του Πάνου Κατσαχνιά

Ο ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΡΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΜΕΡΟΣ 1ο
Μεγ. Βρετανία, Περιπέτεια, 2010
του Ντέιβιντ Γιέιτς
με τους Nτάνιελ Ράντκλιφ, Ρούπερτ Γκριντ, Έμα Γουότσον, Μάθιου Λιούις, Ρέιφ Φάινς

Η παρέα των τριών μικρών μάγων μεγάλωσε και η σύγκρουση με το κακό μπαίνει στην τελική της ευθεία. Έστω και σε δύο μέρη. Το πρώτο τώρα και το τελευταίο τον Ιούλιο του 2011. Εκτός όμως από τον Χάρι Πότερ, την Ερμιόνη και τον Ρόν, που εμφανέστατα μεγαλώσανε όλα αυτά τα χρόνια, «μεγάλωσε» και η ταινία. Ακόμα κι αν δεν έχει κανείς παρακολουθήσει τις προηγούμενες της σειράς, μπορείς άνετα να παρακολουθήσεις την υπόθεση της καινούργιας. Ξεφεύγοντας από τα στενά σχολικά πλαίσια της ζωής στο Χογκουάρτς, παρακολουθούμε λοιπόν τους ήρωες της να αντιμετωπίζουν μόνοι τους πλέον τις δύσκολες καταστάσεις και τα καινούργια διλλήματα που αυτές δημιουργούν, σε μια καθαρή πορεία σύγκρουσης ανάμεσα στο καλό που οι ίδιοι εκπροσωπούν και στο κακό απέναντι στο πρόσωπο του μάγου Βόλντεμορτ. Στηριζόμενοι λοιπόν ο ένας στον άλλο εξορμούν για την επικίνδυνη αποστολή της ανίχνευσης και καταστροφής του μυστικού αθανασίας του Βόλντεμορτ, των Πεμπτουσιωτών. Οι Σκοτεινές Δυνάμεις όμως, στην προσπάθειά τους να τους καταστρέψουν έχουν μετατρέψει τον κόσμο της μαγείας, σε έναν πολύ επικίνδυνο τόπο. Ο πόλεμος που τόσο πολύ φοβούνταν όλοι, έχει ξεσπάσει και οι Θανατοφάγοι του Βόλντεμορτ τρομοκρατώντας και συλλαμβάνοντας όποιον τολμήσει να προβάλει την οποιαδήποτε αντίρρηση ή αντίσταση, καταλαμβάνουν το Υπουργείο Μαγείας και την Σχολή για Μαγείες και Ξόρκια Χόγκουαρτς. Αυτό όμως που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν και το οποίο έχει τεράστια αξία για τον Βόλντεμορτ είναι άλλο: ο Χάρι Πότερ. Ο Εκλεκτός γίνεται το θήραμα καθώς οι Θανατοφάγοι των κυνηγούν προκειμένου να τον οδηγήσουν ενώπιον του Βόλντεμορτ… ζωντανό. Η μόνη ελπίδα του Χάρι είναι να βρει τους Πεμπτουσιωτές πριν τον Βόλντεμορτ. Όσο αναζητά στοιχεία, ανακαλύπτει μια παλιά και σχεδόν ξεχασμένη ιστορία, εκείνης του «Θρύλου των Κλήρων του Θανάτου», η οποία αν αποδειχθεί ότι αληθεύει, μπορεί να χαρίσει στον Βόλντεμορτ την υπέρτατη δύναμη που αναζητά. Ο Χάρι όμως, δεν γνωρίζει ότι το μέλλον του έχει χαραχτεί, όταν εκείνη τη μοιραία ημέρα της δολοφονίας των γονιών του, έγινε “το Αγόρι Που Έζησε”. Ο Χάρι Πότερ βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην αποστολή για την οποία προετοιμάζεται από την πρώτη ημέρα που βρέθηκε στο Χόγκουαρτς: την τελική μάχη με τον Βόλντεμορτ. Αλλά γι’ αυτό θα χρειαστεί να περιμένουμε ως το καλοκαίρι.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ
ΗΠΑ, Πολιτικό Θρίλερ, 2010
του Νταγκ Λάιμαν
με τους Σον Πεν, Ναόμι Ουότς, Σαμ Σέπαρντ, Ντέιβιντ Ντένμαν, Μπρους ΜακΓκίλ, Τάι Μπαρέλ

