Ο αξιόλογος σκηνοθέτης, Γιοακίμ Λαφός (Πέρα από τη Λογική 2012), επιστρέφει με τη νέα του ταινία «Λευκοί Ιππότες» (2015), έχοντας στη διάθεση του ένα υπέροχο σύνολο ηθοποιών, εκ των οποίων ξεχωρίζει ο σπουδαίος Βενσάν Λιντόν. Στον αντίποδα του μελοδραματισμού, ο Βέλγος δημιουργός ρίχνει με οξυδέρκεια και πολιτική αιχμηρότητα την κοφτερή ματιά του στα παρασκήνια των καλών προθέσεων της Δύσης και δε διστάζει να επιτεθεί στη νέα ανθρωπιστική αποικιοκρατία σε μια ταινία επίκαιρη όσο ποτέ, γεμάτη αναλογίες με τη στάση της Ευρώπης στο προσφυγικό ζήτημα.

«Σε αυτή την ταινία όλα ήταν μεγαλύτερα από οτιδήποτε είχα κινηματογραφήσει πιο πριν, τα τοπία, τα απομακρυσμένα μέρη και οι κινήσεις της κάμερας. Η λύση μου ήταν να πιαστώ από τους χαρακτήρες και να τους ακολουθήσω σε όλη τους την πολυπλοκότητα μέχρι που βρήκα την ακρίβεια στη φόρμα που αναζητούσα. Είχα στο νου μου τα μαθήματα που πήρα από τον Σίντνεϋ Λιούμετ, τους αδερφούς Νταρντέν και τον Μορίς Πιαλά. Η αλήθεια των χαρακτήρων φτιάχνει μια ταινία. Σαν γλύπτης, πρέπει να σμιλεύεις την πέτρα μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια.» – Γιοακίμ Λαφός

Ο Ζακ (Βενσάν Λιντόν), είναι υπεύθυνος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) Move for Kids, η οποία σχεδιάζει μια σημαντική αποστολή. Εκείνος και η ομάδα του, αναλαμβάνουν να μεταφέρουν 300 ορφανά, θύματα του εμφύλιου πολέμου, από το Τσαντ στη Γαλλία προκειμένου να υιοθετηθούν από γαλλικές οικογένειες.

Παράλληλα, η Φρανσουάζ (Βαλερί Ντονζελί), μια ανεξάρτητη δημοσιογράφος, έχει προσκληθεί να καλύψει τηλεοπτικά αυτή την αποστολή καταγράφοντας με την κάμερά της τα γεγονότα ώστε να επικυρωθεί ο ουμανιστικός χαρακτήρας της επιχείρησης.

Βιώνοντας όμως την σκληρή πραγματικότητα μιας χώρας σε πόλεμο και τις πολιτικές διαστάσεις του εγχειρήματος, σταδιακά τα μέλη της ΜΚΟ αλλά και η Φρανσουάζ, συνειδητοποιούν τις τακτοποιημένες πεποιθήσεις τους να τίθενται υπό αμφισβήτηση, καθώς έρχονται σταδιακά αντιμέτωποι με τα όρια και τις αληθινές διαστάσεις της ανθρωπιστικής παρέμβασης.

«Ο Βενσάν Λιντόν είναι ο πατέρας, ο αδερφός και ο φίλος που όλοι μας ονειρευόμαστε. Τον βλέπουμε σαν έναν ειλικρινή, τίμιο και πολιτικά ενεργό άνθρωπο. Είναι ένας έντιμος άνδρας. Μόνο ένας ηθοποιός που έχει αυτή τη διάσταση, κάποιος τόσο ελκυστικός και γοητευτικός θα μπορούσε να υποδυθεί τον Ζακ Αρνό. Ο Ζακ Αρνό είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας γιατί έχει όλες τις αντιθέσεις που υπάρχουν στον γενναιόδωρο και στον έχοντα καλές προθέσεις δυτικό που παίζει συνεχώς το χαρτί της πίστης για να σώσει τον κόσμο, να σώσει τη δική του εκδοχή για τον κόσμο. Δεν θα μπορούσα να κάνω αυτή την ταινία χωρίς τον Βενσάν Λιντόν. Μου πρόσφερε την εξυπνάδα του. Σε κάθε πλάνο μου επέτρεψε να αμφισβητώ τα πάντα. Ο σκηνοθέτης απέχει από το να είναι ο μοναδικός άνθρωπος με γνώση στο πλατό. Όλο και περισσότερο μοιράζομαι τις αμφιβολίες μου με τους ηθοποιούς μου. Στην αρχή μπορεί να τους τρομάξει λίγο αλλά μετά όλοι πιάνουν δουλειά και προτείνουν πράγματα. Είμαι πλέον ο άνθρωπος που όλοι έρχονται με ιδέες, τις ψάχνουμε και τις δοκιμάζουμε μαζί.» – Γιοακίμ Λαφός

