Η ταινία «Μια Γυναίκα Ανεβαίνει τη Σκάλα» αποτελεί την πιο δημοφιλή δημιουργία του Μίκιο Ναρούζε, αλλά παράλληλα σηματοδοτεί και την επιτομή της θεματολογίας και του μοναδικού στυλιζαρίσματος, του σπουδαίου Ιάπωνα σκηνοθέτη. Πρόκειται για την ιστορία της Κέικο μιας γκέισας, χήρας, που εργάζεται ως «Mama-san» σ’ ένα μοντέρνο μεταπολεμικό μπαρ στην περιοχή της Γκίνζα στο Τόκιο. Το φιλμ παρουσιάζεται με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, την Παρασκευή 12 Απριλίου, ολοκληρώνοντας παράλληλα τον κύκλο προβολών του Αφιερώματος: «Σιωπές και Όνειρα / Εικόνες μετά τον Πόλεμο».

Καθήκον της γκέισας Κέικο, είναι να διασκεδάζει τους πελάτες, όταν τελειώνουν από τη δουλειά τους. Είναι πολυμήχανη και έξυπνη, αλλά συνεχώς εγκλωβίζεται, αδυνατώντας να βρει μια διέξοδο προς μια καλύτερη ζωή, «ανεβαίνοντας τη σκάλα» ξανά και ξανά.

Το μινιμαλιστικό στυλ του Ναρούζε, συνδυασμένο με το υπέρκομψο ασπρόμαυρο Tohoscope και την ελαφριά τζαζ υπόκρουση συνθέτουν ένα απόλυτα μοντέρνο έργο που υπερβαίνει τις συμβάσεις του μελοδράματος φέρνοντας την ταινία ανάμεσα στα αδιαμφισβήτητα αριστουργήματα ενός «καθαρού» κινηματογράφου που κατορθώνει, όντας ανυποχώρητος στην αισθητική του, να παραμένει ταυτόχρονα απολαυστικός και για το ευρύτατο κοινό.

Τα φιλμ του Ναρούζε παραμένουν οδυνηρά αληθινά, βασανισμένες μαρτυρίες για τη σκληρή καθημερινότητα, ένα σύμπαν που δονείται από τις σιωπηλές κραυγές των απελπισμένων ψυχών που το κατοικούν. Οι ταινίες του διαδραματίζονται στη σύγχρονη μεταπολεμική Ιαπωνία, σχεδόν πάντοτε, οι βασικοί του χαρακτήρες είναι γυναίκες, που προσπαθούν να υλοποιήσουν τις επιθυμίες και τα όνειρά τους διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους.

Απολαυστικό ασπρόμαυρο σινεμασκόπ, απίστευτη πολλαπλότητα επιπέδων, λεπτομερής αβίαστη κινηματογράφηση μακριά και πάνω απ’ όλα, προσέγγιση των προσώπων και των σωμάτων με ευγένεια και αγάπη. Αυτά είναι τα συστατικά της μεγάλης τέχνης του Μικίο Ναρούζε, του σπουδαίου Ιάπωνα σκηνοθέτη.

Μικίο Ναρούζε / Mikio Naruse

Γεννήθηκε στο Τόκιο στις 20 Αυγούστου 1905. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε στην κινηματογραφική εταιρία Shochiku αρχικά ως φροντιστής και έπειτα ως βοηθός σκηνοθέτη. Το 1930 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, «Mr. and Mrs. Swordplay». Τα πρώτα του έργα συνδυάζουν το μελόδραμα με την φαρσοκωμωδία, καθώς ο Ναρούζε προσπαθεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Shochiku στούντιο. Το 1933 αρχίζει να συνεργάζεται με την εταιρία, που αργότερα έγινε γνωστή με την ονομασία Toho. Εκείνο το διάστημα ξεκίνησε η αναγνώριση και η εμπορική επιτυχία, που κορυφώθηκε με το έργο «Wife! Be Like a Rose!» (1935), που αποτελεί την πρώτη Γιαπωνέζικη ταινία που βρήκε κινηματογραφική διανομή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Με την Toho συνεργάστηκε μέχρι το 1967, δυο χρόνια πριν το θάνατό του (έφυγε από τη ζωή, στις 2 Ιουλίου του 1969), όταν γύρισε την 89η και τελευταία ταινία του. Το έργο του περιλαμβάνει πολύ απλά σενάρια, με μινιμαλιστικούς διαλόγους, «διακριτικό» χειρισμό της κάμερας και «αμυδρό» σχεδιασμό παραγωγής. Στα πρώτα του έργα υιοθετεί ένα πιο πειραματικό, εξπρεσιονιστικό στιλ, αλλά γίνεται ευρύτερα γνωστός για το στιλ των τελευταίων του ταινιών: σκόπιμα αργές και νωχελικές, με πρόθεση να μεγαλοποιήσουν τις καθημερινές δοκιμασίες και τα βάσανα συνηθισμένων ανθρώπων, αφήνει μέγιστο χώρο στους ηθοποιούς για να απεικονίσουν τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των χαρακτήρων σε κάθε ματιά, χειρονομία και κίνηση.

Μια Γυναίκα Ανεβαίνει τη Σκάλα / When a Woman Ascends the Stairs
Σκηνοθεσία: Μικίο Ναρούζε
Σενάριο: Ryûzô Kikushima
Πρωταγωνιστούν: Χίντεκο Τακάμινε, Μασαγιούκι Μόρι, Ρέικο Νταν
Χώρα Παραγωγής: Ιαπωνία
Έτος Παραγωγής: 1960
Διάρκεια: 111 λεπτά
Παρασκευή 12 Απριλίου στις 20:00, στον Κινηματογράφο «Νέα Ελβετία» (Ν. Ελβετίας 34 και Σεβαστείας)

Η ταινία «Μια Γυναίκα Ανεβαίνει τη Σκάλα» (When a Woman Ascends the Stairs – 1960) του Μικίο Ναρούζε, προβάλλεται με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, στο Αφιέρωμα «Σιωπές και Όνειρα / Εικόνες μετά τον Πόλεμο», στην Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Βύρωνα, όπου τις ταινίες επιλέγει και παρουσιάζει ο καταξιωμένος σκηνοθέτης, Στέλιος Χαραλαμπόπουλος.