Ο πολυβραβευμένος και σπουδαίος Γάλλος δημιουργός Ζαν-Ζακ Ανό (Επτά Χρόνια στο Θιβέτ, Το Όνομα του Ρόδου), επιστρέφει πίσω από την κάμερα και σκηνοθετεί ένα συναρπαστικό docudrama για την απίστευτη αλυσίδα γεγονότων που οδήγησαν στην πυρκαγιά που απείλησε τον σπουδαιότερο καθεδρικό ναό του κόσμου, την εμβληματική Παναγία των Παρισίων.

«Ανακάλυψα απίστευτα πράγματα. Συναρπαστικά εμπόδια και αποτυχίες. Κάτι απίθανο κι όμως αληθινό. Όλα τα στοιχεία ενός σεναρίου μυθοπλασίας ήταν εκεί. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο μία διεθνής σταρ, η Παναγία των Παρισίων. Ο αντίπαλος της ένας απίθανος, χαρισματικός δαίμονας, η φωτιά. Ανάμεσα στα δύο, νέοι άνθρωποι που ήταν έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους για να σώσουν πέτρες. Κινηματογραφικά συστατικά που οποιοσδήποτε σεναριογράφος ονειρεύεται, μία οπτική όπερα με αγωνία και ανθρωπιά. Χρειάστηκε φυσικά να εξακριβώσω ότι αυτά τα απίστευτα περιστατικά ήταν αληθινά και να επικεντρωθώ στην ακριβή αναπαράσταση. Ήξερα από την αρχή ότι έπρεπε να συγκεντρώσω την πληροφορία, τις μαρτυρίες και τις πιθανές υποθέσεις όσων βίωσαν από πρώτο χέρι εκείνες τις ασύλληπτες ώρες.» – Ζαν-Ζακ Ανό

Παρίσι 15 Απριλίου 2019: Ο σπουδαιότερος μητροπολιτικός χριστιανικός ναός του κόσμου, η Παναγία των Παρισίων, καίγεται. Η στέγη της καταρρέει και οι προσπάθειες κατάσβεσης της πυρκαγιάς είναι κυριολεκτικά ηρωικές.

«Η φωτιά εντοπίστηκε στην αρχή της λειτουργίας της Δευτέρας του Πάσχα στις 6:17 μ.μ., αλλά δεν ενημερώθηκε η πυροσβεστική παρά μόνο μισή ώρα μετά. Από εκεί και πέρα πυροδοτήθηκε μία ατελείωτη σειρά από δραματικά γεγονότα που οδήγησαν σε μία αναπόφευκτη καταστροφή. Ήταν η πρώτη μέρα που είχε αναλάβει ένας καινούριος υπεύθυνος φύλακας στον καθεδρικό και που επιτηρούσε τον πίνακα του συναγερμού για φωτιά. Δεν είχε επισκεφθεί ποτέ του τον καθεδρικό και δεν ήταν εξοικειωμένος με την ορολογία της γοτθικής αρχιτεκτονικής. Όταν σήμανε ο συναγερμός και εμφανίστηκε ένας κωδικός που δεν κατάλαβε, πήρε τηλέφωνο το αφεντικό του. Ο υπεύθυνος δεν ήταν διαθέσιμος και δεν επικοινώνησε παρά μόνο 15 λεπτά αργότερα. Αυτή ήταν μόνο η αρχή μίας σειράς κακών συμπτώσεων. Η νομική έρευνα συνεχίζεται. Η ταινία δεν είχε ποτέ σκοπό να κάνει έρευνα για να βοηθήσει το έργο της δικαιοσύνης. Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες, αλλά λείπουν οι αποδείξεις. Η ταινία παρακολουθεί τον αγώνα να σωθεί ο καθεδρικός. Αφηγούμαστε πώς σώθηκε ο καθεδρικός, όχι πώς και γιατί παραλίγο να καταστραφεί.» – Ζαν-Ζακ Ανό

Η καθηλωτική ταινία για το γεγονός, που συγκλόνισε ολόκληρο τον πλανήτη, συνδυάζει αριστοτεχνικά υλικό αρχείου από τα πραγματικά περιστατικά με σκηνοθετημένες τις σκηνές της μάχης των πυροσβεστών ενάντια στη μανιασμένη πυρκαγιά.

