Λίγες και καλές οι νέες ταινίες που κυκλοφορούν στις αίθουσες τη νέα κινηματογραφική εβδομάδα. Ξεχωρίζει ο βραβευμένος με τον Χρυσό Λέοντα της Βενετίας «Joker», με τον Χοακίν Φίνιξ σε μία εξαιρετική ερμηνεία, αλλά και η κυκλοφορία της πιο πολυσυζητημένης ταινίας των ημερών μας, οι «Ενήλικοι στην Αίθουσα» του σπουδαίου, Κώστα Γαβρά.

Την τετράδα των καινούργιων ταινιών που κυκλοφορούν στους εγχώριους κινηματογράφους, συμπληρώνει το «Αμερικάνικο Όνειρο» της Ιωάννας Ουρικάρου, το οποίο είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, καθώς και «Το Αυγό» του Quan’an Wang, το οποίο προβλήθηκε πριν λίγες ημέρες και στις 25ες Νύχτες Πρεμιέρας. Αναλυτικά:

«Joker» (2019) του Τοντ Φίλιπς (Η.Π.Α., Καναδάς)

Πάντα μόνος ανάμεσα στο πλήθος, ο Άρθουρ Φλεκ (Χοακίν Φίνιξ) αναζητά να συνδεθεί. Καθώς περιφέρεται στην εχθρική Γκόθαμ, ο Άρθουρ φοράει δύο μάσκες. Τη μία τη βάφει ο ίδιος στο πρόσωπο του κάθε πρωί που δουλεύει ως κλόουν. Τη δεύτερη δεν μπορεί να τη βγάλει ποτέ. Είναι η μεταμφίεση που κρύβει τη μάταιη προσπάθεια του να γίνει μέρος του κόσμου γύρω του και όχι απλώς ένας συνηθισμένος άντρας. Ορφανός από πατέρα, ο Άρθουρ έχει μία αδύναμη μητέρα, που τον φωνάζει Happy, το παρατσούκλι που του καλλιεργεί ένα μόνιμο, σπασμωδικό χαμόγελο για να κρύψει τον πόνο μέσα του. Αλλά, κάθε φορά που τον περιγελούν, αυτός ο κοινωνικά απόβλητος άντρας εκτροχιάζεται ακόμα περισσότερο.

Ο «Joker» του σπουδαίου και τρεις φορές Υποψήφιου για Όσκαρ ηθοποιού, Χοακίν Φίνιξ (The Master, Walk the Line) και του ευφυούς δημιουργού, Τοντ Φίλιπς (Hangover, Σκυλιά του Πολέμου) απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο 76ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετία, κατοχυρώνοντας μία θέση στην οσκαρική κούρσα και αλλάζοντας για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανομάστε τις ταινίας των σούπερ ηρώων.

Η πολυσυζητημένη νέα εκδοχή του νοσηρού ήρωα κάνει τη διαφορά και επικεντρώνεται στη γένεση του εμβληματικού κακού, όπως ξεπήδησε από την περιθωριακή προσωπικότητα ενός μοναχικού ανθρώπου στην εχθρική Γκόθαμ των ‘80ς, που ποτέ δεν του έδωσε μία ευκαιρία. Ο Φίλιπς ξετυλίγει μεθοδικά μία αλληγορική σπουδή χαρακτήρα και ο Φίνιξ μεταμορφώνεται εντυπωσιακά, μέσα από μία καθηλωτική ερμηνεία. Στην ταινία εμφανίζονται επίσης οι: Ρόμπερτ Ντε Νίρο (Taxi Driver), Ζαζί Μπιτζ (Deadpool 2), Φράνσις Κονρόι (American Horror Story) και Μαρκ Μάρον (GLOW), ενώ ο Φίλιπς έγραψε το σενάριο με τον υποψήφιο για Όσκαρ, Σκοτ Σίλβερ (The Fighter). Ο Τοντ Φίλιπς ξετυλίγει μεθοδικά μία αλληγορική σπουδή χαρακτήρα και αλλάζει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις ταινίες των σούπερ ηρώων στην μεγάλη οθόνη.

