Η δημιουργία τουριστικών συγκροτημάτων γκολφ παρουσιάζεται συνήθως ως από μηχανής θεός για την τουριστική ανάπτυξη και τη δημιουργία πλήθους θέσεων εργασίας στις περιοχές που επιχειρείται. Είναι όμως έτσι; Το Golfland προσπαθεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα μέσα από μια επιστημονική και ερευνητική προσέγγιση. Παρουσιάζεται αύριο στις 19:00 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η δημιουργός του ντοκιμαντέρ Νέλλη Ψαρρού μιλάει στο tvxs.gr για το θέμα.

Ads

Αταλάντη, Βόλος, Κασσάνδρα, Πύλος: Σε αυτά τα πέντε μέρη της Ελλάδας ταξίδεψαν οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ «Golfland(?)» και ερεύνησαν τις προσπάθειες δημιουργίας θερέτρων γκολφ στην Ελλάδα μιλώντας με οικολογικές οργανώσεις, επιστήμονες, επενδυτές, πολιτικούς παράγοντες και αντιδρώντες κατοίκους. Είναι και τα θέρετρα γκολφ μέρος της fast-trach αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας;

Η συγγραφέας και πρώην πανεπιστημιακός Νέλλυ Ψαρρού, μιλώντας στο tvxs.gr, αναρωτιέται αν όντως ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας ή αν υπήρχαν τελικά «εναλλακτικές τις οποίες κάποιοι σκοπίμως μας έχουν αποκρύψει». Για αυτές τις εναλλακτικές θα μπορούσε να παράξει έργο στην Ελλάδα «ένα πολύ αξιόλογο επιστημονικό προσωπικό το οποίο θεσμικά διατηρείται στην αδράνεια».

«Όλες αυτές οι επιχορηγήσεις που δίνονται στις μεγάλες επιχειρήσεις, αυτά τα τεράστια οικονομικά κονδύλια, να μοιραστούν σε μικρότερες επενδύσεις […] σε μικρές δραστηριότητες που μπορούν να ενισχύσουν το τουρισμό χωρίς να αλλοιώνουν το τοπίο», αναφέρει, θυμίζοντας πόσο μακριά από την οικολογική ευαισθητοποίηση απέχει η σημερινή τουριστική πολιτική. «Για ποιο λόγο αγνοείται αυτή η προοπτική;», θα μπορούσε εύλογα κανείς να σκεφτεί.

«Αυτό που επιχειρείται είναι η εκβιομηχάνιση του τουρισμού, δηλαδή να ανατεθεί σε λίγα χέρια τα οποία θα τον ελέγχουν μαζί φυσικά με τα κέρδη του…και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η ιδιοποίηση από τα λίγα αυτά χέρια της ελληνικής γης», παρατηρεί η δημιουργός του ντοκιμαντέρ. Όμως, μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει το κυνήγι του τουριστικού κέρδους;

Την πιο ακραία περίπτωση την συνάντησε στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, μας διηγείται η κα Ψαρρού. Οι επενδυτές εκεί «πρότειναν την αποξήρανση ενός πολύ μεγάλου υδρότοπου και μάλιστα είχαν κατασκευάσει αντλίες που πετούσαν τα νερά στη θάλασσα». Απαραίτητη θυσία για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αυτό είναι συνήθως το επιχείρημα των επενδυτών.

«Η αλήθεια είναι ότι δεν προσφέρονται θέσεις εργασίας, αυτές που προσφέρονται είναι πολύ λίγες […] και για συγκεκριμένους μήνες το χρόνο, είναι μερική και εποχιακή απασχόληση», αντιτείνει η κα Ψαρρού.

Η ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών είναι το σημαντικότερο, απ’ ό, τι φαίνεται. «Οι τοπικές κοινωνίες, όπου έχουν ενημερωθεί επέλεξαν να αντιδράσουν. […] Στις περιοχές που δεν ενημερώθηκαν, συνήθως εκεί προχωρούν τα έργα, όπως στην Πύλο. Οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν δουλειά και είναι έτοιμες να πιστέψουν τον οποιονδήποτε, ειδικά όταν δεν ψάχνουν το θέμα»._

Το «Golfland(?)» παρουσιάζεται τη Δευτέρα 30 Μαίου στις 19:30 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο αμφιθέατρο Καράγιωργα. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει μικρή εισήγηση από τον υποψήφιο διδάκτορα στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Μιχάλη Νικολακάκη, σχετικά με το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης την περίοδο 1950-1974 στην Ελλάδα, καθώς και συζήτηση με τη δημιουργό του ντοκιμαντέρ, Νέλλη Ψαρρού.