Ο Μάιος μας υποδέχεται κινηματογραφικά, με οκτώ νέες στις αίθουσες, οι περισσότερες εκ των οποίων, αποτελούν μία ασφαλή επιλογή για προβολή στην μεγάλη οθόνη. Παράλληλα, από σήμερα ξεκινάει μια πλήρη ρετροσπεκτίβα στο έργο ενός από τους κορυφαίους δημιουργούς του παγκόσμιου Σινεμά, με το Tvxs.gr να είναι χορηγός επικοινωνίας της διοργάνωσης: «Μπερνάρντο Μπερτολούτσι: Ο Τελευταίος Ονειροπόλος».

Ads

Από τις 8 νέες ταινίες που κυκλοφορούν στις Αίθουσες, ξεχωρίζουν: Η «Αγάπη Είναι» της Κλερ Μπερζέ, με πρωταγωνιστή τον Βέλγο ηθοποιό και σκηνοθέτη Μπουλί Λανέρ, στον ρόλο ενός πατέρα που αγωνίζεται για να μεγαλώσει σωστά τις έφηβες κόρες του. Το συγκινητικό «Σούπα Μόντο», που μιλάει για τη δύναμη της θέλησης ενός παιδιού, ενώ ο Ντιέγκο Λέρμαν στο «Μια Ιδιαίτερη Οικογένεια», ασχολείται με το δύσκολο θέμα της ανάδοχης οικογένειας, με πρωταγωνίστρια την υπέροχη, Μπάρμπαρα Λένι.

Το «Πραξικόπημα» του Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν, μας μεταφέρει στην Τουρκία του 1963 και μας δείχνει με έξυπνο τρόπο, πως η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Τέλος η Ελ Φάνινγκ στο «Teen Spirit», δίνει νόημα στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του ηθοποιού του Μαξ Μινγκέλα, ενώ ο «Κορσικανός» του Τιερί ντε Περέτι, παρουσιάζει το προφίλ μίας χαμένης γενιάς και εποχής μέσα από την άνοδο και την πτώση, ενός νεαρού άνδρα. Αναλυτικά:

«Αγάπη Είναι» (C’est Ça l’Amour / Real Love – 2018) της Κλερ Μπερζέ (Γαλλία, Βέλγιο)

Ads

image

Στην ταινία, πρωταγωνιστεί ο Βέλγος ηθοποιός και σκηνοθέτης Μπουλί Λανέρ, που δίνει μια καλή ερμηνεία, ως ένας πατέρας που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τις έφηβες κόρες του και τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή του μετά την απόφαση της συζύγου του να χωρίσουν. Βρισκόμαστε στην πόλη Φορμπάχ, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Από τότε που η σύζυγος του αποφάσισε να φύγει από το σπίτι, ο Μάριο μεγαλώνει μόνος του τις κόρες του. Η Φρίντα, 14 χρονών, τον κατηγορεί ότι είναι δική του ευθύνη που έφυγε η μητέρα της. Η Νίκι, 17 χρονών, ονειρεύεται την ανεξαρτησία της. Ταυτόχρονα, ο Μάριο περιμένει τη σύζυγο του να επιστρέψει.

Η Μπερζέ, χρησιμοποιώντας πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία και αξιοποιώντας ευρηματικά το μικρόκοσμο μιας μικρής γαλλικής πόλης, δημιουργεί μια συγκινητική σπουδή πάνω στην πατρότητα, αλλά και στις διαφορετικές ερμηνείες και εκφάνσεις της αγάπης και τα όριά της σε σχέση με την ελευθερία. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας, στο τμήμα Giornate degli Autori όπου και απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, ενώ συμμετείχε και στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας. Tο 2014, η Κλερ Μπερζέ είχε κερδίσει τη Χρυσή Κάμερα (Camera d’Or) στο Φεστιβάλ Καννών ως συν-σκηνοθέτιδα της ταινίας «Party Girl» και δίκαια συγκαταλέγεται στις πιο σπουδαίες γυναικείες φωνές του σύγχρονου Γαλλικού σινεμά.

