Ένας νεαρός Πολωνός σκοτώνει χωρίς προφανή αιτία έναν ταξιτζή και καταδικάζεται σε θάνατο, από μια κοινωνία που ούτως ή άλλως έχει χάσει τις ουμανιστικές της αξίες. To «Ου Φονεύσεις» από τον «Δεκάλογο» του Κριστόφ Κισλόφσκι. Μία από τις πιο εμβληματικές ταινίες του σπουδαίου Πολωνού σκηνοθέτη και σίγουρα η πιο σοκαριστική, κυκλοφόρησε το 1988 και αποτελεί μέρος της διάσημης σειράς «Δεκάλογος». Κυκλοφορεί σε επανέκδοση στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 22 Αυγούστου.

Ένας νεαρός, ο Γιάτσεκ, διαπράττει τη βίαιη και παράλογη δολοφονία ενός οδηγού ταξί χωρίς κανένα προφανές κίνητρο. Ο Πιότρ, ένας επίσης νέος, ιδεαλιστής δικηγόρος, προσπαθεί να υπερασπιστεί τον Γιάτσεκ, σε μια προδιαγεγραμμένη δικαστική μάχη. Με φόντο το ζοφερό σκηνικό της Βαρσοβίας, η αφήγηση παρακολουθεί την πτώση του Γιάτσεκ καθώς αντιμετωπίζει τη θανατική ποινή, το ίδιο αδυσώπητη με το έγκλημά του.

Το αριστούργημα του Κριστόφ Κισλόφσκι «Μικρή Ιστορία Για Έναν Φόνο», επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη αυτό το καλοκαίρι σε ψηφιακά αποκατεστημένη έκδοση από τη Summer Classics. Έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο της Επιτροπής για την καλύτερη ταινία στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών αλλά και το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI

Το συγκεκριμένο φιλμ εδραιώθηκε δικαίως ως ένα από τα πιο δυνατά κινηματογραφικά έργα για τη βία και την ανθρώπινη ηθική, σημειώνοντας μεγάλη κριτική και εμπορική επιτυχία και συμβάλλοντας στην κατάργηση της θανατικής ποινής στην Πολωνία.

Η ταινία διαδραματίζεται στη μουντή Βαρσοβία της δεκαετίας του ’80 και ακολουθεί με μια σχεδόν ντοκιμαντερίστικη καταγραφή την καθημερινότητα τριών ανδρών: ενός αποξενωμένου νεαρού, ενός αδιάφορου οδηγού ταξί και ενός δικηγόρου που μόλις ξεκινά την καριέρα του, ενώ ένα ανατριχιαστικό έγκλημα συνδέει τις ζωές τους.

Οι ερμηνείες στην ταινία είναι ωμές και εντυπωσιακές, ενώ ο Κισλόφσκι χρησιμοποιεί παρατεταμένα πλάνα για να προκαλέσει ένα αίσθημα εντεινόμενης ανησυχίας, επιτρέποντας έτσι στο κοινό να βυθιστεί στη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου της ταινίας.

Η αριστουργηματική φωτογραφία του Σλάβομιρ Ίντζιακ με την έντονη χρήση φίλτρων, αντανακλά τη ζοφερότητα της ζωής των χαρακτήρων και δημιουργεί μια αίσθηση ασφυκτικής απόγνωσης, ενώ η εξαιρετική μουσική του πολυβραβευμένου Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ, ενισχύει την ατμόσφαιρα της ταινίας. Όμως ο αντίκτυπος του έργου εκτείνεται πολύ πέρα από την προκλητική απεικόνιση της ασχήμιας της βίας, που αφήνει ένα μόνιμο αποτύπωμα στον θεατή.

Η διερεύνηση του υπαρξιακού παραλόγου, οι συνέπειες των επιλογών μας, οι τρόποι με τους οποίους η κοινωνία διαιωνίζει και κανονικοποιεί τη βία ενώ ταυτόχρονα κατασκευάζει ηθικά όρια, η ζοφερή εικόνα ενός κόσμου όπου η δικαιοσύνη δεν είναι παρά εκδίκηση, όλα προκαλούν τους θεατές να αναμετρηθούν με τη δική τους ηθική και να προβληματιστούν για τη δική τους συνενοχή, καθιστώντας το «Μικρή Ιστορία Για Έναν Φόνο» μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία.

