Για ακόμα μία φορά, ο βετεράνος Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης, μεταφέρει μία πραγματική ιστορία στην μεγάλη οθόνη. Η «Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ» εξελίσσεται με φόντο μία τρομοκρατική επίθεση το 1996, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Ωστόσο η παρουσία των γεγονότων από τον βραβευμένο με Όσκαρ δημιουργό, αναμένεται να κριθεί όχι μόνο εντός της κινηματογραφικής αίθουσας, αλλά και του δικαστηρίου.

Ο τέσσερις φορές βραβευμένος με Όσκαρ, Κλιντ Ίστγουντ, επιστρέφει με μία ακόμα αληθινή ιστορία ηρωισμού, καθώς ξεδιπλώνει τα συνταρακτικά γεγονότα γύρω από τον Ρίτσαρντ Τζούελ, που ενώ έσωσε ανθρώπινες ζωές, βρέθηκε στο στόχαστρο του FBI και του Τύπου, καθώς είδε τη ζωή του να διαλύεται σταδιακά.

«Συχνά βλέπουμε ιστορίες για ισχυρούς ανθρώπους που τους κατηγορούν για κάτι, αλλά έχουν χρήματα, παίρνουν τον σωστό δικηγόρο και ξεφεύγουν. Με ενδιέφερε η ιστορία του Ρίτσαρντ Τζούελ γιατί είναι ένας κοινός άντρας, ένας μέσος άνθρωπος. Δεν του ασκήθηκε ποτέ δίωξη, αλλά παρενοχλήθηκε με κάθε τρόπο. Όλοι έσπευσαν να τον κατηγορήσουν, δεν είχε την εξουσία να ξεφύγει και ήταν για καιρό αφελώς ιδεαλιστής για να καταλάβει ότι έπρεπε να σώσει τον εαυτό του. Γι΄αυτό ήθελα να κάνω αυτή την ταινία. Για να αποκαταστήσω τη μνήμη του Ρίτσαρντ. Γιατί είναι ένας απλός άνθρωπος – που θέλει να είναι αστυνομικός και να αφοσιωθεί στην ασφάλεια των ανθρώπων – που κάνει κάτι ηρωικό και μετά πληρώνει ένα μεγάλο τίμημα. Τον ρίχνουν στους λύκους.» – Κλιντ Ίστγουντ

Ο σπουδαίος δημιουργός αφηγείται την τραγική πορεία της διαστρέβλωσης της κοινής γνώμης με πρωταγωνιστή τον Πολ Γουόλτερ Χάουζερ («I, Tonya») στον ομώνυμο ρόλο, μαζί με τους Σαμ Ρόκγουελ, Κάθι Μπέιτς και Ολίβια Γουάιλντ σε ρόλους κλειδιά. Το σενάριο υπογράφει ο υποψήφιος για Όσκαρ, Μπίλι Ρέι (Captain Phillips) βασισμένος στο άρθρο της Μαρί Μπρένερ για το Vanity Fair με τίτλο: «American Nightmare – The Ballad of Richard Jewell». Η «Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζουελ», είναι μια ιστορία για το τι συμβαίνει όταν αυτό που παρουσιάζεται αρχικά ως «γεγονός», στην πραγματικότητα, αποκρύπτει την αλήθεια.

H δημοσιογράφος Μαρί Μπρένερ, που βρέθηκε επί τόπου μετά τα περιστατικά και πέρασε χρόνο με τον Ρίτσαρντ και τη μητέρα του θυμάται: «Το 1996, η αστυνομία είχε ενθουσιαστεί με τη θεωρεία των «προφίλ», οπότε μέσα σε αυτή την τρέλα που επικρατούσε μετά την απόπειρα, είδαν αυτόν τον πολύ γλυκό, λίγο εκκεντρικό τύπο που βρήκε τον μηχανισμό και σκέφτηκαν ότι ταιριάζει στο προφίλ του μοναχικού βομβιστή. Έτσι, ξεκίνησε το κυνήγι μαγισσών, ένας όρος που έχει υποστεί κατάχρηση στην κουλτούρα μας, αλλά είναι ο ορισμός του τι συνέβη στον Ρίτσαρντ. Αυτός και η μητέρα του πέρασαν πολλή πίεση και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Τότε και τώρα, η κοινωνία μας σπεύδει να βγάλει συμπεράσματα για ανθρώπους με βάση την εμφάνιση τους ή τα φαινόμενα, χωρίς να βλέπει πιο βαθιά. […] Ο χρόνος που πέρασα στην Ατλάντα και αυτό που συνέβη στον Ρίτσαρντ με επηρέασε πολύ στη δουλειά μου. Είναι σπάνιο να σε επηρεάζει μια ιστορία τόσο πολύ και είναι ακόμα πιο σπάνιο να διατηρείς επαφή με αυτούς που έχεις καλύψει δημοσιογραφικά. Το να αναζητώ τη δικαιοσύνη για αυτόν τον άνθρωπο έγινε η αποστολή μου».

Στις 27 Ιουλίου του, 1996, εν μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα, ο φύλακας Ρίτσαρντ Τζούελ ανακαλύπτει ένα ύποπτο πακέτο, κρυμμένο κάτω από έναν πάγκο, που αποδεικνύεται ότι περιέχει εκρηκτικό μηχανισμό. Με ελάχιστο χρόνο στη διάθεση του, βοηθάει να εκκενωθεί η περιοχή, σώζοντας πολλές ζωές. Τον ανακηρύσσουν ήρωα. Ο κόσμος γνώρισε τον Ρίτσαρντ Τζούελ, ως τον φύλακα που ανακάλυψε τον βομβιστικό μηχανισμό. Η αναφορά του για τα γεγονότα τον μετέτρεψε σε ήρωα.