«Για μένα ο τίτλος είναι περισσότερο μια ερώτηση παρά μια κατάφαση. Η ταινία εξερευνά την αγάπη σε όλες τις μορφές της. Κάθε χαρακτήρας έχει μια διαφορετική συμπεριφορά ως προς την αγάπη σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής του. Επικεντρώνοντας στην καρδιά μιας πόλης και μιας οικογένειας, σε μια στιγμή κρίσης, ήθελα να παρατηρήσω τους δεσμούς που σχηματίζονται ή σπάνε, καθώς οι άνθρωποι εμπλέκονται σε εντάσεις ή βιάζονται να κρίνουν τους άλλους. Μια ιστορία ταραχής και αναστάτωσης σε μια οικογένεια και σε μια κοινότητα, όπου διαφορετικές απόψεις συγκρούονται. Είναι μια ταινία για την αγάπη, αλλά και για την εξουσία, την επανάκτηση και την εγκατάλειψη. Ο Μάριο δεν είναι μόνος του όταν παλεύει για τη διατήρηση των δεσμών ή για τη δημιουργία νέων. Η Νίκι και η Φρίντα σε διαφορετικές φάσεις της εφηβείας ψάχνουν κι εκείνες την αγάπη, και οι εμπειρίες τους αναστατώνουν και αυτές την ισορροπία της οικογένειας. […] Η ταινία είναι εμπνευσμένη από το διαζύγιο των γονιών μου. Έγραψα τους χαρακτήρες αντλώντας έμπνευση από την οικογένεια μου, αλλά άφησα τον εαυτό μου να εξελίξει κάθε έναν πέρα από τη δική μου αντίληψη για το τι είχε συμβεί, να δω τα πράγματα από την πλευρά και των άλλων ηρώων.» – Κλερ Μπερζέ

«Σούπα Μόντο» (Supa Modo – 2018) του Likarion Wainaina (Κένυα, Γερμανία)

image

Η 9χρονη Τζο λατρεύει τις ταινίες δράσης και ονειρεύεται να γίνει υπερηρωίδα. Η μεγαλύτερή της επιθυμία είναι να γυρίσει μια ταινία και να πρωταγωνιστήσει σ’ αυτήν. Στη φαντασία της ξεχνάει ότι βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ασθένειάς της. Όταν η αδερφή της αγανακτεί βλέποντας το εύθυμο κορίτσι να σπαταλάει τον πολύτιμο χρόνο που του απομένει ξαπλωμένο στο κρεβάτι, ενθαρρύνει την Τζο να πιστέψει στις μαγικές της δυνάμεις και πείθει όλους τους συγχωριανούς να την βοηθήσουν να πραγματοποιήσει το όνειρό της.

Μία υπέροχη, συγκινητική ταινία για τη δύναμη της θέλησης, με φόντο τον ονειρικό και πάντα αγνό κόσμο, της παιδικής ηλικίας. Πρωταγωνιστούν: Stycie Waweru, Marrianne Nungo, Nyawara Ndambia, Johnson Fish Chege, Humphrey Maina. Βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Παιδικού Κινηματογράφου (ECFA) για Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία για παιδιά του 2018 και η Υποψηφιότητα της Κένυας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ο Likarion Wainaina, είναι Κενυάτης κινηματογραφιστής που γεννήθηκε στη Μόσχα αλλά πλέον ζει στο Ναϊρόμπι, όπου εργάζεται ως σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας. Έχει κάνει τη διεύθυνση φωτογραφίας σε αρκετά ντοκιμαντέρ και διαφημιστικά, ενώ έχει σκηνοθετήσει διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές κι έναν σημαντικό αριθμό μικρού μήκους ταινιών. Μία απ’ τις πρώτες του, το «Between the Lines», ήταν η πρώτη κενυάτικη ταινία που προβλήθηκε σε οθόνη IMAX στην Κένυα. Πιο πρόσφατα, η ταινία του «Bait», προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών.

«Μια Ιδιαίτερη Οικογένεια» (Una especie de familia / A Sort Of Family – 2017) του Ντιέγκο Λέρμαν (Αργεντινή, Βραζιλία, Γαλλία, Πολωνία, Γερμανία, Δανία)

image

Η Μαλένα, μία επιτυχημένη γιατρός, δέχεται ένα τηλεφώνημα που θα της αλλάξει τη ζωή. Το μωρό που έχει κανονίσει να υιοθετήσει πρόκειται να γεννηθεί. Όταν, όμως αυτό συμβαίνει κι εκείνη πηγαίνει να το πάρει από την παρένθετη μητέρα, η Μαλένα βρίσκεται προ μιας πολύ δυσάρεστης έκπληξης. Οι βιολογικοί γονείς του μωρού την εκβιάζουν, ζητώντας περισσότερα χρήματα από όσα έχουν συμφωνηθεί. O νόμος μοιάζει να είναι με το μέρος τους, ωστόσο η Μαλένα θα ξεκινήσει έναν αβέβαιο αγώνα γεμάτο ηθικά και νομικά διλήμματα. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει για να πάρει αυτό που θέλει;  