Η ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, καταγράφει την ιστορία της Valerie Plame που την υποδύεται η Naomi Watts. Κατά την διάρκεια της θητείας Μπους στον Λευκό Οίκο και του πολέμου στο Ιράκ, ο Τζόσεφ Γουίλσον που τον υποδύεται ο Sean Penn, διπλωμάτης του υπουργείου εξωτερικών, σε ένα άρθρο του τότε στην εφημερίδα “New York Times”, είχε γράψει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ χειρίστηκε επιδέξια το ψέμα της ύπαρξης όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, προκειμένου να δικαιολογήσει την εισβολή. Τι το ήθελε! Καλά να στην λένε οι αντίπαλοι, αλλά και οι δικοί σου; Έτσι η κυβέρνηση αντίθετα σε κάθε κοινή λογική και στο σύνταγμα, αποκαλύπτει δημόσια ένα «αθώο» οικογενειακό μυστικό για να τον τιμωρήσει. Ότι δηλαδή, η σύζυγός του Valerie Plame, στην πραγματικότητα είναι ενεργή πράκτορας της CIA με αποστολές στις χώρες που κάθε φορά μετατίθετο ο ίδιος. Κι έτσι το οικογενειακό δράμα τώρα αρχίζει. Οι ανατροπές στην σχέση τους και η διάθεση του συζύγου να απαντήσει στο άδικο χτύπημα «κάτω από την μέση» από την κυβέρνηση με το «άδειασμα» της συζύγου του. Οι αντιδράσεις απέναντι τους, από εκείνο το κομμάτι μιας κοινωνίας βουτηγμένης στην τρόμο-υστερία. Αλλά κυρίως, ένα δίωρο πατριωτικό μάθημα, για το πώς πρέπει να τηρούνται οι κανόνες του παιχνιδιού και οι νόμοι απ’ όλους ανεξαιρέτως. Τους αμερικανούς εννοείται. Γιατί απέναντι σε τρίτους, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

ΕΝΩΠΙΟΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Γαλλία, Δράμα, 2010
του Ξαβιέ Μποβουά
με τους Λαμπέρ Γουίλσον, Μάικλ Λόνσντέιλ, Ολιβιέ Ραμπουρντέν, Φιλίπ Λάουντενμπαχ

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η ήρεμη ζωή μιας ομάδας καθολικών μοναχών που ζουν στην Αλγερία, διασαλεύεται από τις εμφύλιες ταραχές ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους ισλαμιστές, που θέτουν σε κίνδυνο τη συνέχιση της παραμονής τους εκεί καλώντας τους να πάρουν μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον τους. Η εσωτερική γαλήνη των μοναχών διαποτίζει και την ατμόσφαιρα της ίδιας της ταινίας που παρακολουθεί τις καθημερινές συσκέψεις τους, την ημερήσια προσευχή, τις ασχολίες και τις επαφές τους με το τοπικό πληθυσμό, εμμένει στην υπαρξιακή αμφιβολία για την αποστολή τους και τις παραμέτρους που δίνουν αξία στη ζωή. Το φιλμ κινείται περιγραφικά, δεν έχει κορυφώσεις, ενώ αδιαφορεί στην ουσία για το σασπένς της τύχης των ηρώων του. Εξαιτίας της αναφοράς της στην πολιτική ιστορία και τις γαλλοαλγερινές σχέσεις ευαισθητοποίησε ιδιαίτερα τη γαλλική πλευρά και ίσως αυτό εξηγεί ως ένα βαθμό τόσο τη βράβευση στις Κάννες όσο και το γεγονός ότι η ταινία θα είναι η επίσημη συμμετοχή της Γαλλίας στα Όσκαρ το 2011.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Ελλάδα, Δράμα, 2010
του Λάκη Παπαστάθη
με τους Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Μαρία Ζορμπά, Δημήτρη Καταλειφό, Λουκία Μιχαλοπούλου, Νικόλα Παπαγιάννη, Θόδωρο Κατσαδράμη, Χρήστο Στέργιογλου, Υβόννη Μαλτέζου, Μυρτώ Παράσχη, Άρτο Απαρτιάν, Θάνο Γραμμένο, Νέλη Καρρά, Μπάμπη Αλατζά, Δημήτρη Καραμπέτση