«Μου αρέσει η πολυπλοκότητα του Τζόκερ και ένιωσα ότι η προέλευση του έχει ενδιαφέρον, αφού κανένας δεν το έχει κάνει. Οπότε, ο Σκοτ Σίλβερ κι εγώ γράψαμε την εκδοχή ενός σύνθετου και πολύπλοκου χαρακτήρα και πώς μπορεί να εξελιχθεί ή να καταστραφεί. Αυτό με ενδιέφερε, όχι απλώς μία ιστορία με τον Τζόκερ, αλλά η ιστορία του πώς έγινε ο Τζόκερ […] Ένα από τα θέματα που ήθελα να εξετάσω ήταν η ενσυναίσθηση, ή μάλλον η έλλειψη της, που κυριαρχεί στον κόσμο του Άρθουρ» – Τοντ Φίλιπς

«Ενήλικοι στην Αίθουσα» (Adults in the Room – 2019) του Κώστα Γαβρά (Γαλλία, Ελλάδα)

Πίσω από κλειστές πόρτες, μια ανθρώπινη τραγωδία εξελίσσεται. Ένα παγκόσμιο θέμα, μια ιστορία ανθρώπων παγιδευμένων σε ένα απρόσωπο δίκτυο εξουσίας. Οι σκληροπυρηνικές συναντήσεις του Eurogroup επιβάλλουν στην Ελλάδα μια δικτατορία λιτότητας δίχως να νοιαστούν για την επιβίωση των Ελλήνων. Μια κλειστοφοβική παγίδα δίχως διαφυγή ασκεί πίεση στους πρωταγωνιστές των διαπραγματεύσεων ώστε να προκαλέσει διχόνοια μεταξύ τους. Μια τραγωδία σύμφωνα με την αρχαία ελληνική έννοια όπου οι χαρακτήρες δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, αλλά καθοδηγημένοι από τις συνέπειες της δικής τους αντίληψης για το τι είναι σωστό να κάνουν.

Το «Ενήλικοι στην Αίθουσα» βασίζεται στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη με τίτλο «Ανίκητοι Ηττημένοι» και αφηγείται τις δύσκολες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Ε.Ε. (Eurogroup), για τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης χρέους στις αρχές του 2015. Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου, μάλιστα ο Κώστας Γαβράς ήταν τιμώμενο πρόσωπο καθώς του απονεμήθηκε το βραβείο «Jaeger-LeCoultre Glory to the Filmmaker 2019» για το σύνολο της προσφοράς του, στην Έβδομη Τέχνη.

Οι «Ενήλικοι στην Αίθουσα» δεν είναι η καλύτερη ταινία του Κώστα Γαβρά. Είναι όμως ένα αξιόλογο πολιτικό θρίλερ, το οποίο αξίζει να ιδωθεί στην μεγάλη οθόνη και να συζητηθεί. Υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες σκηνές, όπως για παράδειγμα οι απόρρητες συζητήσεις με τα κινητά στην κατάψυξη, για το Σχέδιο Β σε περίπτωση εξόδου της χώρας από το ευρώ ή η κρυφή ηχογράφηση του Γιάνη Βαρουφάκη, όταν ρωτάει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αν θα ψηφίζει εκείνος το νέο μνημόνιο που τους προτείνει, όντας στη θέση του.

Ο Χρήστος Λούλης είναι εξαιρετικός ενσαρκώνοντας τον Βαρουφάκη, σε αντίθεση με τον Αλέξανδρο Μπουρδούμη, που με υπερβολικό παίξιμο στις περισσότερες σκηνές, δεν πείθει ως Αλέξης Τσίπρας. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί στέκονται αρκετά ικανοποιητικά. Ειδικά η τετράδα των Ούλριχ Τουκούρ (Σόιμπλε), Ντάν Σούρμανς (Γερούν Ντάισελμπλουμ), Ζοσιάν Πινσόν (Κριστίν Λαγκάρντ) και Βαλέρια Γκολίνο (Δανάη Στράτου). Αξιοπρεπώς εμφανίζονται και οι περισσότεροι Έλληνες ηθοποιοί που απαρτίζουν το υπουργικό συμβούλιο, με το ενδιαφέρον να μετατοπίζεται στο γεγονός ότι ο θεατής καλείται να αποκρυπτογραφήσει ποιος ενσαρκώνει ποιον, μέσα από τις ομιλίες τους. Τέλος αξίζει να σημειώσουμε ότι την χαρακτηριστική μουσική της ταινίας, υπογράφει ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή κινηματογραφικούς συνθέτες, ο βραβευμένος με δύο Όσκαρ, ελληνικής καταγωγής, Γάλλος δημιουργός, Αλεξάντρ Ντεσπλά.