Μία από τις πιο φωτεινές προσωπικότητες του Αργεντίνικου Σινεμά, ο Ντιέγκο Λέρμαν σκηνοθετεί την πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του, με πρωταγωνίστρια, τη βραβευμένη με Γκόγια Ερμηνείας, Μπάρμπαρα Λένι («Magical Girl»), που προσεγγίζει καθηλωτικά τη γυναικεία ψυχοσύνθεση μίας ανάδοχης μητέρας, όπως αντίστοιχα θετική είναι στον ρόλο της και η πρωτοεμφανιζόμενη ερασιτέχνης ηθοποιός, Γιανίνα Αβίλα. Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ San Sebastian για μία ταινία με καλές ερμηνείες και ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε αρχαία ελληνική τραγωδία.

«Σε μια κοινωνία που βρίθει από ανισότητες, η μοίρα ενός νεογέννητου μωρού τίθεται υπό διαπραγμάτευση. Η οπτική που υιοθετείται για τις ανάγκες της ταινίας είναι εκείνη της Μαλένα, μιας γιατρού από το Μπουένος Άιρες που θέλει να υιοθετήσει το νεογέννητο. Εντούτοις, αυτό που αρχικά φαίνεται πολύ απλό σταδιακά αρχίζει να περιπλέκεται όταν στην εξίσωση μπαίνουν οικονομικές παράμετροι που δημιουργούν δυσεπίλυτες (αν όχι άλυτες) συγκρούσεις. Ο χαρακτήρας της Μαλένα είναι τόσο αξιολάτρευτος όσο και αμφισβητούμενος, ανοιχτός και σκοτεινός συνάμα. Η όλη κατάσταση φαντάζει τόσο εύθραυστη και την ίδια στιγμή η απεγνωσμένη έρευνα της Μαλένα να βρει την άκρη του νήματος και να αποκτήσει αυτό που διακαώς επιθυμεί προσδίδει στην ταινία έντονα στοιχεία αγωνίας και ίντριγκας. Θα τη χαρακτήριζα μία ασυνήθιστη ταινία στην κατηγορία των road movies ή ακόμα και ηθική περιπέτεια που πραγματεύεται ιδιαίτερα περίπλοκα και βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα. Με ελκύει πολύ το απροσδόκητο που «βρίσκει» την ηρωίδα και το οποίο ακολούθως διαμορφώνει την όλη ιστορία. Μια ιστορία όπου θίγονται διαφορετικά κοινωνικά και ηθικά ζητήματα και τα οποία θα ήθελα κάθε θεατής να τα επιλύσει μόνος του…»

«Το Πραξικόπημα» (The Announcement / Anons – 2017) του Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν (Τουρκία)

image

22 Μαΐου 1963. Δυσαρεστημένοι με την υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, μια ομάδα αξιωματικών του στρατού σχεδιάζει ένα πραξικόπημα στην Άγκυρα ώστε να ανατρέψει την υπάρχουσα κυβέρνηση.

Εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, η ταινία διηγείται την ιστορία μίας και μόνο νύχτας, και αποτελεί μια καυστική απεικόνιση του αβέβαιου πολιτικού παρελθόντος και παρόντος της Τουρκίας. Η Βρετανική πολιτική σάτιρα συναντά την ευφυή κωμωδία σε μια ταινία που τονίζει τον παραλογισμό της ιστορίας της, χωρίς ποτέ να είναι κάτι λιγότερο από απολύτως σοβαρή.