«Κατάγομαι από μία εντελώς άθεη οικογένεια. Η μετά θάνατον ζωή ήταν μία αφηρημένη έννοια στο σπίτι μας, αλλά θυμάμαι ότι γύρω στα 10-12, ένιωσα ότι κάτι λείπει… κάλυψα το κενό με το ενδιαφέρον μου για την μεσαιωνική αρχιτεκτονική. Μπορεί να μην ξέρω απέξω καμία προσευχή, αλλά σέβομαι απόλυτα την πίστη των άλλων. Αυτό εξηγεί την αρμονία μου με τους βουδιστές μοναχούς στα Επτά Χρόνια στο Θιβέτ, με τους βεδουίνους στο Black Gold και τους Βενεδικτίνους μοναχούς στο Όνομα του Ρόδου. Μέσα σε έναν ναό, σε ένα τζαμί ή σε μία εκκλησία, νιώθω το μυστήριο μιας πίστης που δεν μοιράζομαι, τη γαλήνη της λατρείας και της προσευχής.» – Ζαν-Ζακ Ανό

Πρόκειται για ένα μοναδικό υπερθέαμα με γερές δόσεις αγωνίας, μέσα από εντυπωσιακές εικόνες που θυμίζουν σκηνές Αποκάλυψης, συνδυασμένες όμως με στοιχεία ειρωνείας της τύχης, αλλά και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, που υπερβαίνει τον κίνδυνο.

«Οι άνθρωποι που έσωσαν την Παναγία των Παρισίων ήταν ανώνυμοι ήρωες και έτσι θέλουν να παραμείνουν. Δεν αρμόζει να τους υποδυθούν διάσημοι σταρ. Χρησιμοποίησα, επίσης, υλικό από πολιτικούς και αξιωματούχους που τραβήχτηκε επί τόπου εκείνη τη μέρα. Σε άλλες περιπτώσεις που οι χαρακτήρες έχουν πολύ διάλογο δούλεψα με ηθοποιούς του θεάτρου και της τηλεόρασης.» – Ζαν-Ζακ Ανό

Ο Ζαν-Ζακ Ανό (Jean-Jacques Annaud), γεννημένος την 1η Οκτωβρίου του 1943 στην πόλη Ζουβισύ-σιρ-Όρζ, είναι Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει τιμηθεί με ένα Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1976 καθώς και με τέσσερα Βραβεία Σεζάρ:

• 1982: Καλύτερης Ταινίας για την ταινία «Ο πόλεμος για τη φωτιά»
• 1982: Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την ταινία «Ο πόλεμος για τη φωτιά»
• 1987: Καλύτερης Ξένης Ταινίας για την ταινία «Το όνομα του ρόδου»
• 1989: Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την ταινία «Η αρκούδα»

Πραγματοποίησε φιλολογικές σπουδές, σπουδάζοντας και αρχαία ελληνικά. Αφού ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στη Σχολή Λουί-Λυμιέρ, και κατόπιν στο IDHEC, εργάστηκε γυρίζοντας διαφημιστικά σποτ για την τηλεόραση, κάτι που του εξασφάλισε αρκετά χρήματα. Σύμφωνα με τον ίδιο τότε βίωσε μια οξύτατη «ηθική κρίση», επειδή δεν ένιωθε ικανοποιημένος με αυτό το είδος ζωής.

Έτσι προέκυψε η ταινία «Μαύρο και άσπρο σε χρώμα» που αν και αποτυχημένη εμπορικά, ωστόσο του εξασφάλισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, καθώς και την ευχέρεια να πραγματοποιήσει «τις πιο παλαβές φαντασιώσεις του». Κατόπιν γύρισε μια ταινία που θεωρείται «καλτ» στη Γαλλία και όχι μόνο, το «Coup de tête» (Hothead – 1979).

Έπειτα αφιερώθηκε σε ακριβές και φιλόδοξες παραγωγές, όπως η ταινία «Ο πόλεμος για τη φωτιά» (1981) και «Η αρκούδα» (1988). Ακολουθούν δύο αναγνωρισμένες διασκευές: «Το όνομα του ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο (1986) και «Ο εραστής» της Μαργκερίτ Ντυράς (1992). Εξαιτίας της ταινίας του «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» (1997) του απαγορεύτηκε δια βίου η είσοδος στην Κίνα. Στις 21 Νοεμβρίου του 2007, εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών.

Διαβάστε Επίσης:

• «Το Όνομα του Ρόδου» του Ζαν-Ζακ Ανό: Ο Σον Κόνερι ψάχνει τον δολοφόνο στις σελίδες του Ουμπέρτο Έκο

Η Παναγία των Παρισίων Φλέγεται / Notre-Dame Brûle / Notre Dame on Fire
Σκηνοθεσία: Ζαν-Ζακ Ανό
Σενάριο: Ζαν-Ζακ Ανό, Τομά Μπιντεγκέν
Πρωταγωνιστούν: Σαμουέλ Λαμπάρτ, Ζαν-Πολ Μπορντ, Μίκαελ Κιρινιάν
Φωτογραφία: Ζαν-Μαρί Ντρεζού
Μοντάζ: Ρεϊνάλντ Μπερτράν
Μουσική: Σιμόν Φρανγκλέν
Έτος Παραγωγής: 2022
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Ιταλία
Διάρκεια: 110 λεπτά
Κυκλοφορεί στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 21 Απριλίου