του Βασίλη Κεχαγιά

Δεν είναι μόνον αγροτικά τα μπλόκα αυτόν τον καιρό. Φαίνεται παράδοξο (αλλά ίσως να μην είναι τυχαίο) το γεγονός ότι ένας άλλος χώρος, ο οποίος βιώνει την τακτική του «μπλόκου» τον τελευταίο καιρό, είναι ο κινηματογραφικός. Είναι γνωστό ότι οι «Κινηματογραφιστές στην ομίχλη» έχουν εντείνει τον αγώνα τους, ο οποίος αποσκοπεί στην κατάθεση νομοσχεδίου για τον κινηματογράφο από τη μεριά του υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου. Ένας αγώνας, ο οποίος ξεκίνησε με «μπλόκο» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στα Κρατικά Βραβεία του Νοεμβρίου και συνεχίζεται με αντίστοιχο «μπλόκο» στο επερχόμενο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, προκειμένου να μη μείνει ανενημέρωτη η Θεσσαλονίκη, όσον αφορά στη φετινή εγχώρια κινηματογραφική δημιουργία, οι «Ομιχλιστές» ξεκινούν την προβολή των έργων τους την προσεχή Πέμπτη στον Κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ (ιδιοκτησία και χρήσης Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης).

Ήδη έχουν εμφανιστεί τα πρώτα αυθεντικά παράδοξα. Δεν είναι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου μειωμένο (και για να το πούμε ωμά: «φτυσμένο») από την ως τώρα στάση των «Ομιχλιστών», ώστε να τους προσφέρει χείρα βοηθείας, ενισχύοντας τις προβολές τους; Διευθυντική μεγαλοψυχία της κυρίας Δέσποινας Μουζάκη ή απλό αδιέξοδο; Υπήρξε πίεση από τον πολιτικό προϊστάμενο του Φεστιβάλ ή τρομοκρατήθηκε η Διεύθυνση από την ενδεχόμενη παρέλαση των ταινιών σε γειτονικό πολυκινηματογράφο; Θα πρέπει να θεωρείται απίθανη η πριμοδότηση των «Ομιχλιστών» από τον υπουργό Πολιτισμού, τη στιγμή που το «μπλόκο» τού βάζει το μαχαίρι στο λαιμό, τη στιγμή μάλιστα που ο ίδιος έχει υποσχεθεί κατάθεση του νομοσχεδίου ως τα τέλη Φεβρουαρίου. Θα πρέπει, επίσης, να μη θεωρείται στο παραμικρό ανταγωνιστική προς την αίθουσα του Φεστιβάλ η όπου αλλού παρουσίαση των ταινιών. Άρα, απλό αδιέξοδο….

Και αφού τόσο νοιάζονται όλοι για τη Θεσσαλονίκη, γιατί τόσο αβασάνιστα άνοιξαν το δρόμο για την κάθοδο των Κρατικών Βραβείων στην Αθήνα; (Mην έχετε αμφιβολίες, αργά ή γρήγορα θα συμβεί…) Και γιατί για λόγους ισχυρής εξοικονόμησης πόρων σε έναν ιδιαίτερα πολυδάπανο, σχεδόν σπάταλο θεσμό, δεν ανεβάζουν τα γραφεία της Διοίκησης στη Θεσσαλονίκη; Είναι βεβαιότατο ότι η σύμπτυξη των γραφείων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, όπως υφίστανται αυτήν τη στιγμή, θα αποτελέσει σημαντική πηγή οικονομίας και διοικητικής ευρυθμίας.

Είναι, επίσης, γεγονός ότι τα αιτήματα των «Κινηματογραφιστών στην ομίχλη» και δίκαια είναι και επιζητούν τη θεραπεία χρόνιων παθήσεων του ελληνικού σινεμά. Ωστόσο, ο πιεστικός τρόπος με τον οποίο τίθενται, είναι σίγουρο ότι προκαλεί αναταράξεις και συγκρούσεις μεταξύ των «ανταρτών – επαναστατών» και της Πολιτείας. Οι συγκρούσεις εντείνονται όσο ανεβαίνουμε προς τα βόρεια, όπου η προαναφερθείσα «μείωση», την οποία υπέστη το Φεστιβάλ, αυξάνει την καχυποψία και την αμυντική αντιμετώπιση των «Ομιχλιστών» από τις εκεί κινηματογραφικές, δημοσιογραφικές και ευρύτερα κοινωνικές ομάδες. Άλλο ένα παράδοξο, λοιπόν: πώς γίνεται χορηγός επικοινωνίας μιας εκδήλωσης, η οποία πλήττει έναν κρατικό θεσμό, η επίσης κρατική ΕΡΤ 3; Δεν είναι σα να γίνεται χορηγός στα μπλόκα των αγροτών ο ΟΓΑ;