«Δεν είχα καμία πρόθεση να διαλέξω πλευρά ή να κρίνω όλα αυτά που συμβαίνουν. Επίσης, δεν είμαι ιστορικός. Παρόλο που η ιστορία της ταινίας έχει πολλά κοινά με κάποια άλλα πραγματικά γεγονότα, ήθελα να γράψω τη δική μου ιστορία και να προσπαθήσω να ψηλαφήσω το παρελθόν ανεξάρτητα από την επίσημη ή ανεπίσημη ιστορία. Ο σκοπός μου ήταν να εξιστορήσω τα διάφορα παιχνίδια εξουσίας καθώς και την εξέλιξη της ζωής μετά τη διαδικασία της ανακοίνωσης του πραξικοπήματος χωρίς όμως να αποτελώ υποστηρικτή ή πολέμιό του.» – Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν

«Teen Spirit» (2018) του Μαξ Μινγκέλα (Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α.)

image

Η Βάιολετ, μια ντροπαλή έφηβη που ζει στη Νήσο Γουάιτ της Αγγλίας, ονειρεύεται να γίνει διάσημη τραγουδίστρια της ποπ μουσικής έτσι ώστε να ξεφύγει από τη μικρή πόλη που ζει και τη διαλυμένη οικογένειά της. Με τη βοήθεια ενός απροσδόκητου μέντορα, η Βάιολετ θα μπει σε έναν διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού που όμως θα δοκιμάσει την εντιμότητα, το ταλέντο και τη φιλοδοξία της.

Μια απλή ιστορία ενηλικίωσης, για μία σύγχρονη Σταχτοπούτα, με φόντο τα ποπ τραγούδια και την αντίστοιχη κουλτούρα, που αποκτά νόημα και λόγω ύπαρξης, κυρίως εξαιτίας της αποκαλυπτικής ερμηνείας της ανερχόμενης και ταλαντούχας ηθοποιού, Ελ Φάνινγκ. Πρωταγωνιστούν: Ελ Φάνινγκ, Ρεμπέκα Χολ, Μίλι Μπράντι, Ελίζαμπεθ Μπέρινγκτον.

«Δεν έχω δείξει ξανά τον εαυτό μου σε κάτι τέτοιο αλλά το νιώθω πολύ αληθινό ως προς το ποια είμαι σε αυτή τη φάση. Μπορώ να ταυτιστώ με την πείνα της Βάιολετ. Όλοι μας φανταζόμαστε να κάνουμε το καλύτερο για να φτάσουμε στην κορυφή», σχολιάζει η Φάνινγκ.

«Ο Κορσικανός» (Une vie violente / A Violent Life) – 2017) του Τιερί ντε Περέτι (Γαλλία)

image

Κορσική, δεκαετία ’90, ένα πεδίο πολύ βίαιων εθνικιστικών συγκρούσεων, που στόχο είχαν την αυτονόμηση του νησιού από τον έλεγχο της Γαλλίας. Δεκάδες νεκροί και ένα νησί παραδομένο στη βία. Ο σκηνοθέτης, Τιερί ντε Περέτι, στη δεύτερη ταινία του, που προβλήθηκε στις Κάννες, θέλησε να καταδείξει τις ολέθριες επιπτώσεις που είχαν τα εθνικιστικά κινήματα στη γενέτειρά του, αφηγούμενος την ιστορία ενός νεαρού, ο οποίος αναγκάζεται να μεταναστεύσει στη Γαλλία, προκειμένου να ξεφύγει από το βίαιο παρελθόν του, καθώς υπήρξε ενεργό μέλος εθνικιστικών οργανώσεων.

Ο θάνατος ενός παλιού συντρόφου, του ξυπνά μνήμες και συνειδητοποιεί όλα όσα τον μεταμόρφωσαν από έναν νέο άνθρωπο της μεσαίας τάξης, γεμάτο όνειρα και σχέδια για το μέλλον σε έναν ριζοσπαστικό, ακτιβιστή επαναστάτη, που περνάει τη ζωή του μόνιμα καταδιωκόμενος. Η απόφαση στο δίλημμα να παραστεί ή όχι στην κηδεία του συντρόφου του στο νησί όπου είναι καταζητούμενος, είναι αυτή που θα καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής του.

Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό πορτρέτο της ανόδου και της πτώσης ενός νεαρού άνδρα, εκφραστή μιας χαμένης γενιάς, που κινηματογραφικά ισορροπεί περίτεχνα, μεταξύ της περιπέτειας και του δράματος. Πρωταγωνιστούν: Ζαν Μικελάντζελι, Ανρί Νοέλ Ταμπαρί, Σεντρίκ Απιέτο, Μαρί Πιέρ Νουβό, Ντέλια Σεπίλκρ Νατιβί, Ντομινίκ Κολομπιάνι.