Ο Βέλγος δημιουργός Γιοακίμ Λαφός, επιστρέφει μετά από τη συγκλονιστική και βραβευμένη στις Κάννες ταινία του «Πέρα από τη Λογική», μ’ ένα εξίσου δυνατό δράμα. Την συγκεκριμένη ιστορία ο σκηνοθέτης την εμπνεύστηκε από ένα αληθινό περιστατικό, που πραγματοποιήθηκε το 2007 όταν τα μέλη της μη κυβερνητική οργάνωσης Zoe’s Arc συνελήφθησαν να προσπαθούν να μεταφέρουν παράνομα ορφανά παιδιά από το Τσαντ στη Γαλλία με σκοπό να υιοθετηθούν από Γάλλους πολίτες.

«Πάντα στο όνομα του «κάνω το καλό» θεμελιώδη ερωτήματα μπαίνουν στην άκρη. Η ορθότητα του δικαιώματος κάποιου να παρέμβει είναι ένα από αυτά. Ποια ευχή ή επιθυμία πραγματικά δίνει το κίνητρο στους δυτικούς να συμμετέχουν σε αυτές τις αποστολές στο όνομα της ανθρωπιστικής βοήθειας και της δημοκρατίας; Ο Ζακ Αρνό, ο κεντρικός χαρακτήρας, δεν ακολουθεί τους νόμους, φτιάχνει τους δικούς του. Αποφασίζει τι είναι νόμιμο και τι όχι, άσχετα από τις πολιτικές παραμέτρους που αποτελούν την βασική συζήτηση εδώ, που αφορά στην αποδοχή του διαφορετικού και στις βασικές αρχές που διέπουν την πραγματικότητα. Ξαναγυρνάμε στο θέμα «του δικαιώματος παρέμβασης». Με ένα τρόπο ο Ζακ Αρνό εφαρμόζει αυτή την ιδέα κυριολεκτικά, ακολουθώντας μια δυναμική προσέγγιση. Κι όμως αυτή η ιδέα δεν λειτουργεί, δεν μπορείς να βοηθήσεις ανθρώπους χωρίς να εμπλέκονται και οι ίδιοι.» – Γιοακίμ Λαφός

Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, και αυτό ακριβώς προσδιορίζει απόλυτα και την αξιόλογη ταινία «Λευκοί Ιππότες» (Les chevaliers blancs / The White Knights – 2015) του Γιοακίμ Λαφός (Βέλγιο, Γαλλία). Το φιλμ πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Τορόντο, κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, ενώ προβλήθηκε και στα Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, του Γκέτεμποργκ και του Μαρακές ανάμεσα σε άλλα.

Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο βραβευμένος στις Κάννες, Βενσάν Λιντόν (Ο Νόμος της Αγοράς – 2015) σε μια καθηλωτική ερμηνεία, ενώ τον πλαισιώνουν επάξια η σκηνοθέτης και ηθοποιός Βαλερί Ντονζελί (Πολεμώντας για τη Νίκη – 2011), ο πάντα αξιόλογος Ρεντά Κατέμπ (Σε Επιφυλακή – 2014, Μακριά από τους Ανθρώπους – 2014) και η Λουίζ Μπουργκουάν (La fille de Monaco – 2008, I Am a Soldier – 2015).

Έτος: 2015 | Xώρα: B;elgio | Διάρκεια: 112 λεπτά | Σκηνοθεσία: Joachim Lafosse | Σενάριο: Zélia Abadie, Jérôme Beaujour | Παίζουν: Vincent Lindon, Louise Bourgoin, Valérie Donzelli, Reda Kateb.