• Κώστας Γαβράς: Πολιτική και κοινωνικός προβληματισμός στην μεγάλη οθόνη

«Αμερικάνικο Όνειρο» (Lemonade – 2018) της Ιωάννας Ουρικάρου (Ρουμανία, Καναδάς, Γερμανία, Σουηδία)

Η Μάρα, μια τριαντάχρονη ανύπαντρη μητέρα από τη Ρουμανία, εργάζεται στις Η.Π.Α. σαν αποκλειστική νοσοκόμα με προσωρινή βίζα. Θέλοντας να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για το γιo της, παντρεύεται τον ασθενή της, Ντάνιελ, λίγο πριν λήξει η άδεια παραμονής της. Οι διαδικασίες για την απόκτηση της πράσινης κάρτας ξεκινούν δίνοντας συνεντεύξεις στον αρμόδιο υπάλληλο του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής, τον Mότζι. Ωστόσο, τα πράγματα περιπλέκονται και προκύπτουν συνεχώς εμπόδια.

Μια παραγωγή του βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα σκηνοθέτη, Κρίστιαν Μουντζίου (εκπροσώπου του λεγόμενου «Νέου Κύματος του ρουμανικού σινεμά») για την πικρόξινη γεύση του σύγχρονου κόσμου, όπου η πιο σκληρή εξουσία ασκείται μέσα από την ψευδαίσθηση της ελεύθερης επιλογής. Η σκηνοθέτιδα καταπιάνεται με τα επίκαιρα ζητήματα της μετανάστευσης στις Η.Π.Α. και τη σεξουαλική κακοποίηση, καθώς και πώς τα δύο τελευταία συνδέονται μέσα από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς. Επίσημη Συμμετοχή στο 68ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και στο 59ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Ματιές στα Βαλκάνια. Ηθοποιοί: Μαλίνα Μανόβιτσι, Ντίλαν Σμιθ, Στιβ Μπάσιτς.

Κυκλοφορούν Επίσης:
«Το Αυγό» (Öndög – 2019) του Quan’an Wang (Κίνα, Μογγολία)

Ένας 18χρονος αστυνομικός φυλάει μόνος του τη σκηνή ενός εγκλήματος με θύμα μια γυμνή, νεαρή γυναίκα. Μια 35χρονη ντόπια έχει σταλεί να τον βοηθήσει. Σε αυτή τη σκοτεινή και απομονωμένη νύχτα στις στέπες της Μογγολίας, οι δυο τους κάνουν σεξ και η γυναίκα μένει έγκυος. Μια πράξη που έχει το δικό της απώτερο κίνητρο. Την τέλεια αγάπη, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν την κρατάς μακριά από έναν άντρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής σας.

«Γράφω τα σενάρια για όλες μου τις ταινίες, όμως αυτή τη φορά δεν υπήρχε σενάριο. Στη Μογγολία όσα είδα ξεπερνούν τα όρια της γλώσσας. Η ομάδα της παραγωγής έφτασε στη Μογγολία στις 8 Ιανουαρίου 2018. Μας πήρε 90 μέρες να προετοιμάσουμε τα γυρίσματα, 60 μέρες γυρισμάτων με πολλαπλές δυσκολίες και καθισμένος στο γραφείο μοντάζ στο Πεκίνο, παρακολούθησα για πρώτη φορά ολοκληρωμένη την ταινία. Πρόκειται για μια ταινία με θέμα τη ζωή, τον θάνατο και την αγάπη. Το Αυγό είναι μια διαφορετική οπτική πάνω στη θεματική αυτή. Στη σύντομη παραμονή μου στη Μογγολία βίωσα τη διαφορετική αίσθηση χρόνου εκεί. Ο χρόνος για τους ανθρώπους που ζουν στις στέπες έχει τη δική του λογική και αυτή η λογική είναι διαφορετική και ως προς το πώς αντιμετωπίζουν το νόημα του θανάτου ή της αγάπης. Πάντα πίστευα ότι προτού ολοκληρώσεις μια ταινία, η δυνατότητα της γλώσσας να σε προλάβει είναι μικρή, ενώ μετά την ολοκλήρωση η γλώσσα πάντα μοιάζει επιφανειακή. Απλά ας παρακολουθήσουμε μια ταινία. Öndög στα Μογγολικά είναι το αυγό.» – Quan’an Wang