη πηγών και αποδείξεων, ενώ η προσέγγιση της ταινίας για τα κυκλώματα της διακίνηση παιδιών, όπως αναφέρουν, δίνει λάθος εικόνα σε σχέση με την πραγματικότητα.

Συγκεκριμένα, η Erin Albright, δικηγόρος που έχει εργαστεί στον χώρο καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων για 15 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης και συνεργασίας με την ειδική ομάδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ανέφερε σχετικά με την ταινία στο Rolling Stone ότι «Βασίζεται  στην προοπτική του τι θα ήταν η εμπορία παιδιών αντί να αντικατοπτρίζει τη ζοφερή της πραγματικότητα».

Όπως σημειώνει επίσης, «η εμπορία παιδιών είναι ένα πολύ πραγματικό και εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα, εν μέρει επειδή είναι τόσο δύσκολο να εντοπιστεί. Είναι δύσκολο να βρεθούν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία λόγω της υποαναφερόμενης φύσης του φαινομένου, αλλά το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανέφερε ότι 600.000 έως 800.000 άνθρωποι διακινούνται μέσω διεθνών συνόρων ετησίως, με περίπου το 50% αυτών των περιπτώσεων να είναι παιδιά. Ωστόσο, από το μοντάζ έναρξης της ταινίας, που δείχνει πλάνα παρακολούθησης παιδιών που αρπάζονται από αγνώστους στους δρόμους, το Sound of Freedom προσφέρει μια “ψευδή αντίληψη” για το πώς λαμβάνει χώρα στην πραγματικότητα η πλειονότητα της εμπορίας παιδιών» σύμφωνα με την Albright.

«Σε αντίθεση με τους αστικούς θρύλους για απαγωγή παιδιών στα πάρκινγκ από αγνώστους ή ανώνυμες φιγούρες που αρπάζουν παιδιά από τα σοκάκια, η πλειοψηφία των θυμάτων εμπορίας παιδιών γνωρίζει και εμπιστεύεται τους διακινητές τους» εξηγεί η Teresa Huizar, Διευθύνουσα Σύμβουλος της National Children’s Alliance.

«Μερικά είναι παρατημένα παιδιά. Τους διώχνουν από τα σπίτια τους οι γονείς τους και ανταλλάσσουν σεξ για φαγητό και ένα μέρος για να μείνουν, και καταλήγουν να γίνονται εμπορία από έναν μαστροπό», λέει.

«Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, ο διακινητής αρχίζει να αποκαλεί τον εαυτό του φίλο ή φίλη του» συμπληρώνει.

Πράγματι, ένας μεγάλος όγκος ερευνών δείχνει ότι πολλά θύματα εμπορίας παιδιών είναι LGBTQ ή νέοι που δεν ταυτίζονται με το φύλο που γεννήθηκαν, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και εξαναγκάστηκαν στο εμπόριο σεξ από κάποιο κοντινό τους πρόσωπο, όπως σημειώνει το Rolling Stone.

«Η έλλειψη εστίασης σε τραγικές περιπτώσεις όπως αυτές, υπέρ των πιο δραματικών αφηγήσεων για διεθνείς αποστολές διάσωσης και σκιώδεις άγνωστους που απάγουν παιδιά, έχει οδηγήσει σε μια λοξή αντίληψη για την εμπορία παιδιών. Αγνοώντας την πραγματικότητα για το πώς μοιάζουν τα θύματα και οι διακινητές και τα μεγαλύτερα δομικά ζητήματα που εμποδίζουν τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο να λάβουν βοήθεια — όπως, ας πούμε, ευρέως διαθέσιμα, χρηματοδοτούμενα από την κυβέρνηση προγράμματα θεραπείας κατάχρησης ουσιών για οικογένειες που παλεύουν με τον εθισμό», λέει η Huizar και συμπληρώνει ότι «Ταινίες κατά της εμπορίας ανθρώπων όπως το Sound of Freedom και το blockbuster Taken του 2006 μπορεί να έχουν το ακούσιο αποτέλεσμα να μην ρίχνουν φως σε ένα πολύ σοβαρό και πραγματικό πρόβλημα, αλλά να το κρύβουν».

https://youtu.be/Rt0kp4VW1cI?si=-7Eia4Dnm2IfUZv5