Ο Λάκης Παπαστάθης μένει ακέραια πιστός στη φόρμα που τον εκφράζει καλλιτεχνικά δεκαετίες τώρα, και εμπνέεται από τα γεγονότα που σημάδεψαν την παιδική του ηλικία, την κοινωνική συνείδηση και το πολιτικό του περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Αφηγούμενος μια συγκινητική ιστορία οικογενειακών δεσμών και σχέσεων παρακολουθεί την ιστορία του Κώστα, που μετά από είκοσι χρόνια παραμονής στο Παρίσι επιστρέφει στην πατρίδα του, την Μυτιλήνη. Αφορμή, η κληρονομιά του οικογενειακού του σπιτιού. Ο ήρωας είχε φύγει από το νησί στα δεκαοχτώ του για σπουδές κινηματογράφου στο Παρίσι κι έκτοτε δεν ξαναγύρισε. Ένα βαρύ οικογενειακό ιστορικό τον κρατούσε μακριά. Κατά την επιστροφή του συναντάει όσους από τους συγγενείς του έχουν απομείνει και θυμάται έντονα εκείνους που έχουν φύγει για πάντα από τη ζωή. Οι μνήμες της παιδικής ηλικίας των δέκα χρόνων, της εποχής δηλαδή που συνέβησαν τα δραματικά γεγονότα στην οικογένειά του, αναβιώνουν στο μυαλό του. Και η ανάμνηση αυτών που έχουν «φύγει», αλλά και όσοι ζουν ακόμα τον κάνουν να ξαναγαπήσει τον τόπο του. Καταλυτικό ρόλο θα παίξει η σχέση του με την Ελένη, τη δυναμική κι ευαίσθητη γιατρό που εργάζεται στο γηροκομείο της Μυτιλήνης και του δημιουργεί νέα ερείσματα για τον τόπο του.

Το Χάρισμα
Ελλάδα, Κομεντί, 2010
της Χριστίνας Ιωακειμίδη
με τους Βάσω Καβαλιεράτου, Μάκη Παπαδημητρίου, Γιάννη Τσορτέκη, Δονάτο Τάτση, Φωτεινή Κοντουδάκη, Ανδρέα Κοντόπουλο, Σταυρούλα Λογοθέτη, Σοφία Σεϊρλή

Η Ισμήνη είναι μορφωμένη, ευκατάστατη, ευαίσθητη αλλά συναισθηματικά παράλυτη. Προσπαθεί να έχει τα πάντα υπό έλεγχο: τη δουλειά, το διαμέρισμά, τις σχέσεις της, αλλά κυρίως τα συναισθήματά της. Χρησιμοποιεί ένα σύστημα προστασίας απλό, αλλά όπως αποδεικνύεται καθόλου αποτελεσματικό: κανείς δεν επιτρέπεται να πλησιάσει αρκετά. Ο Χάρης είναι ακαλλιέργητος, αγενής, άξεστος, προσβλητικά ειλικρινής και γεμάτος πάθος. Ένας συναισθηματικός οδοστρωτήρας. Τελικά οι σχέσεις του έχουν τα ίδια αποτελέσματα με της Ισμήνης. Πρόσκαιρες και αδιέξοδες. Κι ενώ η κρυφή σχέση της Ισμήνης με τον παντρεμένο προϊστάμενό της καταρρέει, ο Χάρης γνωρίζει την Ισμήνη. Την ερωτεύεται στην πρώτη τους συνάντηση, της το ανακοινώνει στην δεύτερη, στην τρίτη είναι πια σίγουρος πως είναι η γυναίκα με την οποία θέλει να μοιραστεί την ζωή του. Εκείνη, στην αρχή τον αντιπαθεί, μετά νοιώθει αποστροφή, εν τέλει είναι σίγουρη πως δεν θέλει να τον ξαναδεί ποτέ. Μήπως είναι κι αυτή ερωτευμένη μαζί του, κι απλώς δεν το ξέρει ακόμα; Κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών και ενώ σκοντάφτουν διαρκώς στις διαφορές των επιλογών και της προσωπικότητάς τους θα τολμήσουν αυτό που μέχρι τώρα αρνούνται πεισματικά: να δώσουν μια ουσιαστική ευκαιρία, αρχικά στον εαυτό τους, και ύστερα ο ένας στον άλλον. Να την δώσουν, αλλά αυτά τα πράγματα δεν θέλουνε ζόρι…