Το εξαιρετικό σκηνοθετικό ντεμπούτο των Φανί Λιατάρ και Ζερεμί Τρουλ, που ξεχώρισε στις Κάννες, είναι μία σπουδαία ταινία για τη φιλία, το δικαίωμα στην ύπαρξη και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Ένα συγκινητικό δράμα για ένα παιδί που βλέπει τα όνειρά του να γκρεμίζονται, από την σκληρή πραγματικότητα των μεγάλων.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ένα από τα οικιστικά συγκροτήματα που περιβάλλουν το Παρίσι, ήταν κι αυτό που ονομάστηκε «Γιούρι Γκαγκάριν», προς τιμήν του πρώτου ανθρώπου που απελευθερώθηκε από την βαρύτητα της Γης και βγήκε στο Διάστημα.

Μάλιστα ο ίδιος ο Σοβιετικός κοσμοναύτης πήγε στη Γαλλία και εγκαινίασε το φιλόδοξο συγκρότημα των 370 διαμερισμάτων. Όμως τα χρόνια περνάνε για όλους, πλούσιους και φτωχούς, άσημους και διάσημους, και τα όνειρα των ανθρώπων ξεφτίζουν.

Μισόν αιώνα μετά την ανέγερσή του, το συγκρότημα Γκαγκάριν ήταν απαξιωμένο και υποβαθμισμένο. Οι οικογένειες που κατοικούσαν σε αυτό άρχισαν να το εγκαταλείπουν, όταν αποφασίστηκε η κατεδάφισή του.

Όμως, ένα μικρό αγόρι, ο Γιούρι, που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης και φέρνει υπερήφανα το όνομα του πρώτου ανθρώπου που κοίταξε τη Γη από ψηλά, δεν συμφωνεί και με τους φίλους του, τα παιδιά των τελευταίων ενοίκων του Γκαγκάριν, προσπαθεί να σώσει το συγκρότημα από την κατεδάφιση.

Στην πραγματικότητα αγωνίζεται, με την αγνότητα και τον αυθορμητισμό της ηλικίας του για μια θέση στον ήλιο, για το δικαίωμα να ζει, αυτός και οι φίλοι του  στην υποβαθμισμένη και συκοφαντημένη γειτονιά τους, που είναι τόσο κοντά στην Πόλη του Φωτός, στη λαμπερή πρωτεύουσα της Γαλλίας, αλλά και τόσο μακριά.

Ο Γιούρι είναι ένας σύγχρονος «Μικρός Πρίγκηπας»  που παλεύει μέχρι τέλους να προστατεύσει τον «πλανήτη του». Ζει μέσα στη φτώχια αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να ονειρεύεται για κάτι καλύτερο, κοιτώντας με το τηλεσκόπιο του τα αστέρια.

Φιλία, όνειρα, σκοπός στη ζωή, σεβασμός στη διαφορετικότητα: αυτές είναι οι αξίες που οι νέοι σκηνοθέτες, η Λιατάρ και ο Τουίλ, κατόρθωσαν να αποτυπώσουν στο φιλμ, με τα παιδιά που πρωταγωνιστούν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Ένα ντεμπούτο που ξεχώρισε από την επίσημη επιλογή των Καννών, οδηγώντας τον ίδιο τον διευθυντή του Φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, να του πλέξει το εγκώμιο. Η ταινία βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και της Μονς του Βελγίου, ενώ ο πρωταγωνιστής, ο μικρός Αλσενί Μπατιλί, τιμήθηκε με το Βραβείο  Πρώτου Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σεβίλης.

Πρόκειται για μία συμβολική ταινία. Μία αξιόλογη δημιουργία, την οποία και είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, όπου και τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας.

Το «Γκαγκάριν / Gagarine» των Φανί Λιατάρ και Ζερεμί Τρουλ, είναι μία ταινία, που με την ιδιαίτερη σοφία της, αποτελεί μια συγκινητική υπενθύμιση ότι ακόμα και το ταπεινότερο μέρος μπορεί να εξελιχθεί σε «θησαυροφυλάκιο» τόσο πολύτιμων αξιών – αλλά παράλληλα μας υπενθυμίζει και την φροντίδα που οφείλουμε στον συνάνθρωπό μας.

Γκαγκάριν / Gagarine
Σκηνοθεσία: Φανί Λιατάρ, Ζερεμί Τρουλ
Σενάριο: Μπενζαμάν Σαρμπίτ, Φανί Λιατάρ, Ζερεμί Τρουλ
Πρωταγωνιστούν: Αλσένι Μπαθιλί, Λίνα Κούντρι, Τζαμίλ ΜακΚρέιβεν
Φωτογραφία: Βικτόρ Σεγκουίν
Μοντάζ: Ντάνιελ Ντάρμον
Μουσική: Αμίν Μπουχαφά, Εβγκένι Γκαλπερίν, Σάσα Γκαλπερίν
Έτος Παραγωγής: 2020
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 98 λεπτά
Από την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου στους Κινηματογράφους