Κριστόφ Κισλόφσκι / Krzysztof Kieslowski (27 Ιουνίου του 1941 – 13 Μαρτίου του 1996)

Ο Κριστόφ Κισλόφσκι, μία από τις κυρίαρχες κινηματογραφικές μορφές στην Ευρώπη, γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1941. Στα πρώτα του χρόνια αναγκάστηκε να μετακινηθεί σε αρκετές πόλεις, ενώ σε ηλικία 16 ετών γράφτηκε σε σχολή πυροσβεστών, την οποία παράτησε πολύ σύντομα. Το 1965 έγινε δεκτός στην περίφημη Κινηματογραφική Σχολή του Λοντζ και την επόμενη χρονιά γύρισε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του «Tramwaj» (1966). Το 1969 αποφοίτησε από τη σχολή έχοντας γυρίσει τέσσερις ταινίες μικρού μήκους και για τα επόμενα χρόνια σκηνοθέτησε αρκετά ντοκιμαντέρ.

Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας είναι το «Personel» του 1975. Η συγκεκριμένη ταινία όπως και η επόμενή του «Το Σημάδι» του 1976, είναι έργα κοινωνικού ρεαλισμού με ένα εξαιρετικά μεγάλο επιτελείο ηθοποιών. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και με τις ταινίες, «Ερασιτέχνης Κινηματογραφιστής» του 1979 και «Blind Chance» («Przypadek» – γυρίστηκε το 1981 αλλά εξαιτίας λογοκρισίας προβλήθηκε το 1987), μόνο που εδώ δίνει έμφαση περισσότερο στο άτομο παρά στο κοινωνικό σύνολο.

Η ταινία «Δίχως Τέλος» του 1984, είναι ίσως η πιο ξεκάθαρη, πολιτικά, ταινία του, ενώ ο περίφημος κύκλος ταινιών με γενικό τίτλο «Ο Δεκάλογος» αποτελείται από ισάριθμες μικρού μήκους ταινίες (διάρκειας μίας ώρας), εμπνευσμένες από τις Δέκα Εντολές. Από αυτόν τον κύκλο ταινιών προέκυψαν και οι μεγαλύτερου μήκους αριστουργηματικές εκδοχές του πέμπτου και έκτου επεισοδίου με τον τίτλο «Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο» το 1988 και «Μικρή Ερωτική Ιστορία» της ίδιας χρονιάς.

Ωστόσο, οι ταινίες που τον καθιέρωσαν στο ευρύ κοινό και του χάρισαν τη διεθνή αναγνώριση είναι οι τέσσερις τελευταίες δημιουργίες της ζωής του: «Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα» του 1991 και βέβαια ο κινηματογραφικός κύκλος, «Τρία Χρώματα: η Μπλε, η Λευκή και η Κόκκινη Ταινία» που γυρίστηκαν το χρονικό διάστημα 1993 με 1994.

Διαβάστε Επίσης:
Κριστόφ Κισλόφσκι: Ένας Αυθεντικός Κινηματογραφιστής
Ο ποιητικός «Δεκάλογος» του Κριστόφ Κισλόφσκι

Μικρή Ιστορία Για Έναν Φόνο / A Short Film About Killing / Krótki film o zabijaniu
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Κισλόφσκι
Σενάριο: Κριστόφ Κισλόφσκι, Κριστόφ Πιεσέβιτς
Πρωταγωνιστούν: Μίροσλαβ Μπάκα, Κριστόφ Γκλόμπιστζ
Μουσική: Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ
Φωτογραφία: Σλάβομιρ Ίντζιακ
Έτος Παραγωγής: 1988
Χώρα Παραγωγής: Πολωνία
Διάρκεια: 84 λεπτά
Κυκλοφορεί σε επανέκδοση στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 22 Αυγούστου