Ωστόσο, μέσα σε λίγες μόλις μέρες, ο επίδοξος αστυνομικός γίνεται ο υπ’ αριθμόν ένα ύποπτος του FBI, κατηγορείται τόσο από τον Τύπο όσο και από το κοινό και στη ζωή του έρχονται τα πάνω κάτω. Απευθυνόμενος στον ανεξάρτητο δικηγόρο Γουάτσον Μπράιαντ, ο Τζούελ προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Από ειρωνεία της τύχης και εξαιτίας του αλτρουισμού του, ο Τζούελ πέρασε από ανάκριση για 88 μέρες, υπέστη δημόσιο εξευτελισμό και επίθεση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το κοινό, χωρίς ποτέ να είναι σίγουρος ότι θα μπορούσε κάποτε να αποκαταστήσει το όνομα του.

Ο δικηγόρος που αναλαμβάνει την υπόθεση, θα χρειαστεί να υπερβεί τα όριά του, καθώς προσπαθεί να πολεμήσει τις συντονισμένες επιθέσεις του FBI, της GBI και του APD και να καθαρίσει το όνομα του πελάτη του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ρίτσαρντ από το να εμπιστευτεί τους ίδιους τους ανθρώπους που θέλουν να τον καταστρέψουν.

«Οι άνθρωποι δεν συμπληρώνουν την εικόνα. Δεν συνδέουν ότι μετά από έξι χρόνια ο πραγματικός βομβιστής εμφανίστηκε, ότι ομολόγησε, ότι τον έπιασαν. Ελπίζω το κοινό να μάθει από αυτή την ταινία, να μάθει ότι μπορούμε σαν κοινωνία να τα πάμε καλύτερα. Είναι ένα σπουδαίο μάθημα αυτό που μας δίνει ο Ρίτσαρντ. Αυτό κάνει έναν άνθρωπο ήρωα.» – Κλιντ Ίστγουντ

Αυτή είναι η νέα ταινία του Κλιντ Ίστγουντ, στην οποία ξεχωρίζουν με τις ερμηνείες τους, ο εξαιρετικός Σαμ Ρόκγουελ και η πάντα αξιόπιστη, Κάθι Μπέιτς, η οποία αξίζει να σημειώσουμε ότι έχει ήδη αποσπάσει μία Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα στην Κατηγορία Καλύτερου ‘Β Γυναικείου Ρόλου.

Όπως προαναφέραμε, η «Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ» βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά έχει ήδη προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η αμερικανική εφημερίδα «Atlanta Journal Constitution», κατηγορεί τον Κλιντ Ίστγουντ για συκοφαντική δυσφήμηση της δημοσιογράφου της Κάθι Σκραγκς – η οποία να σημειώσουμε ότι δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή – την οποία ερμηνεύει στην ταινία, η Ολίβια Γουάιλντ.

Και όχι αδίκως, καθώς ο βετεράνος Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης, υπονοεί με τον χειρότερο τρόπο, ότι η ρεπόρτερ απέσπασε αποκλειστικές πληροφορίες από τον πράκτορα του FBI, Τομ Σο (τον ερμηνεύει πειστικά ο Τζον Χαμ), με σεξουαλικά ανταλλάγματα. Αποκρύπτοντας μάλιστα την μετέπειτα συνδρομή της δημοσιογράφου, στην αθώωση του ταλαιπωρημένου Ρίτσαρντ Τζούελ και αποδίδοντας τα οφέλη από την έρευνα της, αποκλειστικά στον δικηγόρο του θύματος.

«Μόνο μία δόση παραπληροφόρησης αρκεί να κάνει τη ζωή κάποιου εφιαλτική και όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται, κανείς δεν θέλει να την αντιμετωπίσει. Αυτό είναι ντροπή. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά να τιμήσουμε τους ήρωες μας και αν αυτή η ταινία δίνει στον Ρίτσαρντ την αναγνώριση που αξίζει, θεωρώ ότι έχει έρθει αυτή η ώρα.» – Κλιντ Ίστγουντ

Η δημιουργική ομάδα του Ίστγουντ περιλαμβάνει τον διευθυντή φωτογραφίας, Ίβ Μπελανζέ και τον σκηνογράφο Κέβιν Ισιόκα, τη σχεδιάστρια κοστουμιών Ντέμπορα Χόπερ και τον βραβευμένο με Όσκαρ μοντέρ, Τζόελ Κοξ («Unforgiven»), που συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια με τον Ίστγουντ, σε πολλές ταινίες. Η μουσική είναι του Αρτούρο Σαντοβάλ, που το 2018 έγραψε τη μουσική της ταινίας «The Mule».

Η Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ / Richard Jewell
Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ
Σενάριο: Μπίλι Ρέι, Βασισμένο στο άρθρο της Μαρί Μπρένερ για το Vanity Fair με τίτλο «American Nightmare – The Ballad of Richard Jewell»
Πρωταγωνιστούν: Πολ Γουόλτερ Χάουζερ, Σαμ Ρόκγουελ, Κάθι Μπέιτς, Τζον Χαμ, Ολίβια Γουάιλντ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ιβ Μπελανζέρ
Μοντάζ: Τζόελ Κοξ
Μουσική: Αρτούρο Σαντοβάλ
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Έτος Παραγωγής: 2019
Διάρκεια: 129 λεπτά