Κυκλοφορούν επίσης:
«Ο Αξιαγάπητος Κύριος Τροχίδης» (Raoul Taburin a un Secret / Raoul Taburin – 2018) του Πιέρ Γκοντό (Γαλλία, Βέλγιο)

Από τον δημιουργό του πολυδιαβασμένου «Μικρού Νικόλα», Ζαν-Ζακ Σεμπέ, έρχεται μία ιστορία για την φιλία, την αγάπη, και τις διάφορες εκδοχές της αλήθειας, σε μια τρυφερή ταινία για όλη την οικογένεια. Ηθοποιοί: Μπενουά Πελβούρντ, Εντουάρ Μπαέρ, Σουζάν Κλεμάν.

«Πάνω απ’ όλα, θέλαμε να μείνουμε πιστοί στον Σεμπέ. Πώς επεκτείνεις μια ιστορία χωρίς να την προδώσεις; Ο Γκιγιόμ Λοράν, ο σεναριογράφος της ταινίας, είχε την ιδέα του voice over, που ήταν και ο καλύτερος τρόπος να προσαρμόσουμε για την ταινία τις μικρές φράσεις που βλέπουμε στα σκίτσα του Σεμπέ. Ο Ραούλ γίνεται έτσι ο αφηγητής, κάτι που δεν ισχύει στο βιβλίο. Έπειτα, ήταν απαραίτητο να βρούμε ιδέες που δεν πρόδιδαν τη “μικρή” κλίμακα της πλοκής. Δεν θελήσαμε απλώς να μπούμε στη διαδικασία να αφηγηθούμε την ζωή του Ραούλ, θέλαμε να εμβαθύνουμε στις ήδη υπάρχουσες θεματικές της ιστορίας: το πώς βλέπουμε τους εαυτούς μας, το πώς βρίσκουμε αυτά που μας συμπληρώνουν κλπ.» – Πιέρ Γκοντό

«Οι Βράχοι της Ελευθερίας» (Cliffs of Freedom – 2019) του Βαν Λινγκ (Η.Π.Α.)

Οι «Βράχοι της Ελευθερίας» είναι η ιστορία ενός άτυχου έρωτα μεταξύ μιας νεαρής Ελληνίδας χωριατοπούλας και ενός αμφιλεγόμενου Τούρκου αξιωματικού, κατά την αυγή του ελληνικού πολέμου για την ανεξαρτησία ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, το 1821. Η εικοσάχρονη Άννα-Χριστίνα ερωτεύεται τον Συνταγματάρχη Ταρίκ, ένα ανερχόμενο αστέρι του τουρκικού στρατού, που έχει μεγάλες αμφιβολίες για τις βάρβαρες μεθόδους διακυβέρνησης των συμπατριωτών του και που κάποτε της είχε χαρίσει τη ζωή όταν ήταν παιδί και βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, αλλά το εκκολαπτόμενο ειδύλλιό τους φέρνει τραγωδία στην οικογένεια και στο χωριό της.

Ορκισμένη να εκδικηθεί τους Τούρκους, η Χριστίνα λαμβάνει μέρος στην ελληνική επανάσταση και αναπόφευκτα γίνεται τοπικό σύμβολο του ελληνικού κινήματος αντίστασης, εμπνέοντας τους συμπατριώτες της και προκαλώντας την οργή των Τούρκων, που προσφέρουν αμοιβή για το κεφάλι της. Έχοντας πιστέψει ότι θα μπορούσε να αφήσει πίσω τα συναισθήματά της, η Χριστίνα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τον άνδρα, που την αγαπά ακόμη και θέλει να την κρατήσει ασφαλή αλλά που τώρα του έχουν αναθέσει την αιχμαλωσία της. Οι συναντήσεις και οι αψιμαχίες τους οδηγούν αναπόφευκτα σε μια τραγική  αντιπαράθεση κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης μάχης μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων που θα αλλάξει την πορεία της ιστορίας.

Ηθοποιοί: Τάνια Ρέιμοντ, Γιαν Ουντίν, Ράζα Τζάφρι, Πάτι Λούπον, Κρίστοφερ Πλάμερ,  Κέβιν Κόριγκαν, Μπίλι Ζέιν, Ντίνο Κέλλυ, Τζέιμι Κρίστιαν Γουόρντ, Κώστας Μάντιλορ, Σάιμον Κασσιανίδης, Ρακέλ Κάσιντι, Ρουθ Γκέμελ, Κάρλο Ρότα, Άιβαν Κέι. Δεν πραγματοποιήθηκε δημοσιογραφική προβολή για την συγκεκριμένη ταινία.