Η Ίνγκριντ είναι μια μοναχική γυναίκα-δολοφόνος με ένα ιδιαίτερο χάρισμα: χρησιμοποιεί το σκοτάδι για να περάσει σε ένα παράλληλο σύμπαν ώσπου να επανεμφανιστεί σε κάποιο άλλο μέρος στον αληθινό κόσμο. Η ικανότητά της να διεισδύει και να εξαφανίζεται χωρίς ίχνος την καθιστά αδίστακτη επαγγελματία, αλλά αυτή η δύναμη προέρχεται από έναν άλλο κόσμο, ένα μέρος που κατοικείται από τερατώδη πλάσματα από τα οποία αναδύεται όλο και λιγότερο ανθρώπινη.

Μια ταινία με πολλή φαντασία, που εναλλάσσει το φόβο και το συναίσθημα, ένα γοητευτικό παραμύθι όπου τα όρια του ανθρώπινου και του μη ανθρώπινου είναι οριστικά δυσδιάκριτα…η ταινία Μια φάλαινα (A whale) προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στην κατηγορία Ανοικτοί ορίζοντες, σε σενάριο, σκηνοθεσία και μοντάζ Πάμπλο Ερνάντο.

O 38 χρονος Βάσκος -γεννήθηκε στη Βιτόρια, πρωτεύουσα της χώρας των Βάσκων- μας μιλάει για τη Φάλαινα και τα «τέρατα».

Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς είναι πραγματικό, είπε ο Πάμπλο Πικάσο. Συμφωνείτε; Και αν ναι πιστεύετε ότι η φαντασία είναι καλύτερη από την πραγματικότητα;

Περνάμε το ένα τρίτο της ζωής μας κοιμώμενοι και αν υπολογίσετε τον χρόνο που περνάμε ονειροπολώντας η σκεπτόμενοι ή απλά μιλώντας με τον εαυτό μας θα έλεγα ότι αυτό που φανταζόμαστε είναι εξίσου σημαντικό με την αλληλεπίδρασή μας με τον πραγματικό κόσμο γύρω μας. Αυτό που βλέπουμε και αισθανόμαστε σε αυτό το χώρο μας επηρεάζει βαθιά.

Τι απαντάτε ότι είστε, Ισπανός ή Βάσκος; Και ποια είναι η διαφορά αν υπάρχει διαφορά…

Αυτό εξαρτάται από το ποιος ρωτάει. Δεν είμαι συναισθηματικό άτομο από αυτή την άποψη.

Πώς σας ήρθε στο μυαλό η φάλαινα; Γιατί επιλέξατε αυτή και όχι κάποιο άλλο ζώο;

Οι αδέσποτες φάλαινες πάντα με γοήτευαν. Είναι μια πολύ μυστηριώδης εικόνα: ένα τεράστιο, πανίσχυρο, σχεδόν μυθικό ζώο να κείτεται αβοήθητο στο έδαφος, έξω από το στοιχείο του. Ένα χαμένο πλάσμα. Υπάρχει κάτι θλιβερό και μαγευτικό σε αυτές.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη, η πιο ιδιαίτερη στιγμή στα γυρίσματα;

Περάσαμε 5 εβδομάδες και 2 ημέρες στο Μπιλμπάο.. Η ημέρα που γυρίσαμε τη σκηνή στην παραλία ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για μένα προσωπικά. Τη δεύτερη μέρα γυρίσαμε το πρώτο πλάνο της ταινίας, και αυτό ήταν το πρώτο πλάνο με την Ingrid. Το να βλέπω τον χαρακτήρα να ζωντανεύει μπροστά στην κάμερα ήταν πραγματικά συναρπαστικό.

Είναι πιο εύκολο να συνδυάζετε τις δύο ιδιότητες σκηνοθέτη-σεναριογράφου;

Για μένα είναι και τα δύο μέρος της ίδιας διαδικασίας, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το μοντάζ. Όλα αυτά είναι απλώς η δημιουργία της ταινίας που βλέπεις στο μυαλό σου.

Στον πραγματικό κόσμο ποια είναι για εσάς τα «τέρατα»;

Οι φασίστες.

Όταν δημιουργήσατε τους ήρωες σας, ποιους είχατε στο μυαλό σας;

Έγραψα τον χαρακτήρα της Ίνγκριντ έχοντας στο μυαλό μου την Ingrid Garcia-Jonsson. Είναι γραμμένος γι’ αυτήν. Είναι το κέντρο της ταινίας, είναι η ιστορία της. Και το μυστήριό της είναι αυτό που χτίζει την ταινία.

Οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν γράφτηκαν για κάποιον συγκεκριμένο ηθοποιό, αλλά μόλις σκέφτηκα τον Ramón Barea για τον Μέλβιλ δε μπορούσα να σκεφτώ κανέναν άλλο.

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τα «τέρατα» είχαν ολόκληρο αφιέρωμα. Γιατί πιστεύετε ότι μας ελκύουν τα κάθε είδους τέρατα;

Νομίζω ότι μας ελκύουν τα τέρατα επειδή αντιπροσωπεύουν τους φόβους μας. Κάθε είδος φόβου μπορεί να κωδικοποιηθεί ως τέρας σε μια ιστορία και μέσα από αυτή την ιστορία μπορούμε να το πλησιάσουμε, να βιώσουμε την παρουσία του, να τρομοκρατηθούμε και, τελικά, να απομακρυνθούμε από αυτό όταν τελειώνει η ταινία. Και νομίζω ότι αυτό μας βοηθάει στη ζωή μας.

Γνωρίζετε την ελληνική μυθολογία; Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας;

Έχω διαβάσει μόνο τα προφανή, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Δεν είμαι αρκετά εξοικειωμένος με αυτά για να μπορώ να μιλήσω με σιγουριά, αν και θυμάμαι ότι έμεινα αρκετά έκπληκτος όταν διάβασα τη Θεογονία.

Μετά τη Θεσσαλονίκη πού θα ταξιδέψει η Φάλαινα;

Έχουμε μερικά φεστιβάλ τις επόμενες εβδομάδες, όλα στην Ισπανία: Alcalá de Henares, Μάλαγα, Χιχόν, Τενερίφη. Τον επόμενο χρόνο θα συνεχίσουμε με τα διεθνή φεστιβάλ.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Έχω τρία σενάρια έτοιμα να ξεκινήσω. Απλά χρειάζομαι έναν παραγωγό.

Με πρόσφατη την τραγωδία στη Βαλένθια, πιστεύετε ότι η φύση ή ο άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος;

Αυτό που συνέβη στη Βαλένθια είναι ένας συνδυασμός ενός φυσικού φαινομένου που έγινε ακραίο λόγω της κλιματικής αλλαγής, πόλεων και κωμοπόλεων που χτίστηκαν σε περιοχές που πλημμύρισαν και της εγκληματικά ανίκανης διαχείρισης από τη δεξιά κυβέρνηση.