Η «Επιστροφή στην Σεούλ» αναδείχθηκε η καλύτερη τανία στα βραβεία του διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες πρεμιέρας».

Η ταινία του Ντέιβι Τσου «Επιστροφή στη Σεούλ» ήταν η μεγάλη νικήτρια στο φετινό 28ο φεστιβάλ.

Το σκεπτικό της βράβευσης με τα λόγια της κριτικής επιτροπής ήταν:

«Λένε ότι ενώ όλα είναι εύθραυστα και στιγμιαία και θα μπορούσαν να εξαφανιστούν σε ένα δευτερόλεπτο, οι μητέρες και τα παιδιά είναι για πάντα.

»Είναι η βάση της ανθρώπινης εμπειρίας, της ανθρώπινης ύπαρξης. Τι θα απογίνουν εκείνοι που δεν έχουν μητέρα; Εκείνοι των οποίων οι μητέρες αρνήθηκαν να γίνουν μητέρες τους; Που αρνήθηκαν να τα μεγαλώσουν ως παιδιά τους και συνεχίζουν να αρνούνται να τα γνωρίσουν; Πώς θα μάθουν να περπατούν και να μιλούν; Πώς θα χορέψουν και πώς θα κάνουν σεξ; Πώς θα αγαπήσουν και θα μισήσουν;

»Ίσως με αυτή την αγωνιώδη ελευθερία των αιωνίως αδίστακτων, για τους οποίους, όπως λέει και η ίδια η ταινία, «τα πάντα μπορούν να εξαφανιστούν σε μια στιγμή».

»Το βραβείο σκηνοθεσίας δόθηκε στο «1976» της Μανουέλα Μαρτέλι επειδή η σκηνοθέτρια «διατυπώσει μια πραγματική κινηματογραφική πρόταση, υπογράφοντας μια όμορφη μελέτη χαρακτήρων και χτίζοντας έναν φιλόδοξο αισθητικό και αφηγηματικό χώρο» (το σκεπτικό της επιτροπής και πάλι) ενώ το βραβείο του σεναρίου πήγε στο «Joyland» του Σαίμ Σαντίκ, μια ιστορία σύγχρονης οικογένειας από το Πακιστάν με τους αναγνωρίσιμους στερεοτυπικούς ρόλους να πνίγουν σχεδόν όλα τα μέλη της. Το βραβείο της ΠΕΚΚ αλλά και του κοινού (από τις σπάνιες φορές που αυτά τα δύο ταυτίζονται) δόθηκε στο «Μπλε καφτάνι» της Μαριάμ Τουζανί.

»Το σκεπτικό των Ελλήνων κριτικών ήταν: «Η ΠΕΚΚ επιλέγει να δώσει το βραβείο σε μια ταινία, στην οποία η σκηνοθέτις, με ριζοσπαστική κριτική διάθεση, αντιμετωπίζει μια σύνθετη πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα και παρουσιάζει εξαιρετικά τους έμφυλους διαχωρισμούς. Έτσι καθιστά για το ευρωπαϊκό κοινό την ταινία της αντίδοτο στον οριενταλισμό. Όλα τα παραπάνω τα επιτυγχάνει μέσα από τη σύγχρονη κινηματογραφική γλώσσα, το μοντάζ, την ευαισθησία του βλέμματος της κάμερας και τις υποβλητικές ερμηνείες».

Τέλος, καλύτερο ντοκιμαντέρ αναδείχτηκε το «Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία» της Λόρα Πόιτρας ενώ ειδική μνεία απέσπασε η ταινία «Ενεχυροδανειστήριο» του Λούκας Κοβάλσκι».